System pieniężny i teoria pieniądza
Definicja pieniądza
Pieniądz to ogólnie przyjęty środek wymiany - wszystko, co będzie akceptowane przez każdego człowieka w wymianie dóbr i usług (Lipsey, 1979)
Pieniądz to pewien powszechnie akceptowany towar, za pomocą którego dokonujemy płatności za dostarczone dobra lub wywiązujemy się z zobowiązań. Inaczej mówiąc jest to środek wymiany (Begg, Fischer, Dornbusch, 1996)
Funkcje pieniądza
Pieniądz jako środek wymiany
Pieniądz jako miernik wartości
Pieniądz jako środek przechowywania wartości (tezauryzacji) -
Pieniądz jako standard odroczonej płatności
Pieniądz światowy
Pieniądz jako środek wymiany
Istnienie pieniądza pomaga uniknąć kłopotów związanych z koniecznością znalezienia dwóch podmiotów z odpowiednimi potrzebami za każdym razem, kiedy miałoby dość do wymiany określonych dóbr
Pieniądz będący środkiem wymiany znacznie obniża koszty prowadzenia transakcji, gdyż eliminuje problem „obustronnego zbiegu żądań”
Ponieważ pieniądz można wymienić na dowolny towar, możliwości jego użycia są nieograniczone
Pieniądz jako miernik wartości
Pieniądz pomaga na uproszczenie wyrażania wartości wymienianych dóbr, pozwala na porównywanie tych wartości między sobą
Gdyby nie było pieniądza, trzeba by zdefiniować ceny wszystkich dostępnych towarów w innych towarach, a przeprowadzenie transakcji byłoby nie tylko bardzo kosztowne, ale i bardzo czasochłonne
Pieniądz jako środek przechowywania wartości
Środkiem przechowywania wartości może być nie tylko gotówka, ale także np. papiery wartościowe, metale szlachetne, dzieła sztuki, nieruchomości itp.
Wysoka inflacja a przechowywanie wartości
Pieniądz jako standard odroczonej płatności
Funkcja ta ma sens podobny do funkcji przechowywania wartości
Pieniądz pozwala na rozdzielenie w czasie wykonania usługi lub wręczenia produktu od płatności za tę usługę lub produkt
Pieniądz pozwala na otrzymanie zapłaty (np. za pracę) w jednym momencie, i odroczenia ich wydania (np. na konsumpcję) na termin późniejszy
Pieniądz światowy
stosowany w rozliczeniach międzynarodowych. Rolę tą odgrywają waluty tych państw, które bez przeszkód i ograniczeń są wymieniane na waluty innych krajów.
Rodzaje pieniądza
1) narodowy - obowiązuje na terenie jednego kraju
a) wymienialny - swobodnie używany poza krajem w którym funkcjonuje:- 5 walut posiadało i posiada status wymienialności: dolar amerykański, była to marka niemiecka, był frank francuski, jest jen japoński, jest funt brytyjski
b) niewymienialny - używany wewnętrznie na terytorium danego kraju oraz waluty wymienialne plus 120 innych walut funkcjonujących na świecie
2) międzynarodowy
a) regionalny np.: EURO - używany na terytorium państw członkowskich UE, zastąpiła waluty narodowe tych państw poza walutą: funt brytyjski, korona szwedzka i duńska
b) międzynarodowy (SDR) -używany przez państwa należące do międzynarodowego funduszu walutowego IMF; powstał na konferencji w USA - Bretton Woods
Rodzaje pieniądza
Pieniądz towarowy
Pieniądz symboliczny (fikcyjny)
Pieniądz bezgotówkowy
Pieniądz elektroniczny
Pieniądz towarowy
Np. metale szlachetne, papierosy, zboże itp.
Aby towar mógł być wykorzystywany jako pieniądz, musi spełniać m.in. następujące warunki:
Akceptacja przez wszystkich uczestników rynku
Ograniczona dostępność
Używanie pieniądza towarowego związane jest z wieloma niedogodnościami (np. koszty transportu, przechowywania, ryzyko zniszczenia)
Pieniądz symboliczny (fikcyjny)
Banknoty i monety
Pieniądz symboliczny nie przedstawia sam w sobie dużej wartości, a koszt jego wytworzenia jest znacznie mniejszy od reprezentowanej siły nabywczej
Jest bardzo wygodny z praktycznego punktu widzenia
Aby pieniądz symboliczny mógł funkcjonować, muszą być spełnione m.in. następujące warunki:
Akceptacja przez wszystkich uczestników rynku
Status prawnego środka płatniczego
Pieniądz bezgotówkowy
Podstawą pieniądza bezgotówkowego jest wierzytelność przedsiębiorstwa lub osoby fizycznej
Np. wkłady bankowe, oznaczające zobowiązanie banku wobec klienta, z których można korzystać poprzez czeki; weksle wystawiane przez podmioty
Warunkiem koniecznym istnienia pieniądza bezgotówkowego jest zaufanie ludzi np. do banku, w którym lokują oni swoje oszczędności
Pieniądz bezgotówkowy szybko traci swoja jakość w przypadku krachu gospodarczego
Pieniądz elektroniczny
Związany z rozwojem bankowości elektronicznej
Np. karty płatnicze, debetowe, kredytowe, transfery elektroniczne
Warunkiem jego funkcjonowania jest m.in.:
Odpowiedni rozwój infrastruktury informatycznej
zaufanie klientów do bezpieczeństwa transakcji elektronicznej
Równoważność rodzajów pieniądza
Z ekonomicznego punktu widzenia wszystkie rodzaje pieniądza są sobie równoważne
Ludzie w rzeczywistości nie postrzegają i nie traktują wszystkich form pieniądza w ten sam sposób (Łukasiak-Goszczyńska, Gucwa-Leśny, 1999)
Oceny typowości różnych form pieniądza na siedmiostopniowej skali
Najbardziej typowym rodzajem pieniądza jest gotówka, banknoty sa bardziej reprezentatywne niż monety
Najmniej typowym rodzajem pieniądza są papiery wartościowe
Uzasadnienie - potrzeba posiadania pieniądza w jego najbardziej płynnej formie
Rodzaje pieniądza (przeznaczenie)
Pieniądz aktywny - trzymany z powodów transakcyjnych lub ze względu na przezorność (przeznaczony do wydania)
Pieniądz pasywny - trzymany z powodów spekulacyjnych (przeznaczony do zamrożenia)
Przyczyny zapotrzebowania na pieniądz
Transakcje - możliwość dokonywania zaplanowanych transakcji
Zapobieganie - zdolność radzenia sobie z niezaplanowanymi wydatkami lub okolicznościami
Spekulacje - wykorzystanie posiadanych pieniędzy do zarobienia nowych pieniędzy
Cechy „dobrego” pieniądza
Łatwość przenoszenia z miejsca na miejsce
Trwałość (odporność na zniszczenie)
Rozpoznawalność przez uczestników rynku
Jednorodność
Stałość wartości pieniądza w czasie
Ograniczony dostęp do pieniądza
PRAWO KOPERNIKA
„JEŻELI W OBIEGU SĄ DWA METALE - SŁABSZY I MOCNIEJSZY, TO GORSZY METAL WYPIERA METAL LEPSZY”.
Monety złote - gromadzono „skarby”, monety przetrzymywane - wycofywane z obiegu.
Podaż pieniądza
Podaż pieniądza to wartość występujących w obiegu rodzajów pieniądza, będąca w dyspozycji przedsiębiorstw i ludności.
Podaż pieniądza tworzą:
pieniądz gotówkowy
pieniądz bezgotówkowy banków komercyjnych na rachunkach w banku centralnym
Podaż pieniądza
Wielkość pieniądza jest mierzona agregatami pieniężnymi. Na podaż pieniądza składają się agregaty pieniężne od M1 do M3.
Agregat M1 obejmuje gotówkę w obiegu oraz depozyty płatne na żądanie.
Agregat M2 to agregat M1 powiększony o wkłady oszczędnościowe.
Na agregat M3 składają się agregat M2 oraz depozyty terminowe.
Podaż pieniądza kształtuje obecnie bank centralny i powinna mieć ona takie rozmiary, aby w gospodarce nie było nadmiaru ani niedoboru pieniądza.
ILOŚCIOWA TEORIA PIENIĄDZA
Ramy ilościowej teorii pieniądza nadał amerykański ekonomista IRVING FISHER
( 1867-1947).
Model IRVINGA
MV = TP
M- ilość pieniądza w obiegu
V-szybkość krążenia pieniądza ( średnia liczba transakcji obsługiwaną przez jednostkę pieniężną w danym czasie)
P -średni poziom cen
T - ilość dóbr i usług
Istota teorii ilościowej pieniądza
Istnieje zależność przyczynowo-skutkowa pomiędzy ilością pieniądza a poziomem cen (Fisher)
P=MV / T
Wnioski Fishera
W długim okresie gospodarka dąży do równowagi przy pełnym zatrudnieniu.
Szybkość obiegu pieniądza w długim okresie jest stała.
Jeżeli podaż pieniądza rośnie szybciej aniżeli gospodarka, ceny będą rosły proporcjonalnie do przyrostu masy pieniądza w obiegu.
Szkoła Cambridge
A.Marshall.
A.Pigou.
Przedstawiciele Szkoły z Cambridge rozwinęli tezy ilościowej teorii pieniądza Fishera.
Równanie wymiany w ujęciu A.Marshalla
M / P = k*Y
M- ilość pieniądza
P - poziom cen
Y- dochód ( PNB w ujęciu pieniężnym)
k - współczynnik ukazujący szybkość dochodową krążenia pieniądza
Klasycystyczne twierdzenie nt.roli pieniądza
Pieniądz odpowiada za wyznaczanie ogólnego poziomu cen.
Keynesowska teoria pieniądza
Klasyczna i neoklasyczna teoria ekonomii koncentruje się na analizie procesów w sferze realnej gospodarowania. Nie są poddawane analizie zjawiska stricte pieniężne.
Keynes poddaje krytyce teorię tradycyjną za oderwanie sfery pieniężnej od ogólnej teorii popytu i podaży.
KLASYCZNA TEORIA PIENIĄDZA
Fundamentalne prawo klasyków - PRAWO SAYA „ każda podaż tworzy sobie popyt”.
Co wynika z tego prawa?
Występuje równowaga rynkowa przy pełnym zatrudnieniu.
Zakłócenia w gospodarce są rzadkie i nie mają charakteru cyklicznego.
Keynes
Keynes poddaje krytyce „Prawo Say`a” = uważa je za błędne!
Według Keynesa to NIE PODAŻ kreuje POPYT , lecz odwrotnie (! sic.)to popyt kreuje podaż!
KSO a KSK
KSK = krańcowa skłonność do konsumpcji - współczynnik określający ile w gospodarce wydaje się na konsumpcję.
KSO = krańcowa skłonność do oszczędności - ile się oszczędza.
Im wyższy dochód , tym niższy współczynnik KSK!
Twierdzenie Keynesa
Według Keynesa regułą jest , że w gospodarce nie w pełni wykorzystywane są środki produkcji.
Stąd nie oparte na prawdzie jest twierdzenie , że gospodarka jest stabilna
( tu: Keynes odrzuca prawo SAY`A).
Globalna podaż i popyt w ujęciu Keynesa
Wnioski: Każde obniżenie popytu prowadzi do spadku poziomu produkcji.
Spada produkcja , maleją dochody , bo zmalał popyt.
Co zrobić aby poprawić poziom popytu - recepta Keynesa
Sterować wielkością pieniądza.
Wysokość stóp procentowych zależy od popytu i podaży na nie.
Podażą pieniądza nie ma sensu się zajmować - jest to czynnik dany , o którym decyduje Bank Centralny.
Teoria popytu na pieniądz - czyli od czego zależy popyt na pieniądz
Keynes dzieli popyt na pieniądz na trzy grupy:
Transakcyjny popyt na pieniądz
Popyt na pieniądz wynikający z motywu ostrożności
Popyt na pieniądz wynikający z motywu spekulacyjnego.
Popyt na pieniądz na cele spekulacyjne
Keynes określa związek pomiędzy ceną papierów wartościowych a stopą procentową .
Keynes analizuje jedynie OBLIGACJE - papiery wartościowe najbardziej bezpieczne na rynku.
Wnioski Keynesa - analiza obligacji
Obligacje kupowane / sprzedawane są poniżej wartości nominalnych.
Ceny rynkowe zależą od dochodu jaki przynoszą oraz od bieżącej stopy procentowej na rynku pieniężnym.
Odchylenia kursów obligacji od ich wartości nominalnej wywołane zmianą stopy procentowej są główną przyczyną gromadzenia pieniądza w celach spekulacyjnych.
Preferencja płynności w teorii popytu na pieniądz Keynesa
Preferencja płynności - zależność funkcyjna , która wyznacza ilość pieniędzy jaką jednostka gospodarcza pragnie mieć do dyspozycji , przy danej stopie procentowej.
Keynsowska funkcja popytu
M = M1 + M2
M-globalny popyt na pieniądz
M1-popyt na pieniądz wynikający z motywów transakcji i ostrożności
M2 - popyt na pieniądz wynikający z motywu spekulacyjnego