1)Faza.przedsiębiorczości cel:przekroczenie progu przetrwania przez szybki wzrost i pozyskiwanie nowych zasobów cechy elastyczność działania, innowacyjność, kreatywność uczestników
2)Faza.zespołowości stopniowa reorientacja organizacji do wew, cel:doskonalenie umiejetnosci pracy w zespole i współdziałania uczestników
3)Fazaformalizacjidominacja orientacji wewnętrznej cel:stabilnosc, przewidywalnosc, sterownosc i wydajnosc
4.OPISZ FAZĘ ODNOWY W CYKLU ŻYCIA ORGANIZACJI,CZYM SIĘ CHARAKTERYZUJE I JAKIE SĄ JEJ CELE.
Faza odnowy następuje gdy organizacja przełamuje inercję i rutynę nabyta w fazie formalizacji i ponownie otwiera się na zewnątrz. .cel - przyspieszenie rozwoju poprzez zwiększanie zakresu ekspansji i dywersyfikacje działalności.
5.WEDŁUG JAKIEJ ZASADY FORMUŁUJE SIĘ CELE?PODAJ WŁASNY PRZYKŁAD CELU I WYMIEŃ CECHY POPRAWNIE SFORMUOWANEGO CELU. Forrmułuje się według zasady SMATRa;S-specyficze,M-mierzalne(wymierne),A-akceptowane,R-realne,T-z wyrażnym terminem realizacji(zakończenie).Najpierw należy postawic sobie jeden ścisły,ograniczony i użyteczny cel.Następnie należy zbadać wszystkie warunki i środki niezbędne do osiągnięcia celu,a następnie przygotowac niezbędne warunki i srodki (zaplanowane w jaki sposób działanie będzie przebiegać,od kogo będą potrzebne zasoby, w jakim czasie,podpisanie umów,przyjęcie środków,ich jakościowa i ilościowa kontrola).
6.JAKIE ZESPOŁY SIŁ KSZTAŁTOWAŁY MYŚLI W DZIEDZINIE ZARZĄDZANIA?
Myśl w dziedzinie zarzadzania kształtowała się przez wielki pod wpływem zespołów sił:
*sił społecznych-to normy i wartości,którymi oznacza się dana kultura
*sił ekonomicznych-związane z systemami gospodarczymi i ogólnymi warunkami i tendencjami w gospodarce
*sił politycznych-obejmuja instytuje sprawujące władzę polityczna,a także ogólna polityke i postawę rządu wobec działalności gospodarczej.
7.WYMIEŃ I OPISZ ETAPY CYKLU ŻYCIA ZESPOŁU.
*etap kształtowania się
W początkowej fazie grupa kształtuje się i poznaje zachowania, jakie są dla niej możliwe do przyjęcia. Metodą prób i błędów grupa ustanawia wyraźnie sformułowane oraz milcząco przyjmowane zasady dotyczące realizacji określonych zadań, a także ogólnej dynamiki grupy. Ogólnie biorąc, na tym etapie następuje zapoznanie się z grupą i aklimatyzacja.
*etap burzliwy
W miarę wzajemnego przyzwyczajenia się do siebie członkowie grupy mogą się sprzeciwiać powstawaniu struktury grupowej, starając się utwierdzić własną osobowość. Członkowie wykazują wzajemną wrogość, a nawet mogą przeciwstawiać się zasadom ustalonym na etapie kształtowania się grupy.
*etap tworzenia norm
W tym etapie rozważane są konflikty pojawiające się na poprzednim etapie. Jeżeli to możliwe zostają rozstrzygnięte. Pojawia się jedność grupy w miarę ustalenia przez nią wspólnych celów, norm i podstawowych zasad. Czynnie uczestniczy w tym cała grupa, a nie jedynie kilku najgłośniejszych jej członków. Członkowie zaczynają wypowiadać osobiste opinie i nawiązywać bliskie kontakty.
*etap efektywności
Po rozstrzygnięciu zagadnień strukturalnych grupa zaczyna funkcjonować jako jedna całość. Teraz struktura grupy wspiera jej dynamikę i efektywność. Struktura staje się dla grupy pożytecznym narzędziem a nie przedmiotem sporów. Członkowie mogą skierować swoje wysiłki na wykonywanie stojących przed nimi zadań i nie zajmować się już rozwojem grupy.
*etap kończenia działalności
W przypadku grup doraźnych takich jak zespoły zadaniowe, następuje okres kończenia działalności. Z myślą o rozwiązaniu grupa skupia teraz uwagę nie tyle na wysokiej efektywności, ile na rozstaniu się. Postawa członków może być różna od podniecenia do przygnębienia.
8.JAKIE CECHY WYRÓŻNIAJĄ ZESPOŁY O WYSOKIEJ EFEKTYWNOŚCI?
To grupy,które mają cechy grup formalnych i nieformalnych.To zespoły składające się z 3-30 pracowników,wywodzących się z różnych pionów działalności korporacji.Zostały nazwane superzespołami.Są utworzone do rozwiązywania problemów, z którymipracownicy stykaja się na co dzień.Od innych grup formalnych różnia się tym,że pomijaja tradycyjną hierarchię -układ szczebli(z robotnikami na dole,z robotnikami na górze).Sprawnie działające superzespoły kieruja same soba,ustalają swoje harmonogramy pracy,wyznaczają normy wydajności,poprawiają jakość i działają z innymi superzespołami.
9.JAKI JEST SENS EKONOMICZNY DZIAŁANIA ZESPOŁÓW?WUJAŚNIJ PORÓWNUJĄC PRACE ZESPOŁU DO PRACY JEDNOSTKI.
Sens:jest nim to,aby kierujący zespołem stworzył dogodne warunki pracownikom,taką atmosferę w której pracownicy będą czuc się swobodnie.Wtedy taki zespół pozwoli danej organizacji czerpackorzyści z wiedzy i talentu podwładnych.Głównym czynnikiem wydajniejszej i lepszej pracy jest motywacja ze strony kierującego.Gdy ludzie czują,że ich praca jest doceniana i nagrodzona to dają jeszcze wiecej z siebie.
Jednostka:Zalety:*dobór i zastosowanie właściwych metod,*zastanowienie się nad rozwiązaniem-brak przedwczesnych decyzji,*brak zdominowania przez jedna z osób,*brak nacisków,*działania instynktowne,metoda prób i błędów,*prawie nieograniczony czas,zasoby finansowe,*subiektywizm,*odpowiedzialność,brak presji.Wady:*mniejsza wiedza i informacje,*swoje podejście do problemu-brak zróżnicowania,*zwyczaj,*rutyna,**można łatwo podjąc złą decyzję,*szef może nie zaakceptować naszej decyzji.
Zespół:Zalety:*większa wiedza i informacja-będąca sumą wiedzy wszystkich członków grupy,*różnorodne podejście do problemu,*większa akceptacja rozwiązań,*lepsze zrozumienie decyzji,*obiektywizm,*uzupełnienie własnej wiedzy,*możliwość dyskusji.Wady:*możliwość przedwczesnych decyzji,*możliwość zdominowania przez jedna osobę,*tendencja do obrony własnego stanowiska(ja muszę wygrać),*możliwość nacisków,brak bezstronności,*niekiedy potrzebny jest kompromis.
10.CZYM CECHUJA SIĘ GRUPY FORMALNE?
Są celowo tworzone przez kierowników. Zespołom takim powierza się wykonywanie określonych zadań, przyczyniających się do osiągnięcia przez organizacje celów. Najbardziej rozpowszechnionym ich rodzajem jest zespół kierowany, składający się z kierownika i podległych mu pracowników. Innym rodzajem zespołu formalnego jest komitet, zazwyczaj istniejący przez długi okres i zajmujący się powtarzającymi się problemami i decyzjami. Niektóre zespoły formalne maja charakter doraźny. Można je nazwać zespołami zadaniowymi lub projektowymi. Są to zespoły tworzące do zajęcia się określonym problemem. Zazwyczaj ulegaja likwidacji po wykonaniu zadania lub rozwiązaniu problemu.
11.CZYM CHARAKTERYZUJA SIĘ GRUPY NIEFORMALNE?
Tworzą się zawsze wtedy, kiedy ludzie systematycznie się spotykają i współdziałają ze sobą. Grupy takie pojawiają się w obrębie formalnej struktury organizacyjnej. Członkowie grup nieformalnych zazwyczaj podporządkowują część swoich osobistych potrzeb potrzebom zespołu jako całości. W zamian zespół wspiera ich i chroni. Działalność grup nieformalnych może sprzyjać interesom organizacji - np. grupa kobiet może omawiać rozmaite sposoby działania, prowadzące do stworzenia lepszych warunków pracy dla kobiet.
12.WYJASNIJ ISTOTE TEORII O'DORINO.
-konie pociągowe-45%-100% czasu wypełnionego pracą
-Gwiazdy-5% -kreatywni,pomysłowi,ma pomysły na przyszłość dla firmy.
-przecietniacy-25%-posiadają wolne moce przerobowe,mogą wykorzystywać pracę innych,zastepować.
-aktywiści/sportowcy-10%podrywa się do działania ,gdy jest „akcja”,dzięki takim pracownikom organizacja może pracowac na 120%,robi rzeczy które są zrobione na wczoraj.
-uczniacy-10%-nowi pracownicy,wnoszą nowe doświadczenie,nowe spojrzenie.
-pniaki-5%-nic im się nie podoba,jest po to by hamować gwiazdy,widzi coś czego nei widza gwiazdy.
13.NA CZYM POLEGA PROCES KIEROWANIA W ORGANIZACJACH?
proces planowania, organizowania, realizacji i kontrolowania działalności członków organizacji oraz wykorzystania wszystkich innych jej zasobów dla osiągnięcia ustalonych celów.
14.JAKIE SĄ ZADANIA KIEROWNICZE?-WYMIEŃ I OMÓW
1)planowanie-wskazuje że kierownicy koordynują ludzkie i materialne zadania, określają swoje cele działania które zazwyczaj są oparte na jakiejś metodzie, planie nie na przeczuciu 2) organizowanie-odpowiednie połączenie wszystkich zasobów organ. Efektywność organ. Zależy od jej umiejętnego gospodarowania zasobami dla osiągnięcia celów. 3)realizacja(przewodzenie) -określa, w jaki sposób kierownicy kierują podwładnymi wpływają na nich doprowadzając do tego by wykonywali potrzebne zadania
4)kontrolowanie- kierownicy starają się zapewnić by organizacja zmierzała do realizacji celów.
15.OMÓW STYL KIEROWANIA AUTOKRATYCZNY
Styl ten charakteryzuje się wysokim poziomem czynnego zaangażowania się kierownika w pracę podległego zespołu. Kierownik w istotnym zakresie interweniuje w przebieg działań podwładnych. Samodzielnie lub przy pomocy komórek funkcyjnych ustala zadania dla zespołu, dzieli je pomiędzy poszczególnych członków oraz wpływa na sposób ich wykonania udzielając licznych wskazówek a nawet instrukcji. Bez udziału podwładnych ustala terminy realizacji zadań, a następnie kontroluje przebieg ich wykonania, bieżąco korygując kierunki i sposoby ich realizacji.
16.OMÓW STYL KIEROWANIA KONSULTATYWNY
Styl ten charakteryzuje się działaniami kierownika zmierzającymi do włączenia podwładnych w proces organizowania ich pracy, przy zachowaniu prawa przełożonego do ostatecznego decydowania o sposobie, miejscu i czasie realizacji przez nich zadań. Przełożony zlecając wykonanie zadań zgodnie z obowiązującymi procedurami oczekuje jednak od podwładnych krytycznego do nich stosunku. „Kupuje” więc te pomysły podwładnych, które uznaje za wartościowe, stara się natomiast „sprzedać podwładnym” własne pomysły.
17.OMÓW STYL KIEROWANIA PARTYCYPACYJNY
Styl ten charakteryzuje się wysokim poziomem zaangażowania się kierownika w sprawy podległego mu zespołu. Nie jest to jednak władcza interwencja w tok działań członków zespołu lecz skupienie uwagi na postawach podwładnych w stosunkach międzyludzkich. Przełożony precyzuje obszary działania podwładnych oraz formy ponoszenia przez nich odpowiedzialności, czynnie współuczestniczy w formułowaniu celów pracy zespołu, wewnętrznego podziału zadań i ustaleniu sposobów ich realizacji. Dodaje także wiary swoim podwładnym i wspomaga im merytorycznie na zasadach równoprawnego członka zespołu. Kierownik poświęca mało czasu na kontrolę sposobów realizacji zadań koncentrując się na końcowych wynikach pracy podwładnych.
18.JAKIE 7 PODSTAWOWYCH CECH CHARAKTERYZUJE ZARZĄDZANIE WG P.DRUCKERA?
1. Dotyczy przede wszystkim ludzi
2. Jest głęboko osadzone w kulturze
3. Wymaga prostych i zrozumiałych wartości, celów działania i zadań, jednoznacznych uczestników organizacji
4. Powinno być takie, aby doprowadzić do tego, by organizacja była zdolna do uczenia się, komunikowania się, czyli obiegu informacji wewnątrz organizacji oraz wymiany informacji z otoczeniem
5. Wymaga rozbudowanego systemu wskaźników, pozwalających wszechstronnie monitorować, oceniać i poprawiać efektywność.
6. Musi być zorientowane na podstawowy ostateczny rezultat jakim jest……….
7……………
19/20KULTURA ORGANIZACYJNA Program kulturowy zapewnia uczestnikom grupy wzorce zachowań w wielu sytuacjach życia prywatnego i zawodowego. Są one przekazywane w postaci różnego rodzaju sztucznych tworów kultury, tzw. artefaktów. - wytwory będące rezultatem pracy czy działalności ludzkiej, a nie działania sił przyrody. Artefakty są najbardziej widocznymi tworami kultury. Zazwyczaj dzieli się je na:1.fizyczne to namacalne (wory danej kultury, takie jak: sztuka, architektura, ale również mity nastrój wnętrz pomieszczeń biurowych, kwiaty. Wszystko to. co bywa określane mianem ,.kultury materialnej".2. językowe to specyficzny język poszczególnych profesji, grup społecznych i całych organizacji, zawierający charakterystyczne przenośne słowa i zwroty, których często nie zauważają nawet długoletni uczestnicy tych organizacji. Ale są nimi również świadomie wypracowane przez kierownictwo zwroty i słowa kluczowe typu „nasza wspólna sprawa", „współodpowiedzialność", „współpracownicy". Zadaniem ich jest stworzenie rodzinnej atmosfer) w firmie. Do artefaktów językowych zalicza się także miry i legendy danej kultury.3.behawioralne odnoszą się z kolei do schematów zachowań (cenie rypały, zwyczaje) ujętych w mniej lub bardziej szczegółowych kodeksach (zazwyczaj niepisanych).Normy i wartości Sa trwalsze od artefaktów i znacznie trudniej jest je zaobserwowaćDzielimy je na 1 normy i wartości deklarowane -są one łatwo dostępne dla innych np. dla analityka organizacji 2 normy i wartości przestrzegane te łatwo jest uchwycić Podstawowe załozenia kulturowe sa one fundamentem na którym spoczywa cały gmach kultury.
21.SCHARAKTERYZUJ ZAŁOZENIA PODSTAWOWE (KULTUROWE) W MODELU SCHEINA.
Założenia kulturowe są najtrudniej dostrzegalnym poziomem . Ich podział uzależniony jest od tego, czego dotyczą:
1. Natury człowieka
2. Relacji międzyludzkich
3. Samej organizacji
4. Natury otoczenia
5. Relacji organizacji z otoczeniem
Kultura organizacyjna spełnia wiele funkcji. W modelu klinicznym Shein wyróżnia ich dwie grupy :
1. Dotyczące problemów związanych z dostosowaniem wewnętrznym.
2. Dotyczące problemów związanych z dostosowaniem zewnętrznym.
Kultura organizacyjna podlega również wpływowi różnych czynników ,tak zewnętrznych jak i wewnętrznych. Podstawowe czynniki wpływające na kulturę organizacyjną.
22.SCHARAKTERYZUJ NORMY I STANDARDY W MODELU SCHEINA.
Normy i wartości- Są trwalsze od artefaktów i dużo trudniej jest je „zaobserwować”. Chris Argyris, wyróżnił ich dwa rodzaje:
1. Normy i wartości deklarowane -są one dosyć łatwe do zaobserwowania, ponieważ ludzie jawnie głoszą co dla organizacji jest ważne , co jest dobre a
co jest złe.
2. Normy i wartości przestrzegane - są one znacznie trudniejsze do zaobserwowania , gdyż ludzie nie zawsze postępują zgodnie z tym, co głoszą Można je uchwycić ,stosując bardziej wnikliwe metody badawcze np. wywiady, testy.
23.SCHARAKTERYZUJ ARTEFAKTY W MODELU SCHEINA.
Są to sztuczne twory danej kultury.Dzielą się one na:* artefakty językowe(język,mity,legendy),*artefakty behawioralne(ceremonie,rytuały),artefakty fizyczne(sztuka,technologia,przedmioty materialne).
24)Istota i znaczenie planowania;Planowanie jest zbiorem określonych, ułożonych według homologicznej kolejności zadań, czynności..jest ono również projektowaniem przyszłości jaka chcielibyśmy mieć oraz skutecznych środków do jej realizacji.Planowanie jest to coś co robimy przed podjęciem działania Planowaniem nazywamy również: *wyszczególnianie konkretnych celów i zadań, *wybór zasad postępowania, programów, procedur i praktyk za pomoca których można dążyć do realizacji okreżlonego celu *określanie rodzaju i ilości potzrebnychy zasobów, ich wytworzenia i nabycia oraz ich podziału międzu poszczególne kierunki działalaności *projektowanie sposobów podejmowania decyzji i organizacji Możemy wyróżnić następujące rodzaje planów: krótkookresowe, średniookresowe, długookresowe. Wszystkie plany wykraczające poza okres dziesięcioletni stanowią planowanie długookresowe.W planowaniu długookresowym kierownictwo powinno ustalić misje, strukturę i strategię organizacji. Dlatego taki rodzaj planowanai nazywany jest planowaniem strategicznym. Planowanie długoterminowe jest operacją złożoną i w istocie ma sens jedynie w oparciu o dane historyczne - informacje pochodzące z wcześniejszej sprzedaży. Choć technicznie możliwe jest stworzenie planu sprzedaży bez oparcia w danych historycznych, a planu produkcji bez wykorzystania planu sprzedaży, uzyskane w ten sposób dane mogą być w istotnym stopniu nieadekwatne
25)Planowanie normatywneposzukiwanie i ustanawianie nowych norm, słuzacych do modyfikacji systemu wartiosci w celu lepszego ich przystosowania do warunków funkcjonowania otoczenia systemu planowania, cele maja postać i cechy ideałów- są nieosiągalne..
26)Plany strategiczne to plany opracowane dla realizacji celów strategicznych. Ściślej mówiąc, plan strategiczny to ogólny plan zawierający decyzje dotyczące alokacji zasobów, priorytetów i działań niezbędnych do osiągnięcia celów strategicznych. Plany te są ustalane przez zarząd i najwyższe kierownictwo, na ogół mają dłuższy horyzont czasowy i odnoszą się do kwestii zasięgu, dystrybucji zasobów, przewagi konkurencyjnej i synergii Planowanie strategiczne to proces, w którym określa się, drogę i miejsce, w którym organizacja ma się znaleŸć w przyszłości. Planowanie strategiczne obejmuje szeroką perspektywą organizację, warunki jej działania oraz to, co chce się osiągnąć. Tak pojęte planowanie jest zawsze długoterminowe, zwykle obejmuje ono okres od roku do trzech lat.
27)Misja firmy- określa zasady działalności gospodarczej. Misja powinna określać dlaczego klienci powinni kupować towary i korzystać z usług w tej a nie innej firmie.Powinna określac podstawowe powołanie firmy i spełniać rolę motywującą oraz dynamizującą.Wizja wskazuje sutuację, w której przedsiębiorstwo ma się znależć po latach. Wizja jest opisem pożądanej przyszłości opartej na wartościach wynikających z doświadzczeń i oczekiwań.Następnym elementem sacele i zadania do osiągnięcia w ramach całego przedsiębiorstwa począwszy od produkcji poprzez administracjędo marketingu i sprzedaży.cele te sa tak sformułowane w taki sposób by były możliwe do osiagnięcia. Misja dotyczy dalekosiężnych zamierzeń i aspiracji organizacji. Wyznacza kierunek działania, dot. przyszłości firmy. Proces jej realizacji musi być b. wiarygodny. Skład misji:1. opis podstawowych wyrobów i usług2. funkcje, które będzie wypełniała3. obsługiwane rynki**Misja ma swój cel, przesłanki, wartości, kierunek.
28.NA CZYM POLEGA ANALIZA SWOT?? W JAKICH SYTUACJACH SIĘ JĄ STOSUJE??
Polega ona na identyfikacji:
-mocnych stron przedsiębiorstwa-wewnetrznie pozytywne,
-słabych stron przedsiębiorstwa-wewnętrznie negatywne,
-szans w otoczeniu-zewnetrznie pozytywne,
-zagrożeń w otoczeniu-zewnętrznie negatywna.
*strategia maxi-maxi(agresywna)-te strategie można stosować,gdy przeważaja mocne strony firmy,a otoczenie stwarza przewagę szans nad zagrożeniami.Strategia ta łączy się z silna ekspansja i zdywersyfikowanym rozwojem firmy.
*strategia mini-maxi(konkurencyjna)-cechuje się przewaga słabych stron, ale jednocześnie znacznymi szansami,które tworzy otoczenie.Powinna łączyć się z próba wykorzystania tych szans.
*strategia maxi-mini(konserwatywna)-cechuje się przewaga zagrożeń przy jednoczesnej mocnej pozycji firmy.Strategia powinna wykorzystywać mocna pozycję firmy.
*strategia mini-mini(defensywna)-funkcjonuje wówczas, gdy potencjał firmy jest niewielki i gdy firma działa w mało sprzyjającym otoczeniu.Stosowana w tym przypadku strategia to strategia przetrwania badż likwidacji.
Polega na zidentyfikowaniu wymienionych czterech grup czynników, opisaniu ich wpływu na rozwój przedsiębiorstwa,a także możliwości w jakim zakresie i potencjale przedsiębiorstwo jest w stanie osłabić lub wzmocnić siłę ich oddziaływania.Podstawową funcja analizy jest diagnoza procesów i struktur, która powinna ujawniać potencjał i rzeczywiste możliwości organizacji.Silne strony przedsiębiorstwa służą za podstawę do budowania strategii.Identyfikacja słabych stron służy do korekcji i unikaniu budowy strategii.
29.WYMIEŃ CZYNNIKI STRUKTUROTWÓRCZE I OPISZ 1 Z NICH.
Czynniki:
-Otoczenie(ustrój państwa, warunki ekonomiczne,rynek dostawców,rynek odbiorców,technika,potencjał ludzki)
-Zasoby organizacji
-Strategia organizacji-analiza uwarunkowań zewnętrznych (otoczenie)oraz wewnętrznych (zasoby firmy) powinna być punktem wyjścia do opracowania strategii firmy.
30.CECHY PRZEDSIĘBIORSTWA ZDECENTROLIZOWANEGO TYPU HOLDINGOWEGO.
Charakteryzuje się wyodrębnienie z przedsiębiorstwa „matki” samodzielnych pod względem prawa,lecz uzależnionych ekonomicznie przedsiębiorstw „córek” czyli oznacza to sprawowanie faktycznej kontroli przez dużą organizację finansową(matkę) nad samodzielnymi pod względem prawa podmiotami gospodarczymi(córkami).
Zalety:*możliwość przejściowego finansowania przedsiębiorstw należących do holdingu przez wykorzystanie środków jednych spółek na rzecz innych wchodzących w skład holdingu.*możliwość omijania ograniczeń wynikających z ustawodawstwa antymonopolowego.*rozłożenie ryzyka inwestycyjnego(np.matka podejmując działalność bardzo ryzykowna np.finansowanie badań,wydziela do tego celu samodzielny podmiot gospodarczy(społkę)działająca na własne ryzyko).*możliwość koncentracji środków na badania i rozwój oraz rozłożenie tych nakładów na większą ilość jednostek,co pozwala na obniżenie ich ceny jednostkowej.*zmniejszenie ryzyka klęski finansowej w wyniku „mietrafienia rynkowego” z wyrobem,usługą*zachęta dla inwestorów zewnętrznych do zaangażowania środów w przedsięwzięcie realizowane przez „corkę”(mniejsze ryzyko)
*”córki” płacą mniejszy podatek,niż ten który musiałaby zapłacic „matka”za całość.
Wady:*organizacja ta utrudnia w sposób legalny transfer środków z jednego wydzielonego prawnie obszaru aktywności gospodarczej w inny,transfer ten przez charakter transakcji kupna-sprzedaży podlega opodatkowaniu.*organizacja jest mniej odporna na tzw.wrogie przejęcia.Do przejęcia spółki „córki” potrzebne SA bowiem mniejsze środki niż byłoby to niezbędne w wypadku wielkich organizacji typu dywizjonalnego.
31. CECHY PRZEDSIĘBIORSTWA ZDECENTROLIZOWANEGO TYPU DYWIZJONALNEGO.
Wyodrębnianie na podstawie kryterium przedmiotowego,rynkowego lub terytorialnego niezależnych i samodzielnych jednostek -dywizji(sektorów,zakładów)odpowiedzialnych za poszczególne wyroby,grupy wyrobów lub regiony działania.Cel ich powstania:zapobieganie dominacji funkcjonalnego podziału pracy(piony) oraz złagodzenie wad zbyt centralistycznego zarzadzania w wielkich organizacjach.Dywizja funkcjonuje jako jednostka odpowiedzialności za wyniki w przydzielonym obszarze działalności.Poziom odpowiedzialności powinien być proporcjonalny do faktycznej możliwości wpływu dywizji na obszar.
Zalety:*znaczna autonomia dywizji bedąca wyrazem racjonalnej decentralizacji uprawnień,obowiązków i odpowiedzialności oraz usytuowania decyzji w rękach osób kierujących wyodrębnionym sektorem działania przedsiębiorstwa.*naczelne kierownictwo odciążone od kierowania operatywnego może skupic się na strategicznych problemach całej organizacji(planowanie strategiczne,polityka finansowa)*duża firma podzielona na dywizje osiąga wiele korzyści właściwych dla przedsiębiorstw małych czy średnich ,dzięki większemu zaangażowaniu kierownictwa naczelnego i średniego dywizji w działalność operatywną,innowacje i większą wrażliwość na potrzeby klienta
Wady:*mniejsza adaptacyjność i elastyczność w obszarach wymagających zarządzania scentralizowanego*potencjalne zagrożenie konfliktami na tle partykularnych interesów poszczególnych sektorów.
32)Struktura liniowa dominują w niej więzi służbowe a wszystkie pozostałe są do ich dostosowane. Występuje jeden kierownik. Podwładni posiadają odrębnego kierownika, przednim odpowiadają i od niego otrzymują polecenia. W tej strukturze można również zauważyć doradców funkcjonalnych którzy spełniają swoje role doradcze wobec właściwym im przełożonych. Strukturę liniową charakteryzuje znaczny stopień centralizacji decyzji oraz silne powiązania pionowe
W systemie liniowym podwładni otrzymują polecenia jedynie od ich bezpośredniego przełożonego,przed którym jako zwierzchnikiem służbowym ponosza odpowiedzialność za wszystkie sprawy im powierzone.
Zalety:*prostota-ze względu na jasność systemu delegacji zleceń i egzekwowania odpowiedzialności.*duza operatywność-ze względu na skumulowanie w jednym miejscu uprawnień do decydowania o tym-co/gdzie?kiedy?i jak?nalezy realizowac*Łatwość identyfikowania odpowiedzialności za poziom realizacji zadań-ze względu na przytoczoną wcześniej koncentrację uprawnień.
Wady:*rozrastanie się organizacji(procesu kierowania) powoduje najpierw utrudnienia,a potem uniemożliwia realizację wszystkich zadań koordynacyjnych z jednego miejsca-kierownik nie jest w stanie pokierować wszystkimi procesami w firmie.
Stosowana w małych organizacjach.
33)Strukturę funkcjonalną można rozbić na dwa typy „wspomagającej” oraz „hierarchizacji”. W strukturze funkcjonalnej wspomagającej zalecenia funkcjonalne najczęściej posiadają charakter doradczy rzadko dyspozytywny. W strukturach funkcjonalnych hierarchicznych specjalizacja kierowania jest tak ukształtowana, że kierownicy funkcjonalni są jednocześnie zwierzchnikami wobec pozostałych pracowników w zakresie specjalizacji którą reprezentują. Przebieg więzi służbowy i funkcjonalny jest równoległy.Zalety* Wysokie kompetencje kierowników funkcjonalnych sprzyjają poprawności, szybkości i jakości podejmowanych decyzji.Krótsze drogi przepływu informacji, mniej koniecznych punktów zatrzymania informacji.* Większa elastyczność dostosowania się do szybkich zmian wewnętrznych i zewnętrznych.* Sprzyja integratywnemu stylowi kierowania i zespołowemu podejmowaniu decyzji. Wady* Naruszenia zasady jednoosobowego kierownictwa, mniej klarowne określenie kompetencji i mniej jednoznaczne egzekwowanie odpowiedzialności.* Niebezpieczeństwo niejednolitości kierowania (sprzeczności zleceń różnych ośrodków dyspozycyjnych* Wielość podmiotów zaangażowany w podejmowanie decyzji kompleksowych i konieczne uzgodnienia opóźniają proces decyzyjny.* Niebezpieczeństwo autonomizacji jednostek i stanowisk funkcjonalnych, partykularność funkcjonalna.* Ścisła specjalizacja funkcji kierowniczych utrudnia polityk długofalowej obsady stanowisk naczelnego kierownictwa.* Trudniejsza mobilność i zastępowalność kierowników funkcjonalnych.
34.NA CZYM POLEGA FORMALIZACJA?
To utrwalenie organizacji,opracowanie wzorów i norm zachowań dla uczestników organizacji,utrwalenie tych wzorów zachowań w formie przepisów,dokumentów organizacyjnych i przejęcie tych przepisów jako obowiązujących w organizacji.
35.SCHARAKTERYZUJ DWUCZYNNIKKOWA TEORIE HERZBERGA.
Dwuczynnikowa teoria motywacji:
1.Czynniki higieniczne(dyskomfortu psychicznego)-czynniki wywołujące niezadowolenie -potrzeby,które SA zaspokajane w sposób niewystarczający badż niezgodny z oczekiwaniami,wywołanee przez zewnętrzne czynniki środowiska:wynagrodzenie,polityka personalna,administracyjne planowanie urlopów.
Motywatory(komfortu psychicznego)-czynniki wywołujące zadowolenie z pracy potrzeby wyższego rzędu-osiągnięć,uznanie za wykonaną pracę,sama praca,odpowiedzialność,awans.
Wniosek:podstawa motywowania są wewnętrzne motywy związane z zainteresowaniem sama pracą,żeby osiągnąć wysoki stopień motywacji i wydajnośći potrzebne jest jednocześnie dbanie o czynniki motywacyjne jak i o czynniki higieny.
36.SCHARAKTERYZUJ „X” i „Y” W TEORII McGREGORA
TEORIA X:
Przeciętny człowiek:*jest leniwy,cechuje się wrodzona niechęcia do pracy i unika jej jak tylko może,*unika pracy i odpowiedzialności
Kierownictwo powinno:
*zmuszać ludzi do pracy,rozkazywać,straszyc karami w przypadku nieposłuszeństwa,sformalizować stosunki organizacyjne poprzez dokładny podział zadań,uszczegółowienie instrukcji.
TEORIA Y:
Przeciętny człowiek:
*traktuje pracę oraz wkładamy w nią wysiłek fizyczny jak i umysłowy tak naturalnie jak inne potrzeby
*posiada zdolność dostrzegania problemów zarówno własnych jak i organizacyjnych,związane jest to z posiadana wyobrażnią i pomysłowością,ale do niej nie dąży
*angażuje się w wykonanie zadań,czując się zobowiązanym do ich realizacji wykorzystuje możliwości,opiera się na dyscyplinie wewnętrznej i samokontroli
*dysponując samodzielnością,nie tylko przyjmuje na siebie odpowiedzialność.
Kierownik musi pamiętać:
*stały nadzór i grożenie sankcjami nie stanowi bodźców,które skłonia pracownika do czynnego zaangażowania się w realizację celów firmy.
*korzystniej jest wprowadzić lekki nadzór,zwiększyć możliwości samodzielnej kontroli,oddziaływać metodą przekonania,służenia rada czy pomocą.
37)Potrzeba przynależności i potrzeba uczucia wdł Masłowa - każdy w różnym stopniu pragnie dać i otrzymać przyjaźń, miłość, uczucia. Niezaspokojenie tych potrzeb prowadzi do ryzyka zaburzeń psychicznych Człowiek z natury jest istotą społeczną. Odczuwa więc wyraźne potrzeby przynależności do grupy oraz akceptacji ze strony jej członków. Potrzeby te mają duże znaczenie dla wypełniania ról społecznych. Aby zyskać akceptację otoczenia, należy przestrzegać obowiązujących w nim norm obyczajowych, etycznych, religijnych i prawnych oraz postępować zgodnie z wyznaczonymi celami i interesami grupy. Potrzeby społeczne często utożsamia się z potrzebą afiliacji (łac. affdiatio - usynowienie), czyli potrzeba kontaktu emocjonalnego (przyjaźni, miłości, czułości). Jest to jedna z ważniejszych potrzeb człowieka. Szczególnie silnie występuje u kobiet.
38)Potrzeba samospełnienia(Maslow) Potrzeby samorealizacji - jest potrzebą jak najpełniejszego zrealizowania swoich możliwości, rozwoju samego siebie, wyzwolenia i realizacji kreatywności.Maslow umieścił na samym szczycie hierarchii. Ich zaspokojenie odgrywa ważną rolę w określeniu własnej tożsamości. Do tej grupy potrzeb zalicza się między innymi potrzeby intelektualne, zaspokajane przez nabywanie wiedzy o otaczającej rzeczywistości..Zaspokojenie tej potrzeby ma źródło we wnętrzu człowieka i pomóc pracownikom w jej zaspokojeniu można poprzez kreowanie warunków sprzyjających rozwojowi danej osoby.