Koncepcja Thomasa Gordona .

Koncepcja T.Gordona jako pedagogia:

- źródło swej koncepcji T.Gordona wywodzi się z psychologii humanistycznej przyjmując za nią koncepcję człowieka

- opiera ją na teorii stosunków międzyludzkich , przykładając szczególne znaczenie da zasad komunikacji interpersonalnej,

- występuje : przeciwko stosunkach władz , posługiwania się siłą i lękiem w kontaktach z innymi ludźmi , w tym szczególnie z dziećmi

- wychodzi z założenia , że podstawową przyczyną konfliktów jest posługiwanie się przez większość wychowawców barierami komunikacji

- pragnie , by stosunek wychowawcze opierał się na wzajemnym poszanowaniu swoich potrzeb , na miłości i odpowiedzialności

- proponuje program treningu dla wychowawców podczas , którego mogą oni posiąść umiejętności efektywnej komunikacji oraz konstruktywnego rozwiązywania konfliktów

- zakłada ,że zrozumienie podstawowych zasad jego koncepcji oraz nauczenie posługiwania się programami.

Efektywne relacje wychowawca- wychowanka .

Stosunki wychowawca - wychowanek są dobre , gdy są zbudowane :

- szczerości i przejrzystości ( każdy jest w stosunku do drugiego uczciwy)

- zainteresowaniu (każdy wie, co znaczy dla drugiej osoby )

-wzajemnej zależności ( każdy pozwala każdemu rozwijać własną kreatywność i indywidualność ).

-wzajemnym zaspokajaniu potrzeb

- autentyczności ( każdy jest sobą nikogo nie udaje , nie gra )

- empatii ( współodczuwanie , rozumieniu swoich emocji)

Cele wychowania.

Naczelny cel wychowania - szeroko rozumiany rozwój dziecka , który powinien wynikać z jego własnego potencjału osobowego.

Ponadto T.Gordon wymienia cele:

• umożliwienie dziecku polubienia i zaakceptowania siebie , afirmację i poczucie własnej wartości

• autonomia niezależności , twórczość , rozwój i realizacja własnych możliwości .

• samodzielność w radzeniu sobie ze swoimi problemami konstruktywne ich rozwiązywanie .

• zdolność do zaspokojenia własnych potrzeb do odpowiedzialności za siebie , do samokontroli i samooceny

• autentyzm w wyrażaniu uczuć

• umiejętność współpracy z innymi , zdolność do respektowania ich potrzeb , a przy tym niezapomnianie o własnych

• umiejętność samoograniczenia własnej swobody i wolności

• wewnętrzne zdyscyplinowanie

• produktywność realizowaniu własnych możliwości

Koncepcja Thomasa Gordona jako pedagogia

• Źródła swej koncepcji T. Gordon wywodzi z psychologii humanistycznej, przyjmując za nią koncepcję człowieka

• Opiera ją na teorii stosunków międzyludzkich, przykładając szczególne znaczenie do zasad komunikacji interpersonalnej

• Występuje przeciwko stosunkom władzy, posługiwania się siłą i lękiem w kontaktach z innymi ludźmi, w tym szczególnie z dziećmi

• Wychodzi z założenia, że podstawową przyczyną konfliktów jest posługiwanie się przez większość wychowawców barierami komunikacji

• Pragnie by stosunki wychowawcze opierały się na wzajemnym poszanowaniu swoich potrzeb, na miłości i odpowiedzialności

• Proponuje program treningu dla wychowawców, podczas którego mogą oni posiąść umiejętności efektywnej komunikacji oraz konstruktywnego rozwiązywania konfliktów

• Zakłada, że zrozumienie podstawowych zasad jako koncepcji oraz nauczanie posługiwania się proponowanymi przez niego narzędziami, zmienia kontakty wychowawca - wychowanek na lepsze bardziej efektywne.

Efektywne relacje wychowawca wychowanek

Stosunki wychowawca wychowanek są dobre, gdy są oparte na

• Szczerości i przejrzystości (każdy jest w stosunku do drugiego uczciwy)

• Zainteresowaniu ( każdy wie, co znaczy dla drugiej strony)

• Wzajemnej zależności ( zamiast jednostronnej zależności)

• Niezbędnym dystansie ( każdy pozwala każdemu rozwijać własną kreatywność i indywidualność)

• Wzajemnym zaspokajaniu potrzeb

• Autentyczności ( każdy jest sobą, nikogo nie udaje, nie gra)

• Empatii ( współodczuwaniu, rozumieniu swoich emocji)

Cele wychowania

Naczelne cele wychowania - szeroko rozumiany rozwój dziecka, który powinien wynikać z jego własnego potencjału osobowego

Ponadto T. Gordon wymienia cele

• Umożliwienie dziecku polubienie i zaakceptowanie siebie, afirmację i poczucie własnej wartości

• Autonomią niezależność, twórczość, rozwój i realizację własnych możliwości

• Samodzielność w radzeniu sobie ze swoimi problemami, konstruktywne ich rozwiązywanie

• Zdolność do zaspokajania własnych potrzeb, do odpowiedzialności za siebie, do samokontroli i samooceny

• Autentyzm w wyrażaniu uczuć

• Umiejętność współpracy z innymi, zdolność do respektowania ich potrzeb a przy tym nie zapominania o własnych

• Umiejętność samoorganizowania własnej swobody i wolności

• Wewnętrzne zdyscyplinowanie

• Produktywność w realizowaniu własnych możliwości

Zadanie wychowania

• Szeroko rozumiana zmiana człowieka i jego stosunku do otaczającej rzeczywistości - człowiek powinien umieć się znaleźć w nieustannie zmieniającym się świecie.

• Nabycie umiejętności twórczego przekształcania zastanego świata

• Zmiana w sposobie postrzegania dziecka i siebie w roli wychowawcy

• Zmiana dotychczasowych metod oddziaływań wychowawczych

• Przekształcenie placówek oświatowych

Istota zmian edukacyjnych

1. Rewizja poglądów i mitów dotyczących sposobu postrzegania dziecka

• Dziecko nie jest jeszcze pełnowartościowym człowiekiem

• Dziecko jest złe z natury

• Dziecko jest własnością rodziców, ich kontynuacją

• Dzieci są dla rodziców najważniejsze

• Dzieci chcą by dorośli wyznaczali im granice zachowań

• Bunt okresu dorastania jest zjawiskiem naturalnym

2. Rewizja poglądów dotyczących sposobu postrzegania siebie w roli wychowawcy

• Rodzice i nauczyciele muszą być czymś więcej niż zwykłymi ludźmi

• Wychowawcy muszą być konsekwentni

• Wychowawcy musza stanowić zwarty front w wychowaniu

• Wychowawcy muszą zawsze akceptować dzieci

• Wychowawca musi zwyciężać gdyż w przeciwnym razie zostanie pokonany

• Wychowawcy maja prawo narzucić dzieciom swoją wolę i rozwiązania

• Wychowawcy muszą przekazywać dzieciom swoją hierarchię wartości

• Wychowawcy są odpowiedzialni za przekazywanie kultury

3. Rewizja poglądów dotyczących metod oddziaływań wychowawczych

• W stosunku do dzieci należy używać swojej władzy i autorytetu

• Konflikt między dziećmi a wychowawcami niszczy wzajemne stosunki

• Należy mówić dziecku, co jest złego w jego zachowaniu, gdyż jedynie wtedy będzie w stanie je zmienić

• Grupa nie może podejmować decyzji

4. Stosunek do środowiska wychowawczego

• Nieuzasadniona krytyka rodziny

• Nieuzasadniona krytyka nauczycieli

• Nieuzasadniona krytyka szkoły

Istota oddziaływań wychowawczych

1. Zasada posiadania problemu

2. Akceptacja jako niezbędny warunek pomocy człowiekowi posiadającemu problem

3. Rezygnacja z oddziaływania siłą i władzą

4. Wychowawca musi zadbać także o siebie

5. Postrzeganie konfliktu jako wspólnego problemu do rozwiązania

6. Przekazywanie dzieciom przez dorosłych swojej hierarchii wartości nie poprzez nakazy, lecz przez wyznawanie jej własnym życiem

7. Nastawienie na współpracę i współdziałanie

Metody, środki i formy wychowania

1. Sposoby reakcji wychowawcy

• Bierne słuchanie

• Otwieracze drzwi, (gdy ktoś inny trzeci wtrąca się w konwersację, dyskusją)

• Aktywne słuchanie

2. Wpływanie na zmianę nieakceptowanego zachowania dziecka

• Wypowiedzi typu „ja”

• Zmiana otoczenia

• Zmiana swojego stosunku do zachowania dziecka

3. Konstruktywne rozwiązywanie konfliktów

• Metoda dwu szpad

• Metoda 6 kroków

---