Nadzór sanitarno - epidemiologiczny wykład
12.03.2010
HIGIENA RADIACYJNA
Ochrona radiologiczna
→ całokształt działań i przedsięwzięć zmierzający do zapobiegania narażeniu ludzi i środowiska na promieniowanie jonizujące, a w przypadku braku możliwości zapobiegania takiemu narażeniu, działania zmierzające do ograniczenia szkodliwego wpływu tego promieniowania na zdrowie przyszłych pokoleń przy uwzględnieniu czynników ekonomicznych, społecznych i zdrowotnych.
Organizacja ochrony radiologicznej
- Kierownik zakładu pracy
- Inspektor ochrony przed promieniowaniem
- Wojewódzka Stacja Sanitarno-epidemiologiczna
- Centralne Laboratorium Ochrony Radiologicznej (CLOR)
- Placówki Służby Pomiarów Skażeń Promieniotwórczych
Organizacje krajowe i międzynarodowe działające w zakresie ochrony radiologicznej:
Komitet Naukowy Narodów Zjednoczonych ds. Skutków Promieniowania Atomowego (UNSCEAR)
MZiOS
MOSiZN
Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (IAEA)
Międzynarodowa Komisja Ochrony Radiologicznej (ICRP)
System ochrony radiologicznej
→ licencjonowanie i nadzór - zgodnie z wymogami tego systemu nabywanie, posiadanie, użytkowanie i usuwanie substancji promieniotwórczych dozwolone jest tylko w ściśle określonych celach, w miejscach odpowiednio do tego zabezpieczonych i wyłącznie przez osoby do tego upoważnione.
→ ograniczenie dawek - ograniczenia wykorzystania źródeł promieniowania jonizującego tylko do przypadków uzasadnionych.
Uzasadnienie działalności
analiza start i zysków, jakie są związane z zastosowaniem nowych źródeł promieniowania jonizującego.
wykazanie, że źródła promieniowania jonizującego przyniosą korzyści większe niż wszystkie koszty i straty, łącznie ze zdrowotnymi.
Optymalizacja ochrony przed promieniowaniem polega na takim jej zorganizowaniu, aby otrzymane dawki były tak małe, jak to jest osiągalne w rozsądny sposób (tzw. Zasada ALARA). Proces optymalizacji odnosi się do określonego źródła i znajduje zastosowanie w projektowaniu urządzeń stwarzających zagrożenie dla narażonych ludzi.
Normy przemysłowe służące do optymalizacji strukturalnej, do planowania i konstrukcji budynków oraz osłon przed promieniowaniem - codzienne działania operacyjne w procesach technologicznych.
Ograniczenie dawek - przestrzeganie przepisów dotyczących tzw. dawek granicznych.
Dawka graniczna
- wyrażona jako dawka skuteczna lub równoważna, dla określonych osób, jest to podstawowa wielkość dozymetryczna, wartość dawki promieniowania jonizującego, której nie wolno przekroczyć. Dawka jest określana jako suma narażeń wewnętrznych i zewnętrznych w okresie 1 roku.
Ustalone w rozporządzeniu wartości dawek granicznych nie obejmują narażenia na promieniowane naturalne:
radon w budynkach mieszkalnych,
naturalne nuklidy promieniotwórcze wchodzące w skład ciała ludzkiego,
promieniowanie kosmiczne na poziomie ziemi,
narażenie nad powierzchnią Ziemi od nuklidów promieniotwórczych znajdujących się w nienaruszonej skorupie ziemskiej,
osoby poddane działaniu promieniowania jonizującego w celach medycznych.
Dawki dla osób zatrudnionych w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące:
→ wyznaczanie:
w sytuacjach narażenia zewnętrznego
pomiar dawek indywidulanych - rodzaj promieniowania, energia promieniowania
pomiar dozymetryczny w środowisku pracy
w sytuacjach narażenia wewnętrznego
pomiar skażeń promieniotwórczych w środowisku pracy
określenie zawartości substancji9 promieniotwórczych w ciele narażonej osoby.
w sytuacjach niekotrolowanego narażenia całego ciała lub jego części
dozymetria biologiczna.
Dawki dla osób z ogółu ludności:
→ radiacyjny moniotring środowiska
pomiar mocy dawki
pomiar zawartości substancji promieniotwórczych w elementach środowiska
→ pomiar zawartości substancji promieniotwórczych w wodzie do picia i żywności
→ aktywność i rodzaj substancji promieniotwórczych odprowadzanych do środowiska
→ dozymetria osobista
Dawki graniczne dla różnych grup narażenia:
pracownicy - dawka graniczna nie może przekraczać 20mSv wciągu roku kalendarzowego, lub nie może przekraczać 50mSv w ciągu roku kalenażowego
WARUNEK: w ciągu kolejnych 5 lat dawka promieniowania nie może przekroczyć 100mSv
kobiety w ciąży, karmiące piersią - dawka graniczna nie przekraczająca 1mSv w ciągu roku kalnedarzowego.
Nie wolno zatrudniać kobiet w ciąży lub karmiących piersią w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące określonych w przepisach prawa atomowego.
Młodociani, praktykanci i studenci (uczniowie)
Praktykanci i studenci (uczniowie) w wieku 18 lat i powyżej - dawka graniczna jak dla osób zatrudnionych w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące
Praktykanci i studenci w iweku od 16 - 18 lat - dawka graniczna nie może przekraczać 6msV w ciągu roku kalendarzowego.
Praktykanci i studenci w iweku poniżej 16 roku życia - dawka graniczna jak dla osób z ogółu ludności (1mSv)
Osoby z ogółu ludności - dawka graniczna nie może przekraczać 1mSv w ciągu roku kalendarzowego
Dawka skuteczna
Dawka skuteczna (efektywna)
suma iloczynów dawek równoważnych dla poszczególnych narządów przez odpowiedni czynnik wagowy określony dla danego narządu.
WARUNEK: uwzględnianie naturalnego tła promieniowania jonizującego występującego na danym terenie
Jednostki dla tej dawki: siwert (Sv), osobo-siwert (osobo-Sv) - jednostka zbiorowej dawki efektywnej.
Dawka pochłonięta
energia promieniowania jonizującego pochłonięta przez jednostkową masę materii, uśrednioną w tkance lub narządzie
jednostka: J/kg → grey (Gy)
Dawka równoważna
dawka pochłonięta w tkance lub narządzie wyznaczona z uwzględnieniem rodzaju i energii promienowania jonizująceg,
jednostka: J/kg → siwert (Sv) → mSv = 10-3 Sv , mSv = 10-6 Sv
Dawka ekspozycyjna
wielkość dozymetryczna dla promieniowania elektromagnetycznego, oparta na zdolności wywoływania przez promieniowanie jonizujące zjawiska jonizacji w powietrzu
jednostka: C/kg
Kerma
energia kinetyczna uwolniona w jednsostce masy
jednostka: grey (Gy)
Detekcja promieniowania jonizującego
- rejestracja cząsteczek w detektorach jest oparta na fakcie, iż podczas przejścia cząstki przez ośrodek materilany występują różnorodne procesy oddziaływania, w wyniku których traci ona część lub całość swojej energii.
- jonizacja - wybiajnie elektronów z atomów
- wzbudzenie atomów i cząsteczek ośrodka - emisja fotonów.
Detektory promieniowania jonizującego:
gazowe
- stanowią zasadniczo układ dwóch elektrod zamkniętych w obudowie wypełnionej gazem, do których przykłada się odpowiednie napięcie stałe:
komora jonizacyjna
licznik Geigera-Mullera
licznik proporcjonalny
komora dryfowa
komora Wilsona
komora iskrowa
komora strumieniowa
komora pęcherzykowa
oparte na ciale stałym
detektor scyntylacyjny
detektor półprzewodnikowy
detektor czerenkowa
płyta fotograficzna (emulsja jądrowa)
Komora jonizacyjna (jak działa)
pomiar stopnia zjonizowania ośrodka gazowego, gdzie jonizacja zachodzi na skutek oddziaływania rejestrowanego promieniowania.
Licznik Geigera - Mullera
zlicza całkowity poziom czynników jonizujących w otoczeniu:
promieniowanie a
promieniowanie β
promieniowanie γ
fotony promieniowania rentgenowskiego
konstrukcja i zasada działania
elektroda ujemna (katoda)
elektroda dodatnia (anoda)
mieszanina gazów: 90% argon lub inny gaz szlachetny, 10% pary alkoholu
wykorzystuje zjawisko jonizacji wtórnej
1. promieniowanie jonizujące → 2. jonizacja atomów gazu → 3. elektrony i jony gazu → 4. przyspieszenie w polu elektrycznym → 5. kolejne jonizacje → 6. wyładowania lawinowe → 7. wychwytywanie przez katodę jonów gazu → 8. impuls napięcia
Licznik scyntylacyjny (budowa)
Komora scyntylacyjna - kryształy scyntylacyjne (ZnS, Nal(Ti)
Fotopowielacz (fotokatoda, dynoda, anoda, wzmacniacz)
Działanie tego licznika opiera się na zjawisku scyntylacji:
1. promieniowanie jonizujące scyntylator 2. jony i elektrony 3. przetworzenie energii
promieniowania na energię świetlną
fotokatoda
fotopowielacze
4. Absorpcja kwantów świetlnych w materiale 5. wybicie z fotokatody fotoelektronów
fotokatody
pierwsza
dynoda
kolejne dynody 6. wyzwolenie z dynody elektronów emisji wtórnej
7. przyspieszenie elektronów
w polu elektrycznym
Dozymetryczne kontrole indywidualne
Pracownicy, którzy mogą być narażeni na dawkę efektywną lub równomierną przekraczającą w ciągu roku 30% dawki granicznej określonej w przepisach muszą być objęci kontrolą dawek indywidualnych. W przypadku narażenia na skażenia pracowników należy objąć indywidualną kontrolą skażeń.
Indywidualna kontrola narażenia zewnętrznego
wyposażenie każdego pracownika w odpowiednie urządzenie do pomiaru dawki,
zobowiązanie pracowników do noszenia urządzenia do pomiaru dawki w czasie pracy.
→ dawkomierze fotometryczne
promieniowanie x
promieniowanie γ
→ dawkomierze termoluminescencyjne - wykorzystanie luminoforów do utrwalania zmian strukturalnych wywołanych oddziaływaniem promieniowania jonizującego
fluorek litu
boran litu
Indywidualna kontrola narażenia wewnętrznego
pomiar promieniotwórczości wydalin
pomiar promieniotwórczości całego ciała
Metoda fotometryczna - zasada pomiaru
Promieniowanie jonizujące przechodzące przez błonę fotograficzną powoduje jej zaczernienie w wyniku rozkładu halogenków srebra pod działaniem kwantów promieniowania.
Zasada pomiaru
Filmy umieszcza się w specjalnych kasetach
- charakterystyka filmów:
rozmiary 3x4cm
osłonięcie warstwą papieru (papier nie dopuszcza do zaczernienia emulsji pod wpływem światła widzialnego)
czas noszenia 1-3 miesięcy
Analiza zaczernienia poszczególnych obszarów filmu
- ocena dawki promieniowania
- ocena energii promieniowania
- odróżnienie ekspozycji ciągłej od jednorazowej
- określenie kierunku padającego promieniowania
Obróbka fotochemiczna filmu
2b Pomiar zaczernienia filmu przy pomocy densytometru
- pomiar przeprowadzany jest dla każdego filmu w 5 miejscach
Wyznaczenie dawki otrzymanej
- o wystąpienie dawki powyżej 5mSv informowana jest właściwa terytorialnie WSSE
Termoluminescencja
Metoda dozymetrii termoluminescencyjnej, zalicza się do tzw. pośrednich metod detekcji promieniowania, ponieważ odczytana liczba zliczeń może być przeliczona na wartość dawki po uprzednim określeniu współczynnika proporcjonalności.
Pochłanianie energii padającego promieniowania w luminoforze.
Przesunięcie elektronów do pasm wzbudzenia.
Powrót materiału do stanu podstawowego pod wpływem ciepła.
Emisja kwantów energii w postaci światła widzialnego.
Liczba błysków świetlnych = dawka promieniowania padającego na detektor
„Odczytywanie” termoluminoforów w czytnikach
Podgrzewanie detektora do temperatury 300 - 400oC
Zliczanie wyemitowanych błysków światła
Rejestracja dawek promieniowania
Pomiary dozymetryczne w środowisku pracy mogą wykonywać:
osoby posiadające uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej
osoby przeszkolone przez inspektora ochrony radiologicznej w zakresie wykonywania pomiarów.
Pomiary dawek indywidualnych są dokonywane przez podmioty mające akredytację. Przyrządy dozymetryczne stosowane do kontroli i oceny narażenia powinny mieć świadectwo wzorcowania?
Centralny rejestr dawek prowadzi prezes Państwowej Agencji Atomistyki na podstawie wyników pomiarów i ocen otrzymywanych od kierowników jednostek organizacyjnych. Przed zatrudnieniem pracownika kierownik zobowiązany jest uzyskać informację o dawkach dotychczas otrzymanych przez tego pracownika.
Narażenie na promieniowanie
Napromieniowanie zewnętrzne napromieniowanie wewnętrzne
- aparat rtg - do napromieniowania wewnętrznego
- urządzenie do tele-gamma terapii dochodzi po wchłonięciu substancji
- defektoskop izotopowy promieniotwórczych
- zamknięte źródła promieniowania Inhalacja (wdychanie)
znajdującego się w szczelnej obudowie ↓
uszkodzenie skóry → organizm ← przenikanie
przez kontakt
↑
ingestia (spożycie)
Kategorie narażenia zawodowego
KATEGORIA A
- pracownicy którzy są narażenia na dawkę skuteczną przekraczającą 6mSv w ciągu roku lub dawkę równoważną, przekraczającą 3/10 wartości dawek granicznych dla soczewek oczy, skóry i kończyn
- systematyczne pomiary dawek indywidualnych
- pomiary stężeń wewnętrznych.
KATEGORIA B
- pracownicy, którzy są narażenia na dawkę skuteczną przekraczającą 1mSv w ciągu roku lub dawkę równoważną równą 1/10 wartości dawek granicznych dla soczewek oczy, skóry i kończyn,
- ocena narażenia prowadzona na podstawie pomiarów dozymetrycznych w środowisku pracy.
Ocena ryzyka zawodowego
Identyfikacja źródła
dokumentacja techniczna urządzenia zawierającego źródła promieniotwórcze, lub wytwarzającego promieniowanie jonizujące
dane określone w udzielonym zezwoleniu na stosowanie urządzenia
Analiza warunków pracy
ocena spełniania wymagań technicznych w pracowniach stosujących źródła promieniowania jonizującego,
ocena spełniania wymagań radiologicznych w pracowniach stosujących źródła promieniowania jonizującego,
ocena warunków użycia źródła promieniowania jonizującego.
Warunki ekspozycji
określenie procedur i zasad pracy ze źródłami promieniowania jonizującego,
określenie rodzaju promieniowania,
określenie rodzaju ekspozycji,
określenie rodzaju narażenia na promieniowanie,
Personel i wyposażenie
liczba osób narażonych na promieniowanie,
wiek osób narażonych na promieniowanie,
czy osoby zostały objęte opieką medyczną,
czy osoby przeszły odpowiednie szkolenia z zakresu ochrony radiologicznej,
czy stosowane są środki ochrony indywidualnej
Pomiary i poziom ekspozycji
obowiązkowe, systematyczne pomiary poziomu narażenia na promieniowanie jonizujące → częstotliwość pomiarów dozymetrycznych - rodzaj dozymetrii
Szacowanie ryzyka zawodowego
zagrożenie
narażenie (osoba jest już narażona na działanie promieniowania)
Działania korygujące lub zapobiegawcze
Ograniczenie napromieniowania
zachowanie odpowiedniej odległości,
ograniczenie czasu narażenia,
dawka = moc dawki x czas narażeni
stosowanie osłon
Osłony stosowane w ochronie radiologicznej:
Promieniowania α
→ Odsunięcie od źródła promieniowania:
kartka papieru,
gumowe rękawiczki,
warstwa powietrza
Promieniowanie β
→ osłony z materiałów lekkich:
aluminium,
tworzywa sztuczne,
szkło organiczne
Promieniowanie γ i x
→ osłony wykonane z materiałów o dużej liczbie atomowej:
ołów, bizmut, wolfram, zubożały uran, gruba warstwa betonu.
Promieniowanie neutronowe
→ materiały spowalniające neutrony prędkie (o dużej energii)
materiały o małej liczbie atomowej: woda, grafit, parafina
→ materiały pochłaniające neutrony spowolnione (o małej energii):
materiały o dużym przekroju czynnym na pochłanianie neutronów spowolnionych: kadm, bor
Skuteczność osłony wyraża krotność osłabienia - k
k = moc dawki bez osłony
moc dawki z osłoną
Krotność osłabienia zależy od materiału i grubości osłony oraz od energii promieniowania.
Podstawowe środki ochrony stosowane przy pracy z materiałami promieniotwórczymi:
Szkolenia osób dopuszczonych do pracy ze źródłami promieniotwórczymi
Wykonywanie prac pod nadzorem inspektora.
pracownie izotopowe
tereny kontrolowane
Sprzęt dozymetryczny, odpowiednie urządzenia i instalacje w pracowniach izotopowych.
wentylacja
śluzy sanitarno-dozymetryczne
wyciągi radiochemiczne
komory rękawicowe.
Systematyczna kontrola dozymetryczna.
Stosowanie środków ochrony indywidualnej.
Natychmiastowa likwidacja skażeń i nieprawidłowości.
Magazyny przeznaczone do przechowywania substancji promieniotwórczych.
Zgłaszanie przypadków napromieniowania pracowników i kierowanie ich na badania lekarskie.
Podział lokalizacji miejsc pracy:
TERENY KONTROLOWANE
istnieje możliwość otrzymania dawek określonych dla pracowników kategorii A,
istnieje możliwość rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych,
mogą występować duże zmiany mocy dawki promieniowania jonizującego.
TERENY NADZOROWANE
tereny, które nie zostały zaliczone do terenów kontrolowanych,
istnieje możliwość otrzymania dawek określonych dla pracowników kategorii B.
Tereny kontrolowane
Znaki ostrzegawcze i tablice informacyjne
→ rodzaj substancji promieniotwórczych,
→ rodzaj źródeł promieniowania jonizującego,
→ informacje o zagrożeniach
Przepustki, karty wstępu, identyfikatory
→ pracownicy zatrudnieni na terenie kontrolowanym,
→ pacjenci poddawani zabiegom diagnostycznym lub terapeutycznych,
→ przeszkolone osoby wyposażone w dawkomierze osobiste,
→ pracownicy upoważnieni do prowadzenia kontroli.
Prace na terenie prowadzone zgodnie z instrukcjami pracy
→ kontrola z możliwością rozprzestrzeniania się skażeń promieniotwórczych:
przy wejściu
- zmiana odzieży - pomiar skażeń
przy wyjściu
- zmiana odzieży - pomiar skażeń
- pojemniki na odzież
skażoną
Tereny nadzorowane
Znaki ostrzegawcze
Tablice informacyjne
Dostęp do terenu nadzorowanego i jego opuszczenie przez osoby inne niż pracownicy zatrudnieni na tym terenie podlega rejestracji.
9