19.11.2010
Zacznijmy od Bacha...
I przerwa
„Muzyka zawdzięcza tak wiele Bachowi, jak religia samemu założycielowi" - stwierdził w XIX wieku Robert Schumann. A co my, żyjący współcześnie, myślimy o tych słowach? Czy rzeczywiście talent kantora z Lipska dał podwaliny całej współczesnej działalności muzycznej? Aby odpowiedzieć sobie na te pytania należy przede wszystkim zapoznać się z twórczością J. S. Bacha, której niestety jego rodacy nie zawsze doceniali. Zapomniano o nim nawet na kilkadziesiąt lat. Aż do momentu ponownego "odkrycia" muzyki genialnego artysty przez niezwykle wrażliwego i zdolnego niemieckiego kompozytora Feliksa Mendelssohna.
Jan Sebastian Bach jest autorem ponad 1000 utworów, skatalogowanych w XX w. Sięgał po wszystkie współczesne sobie gatunki muzyczne, poza operą. Pisał utwory na organy i klawesyn, komponował fugi, muzykę chóralną oraz kameralną. Był mistrzem muzyki polifonicznej - doprowadził do doskonałości barokową formę fugi
„Aria na strunie G” należy do najczęściej wykonywanych i najbardziej obecnych we współczesnej kulturze popularnej dzieł Bacha. Pochodzi ze suity orkiestrowej D-dur nr 3 5:17
„Ave Maryja” melodia została napisana przez francuskiego kompozytora operowego Charles'a Gounoda w 1859 roku jako głos solowy do skomponowanego 137 lat wcześniej Preludium C-dur Jana Sebastiana Bacha, które to w ramach utworu Ave Maria pełni rolę akompaniamentu 2:32
Koncerty brandenburskie- zbiór sześciu koncertów orkiestrowych Jana Sebastiana Bacha ofiarowanych margrabiemu Brandenburgii Christianowi Ludwigowi. Wysłuchamy I części III koncertu G-dur 6-11
II przerwa
Bach uczył się gry na organach w młodości, w późniejszych latach osiągając poziom wirtuozowski. Niektórzy badacze podkreślają znaczenie przywiązania kompozytora do tego instrumentu dla całej twórczości.
Jednym z najsłynniejszych dzieł Bacha jest Toccata i fuga d-moll na organy, której fragmentu teraz wysłuchamy: 5:15
Z tym dziełem spróbowała zmierzyć się współczesna skrzypaczka Wanessa Mae, w której wykonaniu wysłuchamy tego wielkiego dzieła:
Toccata i fuga d-moll 7:49