DYPLOMACJA by me

Def: Oficjalna działalność państw, uprawnionych organów realizujących cele i bieżące zadaniapolityki zagranicznej państwa oraz zapewniających ochronę praw i interesów państwa i jego obywateli.

Prawo dyplomatyczne:

• Konwencja wiedeńska z 1961r. o stosunkach dyplomatycznych

• Konwencja nowojorska z 1969r o misjach specjalnych

• Konwencja wiedeńska z 1975r. o reprezentowaniu państw w stosunkach mn

Prawo legacji - prawo wysyłania własnych (czynne) i przyjmowania obcych (bierne) przedstawicieli dyplomatycznych

Nawiązanie stosunków dyplomatycznych:

1. porozumienie o nawiązaniu stosunków

2. zbalezienie kandydata na szefa misji

3. agrement (zgoda państwa na ta osobę)

4. akredytacja

Funkcje:

• reprezentacyjna

• ochrona interesów państwa i prowadzenie rokowań

• rozwijanie przyjaznych stosunków

• demarche - kroki dokonywane w formie noty dyplomatycznej ww zykłej formie pisemnej a także ustnej (wszystkie wystąpienie interpelacje)

• rokowania

• stosunki handlowo - gospodarcze

• zbieranie informacji

Koniec misji dypl:

• utrata podmiotowości prawnomiędzynarodowej którejś ze stron

• zerwanie lub zawieszenie stosunków dyplomatycznych

• zamknięcie placówki ze względów finansowych

• wybuch wojny między państwami

• zmiana ustroju w którymś z państw

Koniec pełnienia funkcji przez szefa misji:

• śmierć

• dezercja

• rezygnacja

• odwolanie

• koniec kadencji

• uznanie za persona non grata przez państwo przyjmujące

Stosunki konsularne

Funkcje:

• ochrona interesów państwa i obywateli

• popieranie stosunków handlowych, gosp, kult

• wystawianie paszportów i wiz

• udzielanie pomocy obywatelom

• wykonywanie kontroli nad statkami i samolotami

• konsul generalny

• konsul zawodowy (urzędnicy) lub honorowy (nie pobiera pensji)

• wicekonsulowie

• agenci konsularni

Konsul generalny a konsul honorowy:

• konsul generalny jeswt obywatelem państwa wysyłającego (honorowy niekoniecznie)

• kg pobiera pensje, kh nie (jedynie rekompensatę za wydatki)

• kg nie prowadzi żadnej innej działalności, kh może

Formy dyplomacji:

• Misje specjalne

• Stale misje dyplomatyczne

• Konferencje międzynarodowe

• Spotkania na szczycie

• Spotkania na najwyższym szczeblu

Kompetencje organów wew:

1. głowa panstwa

• reprezentowanie państwa

• prawo wysylanie misji dyplomatycznej

• pryzjmowanie dyplomatów innych państw

• zawieranie, rytyfikowanie umów

• wypowiadanie wojny

• ośwaidczenia głowy państwa mają skutek w zakresie prawa międzynarodowego

2. Parlament

• Ratyfikowanie umów

• Zatwierdzanie budżetu msz

• Ogólna kontrola nad polityką zagraniczną poprzez interpelacje poselskie

• Komisja Spraw Zagranicznych

3. Rząd

• Ogólne kierownictwo nad stosunkami mn

• Koordynowanie dzialania msz

• Premier reprezentuje państwo bez upoważnień

• Premier ma upoważnienie do rokowań z przedstawicielami innych państw

4. MSZ

• Udzial w konferencjach międzynarodowych

• Reprezentowanie państwa w organizacjach międzynarodowych

• Prowadzenie rokowań

• Utrzymywanie kontaktów z przedstawicielami dyplomatycznymi

• Przyjmowanie delegacji innych państw

• Kierunek polityki zagranicznej

Podział szefów misji:

• Ambasadorowie lub nuncjusze akredytowani przy głowie państwa

• Posłowie nadzwyczajni, ministrowie pelnomocni, internuncjusze akredytowani przy głowie państwa

• Charge d'affaries akredytowani przy msz

Dypklomacja prewencyjna:

• Zapobieganie wszystkicm dzialaniom i tendencjom zagrażającym stabilności, bezpieczeństwu i pokojowi międzyanrodowemu

Środki:

• Środki budowy zaufania

• Gromadzenie informacji

• Wczesne ostrzeganie

• Rozmieszczanie sil pokojowych w rejonach konfliktów

• Tworzenie stref zdemilitaryzowanych

Podzial stałych misji dyplomatycznych:

• Stałe misje dyplomatyczne w państwach

• Stałe przedstawicielstwa dyplomatyczne przy organzacjach międzynarodowych

• Stałe misje handlowe

Ambasada

Poselstwo - niższa ranga ambasady

Kurierzy:

• Zawodowi

• Ad hoc

Biuro radcy: (attache)

• Handlowy

• Ekonomiczny

• Finansowy

Konwencja hawajska: jeśli państwo nie wyraża zgody na przyjęcie przedstawicieli dyplomatycznych albo odwołanie przedstawiciela nie musi uzasadniać swojej decyzji

Nawiązanie stos dypl = uznanie państwa na arenie międzynarodowej

Nawiązanie stos dypl - na podstawie posemnej umowy

…. - nie musi iść w parze z nawiązaniem prawa legacji

Korpus dyplomatyczny - wszyscy członkowie personelu dyplomatycznego lub wszyscy członkowie misji dyplomatycznych

Blement stały - nie przyjmowanie przedstawiciela stolicy apostolskiej jeżeli jest duchownym

Immunitety i przywileje:

• Niepodleganie jurysdykcji państwa przyjmującego oraz przywileje, prerogatywu, ulgi, ulatwienia;

• Teoria reprezentacji

• Teoria eksterytorialności - pomieszczenia misji dyplomatycznej znajdują się poza terytorium państwa przyjmującego

• Teoria funkcjonalna - przywileje, immunitety itd.

PRZYWILEJE I IMMUNITETY OBOWIĄZUJĄ NA TERYTORIUM KRAJU, STATKACH POWIETRZNYCH I WODNYCH ORAZ PRZY PRZEJAZDACH SŁUŻBOWYCH PRZEZ TERYTORIUM PAŃSTW TRZECICH

Azyl dyplomatyczny

W wąskim znaczeniu polega na udzieleniu schronienia w pomieszczeniach misji dyplomatycznej, osobom ściganym przez władze państwowe przyjmującego niezależne od obywatelstwa tych osób. W szerszym znaczeniu polega na udzieleniu schronienia również w urzędach konsularnych, na pokładach okrętów, na wodach terytorialnych innego państwa (azyl morski), na pokładach samolotów oraz w bazach wojskowych i paramilitarnych na obcym terytorium.

osobom ściganym z powodów politycznych; w nagłych przypadkach ("sytuacja nie cierpiąca zwłoki"); na krótki czas; tylko w państwach uznających prawo azylu dyplomatycznego. Państwo przyjmujące ma prawo żądać opuszczenia swojego terytorium przez azylanta.

Koncyliacja

Inaczej postępowanie pojednawcze.

Koncyliacja polega na załatwianiu wszelkiego rodzaju sporów międzynarodowych przy pomocy powoływanych przez strony specjalnych stałych lub ad hoc organów celem pokojowego załatwiania sporu na podstawie ustalania stanu faktycznego sporu i przedstawiania propozycji jego rozwiązywania. Istotna różnica między komisją pojednawczą polega przede wszystkim na tym, że Komisja badań ogranicza się jedynie do zebrania faktów, natomiast komisja pojednawcza opracowuje konkretne propozycje rozwiązania sporu.

Mediacja (pośrednictwo)

Przez pojęcie mediacji należy rozumieć tego rodzaju rokowania miedzy państwami w sporze, w których udział bierze za zgodą, a często z inicjatywy stron w sporze, przedstawiciel państwa nie będącego stroną w sporze. Przedstawiciel ten nie tylko pośredniczy w przekazywaniu stanowisk stron, lecz również wypracowuje i zgłasza własne konkretne propozycje zmierzające do pomyślnego załatwienia sporu.

Rokowania

Najstarszy i najbardziej rozpowszechniony środek pokojowego załatwiania sporów międzynarodowych. Rokowania mogą być dwustronne lub wielostronne, w zależności od ilości państw uczestniczących w sporze. Rokowania odbywają się drogą bezpośrednich rozmów (wymiany poglądów i bezpośredniego przekazywania stanowisk, niezależnie od formy w jakiej są przekazywane: ustnie, telegraficznie itp).

Notyfikacja (ang. notification - zawiadomienie)

Przekazanie informacji notą dyplomatyczną wysłaną przez państwo innemu państwu lub grupie państw. Informacja może dotyczyć wydarzeń lub decyzji mających istotne znaczenie dla nadawcy i adresata.

---