Elektronika
Laboratorium nr 4
Zastosowanie wzmacniaczy operacyjnych w układach liniowych
Wykonali: Paweł Wyszyński
Tomasz Zajkowski
Arkadiusz Żanowski
Pomiary charakterystyk wzmacniacza operacyjnego z rezystancyjnym obwodem sprzężenia zwrotnego
Częstotliwość maksymalna f1 wzmacniacza operacyjnego wynosi 750 kHz.
Założono wzmocnienie ku= -20. Wartość rezystora R2 wyznaczono według wzoru
przy założeniu rezystancji R1 ok. 5.1 kΩ. Dołączono również rezystancję zmniejszającą wpływ wejściowych prądów polaryzujących o wartości zbliżonej do równoległego połączenia R1||R2. Częstotliwość graniczną 3 decybelową dla wzmacniacza ze sprzężeniem obliczam mając f1 oraz |ku|=20 według zależności:
, stąd fg=37.5 kHz.
Pomiary charakterystyk wzmacniacza kształtowanych za pomocą elementów R, C włączonych w obwód sprzężenia zwrotnego.
Wzmacniacz do analizy projektowano według charakterystyki bodego jak na rys 4.
Układ projektowano przez stopniowe rozbudowywanie pętli sprzężenia zwrotnego:
Dla czestotliwości mniejszych od fd1=20 Hz wzomocnienie jest stałe 40 dB. Zakładając R1=2 kΩ otrzymujemy według wzoru
wartość rezystora R2=200 kΩ.
Dla częstotliwości 1kHz > f > 20 Hz wzmacniacz jest układem całkującym o częstotliwości całkowania fd1=20 Hz, a więc równolegle do R2 przyłączono kondensator o pojemności danej wzorem
=40nF
Powyżej fd2=1kHz układ ma mieć stałe wzmocnienie 2, zatem w szereg z pojemnością C należy włączyć rezystancję R3 taką, aby równolegle z R2 tworzyła rezystancję wypadkową Rw zapewniającą wzmocnienie 2, a więc
skąd Rw=4 kΩ czyli (R2||R3)=4 kΩ zatem R3=4.1 kΩ. Między wejście nieodwracające a masę dołączono opornik 2 kΩ, który pełni analogiczną rolę jak w pierwszym badanym układzie. Ostateczny schemat przedstawiono na rys 5 poniżej: