INSTYTUT TECHNIKI
Materiałoznawstwo metali
Temat: Układy fazowe dwuskładnikowe z eutektyką o ograniczonej rozpuszczalności w stanie stałym.
Bydgoszcz 2004
Spis treści.
Wstęp....................................................................................................
Wykresy.................................................................................................
2.1 Stop pierwszy L1..........................................................................
2.2 Stop drugi L2................................................................................
2.3 Stop trzeci L3...............................................................................
Wnioski................................................................................................
Wstęp.
Wykres równowagi fazowej dwóch metali A i B, które całkowicie rozpuszczają się w sobie wzajemnie w stanie ciekłym, a ich wzajemna rozpuszczalność jest ograniczona tylko w stanie stałym przedstawiony jest poniżej. Oprócz ciekłego roztworu występują dwie fazy, które oznacza się jako kryształy pierwotne α i drugą jako kryształy pierwotne β.Kryształy pierwotne α to roztwór składnika B w składniku A, natomiast kryształy pierwotne β to roztwór metalu A w metalu B. Metodę czytania takiego wykresu przedstawimy
poniżej. S2 L S
L+α L+β
α α+E E+β β
A 3 6 B
α - roztwór B w A E - eutektyka
β - roztwór A w B L - ciecz
Linię pionową oznaczoną przez nas 2-3 przyjęło się nazywać graniczną rozpuszczalnością składnika B w składniku A, zaś pionowa linia oznaczona przez nas 5-6 określa graniczną rozpuszczalność składnika A w składniku B.
Kryształy α po osiągnięciu składu chemicznego określonego punktem 3 stają się roztworem nasyconym, podobnie jest z kryształami β tylko, że one stają się takim roztworem po osiągnięciu punktu 6. Stopy o składach między A-3 i 6-B krzepną jak roztwory stałe ciągłe i w stanie stałym mają jednolitą budowę, to znaczy, że zbudowane są z kryształów α(stopy o składzie A-3) lub kryształów β (stopy o składzie 6-B). Chłodząc stop S poruszamy się na wykresie w dół po linii jego składu zgodnie ze spadkiem temperatury. Pierwszym charakterystycznym punktem jest punkt 7. W tym punkcie rozpoczyna się krzepnięcie polegające na wydzielaniu się z cieczy kryształów pierwotnych roztworu stałego β. Należy pamiętać, iż skład cieczy zmienia się wzdłuż linii likwidus od punktu 7 do 10. Natomiast skład kryształów pierwotnych β zmienia się wzdłuż linii solidus od punktu 8 do 9. Punkt 9 jest punktem przecięcia z linią solidus i po jej przecięciu stop całkowicie krzepnie w postaci kryształów β.To znaczy, że po schłodzeniu stopu poniżej temperatury jaka występuje w punkcie 9 stop funkcjonuje jako ciało stałe o budowie kryształów β.
Inaczej jest ze stopami, których skład waha się między punktami 3-6. W celu pokazania sposobu odczytywania tego wykresu omówimy stop przedstawiony na wykresie jako S2. Chłodząc stop S2 osiągamy punkt 11, rozpoczyna się krzepnięcie i zaczynają wydzielać się kryształy α. Identycznie jak w poprzednim przypadku chłodząc stop skład cieczy zmienia się po linii likwidus od punktu 11 do E, natomiast wytrącające się kryształy α zmieniają swój skład po linii solidus od punktu 12 do 2.
2. Po osiągnięciu temperatury eutektycznej (na wykresie linia oznaczona 2-5). Po przekroczeniu tej temperatury stop składa się kryształów α na tle eutektyki, które tworzą mieszaninę eutektyczną.
Wykresy.
2.1 Stop pierwszy L1.
1200- L1 L2 L3
1100- 1
1000-
900-
800-
700- C
2
600- 4 2 SOLIDUS 2 E
500-
400-
300-
200-
100-
0
A 20 40 60 80 B
Stop nazwany przez nas L1 jest stopem podeutektycznym, ponieważ znajduje się na lewo od stopu eutektycznego, którego skład jest następujący 31% A i 69% B. Nasz stop L1 ma następujący skład 87% A i 13% B. Chłodząc stop L1 po przecięciu linii likwidus rozpoczyna się jego krystalizacja, punkt przecięcia linii L1 z linią likwidus nazwaliśmy 1.
Punkt 1 jest określony przez temperaturę 1080° C i sam określa początek krystalizacji.
Po przekroczeniu linii likwidus w cieczy, której skład zmienia się wzdłuż linii likwidus od punktu 1 do punktu E, krystalizują kryształy pierwotne α, których skład zmienia się na linii solidus od 3 do 4. W obszarze tym wybraliśmy pewien punkt, który charakteryzuje stop w temperaturze 700° C i oznaczyliśmy go jako C. Stop w temperaturze 700° C (punkt C) ma postać krystalizujących kryształów pierwotnych z cieczy. Skład tych kryształów jest następujący: 92% A i 8% B, natomiast ciecz, z której krystalizują kryształy pierwotne ma następujący skład: 23% A i 67% B. Chłodząc dalej stop, czyli obniżając jego temperaturę, osiągamy temperaturę 595° C, czyli na wykresie punkt 2 w tej temperaturze stop składa się z cieczy eutektycznej i kryształów α. W tej temperaturze krzepną resztki cieczy i po zakrzepnięciu wszystkich cząsteczek cieczy stop składa się z mieszaniny eutektycznej czyli kryształów α i eutektyki.
Stop drugi L2.
1200- L2
1100-
1000-
900-
800-
700-
D
600- E
500-
400-
300-
200-
100-
0
A 20 40 60 80 B
Stop nazwany przez nas L2 jest stopem podeutektycznym, ponieważ znajduje się na lewo od stopu eutektycznego, którego skład jest następujący 31% A i 69% B. Nasz stop L2 ma następujący skład 35% A i 65% B. Chłodząc stop L2 po przecięciu linii likwidus rozpoczyna się jego krystalizacja, punkt przecięcia linii L2 z linią likwidus nazwaliśmy 1.
Punkt 1 jest określony przez temperaturę 750° C a sam określa początek krystalizacji.
Po przekroczeniu linii likwidus w cieczy, której skład zmienia się wzdłuż linii likwidus od punktu 1 do punktu E, krystalizują kryształy pierwotne α, których skład zmienia się na linii solidus od 3 do 4. W obszarze tym wybraliśmy pewien punkt, który charakteryzuje stop w temperaturze 650° C i oznaczyliśmy go jako D. Stop w temperaturze 650° C (punkt D) ma postać krystalizujących kryształów pierwotnych z cieczy. Skład tych kryształów jest następujący: 89% A i 11% B, natomiast ciecz, z której krystalizują kryształy pierwotne ma następujący skład: 22% A i 68% B. Chłodząc dalej stop, czyli obniżając jego temperaturę, osiągamy temperaturę 595° C, czyli na wykresie punkt 2 w tej temperaturze stop składa się z cieczy eutektycznej i kryształów α. W tej temperaturze krzepną resztki cieczy i po zakrzepnięciu wszystkich cząsteczek cieczy stop składa się z mieszaniny eutektycznej czyli kryształów α i eutektyki.
Stop trzeci L3.
1200- L3
1100-
1000-
900- 1
3
800- F
700-
600- 6 E
500-
400- 5
300-
200-
100-
0 7
A 20 40 60 80 B
Stop nazwany przez nas L3 jest stopem nadeutektycznym, ponieważ znajduje się na prawo od stopu eutektycznego, którego skład jest następujący 31% A i 69% B. Nasz stop L3 ma następujący skład 8% A i 92% B. Chłodząc stop L3 po przecięciu linii likwidus rozpoczyna się jego krystalizacja, punkt przecięcia linii L3 z linią likwidus nazwaliśmy 1.
Punkt 1 jest określony przez temperaturę 840° C a sam określa początek krystalizacji. Po przekroczeniu linii likwidus w cieczy, której skład zmienia się wzdłuż linii likwidus od punktu 1 do punktu 4, krystalizują kryształy pierwotne β, których skład zmienia się na linii solidus od 3 do 2. W obszarze tym wybraliśmy pewien punkt, który charakteryzuje stop w temperaturze 830° C i oznaczyliśmy go jako F. Stop w temperaturze 830° C (punkt F) ma postać krystalizujących kryształów pierwotnych z cieczy. Skład tych kryształów jest następujący: 2% A i 98% B, natomiast ciecz, z której krystalizują kryształy pierwotne ma następujący skład: 22% A i 78% B. Chłodząc dalej stop, czyli obniżając jego temperaturę, osiągamy temperaturę 650° C, czyli na wykresie punkt 2 w tej temperaturze krzepną resztki cieczy i powstają kryształy pierwotne β, jednak to nie koniec zachodzących zmian. Podczas dalszego chłodzenia osiągamy temperaturę 380° C, nazwaliśmy ten punkt jako 5. Poniżej punktu 5 z kryształów pierwotnych β wytrącają się kryształy wtórne α'.
3. Wnioski.
Z technicznego punktu widzenia są to 3 różne stopy, które mają zupełnie inne właściwości fizyczne. Najlepsze właściwości ma stop nazwany przez nas L2, ponieważ jego budowa jest najbardziej zbliżona do stopu eutektycznego. Eutektyka to struktura drobnokrystaliczna o doskonałych właściwościach mechanicznych. Stop L2 jest najlepszym stopem z pośród 3 przedstawionych, gdyż to ten stop ma strukturę w której najwięcej jest eutektyki.
ąą
7
3
5
5
7
9
11
LIKWIDUS
α + C
β+C
α
β
2
13
11
7
4
1
5 9
3
3
1
2
4
4
2
α + C
β + C
α
β