KONCEPCJA PEDAGOGICZNA MAŁGORZATY KWIATKOWSKIEJ

Podstawa warsztatu pracy, czyli osobowość nauczyciela -terapeuty

• Tolerancja

• Wrażliwość i otwartości na potrzeby innych ludzi

• Umiejętność wyrażania akceptacji i potwierdzania wartości

• Akceptacja dla niesprawności i niewiedzy

• Twórcza, poszukująca postawa wobec pracy

Program wspomagania rozwoju - po co, czego i jak nauczać?

Cel nadrzędny:

osiągniecie przez każdego ucznia optymalnego poziomu rozwoju, pozwalającego na możliwie największą samodzielność i komfort psychiczny

Baza:

• Humanistyczna koncepcja człowieka

• Analiza naturalnego rozwoju dziecka

• Logika myślenia konstruktywnego

Zasady wspomagania rozwoju dziecka

1. Nauczyciel nie stawia uczniowi żadnego warunku uczestnictwa w zajęciach, zarówno pod względem jego stanu fizycznego, jak i cech osobowościowych oraz poziomu rozwoju poszczególnych funkcji.

2. Każde dziecko rozwija się.

3. Rozwój jest integralny i całościowy.

4. Rozwój jest radosny.

5. Twórczość dziecka jest wartością.

6. Najważniejsze jest odpowiednie komunikowanie się.

Optymalne komunikowanie się- etapy pracy

A. Odczytywanie sygnałów specyficznych dla każdego dziecka.

B. Kształtowanie poczucia sprawczości pozytywnej w komunikowaniu się

C. Poszukiwanie optymalnej drogi najlepszego sposobu komunikowania się dziecka z otoczeniem

D. Wprowadzenie indywidualnego słownika

E. Rozszerzanie słownika

Zajęcia ekspresyjne - cel zajęć:

• przekonanie każdego dziecka, że może wyrażać swoje uczucia

• stopniowe rozwijanie i kształcenie tych umiejętności

• Dziecko ma prawo do wyrażania wszystkich uczuć

• Wytworów dziecka nie porównujemy i nie oceniamy pod względem norm estetycznych, jakości wykonania i „grzeczności”

• Bazę wyjściową do rozwoju stanowią sposoby ekspresji opanowane już przez dziecko, nawet jeżeli należą do grupy tak zwanych stereotypii lub zachowań niepożądanych

• Postawy szczególnie wymagane od nauczyciela w trakcie zajęć ekspresyjnych to całkowita akceptacja i tolerancja

Terapia grupowa - cel perspektywiczny:

- rozwój społeczny każdego dziecka, kształtowanie prawidłowych postaw oraz podejmowanie ról społ.

Zasady pracy:

1. Nigdy żadnej rywalizacji, porównywania i oceniania.

2. Troska o zaspokajanie potrzeby bezpieczeństwa fizycznego i psychicznego.

3. Wyzwalanie naturalnych, spontanicznych zachowań prospołecznych- niewprowadzanie reguł na wspólny pobyt dzieci.

Polecana metoda: Metoda Weroniki Sherborne

=>

• Metody M. Kwiatkowskiej są oparte na psychologii humanistycznej, która akceptuje dziecko takim, jakim jest i stawia na jego pełen rozwój.

• Istotą niepełnosprawności wg Kwiatkowskiej jest niezrozumienie przez innych. Pracując więc z dzieckiem niepełnosprawnym należy zacząć od siebie.

• Należy zapewnić dzieciom głęboko niezrozumianym warunki do maksymalnego rozwoju, a przede wszystkim nie stwarzać barier, które by go hamowały.

Rady przed spotkaniem z dzieckiem głęboko niezrozumianym

• Pamiętaj: Każde dziecko rozwija się indywidualnie!

• Najważniejsze jest odpowiednie komunikowanie się!

• Doceniaj wszystkie postępy dziecka- wzmacniaj pozytywnie!

• Dostarczaj dzieciom wielozmysłowych, jasnych bodźców!

• Korzystaj z naturalnej, spontanicznej aktywności dziecka!

---