ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE

(20,30) 1. Koncentracja sił policyjnych podczas podwyższania gotowości do działań polega na:

1. ogłoszeniu alarmu i zgromadzeniu policjantów w jednym miejscu w celu podjęcia działań doraźnych lub udziału w akcji policyjnej,

2. zgrupowaniu w jednym miejscu policjantów wchodzących w skład oddziałów Policji wraz z etatowym sprzętem technicznym, środkami uzbrojenia, zapleczem medyczno-sanitarnym i pojazdami,

3. przemieszczeniu policjantów wraz z niezbędnym wyposażeniem do zapasowego miejsca stacjonowania,

4. zgrupowaniu w jednym miejscu policjantów, wyznaczeniu pododdziałów i ich dowódców oraz wyposażenie w sprzęt techniczny.

Sprawdził: nadkom. A. Kunce, nadkom. M. Dąbrowski, st.post. A. Rolka

Data: 24.10.2005 r.

Źródło: Zarządzenie 21/pf/ 00 KGP z dnia 13 grudnia 2000 r. w sprawie gotowości do działań i alarmowania w jednostkach organizacyjnych Policji.

(30) 2. Za nadzór i kontrolę stanu przygotowania do osiągnięcia wyższych stanów gotowości do działań odpowiada:

1. kierownik jednostki organizacyjnej Policji lub osoba przez niego upoważniona

2. Naczelnik Sztabu Policji KWP,

3. tylko dyżurny jednostki Policji,

4. kierownik komórki właściwej do spraw ochrony informacji niejawnych jednostki organizacyjnej Policji.

(30) 4. Do podstawowych obowiązków kierownika komórki organizacyjnej Policji podlegających komendantowi wojewódzkiemu Policji należy:

1. bieżąca aktualizacja i przekazywanie właściwemu dyżurnemu jednostki Policji wykazu adresowo-telefonicznego kierownictwa uprawnionego do zarządzania alarmu oraz łączników,

2. meldowanie komendantowi wojewódzkiemu Policji o każdym wydarzeniu mogącym mieć wpływ na jakość wykonywanych zadań w zakresie zarządzania kryzysowego,

3. nadzór nad podległymi policjantami realizującymi zadania w zakresie reagowania kryzysowego na rzecz jednostki nadrzędnej,

4. bieżąca aktualizacja i przekazywanie do jednostki szczebla wojewódzkiego planów działania kierownika komórki organizacyjnej Policji podległej komendantowi wojewódzkiemu Policji.

5. Sytuację kryzysową cechuje:

1. gwałtowność i nieprzewidywalność zmian niosących zagrożenie ludziom i środowisku,

2. odstępstwa od stanu normalnego na niewielką skalę powstające w krótkim czasie,

3. konieczność wprowadzenia ustawowych stanów nadzwyczajnych,

4. przerwanie normalnego procesu działalności człowieka powodujące znaczne straty materialne.

Sprawdził: nadkom. A. Kunce, nadkom. M. Dąbrowski, st.post. A. Rolka

Data: 24.10.2005 r.

Źródło: „Leksykon policyjny pod redakcją W. Pływaczewskiego, G. Kędzierskiej” WSPol. 2001

6. Wśród głównych przyczyn zagrożeń rozpatrywanych z punktu widzenia planów działania kierownika jednostki organizacyjnej Policji w sytuacjach kryzysowych wyróżnić należy między innymi:

1. zmiany klimatyczne wywołujące klęski żywiołowe, wykorzystywanie starych, awaryjnych urządzeń technicznych, zwiększone potrzeby w zakresie produkcji i transportu materiałów niebezpiecznych,

2. stały wzrost przestępczości wśród nieletnich i rozwój różnorodnych subkultur,

3. wzrastająca liczba pojazdów mechanicznych użytkowanych przez nieodpowiedzialnych ludzi, efekt cieplarniany,

4. łatwy dostęp do broni palnej i środków toksycznych, nieodpowiednie zachowanie się ludzi, nadmiar odpadów w środowisku.

Sprawdził: nadkom. A. Kunce, nadkom. M. Dąbrowski, st.post. A. Rolka

Data: 24.10.2005 r.

1. Źródło: Zarządzenie Nr 24/98 Komendanta Głównego Policji z dnia 10 listopada 1998r. w sprawie realizacji przez Policję zadań w warunkach katastrof naturalnych i awarii technicznych. Krzysztof Rudzki, Policja w systemie zarządzania kryzysowego, Szczytno 2002r.

7. Zagrożenia, na ograniczenie których znaczący wpływ może mieć profilaktyka oraz właściwe działania eliminujące ludzkie zaniedbania i lekkomyślność to zagrożenia:

1. naturalne,

2. cywilizacyjne,

3. epidemiologiczne,

4. górnicze.

(20,30) Podstawowym elementem fazy przygotowania w zarządzaniu kryzysowym w Policji jest stworzenie planu działania. Plan składa się z:

1. planu zasadniczego i dokumentów uzupełniających,

2. dokumentów porządkowych, dokumentów operacyjnych i pomocniczych,

3. planu zasadniczego, planu alarmowania oraz dokumentów sprawozdawczych,

4. planu głównego oraz wykazu osób zapoznanych z planem i odpowiedzialnych za jego realizację.

Sprawdził: nadkom. A. Kunce, nadkom. M. Dąbrowski, st.post. A. Rolka

Data: 24.10.2005 r.

Źródło: Zarządzenie Nr 24/98 Komendanta Głównego Policji z dnia 10 listopada 1998r. w sprawie realizacji przez Policję zadań w warunkach katastrof naturalnych i awarii technicznych. Załącznik Nr 1.

(20,30) Stan gotowości obronnej państwa czasu wojny wprowadza się:

1. w celu odparcia bezpośredniej zbrojnej napaści na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2. gdy następuje konieczność wywiązania się ze zobowiązań wobec NATO,

3. gdy z umów międzynarodowych wynika zobowiązanie do wspólnego prowadzenia działań wojennych,

4. w celu umożliwienia wprowadzenia powszechnej mobilizacji.

Sprawdził: nadkom. A. Kunce, nadkom. M. Dąbrowski, st.post. A. Rolka

Data: 24.10.2005 r.

Źródło: Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 września 2004r. w sprawie gotowości obronnej państwa.

(20,30) W stanie gotowości obronnej państwa czasu kryzysu realizowane są zadania:

1. zapewnienia przygotowania do przeciwdziałania zewnętrznym zagrożeniom bezpieczeństwa,

2. wprowadzenia stanu wojennego,

3. mające na celu utrzymanie w sprawności systemu obronnego,

4. odpierania bezpośredniej zbrojnej napaści.

Sprawdził: nadkom. A. Kunce, nadkom. M. Dąbrowski, st.post. A. Rolka

Data: 24.10.2005 r.

Źródło: Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 września 2004r. w sprawie gotowości obronnej państwa.

(20,30) 11. W stanie stałej gotowości obronnej państwa realizowane są zadania:

1. mające na celu utrzymanie w sprawności systemu obronnego państwa,

2. planistyczne, mające na celu stworzenie sytemu obronnego zdalnego do realizacji na zagrożenie,

3. mobilizacyjne,

4. w zakresie koordynacji działalności obronnej wszystkich służb wchodzących w skład administracji zespolonej.

(20,30) Zasada prymatu układu terytorialnego w systemie ochrony ludności polega na:

1. ponoszeniu odpowiedzialności za podejmowanie decyzji przez władzę funkcjonującą na danym stopniu podziału terytorialnego, na którym wystąpił kryzys,

2. wykazywaniu inicjatywy przez władzę szczebla wyższego, niezależnie od terenu na którym wystąpił kryzys,

3. przypisaniu kompetencji i odpowiedzialności za reagowanie kryzysowe właściwemu wójtowi bądź burmistrzowi,

4. działaniu władzy publicznej w strukturach państwa określonych w planach działania na wypadek zaistnienia sytuacji kryzysowej.

(Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, art. 4, Ustawa z dnia 18.04.2002 r. o stanie klęski żywiołowej, art. 7, 8 i 12)

5. powiatu.

(20,30) 13. Końcową fazą cyklu zarządzania kryzysowego jest faza odbudowy. Ma ona na celu:

1. podsumowanie i wykonanie sprawozdania dla służb administracji zespolonej biorących udział w akcji ratowniczej,

2. usunięcie skutków kryzysu oraz przywrócenie podstawowych warunków niezbędnych do życia,

3. uruchomienie w pełnej gotowości centrów reagowania kryzysowego,

4. opracowanie realnych procedur i programów reagowania.

14. W przypadku zagrożenia konstytucyjnego ustroju państwa, bezpieczeństwa obywateli lub porządku publicznego można wprowadzić na terenie kraju stan wyjątkowy. Decyzję podejmuje:

1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych,

2. Prezydent RP na wniosek Rady Ministrów

3. Sejm, bezwzględną większością głosów,

4. kolegium wojewodów.

(Konstytucja RP, art.230)

(20,30) W stanach wojennym i wyjątkowym ograniczenia praw i wolności człowieka i mogą polegać na:

1. naruszaniu godności człowieka (art.30 Konstytucji RP) poprzez wprowadzenie cenzury,

2. ograniczeniu dostępu do informacji o zagrożeniach oraz zawieszeniu prawa do usług edukacyjnych,

3. zniesieniu praw dostępu do towarów konsumpcyjnych, ich reglamentacja (częściowa lub całkowita),

4. zawieszeniu praw do organizowania i przeprowadzania wszelkiego rodzaju zgromadzeń.

(Ustawa z dnia 21.06.2002 r. o stanie wyjątkowym, art. 15-20, Ustawa z dnia 29.08.2002 r. o stanie wojennym oraz o kompetencjach Naczelnego Dowódcy sił zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom RP art. 18-24).

Stan stałej gotowości obronnej państwa:

1. utrzymuje się, gdy nie stwierdza się istotnych zagrożeń zewnętrznego bezpieczeństwa państwa,

2. wprowadza się, gdy następuje konieczność wywiązania się ze zobowiązań wobec NATO,

3. wprowadza się w celu przeprowadzenia ćwiczeń, sprawdzenia planów działania oraz wykonania czynności kontrolnych systemu obronności państwa,

4. utrzymuje się w celu odparcia bezpośredniej zbrojnej napaści na terytorium RP

(Rozporządzenie RM z dnia 21.09.2004 r. w sprawie gotowości obronnej państwa)

16. W celu zapobieżenia skutkom katastrof naturalnych lub awarii technicznych noszących znamiona klęski żywiołowej oraz w celu ich usunięcia Rada Ministrów może wprowadzić stan klęski żywiołowej na części albo na całym terytorium państwa:

1. na czas oznaczony, nie dłuższy niż 30 dni,

2. na czas potrzebny do neutralizacji zagrożenia,

3. tylko na 90 dni,

4. bez wyznaczania daty jego zakończenia.

18. W Policji obowiązują następujące stany gotowości do działań :

1. stała i pełna gotowość do działań,

2. niska i podwyższona gotowość do działań,

3. niska, średnia i wysoka gotowość do działań,

4. stała , podwyższona i pełna gotowość do działań.

(Z-21pf/2000 KGP)

19. W Policji obowiązują następujące rodzaje alarmów:

1. jawny, sygnałowy, skryty,

2. alfa, beta, gamma,

3. alfa, delta, omega,

4. 11, 22, 33.

(Z-21pf/2000 KGP)

20. Meldunek o osiągnięciu pełnej gotowości do działań Komendantowi Głównemu Policji składa się za pośrednictwem:

1. Dyrektora Biura - Główny Sztab Policji Komendy Głównej Policji,

2. Zastępcy Komendanta Głównego Policji,

3. dyżurnego Komendy Głównej Policji,

4. naczelnika sztabu KWP.

(Z-21pf/2000 KGP)

21. Czas osiągnięcia pełnej gotowości do działań nie może przekroczyć :

1. 2 godzin,

2. 180 minut,

3. 240 minut,

4. 12 godzin.

(Z-21pf/2000 KGP)

22. Alarm „ ALFA „ zarządzany jest w celu natychmiastowego stawienia się w miejscu pracy:

1. tylko policjantów pionu prewencji,

2. osób zajmujących stanowiska kierownicze,

3. wszystkich policjantów jednostki organizacyjnej Policji,

4. wszystkich policjantów jednostki organizacyjnej Policji oraz pracowników cywilnych Policji.

(Z-21pf/2000 KGP)

23. Plan alarmowania podlega zatwierdzeniu przez :

1. właściwego naczelnika sztabu ( prewencji ) jednostki organizacyjnej Policji,

2. Komendanta jednostki organizacyjnej wyższego szczebla,

3. właściwego kierownika jednostki organizacyjnej Policji,

4. Komendanta Głównego Policji.

(Z-21pf/2000 KGP)

W przypadku zewnętrznego zagrożenia państwa, zbrojnej napaści na terytorium RP lub gdy z umowy międzynarodowej wynika zobowiązanie do wspólnej obrony przeciwko agresji można wprowadzić na terenie kraju stan wojenny. Decyzję podejmuje:

1. Sejm, bezwzględną większością głosów,

2. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych,

3. Prezydent RP na wniosek Rady Ministrów

4. kolegium wojewodów.

(Konstytucja RP, art.229)

W przypadku zewnętrznego zagrożenia państwa, zbrojnej napaści na terytorium RP lub gdy z umowy międzynarodowej wynika zobowiązanie do wspólnej obrony przeciwko agresji można wprowadzić stan wojenny. Prezydent podejmuje decyzję o jego wprowadzeniu na wniosek:

• Rady Ministrów na części albo na całym terytorium państwa,

• wojewody na terytorium jego województwa,

• marszałka Sejmu na części albo na całym terytorium państwa

• Zgromadzenia Narodowego

(Konstytucja RP, art. 229)

---