STABILIZACJA GRUNTÓW WAPNEM DO CELÓW DROGOWYCH
Stabilizacja gruntów na zastosowanie jako:
podłoże drogowe;
dolna warstwa podbudowy dla dróg o ruchu lekkim;
samoistna nawierzchnia dla dróg tymczasowych;
wstępne ulepszenie gruntów przeznaczonych do dalszej stabilizacji.
Mieszanka wapienno - gruntowa - mieszanina w optymalnych proporcjach gruntu, wapna i wody do chwili stwardnienia.
Grunt stabilizowany wapnem - mieszanka wapienno - gruntowa zagęszczona i stwardniała.
Stabilizacja gruntów wapnem - proces techniczny polegający na rozdrobnieniu i spulchnieniu gruntu, zmieszaniu go z wapnem oraz zagęszczeniu mieszanki przy wilgotności zbliżonej do optymalnej.
Materiały
Grunty.
Grunty spoiste zawierające minerały iłowe, które wchodzą w reakcję z wapnem. Najlepiej o wskaźniku plastyczności Wp>10 i zawartość frakcji kamiennej mniejszej od 15%. Grunty zawierające >10% części organicznych nie nadają się.
Dla gruntów przeznaczonych do stabilizacji wapnem należy określić:
granice konsystencji;
zawartość części organicznych;
wilgotność optymalną.
Wapno.
Wapno niegaszone (CaO) jak i suchogaszone (hydratyzowane) (Ca (OH)2). Należy używać wapno niegaszone <2 mies. od produkcji.
Woda.
Każda woda pitna z wyjątkiem wód mineralnych. Wody z rzek, stawów, jezior są przydatne jeżeli próbki wapienno - gruntowe są wytrzymałe na zgniatanie po 7 dniach > 0,9 z wody pitnej.
Mieszanki.
Ustalenie składu mieszanki.
Skład mieszanki zależy od rodzaju gruntu i wapna. Ilość wody i wapna ustalamy laboratoryjnie w stosunku do masy gruntu suchego. Dodatek wapna do gruntu wynosi:
dla ulepszonego podłoża drogi 3 - 9%;
na dolną warstwę podbudowy 5 - 9%;
na samoistną nawierzchnię 3 - 9%;
do wstępnego ulepszenia 1 - 3%.
W celu ustalenia procentowej ilości wapna dodanego do gruntu należy badać próbki o różnym dodatku wapna 1-3%, 3-5%, 5-9%.