ZMIANY W ZASADACH SPRZEDAŻY OD 1 STYCZNIA 2003 ROKU

1. Zmiany te dotyczą tylko sprzedaży konsumenckiej (dla potrzeb zwykłego nabywcy), sprzedaż między przedsiębiorstwami ( np. sprzedawca nabywający towar od hurtownika ) będzie nadal odbywać się na zasadach wyrażonych w k.c. (rękojmia za wady fizyczne i prawne).

2. Ustawę stosuje się tylko do sprzedaży rzeczy ruchomej osobie fizycznej, która nabywa tę rzecz w celu niezwiązanym z działalnością zawodową lub gospodarczą (towar konsumpcyjny). Problemy może powodować fakt, że do umowy o dzieło trzeba będzie stosować dwa różne stany prawne - jeżeli dzieło jest rzeczą ruchomą - nową ustawę, gdy dzieło jest nieruchomością - k. c.

3. Ustawy nie stosuje się do sprzedaży energii elektrycznej, gazu i wody.

4. Ustawa rezygnuje z pojęcia „wady” zastępując je „niezgodnością towaru z umową”.

„Rękojmię” zastępuje „odpowiedzialność sprzedawcy za niezgodność towaru z umową”, która trwa dwa lata od daty wydania towaru kupującemu - termin ten biegnie na nowo w razie wymiany towaru.

W praktyce sprzedający będzie odpowiedzialny za zgodność stanu faktycznego towaru z tym, do czego zobowiązał się w umowie sprzedaży, ofercie technicznej, oraz reklamie.

5. Nowością jest odpowiedzialność sprzedawcy za sprzedaż rzeczy używanej -

w tym przypadku termin może być krótszy od 2 lat, ale nie krótszy niż 1 rok.

6. W przypadku odstąpienia klienta od umowy sprzedawca zobowiązany jest najpierw:

• naprawić towar lub wymienić go na nowy,

• obniżyć cenę, gdy naprawa jest niemożliwa,

• zwrócić pieniądze.

7. Nowością są obowiązki informacyjne sprzedawcy ( przy sprzedaży za cenę powyżej 2 tys. zł lub sprzedaży na raty) - obowiązek potwierdzenia na piśmie wszystkich istotnych warunków umowy.

RĘKOJMIA to poręczenie sprzedającego, że towar lub usługa są wolne od wad.

Ten rodzaj odpowiedzialności sprzedawcy względem kupującego (którym jest nie osoba fizyczna lecz inny przedsiębiorca) wynika z przepisów k.c. Rękojmia dotyczy wszystkich towarów i usług sprzedawanych na rynku i trwa przez 1 rok od chwili wydania towaru. Jednak o wadzie towaru należy powiadomić sprzedawcę nie później niż miesiąc od jej ujawnienia.

RĘKOJMIA ZA WADY FIZYCZNE

Zgodnie z w/w przepisami sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli

rzecz sprzedana:

1. ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność,

2. jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego,

3. lub jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niekompletnym.

RĘKOJMIA ZA WADY PRAWNE

Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana stanowi własność osoby trzeciej albo jest obciążona prawem osoby trzeciej.

PODSTAWOWE PRAWA KONSUMENTÓW:

- Prawo do bezpieczeństwa i ochrony zdrowia - kontrole Sanepidu, PIH-u

- Prawo do wyboru dóbr i usług - gwarantuje to konkurencja rynkowa

- Prawo dostępu do informacji, zgodnie z którym konsument powinien:

A/ znać warunki sprzedaży konsumenckiej, tj. warunki sprzedaży i gwarancji

B/ być poinformowany, czy istnieje jakieś ryzyko związane z użytkowaniem towaru (ustawa o bezpieczeństwie produktów)

C/ uzyskać dokładne informacje dotyczące kupowanego produktu.

ZGODNOŚĆ TOWARU Z UMOWĄ oznacza, że:

1. towar nadaje się do celu, do jakiego jest zwykle używany;

2. jego właściwości odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju,

3. towar odpowiada oczekiwaniom dotyczącym towaru tego rodzaju, opartym na składanych publicznie zapewnieniach sprzedawcy, producenta lub jego przedstawiciela (w szczególności uwzględnia się zapewnienia wyrażone w oznakowaniu towaru lub reklamie).

RZECZ NIEZGODNA Z UMOWĄ* to taka:

1. która jest uszkodzona oraz (lub) niekompletna,

2. która nie spełnia swojego przeznaczenia i nie posiada cech gwarantowanych przez sprzedawcę /uwaga na towary z wadą prawną - towar może być sprzedawany tylko przez osobę, która ma prawo nim rozporządzać - właściciela lub osobę upoważnioną).

*Jak stwierdzić, że niezgodność towaru z umową istniała w chwili wydania rzeczy?

Zgodnie z przepisami ustawy domniemywa się, że niezgodność, która została wykryta przed upływem 6 miesięcy od wydania rzeczy, istniała już w chwili zakupu. Kupujący nie musi więc już tego udowadniać, gdyż to sprzedawca, który twierdzi, że było inaczej, ma obowiązek to wykazać.

Np. konsument kupił zegarek z budzikiem. Już w pierwszym tygodniu zauważył, że zegarek się spóźnia i to znacznie, nie dzwoni też o właściwej godzinie. Konsument nie musi powoływać rzeczoznawcy-zegarmistrza, ponieważ wystarczające dla dochodzenia żądań konsumenta jest wskazanie istniejącej niezgodności towaru z umową - bez obowiązku udowodnienia przyczyn powstania tej niezgodności. Jeśli konsument chce reklamować budzik, wystarczy, że zgłosi się z nim do sprzedawcy. To sprzedawcy obowiązkiem będzie wykazanie, że budzik nie ma żadnych usterek i jest dobrej jakości.

Przepis ten nie upoważnia sprzedawcy do żądania dowodu, że niezgodność istniała w chwili wydania rzeczy, jeśli składamy reklamacje po upływie 6 miesięcy. Należy jednak stwierdzić, że w praktyce dochodzenie swoich praw przez konsumenta, który składa reklamację po 6 miesiącach od wydania rzeczy może być trudniejsze.

GWARANCJA to dokument gwarantujący jakość, który otrzymujemy głównie przy towarach tzw. trwałego użytku. Gwarancję wystawia gwarant, czyli producent, importer, hurtownik lub sprzedawca. Gwarancja jest instytucją umowną, oznacza to, że może ale nie musi być wystawiona. Podstawą gwarancji jest wystawiona przez sprzedawcę karta gwarancyjna.

Towar może być objęty gwarancją 3-miesięczną, roczną, a nawet 24-miesieczną - zależy to zawsze od gwaranta. Jeżeli w gwarancji nie podano terminu gwarancji, to przyjmuje się, że trwa ona 1 rok.

Gwarancja na sprzedany towar konsumpcyjny nie wyłącza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego wynikających z niezgodności towaru a umową.

UWAGA! Gwarancja to tylko większe uprawnienia, poza tymi, które i tak przysługują kupującemu z tytułu niezgodności towaru z umową. Nawet, jeśli na towar udzielona została gwarancja - konsument nie musi z niej korzystać, może skorzystać z tytułu niezgodności towaru z umową i złożyć reklamację do sprzedawcy, a nie do gwaranta.

KIM JEST KUPUJĄCY / konsument/?

Kupujący to osoba fizyczna, nabywająca rzecz ruchomą /towar konsumpcyjny/ w celu niezwiązanym z działalnością zawodową lub gospodarczą.

KIM JEST SPRZEDAWCA?

Sprzedawca to osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna nie będąca osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą

CO TO JEST SPRZEDAŻ KONSUMENCKA?

Jest to sprzedaż, w której:

- sprzedawca jest przedsiębiorcą, - kupujący jest osobą fizyczną /j.w./

- przedmiotem sprzedaży jest rzecz ruchoma.

KIEDY STOSUJEMY NOWE PRZEPISY?

Przepisy ustawy stosujemy do:

- umów sprzedaży rzeczy ruchomych (niezależnie od miejsca - sklep, bazar, sklep internetowy*, wysyłkowy, itp./

- umów komisu /uwaga na wady prawne, które nie są podstawą do reklamacji - zawierając umowę z komisantem należy zapisać, że `rzecz nie jest obciążona prawami osób trzecich”/,

- umów o dzieło (czyli do usług),

*Jako e-konsumenci możemy w ciągu 10 dni od daty otrzymania produktu zrezygnować z zakupu bez podania przyczyn i ponoszenia dodatkowych kosztów. Nikt nie może żądać od nas pieniędzy za wycofanie się z umowy. Jest to bezprawne, nawet jeżeli taki zapis znajduje się w regulaminie sklepu. Należy jednak wiedzieć, że istnieją produkty których nie można zwrócić, i usługi, których nie można odwołać (kasety video i audio, płyty CD, które rozpakowano, prenumerata prasy).

OBOWIĄZKI SPRZEDAWCY:

- podanie ceny towaru,

- wydanie, na żądanie kupującego, pisemnego potwierdzenia zawarcia umowy / nazwa i adres sprzedawcy, data sprzedaży, określenie towaru - jego ilość, cena/

- potwierdzenie na piśmie wszystkich istotnych warunków umowy, zwłaszcza przy: sprzedaży na raty, na przedpłaty, na zamówienie, zawsze za cenę powyżej 2 tys. zł,

- zapewnienie w miejscu sprzedaży warunków do sprawdzenia jakości i kompletności oraz funkcjonowania mechanizmów i podzespołów,

- podanie znaku bezpieczeństwa i znaku zgodności,

- określenie energochłonności sprzedawanego towaru,

- wydanie kupującemu instrukcji obsługi w języku polskim.

PRZEDSIĘBIORCA PRZEDSIĘBIORCA

Gwarancja (K.c. art. 577 - 581) Rękojmia (K.c. art. 556 -576)

? 1 ROK (zgłoszenie reklamacyjne 1 m-c)

KONSUMENT PRZEDSIĘBIORCA

Gwarancja Niezgodność towaru z umową

Karta gwarancyjna ustawa z 27.07.02r. (paragon i faktura VAT)

? 2 lata (zgłoszenie reklamacji 2 m-ce)

INSTYTUCJE ZAJMUJĄCE SIĘ OCHRONĄ KONSUMENTÓW

1.Federacja Konsumentów (powstała w 1981roku) oraz rzecznicy konsumentów w gminach.

2.Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

3.Państwowa Inspekcja Handlowa - kontroluje działalność placówek handlowych i usług.

4.Państwowa Inspekcja Sanitarno-Epidemiologiczna SANEPID - kontroluje wszystkie towary dopuszczone do obrotu.

5.Państwowy Zakład Higieny - określa normy, dopuszcza towary do obrotu.

6.Weterynaryjna Inspekcja Sanitarna - kontrola produkcji i importu mięsa, ryb, mleka.

7.Instytut Matki i Dziecka - nadzoruje i wydaje opinie o produktach dla dzieci i matek.

8.Państwowa Inspekcja Radiowa - kontroluje pola elektromagnetyczne.

9. Arbiter Bankowy - rozstrzyga spory pomiędzy konsumentami a bankami.

10. Rzecznik Ubezpieczonych - reprezentuje interesy ubezpieczonych. Do jego zadań należy:

• reprezentowanie i ochrona interesów ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia, członków otwartych funduszy emerytalnych oraz uczestników pracowniczych programów emerytalnych.

RADY DLA KONSUMENTÓW

1. Jeżeli kupujesz dobra tzw. trwałego użytku, to żądaj paragonu i karty gwarancyjnej.

Sprawdź, czy każda dokonana naprawa jest odnotowana w karcie gwarancyjnej, bo po kilku bezskutecznych naprawach masz podstawę do wymiany towaru na nowy.

2. Gdy kupujesz artykuły żywnościowe, zwracaj uwagę na termin przydatności do spożycia (nie myl daty ważności z datą produkcji!) - gwarancja na art. spożywcze trwa 3 dni.

3. Nie kupuj produktów, na których informację podano tylko w języku obcym. Brak informacji w języku polskim może być podstawą do reklamacji.

4. Czytaj uważnie warunki każdej umowy, a przed jej podpisaniem zawsze dobrze się zastanów.

5. Przy zakupach nie kieruj się emocjami, lecz faktycznymi potrzebami.

6. Pamiętaj! gwarancja nie wyłącza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego wynikających z niezgodności towaru z umową.

Dz.U.02.141.1176

USTAWA

z dnia 27 lipca 2002 r.

o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego.

(Dz. U. z dnia 5 września 2002 r.)

Rozdział 1

Sprzedaż konsumencka

Art. 1. 1. Ustawę stosuje się do dokonywanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedaży rzeczy ruchomej osobie fizycznej, która nabywa tę rzecz w celu niezwiązanym z działalnością zawodową lub gospodarczą (towar konsumpcyjny).

2. Ustawy nie stosuje się do sprzedaży energii elektrycznej, jak również do gazu i wody, chyba że są sprzedawane w ograniczonej ilości lub w określonej objętości.

3. Ustawy nie stosuje się do sprzedaży egzekucyjnej oraz sprzedaży dokonywanej w postępowaniu upadłościowym albo innym postępowaniu sądowym.

Art. 2. 1. Sprzedawca jest obowiązany podać do wiadomości kupującego cenę oferowanego towaru konsumpcyjnego oraz jego cenę jednostkową (cenę za jednostkę miary), chyba że wyrażają się one tą samą kwotą. Przy sprzedaży towaru konsumpcyjnego oferowanego luzem jest wymagane podanie jedynie ceny jednostkowej. Taki sam sposób podawania cen powinien być stosowany w reklamie.

2. Przy sprzedaży na raty, na przedpłaty, na zamówienie, według wzoru lub na próbę oraz sprzedaży za cenę powyżej dwóch tysięcy złotych sprzedawca jest obowiązany potwierdzić na piśmie wszystkie istotne postanowienia zawartej umowy.

3. W pozostałych przypadkach, na żądanie kupującego, sprzedawca wydaje pisemne potwierdzenie zawarcia umowy, zawierające oznaczenie sprzedawcy z jego adresem, datę sprzedaży oraz określenie towaru konsumpcyjnego, jego ilość i cenę.

Art. 3. 1. Sprzedawca dokonujący sprzedaży w Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany udzielić kupującemu jasnych, zrozumiałych i niewprowadzających w błąd informacji w języku polskim, wystarczających do prawidłowego i pełnego korzystania ze sprzedanego towaru konsumpcyjnego. W szczególności należy podać: nazwę towaru, określenie producenta lub importera i kraj pochodzenia towaru, znak bezpieczeństwa i znak zgodności wymagane przez odrębne przepisy, informacje o dopuszczeniu do obrotu w Rzeczypospolitej Polskiej oraz, stosownie do rodzaju towaru, określenie jego energochłonności, a także inne dane wskazane w odrębnych przepisach.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, powinny znajdować się na towarze konsumpcyjnym lub być z nim trwale połączone, w przypadku gdy towar jest sprzedawany w opakowaniu jednostkowym lub w zestawie. W pozostałych przypadkach sprzedawca jest obowiązany umieścić w miejscu sprzedaży towaru informację, która może zostać ograniczona do nazwy towaru i jego głównej cechy użytkowej oraz wskazania producenta lub importera i kraju pochodzenia towaru.

3. Sprzedawca jest obowiązany zapewnić w miejscu sprzedaży odpowiednie warunki techniczno-organizacyjne umożliwiające dokonanie wyboru towaru konsumpcyjnego i sprawdzenie jego jakości, kompletności oraz funkcjonowania głównych mechanizmów i podstawowych podzespołów.

4. Na żądanie kupującego sprzedawca jest obowiązany wyjaśnić znaczenie poszczególnych postanowień umowy.

5. Sprzedawca jest obowiązany wydać kupującemu wraz z towarem konsumpcyjnym wszystkie elementy jego wyposażenia oraz sporządzone w języku polskim instrukcje obsługi, konserwacji i inne dokumenty wymagane przez odrębne przepisy.

Art. 4. 1. Sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umową; w przypadku stwierdzenia niezgodności przed upływem sześciu miesięcy od wydania towaru domniemywa się, że istniała ona w chwili wydania.

2. W przypadku indywidualnego uzgadniania właściwości towaru konsumpcyjnego domniemywa się, że jest on zgodny z umową, jeżeli odpowiada podanemu przez sprzedawcę opisowi lub ma cechy okazanej kupującemu próbki albo wzoru, a także gdy nadaje się do celu określonego przez kupującego przy zawarciu umowy, chyba że sprzedawca zgłosił zastrzeżenia co do takiego przeznaczenia towaru.

3. W przypadkach nieobjętych ust. 2 domniemywa się, że towar konsumpcyjny jest zgodny z umową, jeżeli nadaje się do celu, do jakiego tego rodzaju towar jest zwykle używany, oraz gdy jego właściwości odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju. Takie samo domniemanie przyjmuje się, gdy towar odpowiada oczekiwaniom dotyczącym towaru tego rodzaju, opartym na składanych publicznie zapewnieniach sprzedawcy, producenta lub jego przedstawiciela; w szczególności uwzględnia się zapewnienia, wyrażone w oznakowaniu towaru lub reklamie, odnoszące się do właściwości towaru, w tym także terminu, w jakim towar ma je zachować.

4. Na równi z zapewnieniem producenta traktuje się zapewnienie osoby, która wprowadza towar konsumpcyjny do obrotu krajowego w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, oraz osoby, która podaje się za producenta przez umieszczenie na towarze swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odróżniającego.

Art. 5. Sprzedawca nie jest związany zapewnieniem, o którym mowa w art. 4, jeżeli wykazał, że zapewnienia tego nie znał ani, oceniając rozsądnie, znać nie mógł albo że nie mogło ono mieć wpływu na decyzję kupującego o zawarciu umowy, albo też że jego treść sprostowano przed zawarciem umowy

Art. 6. Za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu i uruchomieniu, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy sprzedaży przez sprzedawcę lub przez osobę, za którą ponosi on odpowiedzialność, albo przez kupującego według instrukcji otrzymanej przy sprzedaży.

Art. 7. Sprzedawca nie odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową, gdy kupujący o tej niezgodności wiedział lub, oceniając rozsądnie, powinien był wiedzieć. To samo odnosi się do niezgodności, która wynikła z przyczyny tkwiącej w materiale dostarczonym przez kupującego.

Art. 8. 1. Jeżeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową, kupujący może żądać doprowadzenia go do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy, chyba że naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów. Przy ocenie nadmierności kosztów uwzględnia się wartość towaru zgodnego z umową oraz rodzaj i stopień stwierdzonej niezgodności, a także bierze się pod uwagę niedogodności, na jakie naraziłby kupującego inny sposób zaspokojenia.

2. Nieodpłatność naprawy i wymiany w rozumieniu ust. 1 oznacza, że sprzedawca ma również obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności kosztów demontażu, dostarczenia, robocizny, materiałów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia.

3. Jeżeli sprzedawca, który otrzymał od kupującego żądanie określone w ust. 1, nie ustosunkował się do tego żądania w terminie 14 dni, uważa się, że uznał je za uzasadnione.

4. Jeżeli kupujący, z przyczyn określonych w ust. 1, nie może żądać naprawy ani wymiany albo jeżeli sprzedawca nie zdoła uczynić zadość takiemu żądaniu w odpowiednim czasie lub gdy naprawa albo wymiana narażałaby kupującego na znaczne niedogodności, ma on prawo domagać się stosownego obniżenia ceny albo odstąpić od umowy; od umowy nie może odstąpić, gdy niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jest nieistotna. Przy określaniu odpowiedniego czasu naprawy lub wymiany uwzględnia się rodzaj towaru i cel jego nabycia.

Art. 9. 1. Kupujący traci uprawnienia przewidziane w art. 8, jeżeli przed upływem dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową nie zawiadomi o tym sprzedawcy. Do zachowania terminu wystarczy wysłanie zawiadomienia przed jego upływem.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa po zasięgnięciu opinii Prezesa UOK i K określi, w drodze rozporządzenia, dla towarów żywnościowych krótsze terminy zawiadomienia, mając na względzie trwałość tych towarów. /akty wykonawcze/

Art. 10. 1. Sprzedawca odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jedynie w przypadku jej stwierdzenia przed upływem dwóch lat od wydania tego towaru kupującemu; termin ten biegnie na nowo w razie wymiany towaru. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest rzecz używana, strony mogą ten termin skrócić, jednakże nie poniżej jednego roku.

2. Roszczenia kupującego określone w art. 8 przedawniają się z upływem roku od stwierdzenia przez kupującego niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową; przedawnienie nie może się skończyć przed upływem terminu określonego w ust. 1. W takim samym terminie wygasa uprawnienie do odstąpienia od umowy.

3. Zawiadomienie sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową przerywa bieg przedawnienia. Przedawnienie nie biegnie w czasie wykonywania naprawy lub wymiany oraz prowadzenia przez strony, nie dłużej jednak niż przez trzy miesiące, rokowań w celu ugodowego załatwienia sprawy.

4. Upływ powyższych terminów nie wyłącza wykonania uprawnień wynikających z niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową, jeżeli sprzedawca w chwili zawarcia umowy wiedział o niezgodności i nie zwrócił na to uwagi kupującego.

Art. 11. Uprawnień unormowanych w niniejszej ustawie nie można wyłączyć ani ograniczyć w drodze umowy zawartej przed zawiadomieniem sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. W szczególności nie można tego dokonać przez oświadczenie kupującego, że wie o wszelkich niezgodnościach towaru z umową, lub przez wybór prawa obcego.

Art. 12. 1. W przypadku zaspokojenia roszczeń wynikających z niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową sprzedawca może dochodzić odszkodowania od któregokolwiek z poprzednich sprzedawców, jeżeli wskutek jego działania lub zaniechania towar był niezgodny z umową sprzedaży konsumenckiej. Do odpowiedzialności odszkodowawczej stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o skutkach niewykonania zobowiązań.

2. Roszczenie zwrotne przewidziane w ust. 1 przedawnia się z upływem sześciu miesięcy; staje się wymagalne z chwilą zaspokojenia kupującego, nie później jednak niż w dniu, w którym sprzedawca obowiązany był to uczynić.

Art. 13. 1. Udzielenie kupującemu gwarancji następuje bez odrębnej opłaty przez oświadczenie gwaranta, zamieszczone w dokumencie gwarancyjnym lub reklamie, odnoszących się do towaru konsumpcyjnego; określa ono obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy właściwość sprzedanego towaru nie odpowiada właściwości wskazanej w tym oświadczeniu. Nie uważa się za gwarancję oświadczenia, które nie kształtuje obowiązków gwaranta.

2. Sprzedawca udzielający gwarancji wydaje kupującemu wraz z towarem dokument gwarancyjny; powinien także sprawdzić zgodność znajdujących się na towarze oznaczeń z danymi zawartymi w dokumencie gwarancyjnym oraz stan plomb i innych umieszczonych na towarze zabezpieczeń.

3. Oświadczenie gwarancyjne powinno być sformułowane zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 3 ust. 1 zdanie pierwsze. Jednakże uchybienie tym wymaganiom pozostaje bez wpływu na ważność gwarancji i nie pozbawia kupującego wynikających z niej uprawnień.

4. W dokumencie gwarancyjnym należy zamieścić podstawowe dane potrzebne do dochodzenia roszczeń z gwarancji, w tym w szczególności nazwę i adres gwaranta lub jego przedstawiciela w Rzeczypospolitej Polskiej, czas trwania i terytorialny zasięg ochrony gwarancyjnej. Ponadto powinno być w nim zawarte stwierdzenie, że gwarancja na sprzedany towar konsumpcyjny nie wyłącza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego wynikających z niezgodności towaru z umową.

Rozdział 2

Zmiany w przepisach obowiązujących i przepis końcowy

Art. 14. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27,wprowadza się następujące zmiany:

1)  po art. 535 dodaje się art. 535¹ w brzmieniu: "Art. 535¹.    Przepisy niniejszego działu stosuje się do sprzedaży konsumenckiej w takim zakresie, w jakim sprzedaż ta nie jest uregulowana odrębnymi przepisami.";

2)  skreśla się art. 555¹;

3)  po art. 605 dodaje się art. 605¹ w brzmieniu: "Art. 605¹.    Jeżeli umowa dostawy jest zawierana w zakresie działalności przedsiębiorstwa dostawcy, a odbiorcą jest osoba fizyczna, która nabywa rzeczy w celu niezwiązanym z jej działalnością gospodarczą ani zawodową, do umowy tej stosuje się przepisy o sprzedaży konsumenckiej.";

4)  po art. 627 dodaje się art. 627¹ w brzmieniu: "Art. 627¹.    Do umowy zawartej, w zakresie działalności przedsiębiorstwa przyjmującego zamówienie, z osobą fizyczną, która zamawia dzieło, będące rzeczą ruchomą, w celu niezwiązanym z jej działalnością gospodarczą ani zawodową, stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży konsumenckiej.";

5)  po art. 770 dodaje się art. 770¹ w brzmieniu: "Art. 770¹.    Do umowy sprzedaży rzeczy ruchomej, zawartej przez komisanta z osobą fizyczną, która nabywa rzecz w celu niezwiązanym z jej działalnością gospodarczą ani zawodową, stosuje się przepisy o sprzedaży konsumenckiej."

Art. 15. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

I ZANIM KUPISZ LUB ZŁOŻYSZ REKLAMACJĘ ZASTANÓW SIĘ CO JEST KORZYSTNIEJSZE?:

ZGODNOŚĆ Z UMOWĄ GWARANCJA

KIEDY MA ZASTOSOWANIE?

Zawsze po zawarciu umowy sprzedaży konsumenckiej, obowiązuje Jeśli zostanie udzielona przez gwaranta. Nie ma obo-

z mocy prawa. wiązku udzielania gwarancji. Gwarancja to dobrowolne

(dodatkowe) oświadczenie woli gwaranta.

DO KOGO NALEŻY ZŁOŻYĆ REKLAMACJĘ?

Do sprzedawcy, czyli do przedsiębiorcy, od którego zakupiono towar. W miejsce wskazane w gwarancji. Może to być punkt

Nie ma natomiast znaczenia osoba sprzedawcy. Każda osoba pracująca serwisowy, albo sprzedawca albo producent - to zależy

w sklepie jest w tym przypadku "sprzedawcą". od gwaranta i musi być określone w gwarancji.

W JAKIM TERMINIE OD DATY ZAKUPU MOŻNA SKŁADAĆ REKLAMACJĘ?

Można to zrobić w ciągu dwóch lat (24 miesięcy) od daty wydania Termin powinien być określony w gwarancji. Jeśli ter-

towaru. min ten jest krótszy niż 2 lata - warto się zastanowić,

zastanowić, czy warunki gwarancji są dla nas korzystne.

W JAKIM TERMINIE OD DATY UJAWNIENIA SIĘ NIEZGODNOŚCI Z UMOWĄ MOŻNA ZŁOŻYĆ REKAMACJĘ?

Konsument musi powiadomić sprzedawcę o stwierdzeniu niezgodności Nie ma żadnych ogólnych zasad - termin może być

towaru z umową w ciągu 2 miesięcy od ujawnienia się niezgodności - ewentualnie określony w gwarancji.

w przeciwnym razie traci się uprawnienia do reklamowania.

KIEDY KONSUMENT MA PRAWO ZŁOŻYĆ REKLAMACJĘ?

Przyczyna ogólna to niezgodność towaru z umową, co może wynikać Przyczyny te są podane w gwarancji, zwykle jest to

z następujących powodów: a/ towar nie nadaje się do celu, do jakiego popsucie się sprzętu; zwykle też gwarant określa, jakich

jest zwykle używany b/ jego właściwości nie odpowiadają właściwo- usterek nie obejmuje gwarancja. Należy sprawdzić, czy

ściom cechującym towar tego rodzaju c/ towar został nieprawidłowo gwarant faktycznie za coś odpowiada, czy być może

zamontowany lub uruchomiony przez sprzedawcę albo kupującego wymieniając uszkodzenia i usterki, które nie są objęte

jeśli ten ostatni postępował zgodnie z instrukcją d/ towar nie odpowiada gwarancją, chce przekonać konsumenta, że nie powinien

oczekiwaniom wynikającym z zapewnień , np. podawanych w reklamie. w ogóle składać reklamacji.

II ZANIM KUPISZ LUB ZŁOŻYSZ REKLAMACJĘ ZASTANÓW SIĘ CO JEST KORZYSTNIEJSZE? :

ZGODNOŚĆ Z UMOWĄ GWARANCJA

W JAKIM TERMINIE KONSUMENT MA BYĆ POINFORMOWANY O TYM, ŻE JEGO REKLAMACJA ZOSTAŁA UZNANA?

Niezwłocznie! Termin powinien być określony w gwarancji. Jeśli

Jeśli sprzedawca nie ustosunkuje się do żądania konsumenta wyrażonego termin ten jest dłuższy niż 14 dni - warto się zasta-

podczas składania reklamacji w ciągu 14 dni - uważa się, że reklamacja nowić, czy warunki gwarancji są dla konsumenta

została uznana. Ustosunkowanie się sprzedawcy do reklamacji oznacza korzystne.

dostarczenie na adres podany przez konsumenta pisemnej odpowiedzi -

konsument nie musi chodzić do sklepu, żeby się dowiedzieć, co z jego

reklamacją.

CZEGO MOŻE ŻĄDAĆ KONSUMENT?

Konsument może żądać doprowadzenia towaru do stanu zgodnego z Możliwości określone są w gwarancji, zwykle jest

umową poprzez: to bezpłatna naprawa w wyznaczonym punkcie

- nieodpłatną naprawę lub serwisowym. Jeśli gwarant nie określa po ilu

- wymianę na nowy, naprawach konsument będzie mógł wymienić

chyba, że naprawa lub wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmier- towar na nowy - warto się zastanowić, czy warunki

nych kosztów, np. narażają konsumenta na duże niedogodności. W takiej gwarancji są dla konsumenta korzystne.

sytuacji konsument ma prawo żądać:

-obniżenia ceny lub

- zwrotu pieniędzy (odstąpienia od umowy).

UWAGA: Konsument nie może odstąpić od umowy, jeśli niezgodność

towaru z umową jest NIEISTOTNA.

W JAKIEJ FORMIE NALEŻY SKŁADAĆ REKLAMACJĘ?

Najbezpieczniej jest złożyć reklamacje na piśmie, wyraźnie precyzując Najbezpieczniej jest złożyć reklamację na piśmie,

swoje żądania, za pokwitowaniem lub wysyłając list polecony. a ponadto zgodnie z postanowieniami gwarancji.

PAMIĘTAJ! Opinia rzeczoznawcy (np. powołanego przez sprzedawcę lub gwaranta) nie jest rozstrzygająca dla sprawy

i wiążąca dla konsumenta.

---