SENTENCJE I WYRAŻENIA
Alea iacta est. - Kości zostały rzucone. (Cezar po przekroczeniu Rubikonu)
Veni, vidi, vici. - Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem. (Cezar; dot. podboju Azji Mniejszej; ta informacja została przekazana senatowi)
Non omnis moriar. - Nie wszystek umrę. (Horacy)
Exegi monumentum. - Wybudowałem pomnik. (Horacy)
Carpe diem. - Chwytaj dzień. (Horacy)
Aurea mediocritas. - Złoty środek. (Horacy)
Dum docemus, discimus. - Dopóki uczymy, uczymy się sami. (sentencja anonimowa)
Cum tacent, clamant. - Gdy milczą, krzyczą. [Milczenie krzykiem] (Cyceron)
Dum spiro, spero. - Dopóki żyję, mam nadzieję.
Divide et impera! - Dziel i rządź! (Filip Macedoński -> później i Ludwik XI)
Festina lente! - Spiesz się powoli. (Oktawiam August)
Persona non grata. - osoba niemile widziana.
Homo sum Etnie humani a me alienus esse puto. - Jestem człowiekiem i nic co ludzkie, nie jest mi obce. (Terencjusz)
Lupus in fabula. - Wilk w bajce. [O wilku mowa, a wilk tu]
O tempora, o mores! - O czasy, o obyczaje! (Cyceron)
Deus ex machina. - Bóg z maszyny. [nagle, niespodziewanie]
Primum non nocere. - Po pierwsze nie szkodzić. (Hipokrates z Kos)
Scio me nihil scire. - Wiem, że nic nie wiem. (Sokrates -> później i Kartezjusz)
Ibi victoria, ubi concordia. - Tam zwycięstwo, gdzie zgoda.
Ex cathedrā.- Z katedry [traktować kogoś z góry
Dies irae. - Dzień gniewu.
Ad acta. - do akt.
Et in Arcadia ego. - Ja Ciebie i tak dopadnę - nawet w Arkadii. (napis na obrazie Bartolomeo Schidome, przestawiającym leżącą na ziemi czaszkę, której przyglądają się ze wzruszeniem dwaj pasterze)
Nemo propheta in patria sua (est). - Nikt nie jest prorokiem we własnej ojczyźnie.
Non scholae, sed vitae discimus. - Nie dla szkoły, lecz dla życia uczymy się. (Seneca)
Hannibal ante portas. - Hannibal przed bramami (Rzymu). [chwila zagrożenia]
Aquilam volare doces. - Nie ucz księdza pacierza.
Aquila non captat muscas. - Orzeł nie łapie much.
Qui scribit, bis discit. - Kto pisze, uczy się podwójnie.
Vicere est cogitare. - Żyć to myśleć.
Cogito ergo sum. - Myślę, więc jestem. (Kartezjusz)
Historia est magistra vitae. - Historia jest nauczycielką życia.
Magnus vectigal est parsimonia. - Oszczędność jest wielkim dochodem.
Vox populi, vox Dei. - Głos ludu, głosem Boga.
Al. Kalendas Graecas. - Do kalend greckich. [na święte nigdy]
In dubio pro reo. - W wątpliwości za oskarżonym. [wątpliwości przemawiają na rzecz oskarżonego]
Et tu, Brute, contra me? - I ty Brutusie przeciwko mnie? (Cezar; Idy marcowe 44r.p.n.e)
Verba docent, exempla trahunt. - Słowa uczą, przykłady przyciągają.
Verba volant, scripts manent. - Słowa ulatują, pismo pozostaje. Consuetudo est altera natura. - Przyzwyczajenie jest drugą naturą.
Honores mutant mores (raro in meliores). - Honory zmieniają zwyczaje, rzadko na lepsze.
Per aspera ad astra. - Przez trudy do gwiazd.
In vestimentis non est sapientia mentis. - W okryciu nie ma mądrości umysłu. [Nie szata zdobi człowieka]
Lege artis. - Prawem sztuki.
Pro forma. - dla formy [dla pozoru]
Sursum corda. - W górę serca.
Concordia parvae ves crescunt, discordia maximae dilabuntur. - W zgodzie małe rzeczy wyrastają; największe w niezgodzie się rozpadają.
Hic vivunt mortui, hic muti loquuntur. - Tu żyją zmarli, tu niemi mówią. (napis znajdujący się nad wejściem do Biblioteki Towarzystwa Historii Medycyny w Budapeszcie)
Vincere scis, Hannibal, Victoria uti nescis. - Umiesz wygrywać, Hannibalu, nie potrafisz korzystać ze zwycięstwa. (Liwiusz; napisał dzieło od historii założenia Rzymu; słowa skierowane do Hannibala przez Kartagińczyków)
Ecce homo! - Oto człowiek! (Mt)
Dura lex, sed lex. - Twarde prawo, lecz prawo.
Novus rex, nova lex. - Nowy król, nowe prawo.
Homo homini lapus est. - Człowiek człowiekowi wilkiem.
Homo locum ornat, non hominem locus. - Człowiek zdobi miejsce, nie miejsce człowieka.
Repetitio est mater studiorium. - Powtarzanie jest matką nauk.
Hic sunt leones. - Tu są lwy. (w ten sposób oznaczano białe plamy na mapach; najmniej znane tereny są w Afryce)
Lex retro non agit. - Prawo nie działa wstecz.
Ultima ratio regum. - Ostatni argument królów. (napis na armatach francuskich XVII w.)
Medicus curat, natura sanat. - Lekarz leczy, natura uzdrawia.
Quantum scimus - gutta est ignoramus mare. - To ile wiemy jest kroplą, a nie znamy morza.
Omnia mea mecum porto. - Wszystkie moje rzeczy niosę ze sobą.
Ars longa, vita brevis. - Sztuka jest długa, życie krótkie.
Audiatur ar altera pars. - Należy wysłuchać drugiej strony.
Mors certa, hota incerta. - Śmierć jest pewna, godzina niepewna.
Post mortem. - Po śmierci.
Urbi et orbi. - Miastu i światu.
Rara avis. - Rzadki ptak.
Mens sana in corpore sano. - Zdrowy duch w zdrowym ciele.
Panem et circenses! - Chleba i igrzysk!
Concordia civium - murus urbium. - Zgoda obywateli - murem miast.
Hostium munera - non munera. - Nieprzyjaciela dar, nie jest darem.