Optymizm siłą muzułmanina, Islam


Optymizm siłą muzułmanina

Pozytywna postawa muzułmanina wypływa z następujących źródeł:

Muzułmanin nie może być pesymistą, ponieważ przede wszystkim zabrania tego Kur'an i co więcej zachęca do pozytywnego myślenia zaś historia islamu pokazała nam, jakim zwycięstwem cieszyli się optymiści, którzy podczas wielu zmagań zatriumfowali nad oddziałami znacznie od nich liczniejszymi i potężniejszymi militarnie.

Muzułmanin w swej pracy na rzecz islamu nie powinien zrażać się ani załamywać w momentach krytycznych, bowiem wszystko, co nas spotyka jest próbą od Stwórcy - największej Siły, która jest nam wstanie rzeczywiście pomóc lub zaszkodzić. W hadisie przekazanym przez Abu Al-Abbas Abdulah Ibnu Abbas czytamy:

"Pewnego dnia stałem za Prorokiem i rzekł on do mnie:"O młodzieńcze ja nauczę cię pewnych słów: Pamiętaj Allaha a On o tobie będzie pamiętał. Zapamiętaj Allaha a znajdziesz Go naprzeciw siebie. A jak pytasz to pytaj Allaha i gdy prosisz o pomoc to proś Allaha i dowiedz się, że gdyby cała wspólnota zgromadziła się żeby dać ci korzyści, to nie otrzymasz ich z wyjątkiem tego, co Allah tobie przeznaczył i gdyby zgromadzili się, aby zaszkodzić ci w czymś, to nie zaszkodzą ci za wyjątkiem tego, co ci Allah przeznaczył. Pióra zostały podniesione i strony już suche"

Reasumując - cała Moc i Siła jest w Allahu Taala. Z uwagi na to każdy muzułmanin powinien zaufać Stwórcy i być przekonany, że jego szczere wysiłki na drodze ku dobru Allah błogosławi, nagradza a samą tę drogę ułatwia.

"A iluż Proroków walczyło mając za sobą liczne tysiące?! Oni nie osłabli od tego, co ich dosięgło na drodze Allaha. Nie osłabli i nie podali się". (Kur'an 3;146)

Islam jest religią Boga Jedynego przeznaczoną dla wszystkich ludzi bez wyjątku, natomiast muzułmanin jest sługą Allaha Taala i znakiem świadczącym o Jego religii dlatego obowiązkiem każdego muzułmanina jest przekazanie ludziom islamu w sposób pozytywny, czyli z wiarą w powodzenie , z łagodnością oraz z mądrością islamu .

Sposób pozytywnego nastawienia muzułmanina do życia jest bardzo ważnym czynnikiem w przekazywaniu ludziom islamu, albowiem ludzie chętniej gromadzą się wokół człowieka, który swą mową i czynem zachęca ludzi do działania, uciekają zaś od kogoś, kto widzi cały świat w czarnych kolorach, bez nadziei i z góry zakłada niepowodzenie swojej lub czyjejś pracy.Każdy wierny muzułmanin, który kocha Allaha z całego serca i poddaje się Jego woli czuje w sobie siłę, która mobilizuje go do działania; siłą tą jest właśnie optymizm, czyli wiara w sukces. O takich ludziach mówi Allah Taala:

"Niech powstanie spośród was naród, który wzywa do dobra, nakazuje dobro i zakazuje zła. I tacy są szczęśliwi". (Kur'an 3;104)

Muzułmanin, który pokłada zaufanie w Allahu i liczy na Jego nagrodę -Raj- nie może być pesymistą- taki człowiek ufa, że Allah wzmocni jego wysiłki na drodze islamu i otoczy go Swoja opieką i pomocą. Brak zaufania do Allaha porównywalny jest z niewiarą.

"Nie powątpiewajcie w dobroć Allaha, Zaprawde w dobroć Allaha powątpiewa tylko lud niewiernych" (Kur'an.12;87)

Zatem wierny muzułmanin czyni dobro i zawsze ufa Allahowi niezależnie od wyników swojej pracy, które jak wiemy nie zależą wyłącznie od człowieka. Muzułmanin kochający swego Stwórcę kocha również wszystkie Jego stworzenia a wiec przede wszystkim ludzi, którym pragnie on przekazać dobro płynące z islamu używając do tego celu jak najlepszych środków. Jednym z tych środków jest łagodność:

"Przemówcie do niego(człowieka) mową łagodną" ( Kur'an.20;44)

Wierzący i posiadający religijną wiedzę muzułmanin nie może być pesymistą, bowiem wiara -przekonanie i pewność oraz pesymizm-brak wiary w powodzenie,smutek są ze sobą jak najbardziej sprzeczne.

"I nie słabnijcie i nie smućcie się, wy będziecie górą jeśli jesteście wierzącymi". (Kur'an.3;139)

Warto zauważyć, że Allah Taala w powyższym wersecie nie mówi konkretnie o muzułmanach ale ogólnie o ludziach wierzących w Boga Jedynego. Znaczy to, że każdy, kto ma w sercu wiarę w Boga i zaufanie do Niego osiągnie w życiu sukces i szczęście. Islam zachęca wszystkich ludzi do optymistycznego myślenia i wysiłku w celu rozpowszechnienia dobra ku zadowoleniu Stwórcy;

"A któż wypowiada piękniejsze słowa, aniżeli ten kto wzywa do Jedynego Boga i kto spełnia dobre dzieło." (Kur'an 41;33)

Muzułmanin nie może być fanatykiem ,który siłą i z uporem przekazuje islam, lecz powinien być delikatny w rozmowie i z wyczuciem oraz ze spokojem głosić tę religię, która przecież w swojej nazwie oznacza pokój. Muzułmanin szczerze pragnący przedstawić ludziom prawdziwy obraz islamu powinien mieć nadzieje na dobre i pozytywne efekty swej działalności i jednocześnie poddać się Woli Stwórcy. Wszyscy zdajemy sobie sprawę z dzisiejszej trudnej dla muzułmanów sytuacji, kiedy to stało się nagminne oczernianie i zniesławianie islamu. Ta sytuacja powinna nas - muzułmanów oraz ludzi kochających prawdę i zrozumienie zmobilizować do działania na rzecz przywrócenia prawdziwego wizerunku islamu oraz ogólnego dobra. Na muzułmanach spoczywa obowiązek czynienia dobra i bycia optymistami, nawet wówczas ,gdy wydaje się, że sytuacja jest tragiczna i nie ma z niej wyjścia. Muzułmanin powinien być całkowicie przekonany, iż moc Allaha jest bezgraniczna i jeśli zechce to da zwycięstwo małej, słabej grupie ludzi uciśnionej przez silnych i licznych wrogów.

Dzisiejsza skomplikowana sytuacja muzułmanów oraz niewłaściwy wizerunek islamu w oczach ludzi woła wprost o pomoc do wszystkich muzułmanów, którym zależy na obronie ich własnej religii. Wierzący i mądry muzułmanin to taki, który dobrze zdiagnozuje chorobę swojej wspólnoty i zacznie ją leczyć stopniowo i delikatnie, podając odpowiednie leki jednocześnie mając nadzieję na jej wyzdrowienie. Dzięki pozytywnemu i kreatywnemu nastawieniu muzułmanów schorowana wspólnota jest w stanie odzyskać siłę i aktywność.

Wszyscy wiemy jak ważnym czynnikiem podczas choroby jest właśnie nadzieja i optymizm zarówno u samego chorego jak również wśród jego rodziny i przyjaciół. To tak jak w przypadku nauczyciela, który przekazuje nie tylko wiedzę, ale i pewne wartości. Jeśli do słabego ucznia będzie on podchodził negatywnie powtarzając mu, że nie ma szansy na poprawę, to czy taka postawa nauczyciela może wpłynąć na optymistyczną postawę ucznia? Z pewnością nie! Takie pesymistyczne myślenie nauczyciela pozbawione nadziei na lepsze osiągnięcia ucznia w nauce może doprowadzić do jeszcze większego załamania, czyli do zaniku wiary w sukces. Jeśli natomiast nauczyciel jest optymistą i podchodzi do słabego ucznia z wiarą i nadzieją na jego poprawę, a sposób w jaki rozmawia on z uczniem jest delikatny i pełen otuchy to sprawia, że uczeń ten nabiera wiary w siebie i ma chęć nie tylko do nauki ale do wszelkiego działania. Analogicznie ma się rzecz we wspólnocie, która otoczona pesymistami z czasem zacznie tracić zapał i siły co doprowadzi ją do upadku. Wspólnota, to wielka rodzina oparta na wzajemnej pomocy i wsparciu jej członków-ludzi myślących optymistycznie. Wiara i nadzieja w powodzenie są siłami, które mobilizują ludzi do pracy na rzecz powszechnego dobra, tolerancji i porozumienia. 

W oparciu o święte zasady islamu naukowcy islamscy wzywają do umocnienia więzi i współpracy zarówno miedzy samymi muzułmanami jak również ich sprzymierzeńcami gdyż jest to konieczne dla ocalenia wspólnoty muzułmańskiej jak również całego rodzaju ludzkiego przed ignorancją i nienawiścią, które prowadzą do wojen.

Przykładem pozytywnego nastawienia do da'ła (głoszenia islamu) jest każdy Boży Prorok pzN. W początkowej fazie głoszenia ludziom religii Prorocy pzN byli jedynymi wierzącymi i napotykali oni na różne przeszkody; prześladowania, wygnanie, tortury i utrata życia. Pomimo tych kłopotów i niepowodzeń Prorocy pzN byli optymistami i wierzyli, że religia Boga zatriumfuje, nawet wówczas, gdy spotka ich śmierć. Nie zniechęcali się nawet wówczas, gdy całe społeczeństwa i ich przywódcy byli przeciwko nim.

Ktoś powie, że przecież byli Prorokami obdarzonymi przez Boga głęboką wiarą i napełnieni nadzieją. Tak, to prawda, ale nie zapominajmy, że byli to również zwyczajni ludzie, którzy odczuwali ból, doświadczali strachu, smutku, głodu i pragnienia. Byli doświadczani o wiele bardziej niż my, a jednak nie poddawali się i bronili religii Boga z zapałem i z nadzieją na sukces.

Z historii islamu znamy sytuację jaka zapanowała po śmierci Proroka Muhammada pzN. Wtedy to po objęciu kalifatu przez Abu Bakra Assadika r.a.a. bardzo duże rzesze ludzi odwróciły się od islamu. Byli to miedzy innymi hipokryci, którzy za życia Proroka pzN ukrywali swoją niewiarę, byli to również ludzie słabej wiary, którzy uzależniali ją od życia Proroka pzN .Po jego śmierci twierdzili, że islam umarł wraz z Prorokiem. Właśnie z takimi odszczepieńcami i niewiernymi miał do czynienia kalifa Abu Bakr r.a.a. ale nie załamywał się tą trudną sytuacją optymistycznie patrząc w przyszłość i mając nadzieję na pozytywny rozwój islamu dlatego robił wszystko co było w jego mocy w celu przywrócenia siły islamu i muzułmanów. Swoją optymistyczną postawą zaraził innych zaś jego poświecenie i dobre czyny zaowocowały zwycięstwem muzułmanów. Abu Bakr Assadik r.a.a. obrał sobie za cel obronę religii Allaha i konsekwentnie działał w celu podniesienia poziomu wiary muzułmanów. Wierzył on w to, że jest w stanie na nowo zaszczepić w ludziach miłość do religii Allaha i wiarę w lepszą przyszłość muzułmanów. Słynne stało się powiedzenie Abu Bakra Assadika r.a.a.: "Jakże może islam być słaby podczas mojego życia?"

Z sira (życia) Muhammada pzN przytoczę kilka przykładów ludzi, którzy z miłości do islamu gotowi byli na przekór licznym i silnym przeszkodom zrobić coś dobrego i korzystnego dla islamu. Jednym z takich ludzi, którzy dopiero co przyjęli islam, a już odznaczali się optymizmem i inicjatywą był Habbab Ibn Mundzir r.a.a. Przed bitwą Badr widząc Proroka pzN zajmującego stanowisko na przodzie armii podszedł do niego z zapytaniem czy stanowisko, które dla siebie obrał jest jego osobistym wyborem czy może jest rozkazem od Allaha. Prorok pzN odpowiedział, że sam tak postanowił, na co Sahabi (towarzysz) zaproponował swój pomysł, a mianowicie taki, aby Prorok Allaha zajął stanowisko na tyłach armii i stamtąd dowodził wojskiem podczas walki, co będzie korzystne zarówno w razie zwycięstwa jak i porażki muzułmanów. Swoją propozycję motywował tym, że gdy muzułmanie odniosą porażkę to Prorok będzie miał szansę ucieczki i w ten sposób islam przetrwa. Prorok pzN przyjął propozycję swego przyjaciela, bo zawsze jego zwyczajem było przyjmowanie od innych dobrych rad i opinii w kwestiach dyskusyjnych.  Habbab Ibn Mundzir r.a.a. nie czekał na to aż inni przedstawią swoje propozycje lecz szybko wystąpił z inicjatywą bo wiedział jakie jest to ważne dla dobra islamu i muzułmanów, ani też nie podchodził do sprawy w sposób obojętny ale z powagą i odpowiedzialnością .Dla niego przyszłość islamu była priorytetem, dlatego dążył do sukcesu muzułmanów optymistycznie patrząc w przyszłość.

Innym przykładem muzułmanina optymisty, który pracował na rzecz polepszenia sytuacji muzułmanów był Hudejfa Ibnu Jaman r.a.a. Był to mężczyzna, który zaraz po przyjęciu islamu wykazał się inicjatywą, pomysłowością i wyobraźnią. Podczas obrony Medyny w bitwie Handaq (rowu) Prorok pzN zapytał swoich przyjaciół czy jest wśród nich chętny do wykonania misji polegającej na dostarczeniu informacji z obozu wroga. Natychmiast zgłosił się Hudejfa Ibnu Jaman r.a.a. który w bardzo umiejętny i sprytny sposób dowiedział się o strategicznych planach Kurejszytów i dostarczył je Prorokowi. Ten przykład również dowodzi temu jak bardzo zależało towarzyszom Proroka na dobrej sytuacji wspólnoty muzułmańskiej pomimo wielu przeszkód i cierpień jakich doświadczali.

Następnym muzułmaninem, który z miłości do Islamu martwił się sytuacją muzułmanów był Salman Farysi r.a.a., z pochodzenia Pers. Ten muzułmanin czując niebezpieczeństwo zagrażające islamowi postanowił wykorzystać swoją wiedzę i zaproponował Prorokowi wykopanie rowu dokoła Medyny. Słysząc jego propozycję Prorok pzN był zaskoczony, gdyż sposób obrony jaki przedstawił jego towarzysz nie był znany ówczesnym Arabom. Czuł jednak w głębi serca iż jest to dobry pomysł i że będzie korzystny dla muzułmanów. Przyjął więc radę Salmana r.a.a. i muzułmanie wykopali rów, który później rzeczywiście okazał się dobrą strategią w walce i przyczynił się do ich zwycięstwa.

Kolejnym przykładem osoby - optymistki jest kobieta, Khadidża r.a.a. - żona Proroka pzN. Po otrzymaniu pierwszego objawienia Bożego w grocie Hira wrócił Muhammad pzN do domu pełen strachu i trząsł się jak w gorączce. Khadidża r.a.a. widząc go w takim stanie i słysząc z jego ust iż otrzymał objawienie, ani przez chwilę nie wątpiła że jest to prawdą. Przepełniona wiarą i optymizmem powiedziała bardzo znaczące dla niego słowa: "Bądź szczęśliwy, synu mego wuja i nie obawiaj się. Zaprawdę przysięgam na Allaha, który dzierży mę duszę w Swych dłoniach ,że będziesz prorokiem mego ludu"

Słowa Khadzidży r.a.a. były dla Proroka pzN wielkim pocieszeniem i spowodowały, że po ciężkim przeżyciu jakim było objawienie stał się spokojniejszy. Khadzidża r.a.a. była optymistką i wierzyła w proroczą misję swojego męża.

Pozytywną postawą odznaczali się przyjaciele Proroka pzN zarówno wśród muhadżirin (emigrujących) jak i wśród ansarów (sprzymierzeńców) Przykładowo przed bitwą Badr(pierwsza bitwa)Prorok pzN zebrał wszystkich swoich towarzyszy i poprosił ich o rady i propozycje. Pierwszy wstał i zabrał głos Abu Bakr Assadik r.a.a. poprzysięgając swoją wierność Prorokowi, później zabierali głos inni z muhadżirin m.in. Mukded r.a.a., który powiedział:

"O Proroku, rób, co Allah ci rozkazał, jesteśmy z tobą. Na Allaha! Nie powiemy ci co powiedzieli Mojżeszowi Izraelici: 'Idź ty z twoim Bogiem i walczcie, a my będziemy tu czekali, ale powiemy: 'Idź ty z twoim Bogiem, zaprawdę my jesteśmy z wami. Allah wysłał ciebie z Prawdą."

Po wysłuchaniu optymistycznych słów z ust muhadżirin Prorok pzN powtórzył pytanie - O ludzie! Radźcie mi!" - mając na myśli ansarów, z którymi zawarł przymierze ochrony jego osoby jedynie w Medynie a więc nie mieli oni obowiązku chronić Proroka pzN poza jej granicami. Prorokowi bardzo zależało na ich zdaniu i opiniach. Wstał wiec jeden z ansarów, Saad Ibnu Muaz r.a.a. i powiedział:

"Uwierzyliśmy w ciebie Proroku i uznaliśmy ciebie za prawdomównego i świadczymy, że to, z czym przyszedłeś jest Prawdą oczywistą i zawarliśmy z tobą układy, że będziemy ci posłuszni. Czyń, co masz w zamiarze uczynić, a my jesteśmy z tobą. Wierzymy, że Allah wysłał ciebie z Prawdą i jeśli rozkazałbyś nam przemierzyć morze to zrobilibyśmy to".

Optymistyczne słowa pełne wiary i nadziei wypowiedziane przez jednego z ansarów, tak naprawdę świadczyły o pozytywnej postawie wszystkich sprzymierzeńców, co zadecydowało o sukcesie muzułmanów.

Innym wzorem muzułmanina optymisty jest Ibn Abbas r.a.a, - kuzyn Proroka. Ibnu Abbas r.a.a po śmierci Muhammada pzN miał zamiar rozpocząć podróże w celu spisania jego hadisów. Słysząc to jeden z jego przyjaciół odradzał mu to mówiąc - "Kto będzie ciebie pytał o wiedzę Proroka skoro jeszcze żyje tylu jego towarzyszy?" Ibnu Abbas r.a.a. nie posłuchał swego przyjaciela choć ten rzeczywiście mówił prawdę. Kuzyn Proroka, bowiem myślał nie o dniu dzisiejszym, ale dalekowzrocznie i z optymizmem podchodził do przyszłości islamu i muzułmanów. Po latach wielkich wędrówek w żarze słońca z wiarą w powodzenie swojej misji Ibnu Abbas r.a.a. spisał ogromną liczbę hadisów i stał się wielkim islamskim uczonym. Spotykając się z człowiekiem , który niegdyś odradzał mu wędrówkę za hadisami teraz usłyszał od niego słowa pełne podziwu i uznania. Ów człowiek zrozumiał, iż muzułmanin powinien myśleć optymistycznie i przyszłościowo.

W trudnych dla muzułmanów czasach, kiedy to islam jest oczerniany i wyśmiewany obowiązkiem muzułmanina jest przeciwdziałanie temu z mądrością, wiarą, łagodnością oraz z optymizmem tak jak nas nauczył Prorok Muhammad pzN. Muzułmanin powinien nieść dobro i optymizm gdziekolwiek jest zgodnie ze słowami Proroka pzN: "Muzułmanin jest jak mżawka. Gdziekolwiek przebywa zawsze jest pożyteczny"

0x01 graphic
0x01 graphic
0x01 graphic



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Kalendarz Muzułmański, Islam
Oszustwo. Oręż Muzułmanów, Islam i katolicyzm
Michał Zawadzki Czy islam jest religią pokoju Z dziejów muzułmańskiego radykalizmu
Islam i judaizm
ISLAM
sila 2
CTLife Plodnosc sila natury w czlowieku
03 Autoperswazja Teoria optymizmuid 4313 PPT
Siła mięśniowa
Ewangelie Agrafa (wypowiedzi przypisane Jezusowi) u pisarzy muzułmańskich
Islam in East Europe
1 Sprawko, Raport wytrzymałość 1b stal sila
projekt siła mój
sila termoelektryczna, Transport i Logistyka (AM) 1 (semestr I), Fizyka, fiza laborki (rozwiązania),
Agrafa - Wypowiedzi przypisane Jezusowi przez muzułmańskich pisarzy, Apokryfy Nowy Testament
Siła czystego monopolu, Ekonomia, ekonomia
islam politologia

więcej podobnych podstron