NZK
Wskazania do przedłużenia czynności reanimacyjnych:
-zatrucie lekami działającymi depresyjnie na OUN
- hipotermia
- podejrzenie zatoru tętnicy płucnej
PRZERWANIE RESUSCYTACJI:
- powrót samoistnego krążenia i oddychania
- wykorzystanie dostępnych metod i brak powrotu czynności układu krążenia (powyżej 60 min)
- ustanie aktywności elektrycznej serca, nie reagującej na leczenie powyżej 20 min
- stwierdzenie nieskuteczności prowadzonych uciśnięć klatki piersiowej i wentylacji zastępczej
- pojawiające się zagrożenie dla ratownika
- wyczerpanie sił własnych
BRAK WSKAZAŃ DO RESUSCYTACJI:
- pewne oznaki śmierci (plamy opadowe, bladość powłok, oziębienie ciała, stężenie pośmiertne, gnicie zwłok)
- śmierć w wyniku nieodwracalnej, terminalnej choroby
- rozległość obrażeń
- podjęcie zabiegów reanimacyjnych zagraża życiu ratownika
POWIKŁANIA UCISKANIA KLATKI PIERSIOWEJ:
- złamanie żeber
- uszkodzenie naczyń międzyżebrowych (nawet haemothotrax)
- odma opłucnowa
- złamanie mostka
- uszkodzenie serca
- uszkodzenie miąższu wątroby
- pęknięcie śledziony
- przedziurawienie jelita grubego
U 40% NZK występuje oddech agonalny.
RKO w połączeniu z defibrylacją w czasie 3-5 min od utraty przytomności może zwiększyć częstość przeżycia od 49-75%.
Każda minuta opóźnienia defibrylacji redukuje szansę przeżycia do wypisu ze szpitala o 10-12%.
Prowadzenie RKO przez świadków zdarzenia zwiększa szanse na przeżycie 2-3x.
Nie należy tracić czasu na poszukiwanie ciał obcych w ustach, chyba, że oddech ratunkowy nie spowoduje uniesienia się KLP.
2 oddechy ratownicze powinny trwać 5 sec. Wdech ratownika ma trwać 1 sec.
Podczas uciskania klatki piersiowej można uzyskać max. Ciśnienie 60-80/40 mmHg.
Uciskamy min. 5cm ale max 6cm.
Rezerwy tlenu kończą się po 2-3 min bez oddechów ratunkowych.
Unikanie usta-usta przy zatruciu cyjankami, siarkowodorem, fosforanami organicznymi i substancjami żrącymi. Wtedy maska kieszonkowa lub ambu.
Jeżeli pierwotną przyczyną NZK jest zatrzymanie oddechu to zatrzymanie krążenia następuje po około 2-4 min.