www.zielonylas.cba.pl

Gosia Gruenwald

NAJWIĘKSZE PARKI KRAJOBRAZOWE W REGIONIE

	Krajeński Park Krajobrazowy Siedziba: Więcbork Powierzchnia: 73850 ha Rok postania: 1998 Pojezierze Krajeńskie leży w dorzeczach dwóch rzek bałtyckich: Wisły i Odry. Tereny leśne parku stanowia 26% jego obszaru. Porastają je w większości bory sosnowe, a na morenach występują lasy mieszane z domieszką grądów. W runie leśnym na bagnach i licznych torfowiskach, znajdują się stanowiska roślin chronionych i rzadkich. Do najcenniejszych zespołów leśnych w parku należy buczyna pomorska, na którą składają się buki, graby, dęby, lipy drobnolistne oraz klony. Obniżenia porośnięte są często łęgami jesionowo-wiązowymi. Na torfowiskach występują rosiczki, borówki bagienne, modrzewnice zwyczajne, bagna zwyczajne, turzyce bagienne i żurawiny błotne. Do gatunków chronionych do najciekawszych należą: bocian czarny, żuraw, czaple, łabędzie, rybołowy, bieliki, puchacze, bąki, bardzo rzadkie cietrzewie, a ze ssaków: rzadko łosie, powszechnie wydry, bobry.
	Zespół Parków Krajobrazowych Chełmińskiego i Nadwiślańskiego Siedziba: Świecie Powierzchnia: 55642 ha Rok postania: 1993 Szczególne walory przyrodnicze, duże zróżnicowanie rzeźby terenu, gleb, klimatu oraz wód znajduje swoje odzwierciedlenie w bogactwie flory i fauny. Na terenie Zespołu Parków znajduje się 14 rezerwatów przyrody, występuje wiele rzadkich gatunków roślin i zwierząt, które chronione są w ramach opracowanego programu czynnej ochrony gatunków zagrożonych. W granicach Parku znajduje się 97 pomników przyrody ożywionej (pojedyncze drzewa i ich zgrupowania) oraz 4 obiekty przyrody nieożywionej (jaskinia, głaz narzutowy i dwa źródła), które wzbogacone są przez cenne obiekty historyczne Chełmna, Świecia i Nowego.
	Tucholski Park Krajobrazowy Siedziba: Tuchola Powierzchnia: 25660 ha Rok postania:1985 Ze względu na sposób użytkowania powierzchni, charakter parku można określić jako leśno-rolny, ponieważ ponad 86% jego terenu zajmują lasy, a użytki rolne prawie 9%. Granice parku naszkicował już ponad 20 tys. lat temu lodowiec skandynawski, pozostawiając po sobie równinę sandrową urozmaiconą licznymi pagórkami, morenowymi wzgórzami i wydmami. Ten młodoglacjalny krajobraz przecina dolina malowniczej i dynamicznej rzeki Brdy. Cofające się masywy lądolodu naniosły na teren parku skruszone skały w postaci iłów, piasków, żwirów oraz głazów narzutowych i wypełniły wodą zagłębienia rynnowe i wytopiskowe, tworząc liczne jeziora.
	Logo WIM strona rekrutacyjna WIM

---