POWITANIE WIOSNY
Scenariusz inscenizacji klasy II

Na scenę wchodzi dziewczynka przebrana za Marzannę.

Dzieci (DZ.) - Kto ty jesteś?

Marzanna (M.) - Ja? Marzanna!
Wesoła zimowa panna.
Mam słomianą sukienczynę,
W niej do morza hen popłynę.
Łap - cap,
Złapię mróz niecnotę
I wsadzę go pod kapotę.
Chwycę śnieżną zawieruchę
I schowam ją za pazuchę.
Zbiorę wszystkie słoty, chłody
I wskoczę z nimi do wody.
Jak mi ładnie zaśpiewacie,
Kolorowe wstążki dacie
I wesoło zatańczycie -
Zimy więcej nie ujrzycie !

Dz. - (śpiewają na melodię ludową)
Ładnie zaśpiewamy, ładnie zatańczymy
Za góry, za lasy zimę wygonimy!
Oj dana, oj dana
Oj dana, oj dana
Za góry, za lasy zimę wygonimy!

Uciekaj Marzanno, ty zimowa panno
Wiosna już się budzi gwiazdeczką zaranną!
Oj dana, oj dana ...

Na scenę wchodzi piękna Pani Wiosna. Jedno dziecko recytuje wiersz, pozostałe przebrane za postacie z wiersza inscenizują jego treść i naśladują grę na instrumentach wykonanych z kartonu.


Dz. 1. - Zobaczyły wiosnę
Małe jaskółeczki.
Powiedziały o tym
Biedronkom znad rzeczki.
Rozbzyczała się radośnie

Kapela wesoła:
(w tle słychać utwór A. Vivaldiego Cztery pory roku - Wiosna )

Trzmiel przygrywał na puzonie,
Na fleciku pszczoła,
Polny konik na skrzypeczkach
Zacinał od ucha,
Buczał bąk na kontrabasie,
Na grzebieniu mucha,
Dołączyły się bociany
Ze swym klekotaniem.
Zarechotał żabi chórek
Cóż za powitanie!

(Muzykę słychać jeszcze przez chwilę, zwierzęta "grają")
Do Wiosny podchodzi dziennikarz z mikrofonem i przeprowadza z nią wywiad.

- Witamy Panią bardzo serdecznie. Jest Pani bardzo punktualna.
- Tak, przybywam zawsze 21 marca, kiedy to dzień i noc mają tę samą długość, po 12 godzin.
- Gdy Pani przychodzi drzewa zakwitają, a ptaki zaczynają śpiewać. Dlaczego na wiosnę ten ptasi chór jest taki głośny?
- Ptaki po prostu cieszą się z mojego nadejścia i chcą to wszystkim powiedzieć.
- I trudno im się dziwić! Wszyscy się cieszą. My ludzie, też. Dziękujemy serdecznie za rozmowę i za to, że Pani z nami jest!

---