1.Opracowanie pomiarów - suwnica met analityczno-graficzna (rysunek łapa)
Majac odczyty z laty L i P obliczamy yL i yP w układzie geod
1)obliczamy srodek toru dla kazdego punktu y0=(yL+yP)/2 i obliczamy wartość srednia położenia osi toru yśr=sumaY0/n
2)liczymy odchylki y0-yśr
3)wrysowanie na alce milimetrowej y0
4)odczytanie Y0 z wrysowanej osi torow
5)obliczamy YL=Y0-(S/2) oraz YP=Y0+9S/2) (S-rozstaw torów)
6)liczymy odchyłki osi belek w oznaczonych punktach od wysrodowanej osi teor VL=YL-yL oraz VP=YP-yP
7)liczymy odchylki rozstawu osi belek w poszczegolnych przekrojach Vroz=VP-VL
2.PROJEKTOWANIE PŁASZ-CZYZN BILANSUJĄCYCH ROBOTY ZIEMNE
Każda płaszczyzna przechodząca przez środek ciężkości jest płasz-czyzną bilansującą roboty ziemne.
1)średnia wartość współrzędnych
XS=Σ xi/n YS=Σ yi/n ZS=Σ zi/n
2)jeżeli pł. bilansująca ma zadany kierunek najw. spadku α i wart. najw. spadku k to r-nie płaszcz. to:
(kcosα)x + (ksinα)y - z + Ho = 0
Ho = - XSkcosα - YSksinα + ZS
3)jeżeli projektowana płaszcz. ma przechodzić przez 2 p-ty
1 (x1, y1, z1) i 2 (x2, y2, z2) to
(x1-XS)kcosα + (y1-YS)ksinα - (z1-ZS) =0
(x2-XS)kcosα + (y2-YS)ksinα - (z2-ZS) =0
kcosα i ksinα dają tgα i liczymy α
4)jeżeli projektowana płaszczyzna ma przechodzić przez 1 dany p-t i ma określony max spadek wzdłuż kierunku α to mamy jedno r-nie;
(x1-XS)kcosα + (y1-YS)ksinα - (z1-ZS) =0
5)jeżeli projektowana płaszczyzna ma przechodzić przez 1 dany p-t i ma określony max spadek k to mamy jedno r-nie;
(x1-XS)kcosα + (y1-YS)ksinα - (z1-ZS) =0
i dołączamy r-nie sin2α+cos2α=1 i wyliczamy α
3.Połączenie torów równoległych rozjazdami o różnych skosach rys
Opracowanie geod polega na określeniu położenia punktow glownych poszczególnych rozjazdow. Punktem wyjściowym jest środek rozjazdu krzyżowego.
Dane:typy rozjazdów, α1, α2, d
t=R2tgγ/2, γ= α1- α2, d2=(p2+t)sin α2, d1=d-d2, M1W=d1/sin α1, W=M1W-p1-t
4.METODA PARAMETRYCZNA WYRÓWNANIA SIECI REALIZACYJNEJ1)Obl. współrz. przybliżonych pkt. osnowy
2)Ułożenie równań poprawek zgodnie z zasadą: a)dla kątów-
αobs+V= αprzybl.+Δα, zmianę różniczkową kąta dα okr. w funkcji zmian różniczkowych współrzędnych
α=arctg(ΔYCP/ΔXCP)- arctg(ΔYCL/ΔXCL)
dα=APdyP-BPdxP-ALdyL+BLdxL+(AL+AP)dyC-(BL-BP)dxC
dα+( αprzybl- αobs)=V
b)dla długości
dL=-cosαjkdxj-sinαjkdyj+cosαjkdxk+sinαjkdyk
dL+( dprzybl- dobs)=V
A=(Δx/d2)ρcc, B=(Δy/d2)ρcc
A,B-wsp. kierunkowe; dx,dy-poprawki do wsp. przybliżonych; αjk-azymut kierunku
3)Zrównoważenie ukł. poprawek
4)Przejście do ukł. równań normalnych
5)Rozwiązanie dx i dy
6)Wstawienie do równań poprawek i obl. V do kątów i boków
7)Obl. m0=(VTPV/n-m)
5.ŁUK KOŁOWY Z SYMETRYCZNYMI ŁUKAMI KLOTOIDY rys
punkty pośrednie
Dane: R, ł, L lub a -> obl. Xp,Yp; γ=α+2τ (warunek γ>2τ)
T0=(R+H)tg γ/2, X0=XP-Rsin τ, XS=X0+Rsin γ/2, XW'=XS+Z'sin γ/2 gdzie Z'=W'O-R (W'O z trójkąta W'PO W'O=R/cos α/2
Z'=[R/(cos α/2)]-R=R[1/(cos α/2)-1], Z=[(R+H)/(cos γ/2]-R, Y0=R+H, YS=Y0-Rcos γ/2, YW'=YS-Z'cos γ/2
Punty pośrednie
Met. rzędnych od stycznej
wartości rzędnych i odciętych oblicza się w odniesieniu do klotoidy jednostkowej a=1, później przelicza się wg wzoru
x=L - L5/40 + ...; y=L3/6-L7/336 +...
X = a x oraz Y = a y
Met. biegunowa
określamy wartości odpowiednich kątów i długości, które później realizujemy w terenie.
x =L - L5/40 + ...; y =L3/6-L7/336 +... ω =arc tg y/x; d =a√(x2+y2)