BIOLOGIA - WYKŁAD I - podstawy genomiki
genomika
dyscyplina genetykia
charakterystyka genomu i struktyry
strukturalna
funkcjonalna - badanie ekspresji genów
STRUKTURA DNA
biopolimer deoksyrybonukleotydów
nukleotyd
ester fosforanowy nukleozydu
nukleozyd
zasada azotowa (C≡G, A=T)
cukier 5-węglowy
DNA - β-D-2-deoksyryboza
RNA - β-D-ryboza
wiązanie - β-N-glikozydowe
wiązanie fosfodiestrowe
między nukleotydami
grupa 5'-fosforanowa + grupa 3'-hydroksylowa
REPLIKACJA DNA
Faza S
podwojenie DNA
polimerazy
syntetyzowana przez polimerazę RNA, prymazę
rodzaje α, β, γ, δ, ε
α i δ - replikują chromosomy jądrowe
β i ε - naprawa DNA
γ - replikuje DNA mitochondrialny
polimeraza α
nić opóźniona
tworzy startery
brak aktywności egzonukleazy 3'5' - brak korekty nici opóźnionej, potrzebne białko pomoc.
polimeraza δ
nić wiodąca
3'5' aktywność egzonukleazy - korekta na nici wiodącej
polimeraza I
łączenie kolejnych deoksyrybonukleotydów
aktywność polimeryzacyjna 5' 3'
aktywność edytorska - egzonukleolityczna 3'5'
naprawa błędów - wierność procesu replikacji - błąd 1 na 108 zasad
aktywność egzonukleolityczna 5'3'
usuwanie starterów RNA
uzupełnianie luk DNA
wymaga:
startera z wolną grupą 3'-OH
αNTPs
jonów Mg 2+
matrycy
polimeraza II i III
katalizują reakcję polimeryzacji DNA 5'3'
egzonukleazy 3'5'
brak aktywności egzonukleolitycznej 5'3'
polimeraza II uzupełnia właściwości naprawcze polimerazy I
origin
200-300 par zasad
inicjacja replikacji
zawiera replikony
replikon
odcinek DNA z własnym miejscem inicjacji
replikowany jako samodzielna jednostka
bakteria - 1
Eucaryota - wiele
replikacja semikonserwatywna
1 nić nowa, 1 nić stara
nić wiodąca
cząsteczka syntetyzowana w sposób ciągły wraz z otwieraniem się widełek replikacyjnych
nić opóźniona
druga cząsteczka, powstaje skokowo
synteza fragmentów Okazaki
niezbędny starter (wydłużany przez polimerazę DNA III)
spajane ligazą
oczko replikacyjne
miejsce gdzie dwuniciowa helisa jest rozplatana
od niego przemieszczają się widełki replikacyjne
białka pomocniczne
helikaza DNA
rozplata helisę przed replikacją
białka SSB - single-stranded-DNA binding protein
zapobiegają zlepianiu się ponownie rozplecionych nici
topoizomeraza I
nacina i ponownie łączy nici DNA
znosi napięcia
TERMINACJA REPLIKACJI
miejsce terminacji
topoizomeraza II
rozdziela dwie cząsteczki potomne
replikacja u Eucaryota
semikonserwatywna
ruch widełek 10x wolniejszy
miejsca inicjacji co 3-300 par zasad
wiele replikonów
jednostka replikacyjna
20-80 replikonów
REPLIKACJA TELOMERÓW
koniec 3' jest dłuższy
telomeraza
dołącza dodatkowe nici matrycy
zawiera cząsteczkę RNA komplementarnego do 6-nukleotydowych powtórzeń na końcach
starter przy 3' - synteza DNA 5'3'
uzupełnia nić opóźnioną
naprawa DNA
aktywność zmniejsza się z wiekiem
STRUKTURA RNA
tymina uracyl
cukier - ryboza
jednoniciowe odcinki
zawierają komplementarne struktury - typu spinki do włosów (tRNA, rRNA)
SYNTEZA RNA
inicjacja
elongacja
terminacja
POLIMERAZA RNA
rozpoznaje miejsca promotorowe
sekwencja 5' - TATAAT - 3' - ramka Pribnowa - region 10
sekwencja 5' - TTGACA - 3' - region 35 (liczba = oddalony o tyle od miejsca transkrypcji)
brak startera
przebieg procesu 5'3' - orientacja nici powstającej - transkrybowana jest nić niekodująca, antysensowna 3'5'
przejściowa, hybrydowa helisa RNA-DNA
DNA jest rozplatany bąblem transkrypcyjnym
TERMINACJA TRANSKRYPCJI
sygnał terminacji
palindromowa sekwencja np. AAATAA (N) TTTATT - dąży do parowania wewnątrzcząsteczkowego
niekiedy brak spinki terminacyjnej - potrzebne białko rho
Procaryota
pierwotny transkrypt - gotowy mRNA
dojrzewanie tRNA, rRNA
Eucaryota
polimeraza I (jąderko)
transkrybuje geny podjednostek rybosomowych
polimeraza II (nukleoplazma)
geny kodujące białka i większość snRNA
polimeraza III (nukleoplazma)
geny tRNA (5SrRNA, mRNA, 7SRNA)
zbudowane z 12 podjednostek
inicjacją syntezy RNA kieruje 1 miejsce promotorowe
niekodująca - antysensowna 3'5'
transkrypcja eukariotycznych genów kodujących białka
miejsce promotorowe
kaseta TATA (region 25 - podobne do regionu 10 Procaryota)
element inicjatorowy
niezbędne białka
ogólne czynniki transkrypcyjne TF II
elongacja
terminacja
pierwotny transkrypt
heterogenne jądrowe RNA
duża
niestabilna
wymagająca dojrzewania cząsteczka
dojrzewanie
modyfikacja końca 5'
dodanie czapeczki 7-metyloguanozyny (inicjuje translację)
modyfikacja końca 3'
poliadenylacja
polimeraza poli-A dodaje ogon poli-A - ok. 250 reszt adenylowych (zwiększa wydajność transkrypcji)
transport poza jądro
składanie (splicing) RNA
usunięcie intronów, połączenie egzonów
spliceosom
kompleks małych jądrowych RNA z białkami
zbliżenie egzonów, złączenie ich
katalizuje reakcje transestryfikacji
alternatywny splicing
białka regulatorowe uaktywniają lub blokują miejsca splicingowe
pozwala na syntezę różnych białek z tego samego transkryptu pierwotnego z jednego genu
redagowanie RNA
dodanie lub usunięcie pojedynczych nukleotydów
inny polipeptyd niż kodowany przez dany gen
nie jest to powszechne zjawisko
heterogenne jądrowe kompleksy rybonukleoproteinowe - transportowane do cytoplazmy
TRANSLACJA
wymaga
matrycy mRNA
rybosomów
tRNA do transportu aminokwasów
aminokwasów
energii
rybosom
metoda ultrawirowania - współczynnik sedymentacji
Procaryota
rybosom 70S
duża podjednostka 50S
23S rRNA
5S rRNA
mała podjednostka 30S
16S rRNA
21 białek
Eucaryota
rybosom 80S
duża podjednostka 60S
28 S rRNA
5S rRNA
5,8S rRNA
~69 białek
mała podjednostka 40S
18S rRNA
~33 białka
KODON
3 nukleotydy mRNA warunkujące włączenie jednego aminokwasu, zatrzymanie syntezy (STOP)
ANTYKODON
3 nukleotydy tRNA komplementarne do kodonu
odczytywanie nukleotydów 5'3'
tRNA
liść koniczyny
ramiona
D - z pętlą dihydrouracylową
antykodonowe - z pętlą antykodonową
TψC - rybotymidynowe
dodatkowe
aminoacylo-tRNA
połączone z aminokwasem
rozpoznaje właściwy kodon
mała podjednostka rybosomu
miejsce A
aminoacylo-tRNA
miejsce P
wiązanie peptydylo-tRNA
miejsce E
wiązanie wolnego tRNA
etapy translacji
inicjacja
elongacja
terminacja
aminokwas - N-formylometionina
kodon START - kodon AUG dla metioniny