Psychopatologia II, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia


Aleksander Beszłej, Magdalena Grzesiak, Iwona Chlebowska

PSYCHOPATOLOGIA OGÓLNA

Psychopatologia jest dziedziną wiedzy zajmującą się opisywaniem, interpretowaniem, wyjaśnianiem i klasyfi-kowaniem zjawisk psychicznych, które stanowią odchylenie od prawidłowych czynności psychicznych.

Objawy psychopatologiczne są to zjawiska dające się stwierdzić w wywiadzie, bezpośrednim badaniu lub obserwacji, które świadczą o nieprawidłowych funkcjach psychicznych i mają dla lekarza wartość diagnostyczną, prognostyczną i terapeutyczną. Objawy psychopatologiczne możemy podzielić na homonomiczne
i
heteronomiczne.

Zespołami psychopatologicznymi nazywamy określone stany zaburzeń psychicznych składające się z objawów stałych, typowych i ewentualnie objawów dodatkowych, charakteryzujące się określonym przebiegiem (np. zespół depresyjny, paranoiczny, maniakalny).

Podział objawów zaburzeń psychicznych :

  1. Objawy zaburzeń czynności poznawczych

  2. Objawy zaburzeń czynności emocjonalnych i motywacyjnych

  3. Objawy zaburzeń integracji czynności psychicznych

  1. ZABURZENIA CZYNNOŚCI POZNAWCZYCH

Zaburzenia czynności poznawczych są to zaburzenia tych czynności psychicznych, które pozwalają człowiekowi rozpoznawać zjawiska środowiska zewnętrznego i własnego organizmu (spostrzeganie i uwaga), utrwalać je (pamięć), scalać w spójny system indywidualnej wiedzy o świecie (myślenie, język). Czynności te umożliwiają adekwatne reagowanie i wpływanie na zmieniające się warunki zewnętrzne i wewnętrzne.

Czynności poznawcze to:

  1. Spostrzeganie - odzwierciedlanie przedmiotów za pomocą zmysłów.

  2. Uwaga - ukierunkowanie czynności poznawczych, mechanizm ograniczający nadmiar informacji.

  3. Pamięć - Funkcje pamięci: utrwalanie (zapamiętywanie), przechowywanie, rozpoznawanie, odtwarzanie.

  1. Myślenie - przetwarzanie informacji w wyobrażenia, pojęcia, zdania, oraz operowanie nimi (analiza, wnioskowanie, abstrahowanie, uogólnianie itd.) a zatem tworzenia indywidualnego systemu wiedzy o świecie, która umożliwia przystosowanie się do wymogów życia.

  1. Zaburzenia uwagi

  1. nadmierna lub niedostateczna przerzutność uwagi

  2. zaburzenia skupienia uwagi (koncentracji)

  3. niedostateczna trwałość uwagi

  4. niedostateczna podzielność uwagi

  5. niedostateczna rozpiętość uwagi (zakres)

  1. Zaburzenia pamięci

Cechy pamięci: utrwalanie (zapamiętywanie), przechowywanie, rozpoznawanie, odtwarzanie (przypominanie).

Rodzaje pamięci:

pamięć bezpośrednia (ultrakrótka)

pamięć operacyjna (krótkotrwała, świeża )

pamięć trwała

Zaburzenia:

  1. Ilościowe (dysmnezje):

Hipermnezja - pamięć wzmożona

Hipomnezja - pamięć osłabiona, ograniczona

Amnezja - niepamięć, luka pamięciowa

Ekmnezja - przeżywanie przeszłości jako teraźniejszości; tradycyjnie tym terminem określa się też znaczne ograniczenie pamięci wydarzeń niedawnych przy dość dobrze zachowanej pamięci wydarzeń wcześniejszych

B. jakościowe (paramnezje)

Pseudomnezje: omamy pamięciowe- fałszywe wspomnienia przeżywane jako rzeczywiste

konfabulacje- fałszywe wspomnienia wypełniające aktualną lukę pamięciową

Allomnezje: Złudzenia pamięciowe (iluzje pamięci) - zniekształcone wspomnienia

Kryptomnezja: wspomnienia bez świadomego poczucia ich odtwarzania, bez rozpoznania ich wtórności (np. nieświadomy plagiat)

Złudzenia utożsamiające: błędna identyfikacja w czasie aktualnie przeżywanej sytuacji np. deja vu (już widziałem), deja vecu (już przezywałem) oraz:

jamais vu: (nigdy nie widziałem), jamais vecu (nigdy nie przeżywałem)

  1. Zaburzenia spostrzegania

  1. Złudzenia (iluzje)- zniekształcone spostrzeżenia, realnie istniejących zjawisk lub przedmiotów. Złudzenia mogą być fizjologiczne, gdy występują w warunkach utrudniających właściwe rozpoznanie bodźca np. pod wpływem strachu, zmęczenia, ciemności) i są korygowane oraz złudzenia patologiczne, których przeżywający nie koryguje mimo dowodów błędności.

  2. Omamy (halucynacje)- spostrzeżenia powstające bez bodźców działających z zewnątrz, są rzutowane na zewnątrz, towarzyszy im poczucie realności (błędny sąd realizujący). Mogą być wzrokowe, słuchowe, smakowe, węchowe, dotykowe, czucia ustrojowego

  3. Pseudoomamy (pseudohalucynacje, omamy rzekome) - spostrzeżenia powstające bez bodźców działających z zewnątrz, lokalizowane są w przestrzeni wewnętrznej chorego, towarzyszy im poczucie realności np. pseudoomamy słuchowe - "głosy" mogą być umiejscawiane przez chorego w obrębie własnego ciała, np.
    w głowi
    e, w klatce piersiowej, brzuchu.

  4. Parahalucynacje (paraomamy, halucynoidy)- spostrzeżenia powstające bez bodźców działających z zewnątrz, są rzutowane na zewnątrz lub do przestrzeni wewnętrznej, nie towarzyszy im poczucie realności. Do zjawisk tych zalicza się automatyzmy sensoryczne (np. błyski, szmery, dziwny smak lub zapach, pojedyncze słowa, melodie). Objawy te najczęściej występują napadowo i zwykle związane są z padaczką.

4. Zaburzenia myślenia

  1. zaburzenia treści myślenia:

II Zaburzenia formy myślenia

A). zaburzenia toku myślenia

B). zaburzenia struktury myślenia

Przykłady myślenia paralogicznego:

Myślenie nadmiernie konkretne/ nadmiernie abstrakcyjne

Nieprawidłowe gospodarowanie pojęciami (posługiwanie się pojeciami o znaczeniu prywatnym np. neologizm, metonimia, kontaminacje, nadmierne włączanie)

Niewłaściwe wnioskowanie (np. ambisentencja, ambitendencja)

Myślenie magiczne: przekonanie, że słowem, spojrzeniem, gestem można wpływać na bieg zdarzeń

Myślenie symboliczne: przypisywanie pewnym znakom, przedmiotom, działaniom itp. szczególnego znaczenia

  1. ZABURZENIA CZYNNOŚCI EMOCJONALNYCH I MOTYWACYJNYCH

1. Zaburzenia emocji

Pojęcia: emocje, uczucia, afekty często używane są zamiennie.

Emocje wyrażają stosunek człowieka do innych osób, rzeczy, zjawisk, do siebie, swego organizmu lub własnego działania. Mają funkcję informacyjną, motywującą do działania i energetyzującą, a więc nadają dynamikę i kierunek przeżyciom i zachowaniom.

Uczucie określa emocje o bardziej złożonym i subtelnym charakterze (np. uczucie miłości).

Afektem tradycyjnie określano silniejsze i prostsze emocje (np. złość)

I Rodzaje zaburzeń emocji:

  1. Zaburzenia nastroju (nastrój = dłużej utrzymująca się emocja, wyraźnie zabarwiająca zachowanie i przeżywanie), nastrój może być:

obniżony / depresyjny, podwyższony/ maniakalny, dysforyczny, euforyczny, moriatyczny, ekstatyczny

  1. lęk patologiczny

lęk = poczucie zagrożenia, trwożliwego oczekiwania, występujące w sytuacji kiedy jego źródło jest nieznane, nieuświadomione lub nie stanowi realnego zagrożenia. Lęk może być fizjologiczny i pełnić funkcję adaptacyjną.

Strach - następuje wobec bezpośredniego zagrożenia.

Przeżywaniu lęku i strachu towarzyszą objawy pobudzenia układu wegetatywnego.

Na lęk składa się triada objawów:

poznawcze- treść przeżywań lękowych (myśli o niebezpieczeństwie, zagrożeniu zdrowia, życia, możliwości utraty kontroli), zaburzenia uwagi i pamięci

emocjonalne- zagrożenie, obawy, napięcie, panika, niemożność odprężenia

Rodzaje lęku:

lęk uogólniony - ciągły, wolnopłynący z objawami wegetatywnymi z nadmiernym poczuciem zagrożenia
w sytuacjach codziennych stresów


lęk napadowy - krótkotrwaly, nawracający o znacznym nasileniu z intensywnumi objawami wegetatywnymi oraz
z poczuciem poważnego zagrożenia zdrowia lub życia często z obawą utraty kontroli nad swoim zachowaniem (obawą przed "zwariowaniem")

fobiczny - lęk, wobec zwierząt ,przedmiotów lub w specyficznych sytuacjach z towarzyszącym silnym pragnieniem unikania ich

  1. złość patologiczna (dysforia) - negatywnie przeżywane wzburzenie, związane z poczuciem frustracji,
    z towarzyszącym poczuciem krzywdy, wzbudzeniem ruchowym i wegetatywnym

II Zaburzenia dynamiki emocji:

III Zaburzenia dotyczące niezgodności emocji z treścią przeżywań (może warto wyjaśnić co znaczą poniższe terminy?)

Definicje powyższych pojąc są przedstawione w Podręczniku Psychiatrii dla studentów medycyny, Wydawnictwo Lekarskie PZWL , Warszawa 1998

2. Zaburzenia czynności motywacyjnych

Motywacja - mechanizmy zaangażowane w uruchomienie, ukierunkowanie, podtrzymanie i zakończenie działania (wola, dążenie, działanie).

  1. Zaburzenia napędu psychomotorycznego - ogólna zmiana wszelkich przejawów aktywności (napęd zwiększony/ zmniejszony)

2. Zmiany aktywności ruchowej

Spowolnienie/ zahamowanie/ osłupienie

Przyspieszenie/ pobudzenie/ raptus

stereotypie (powtarzanie czynności)

zmanierowanie

natręctwa ruchowe (kompulsje)

parakinezy (katalepsja, zastygania, giętkość woskowa)

3. Zaburzenia czynności popędowych:

Działania impulsywne (upośledzenie kontroli impulsów, mało intencjonalne postacie motywacji) - podpalanie, kradzież, włóczęgostwo, hazard, kolekcjonowanie patologiczne

  1. ZABURZENIA INTEGRACJI CZYNNOŚCI PSYCHICZNYCH (prostych w bardziej złożone)

uniemożliwiają takie właściwości jak: uporządkowanie, harmonijność, celowość, utrudniając lub uniemożliwiając dostosowanie ich do zmieniających się okoliczności i potrzeb.

  1. Zaburzenia świadomości

  1. ilościowe (przytomności):

  1. jakościowe,

cechy: przymglenie, zmącenie, zwężenie

rodzaje zaburzeń jakościowych świadomości:

  1. Przymglenie proste

  2. Zespół majaczeniowy

  3. Zespół pomroczny albo zamroczeniowy

  4. Splątanie (amencja)

  1. Zaburzenia orientacji

Dezorientacja w zakresie postrzegania własnej osoby

Zaburzenia schematu ciała

Depersonalizacja

Zaburzenia poczucia otoczenia (czasu, miejsca, sytuacji)

Derealizacja

  1. Zaburzenia poczucia zdrowia/ choroby

Krytycyzm

Poczucie choroby

Udawanie choroby: pozorowanie choroby, symulacja, metasymulacja

  1. Zaburzenia sprawności intelektualnej

Upośledzenie umysłowe, otępienie

  1. Zaburzenia osobowości

Def: Utrwalone, rozwijające się od wczesnego wieku lub w wyniku urazów psychicznych ewentualnie zmianach organicznych UON u osób dorosłych, dezadaptacyjne wzorce wewnętrznego przeżywania oraz zachowania społecznego - prowadzące do indywidualnego cierpienia lub konfliktów interpersonalnych ( Wyciórka [1] -modyfikacja)

Specyficzne typy zaburzeń osobowości

Trwałe zmiany osobowości np. po przewlełych urazach psychicznych ewentualnie zmianach organicznych UON
u osób dorosłych

Osobowość mnoga

Dezintegracja osobowości (rozszczepienie, rozpad)

Rozdział opracowano na podstawie:

  1. Wciórka J. Psychopatologia., w Psychiatria, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner Wrocław 2002, 3, 321-435

  2. Jarosz M. Psychopatologia i syndromologia ogólna w Psychiatria dla studentów medycyny, Wydawnictwo Lekarskie PZWL , Warszawa 1998, 47-107

  3. Jaroszyński J. Zespoły zaburzeń psychicznych Instytut Psychiatrii i Neurologii Warszawa 1994

  4. Grzywa A Omamy i urojenia Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner Wrocław 2000

1

6



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Patomechanizm zaburzeń rozwoju i zachowania, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
Wstep do psychopatologii - podejscie poznawcze, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
ZABURZENIA OSOBOWOŚCI TYPU BORDERLINE, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
Charakterystyka zespołu obsesyjno-kompulsyjnego w oparciu o DSM IV- R, Kliniczna, Psychopatologia, T
niedostosowanie spoleczne, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
BAJKOTERAPIA, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
otpienie, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
POSTAWY RODZICIELSKIE(2), Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
CHOROBA SIEROCA , Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
Borderline Personality Disorder, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
O DEPRESJI DLA LEKARZY PIERWSZEGO KONTAKTU, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
Wyuczona bezradność, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
uzależnienia, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia
PIERWSZA POMOC PRZEDLEKARSKA, Kliniczna, Psychopatologia, Terapia, Zaburzenia

więcej podobnych podstron