WNiG |
Dyl Wojciech Kłubko Andrzej Łukasik Maria |
Rok II |
Grupa 5 |
Zespół A |
|||
Hydromechanika laboratorium. |
Temat: Wyznaczenie współczynnika przepuszczalności materiału porowatego. |
Ćwiczenie nr.16 |
|||||
Data wykonania
29.04.2003 |
Data oddania 13.05.2003 |
Zwrot do poprawki |
Data odd. |
Data zalicz. |
Ocena |
Cel ćwiczenia:
Celem naszego ćwiczenia było zbadanie próbek materiału porowatego i wyznaczenie na podstawie pomiarów różnicy ciśnień, objętości przepływającego gazu w naszym przypadku powietrza atmosferycznego oraz czasu przepływu współczynnika przepuszczalności materiału porowatego.
Wzory stosowane do obliczeń
Δ(Δp)=Δh*rc*g
Δh = 0,001 [ m ]
Δ(Δp)= 7,85 [Pa]
Δt = 0,2 [ s ]
ΔV = 0,002[m3]
rc= 800 [ kg/m3 ]
P = 739 mmHg = 985[Pa]
m=0,000018 [ kg/(m*s) ]
rw = 19 [ mm]
rz = 25 [ mm ]
Wstęp teoretyczny
Współczynnik przepuszczalności przy laminarnym ruchu gazu w ośrodku porowatym wyznaczamy korzystając z prawa Darcy'ego, które mówi, że prędkość filtracji jest proporcjonalna do gradientu ciśnienia:
ν = - k\μ · grad p
Gdzie: μ- dynamiczny współczynnik lepkości gazu
k- wyznaczany współczynnik przepuszczalności, zależnym od
właściwości materiału porowatego
Do określania współczynnika k danego materiału potrzebne jest wykonanie próbki, która zwykle ma kształt cylindryczny, W stanie ustalonym mierzy się strumień objętości przepływu filtracyjnego oraz różnicę ciśnień na zewnątrz i wewnątrz badanego odcinka rurki porowatej o długości L.
Jeden jej koniec jest szczelnie zamknięty, drugi połączony z wentylatorem. Pod wpływem różnicy ciśnień następuje filtracja powietrza przez porowatą ściankę. Zakłada się, że ciśnienie zależy tylko od promienia r, a nie zależy od dwóch pozostałych współrzędnych przestrzennych - kąta kierunkowego θ i współrzędnej bieżącej s.
Próbka krótka l = 0,085 [ m ]
Lp |
Δh [ m ] |
b-Pw [ Pa ] |
V [ m3 ] |
t [ s ] |
Q [ m3/s ] |
k * 10-11 [ m2 ] |
Δk * 10-12 [ m2 ] |
1 |
0,325 |
2550,60 |
0,04 |
36 |
0,0011 |
3,9265 |
0,0074 |
2 |
0,319 |
2503,51 |
0,05 |
38 |
0,0013 |
3,2491 |
0,0069 |
3 |
0,312 |
2448,57 |
0,05 |
32 |
0,0015 |
0,1326 |
0,0066 |
4 |
0,305 |
2393,64 |
0,05 |
31 |
0,0016 |
0,1468 |
0,0074 |
5 |
0,298 |
2338,70 |
0,06 |
32 |
0,0018 |
0,1743 |
0,0087 |
6 |
0,293 |
2299,46 |
0,07 |
32 |
0,0021 |
0,1966 |
0,0099 |
7 |
0,284 |
2228,83 |
0,07 |
35 |
0,0020 |
0,2073 |
0,0104 |
8 |
0,279 |
2189,59 |
0,08 |
31 |
0,0025 |
0,2544 |
0,0128 |
Próbka średnia l = 0,16 [ m ]
Lp |
Δh [ m ] |
b-Pw [ Pa ] |
V [ m3 ] |
t [ s ] |
Q [ m3/s ] |
k * 10-11 [ m2 ] |
Δk * 10-12 [ m2 ] |
1 |
0,326 |
2558,44 |
0,06 |
36 |
0,0016 |
0,1481 |
0,0074 |
2 |
0,322 |
2527,05 |
0,06 |
32 |
0,0018 |
0,1382 |
0,0069 |
3 |
0,318 |
2495,66 |
0,07 |
31 |
0,0022 |
0,1326 |
0,0066 |
4 |
0,314 |
2464,27 |
0,08 |
32 |
0,0025 |
0,1468 |
0,0074 |
5 |
0,308 |
2417,18 |
0,09 |
32 |
0,0028 |
0,1743 |
0,0087 |
6 |
0,303 |
2377,94 |
0,10 |
33 |
0,0030 |
0,1966 |
0,0099 |
7 |
0,298 |
2338,70 |
0,11 |
33 |
0,0033 |
0,2073 |
0,0104 |
Próbka długa l = 0,24 [ m ]
Lp |
Δh [ m ] |
b-Pw [ Pa ] |
V [ m3 ] |
t [ s ] |
Q [ m3/s ] |
k * 10-11 [ m2 ] |
Δk * 10-12 [ m2 ] |
1 |
0,326 |
2558,44 |
0,05 |
34 |
0,0014 |
0,1481 |
0,0074 |
2 |
0,322 |
2527,05 |
0,06 |
33 |
0,0018 |
0,1382 |
0,0069 |
3 |
0,317 |
2487,81 |
0,07 |
33 |
0,0021 |
0,1326 |
0,0066 |
4 |
0,312 |
2448,57 |
0,08 |
34 |
0,0023 |
0,1468 |
0,0074 |
5 |
0,307 |
2409,33 |
0,09 |
34 |
0,0026 |
0,1743 |
0,0087 |
6 |
0,302 |
2370,09 |
0,09 |
32 |
0,0028 |
0,1966 |
0,0099 |
7 |
0,297 |
2330,85 |
0,09 |
30 |
0,0030 |
0,2073 |
0,0104 |
Uwagi i wnioski:
Na podstawie przeprowadzonych pomiarów zauważyliśmy ,że dla najkrótszego ośrodka porowatego charakterystyka k (Q) jest pochylona pod największym kątem. Oznacza to że im krótszy przewód tym wydatek przepływu jest mniejszy i przez ośrodek w tym samym czasie przepływa większa ilość powietrza atmosferycznego. Z długością przewodu punkty pomiarowe układają się coraz dokładniej w linię prostą co oznacza że współczynnik porowatości jest funkcją liniową k(Q).