Enzymy
Enzymy są białkowymi biokatalizatorami, które katalizuja większość reakcji chemicznych w organizmie. Katalizatorami mogą być też RNA i metale, jednak w większość role tą pełnią enzymy.
HOLOENZYM = APOENZYM (białko) + KOFAKTOR
Kofaktorem może być metal (Mg, Zn, Mo, Mn, K, Ni) lub koenzym (NAD, NADP, FMN, FAD, CoQ, CoA). Jeśli kofaktor związany jest kowalencyjnie z apoenzymem wtedy określa się go mianem grupy prostetycznej.
Większość koenzymów wykazuje podobieństwo do witamin.
Działanie enzymu wyjaśnili Michelis i Menten mówiąc, że enzym wiaże się z substratem/substratami tworząc kompleks enzym substrat, a następnie wydzielając produkt.
ENZYM + SUBSTRAT ---> KOMPLEKS ENZYM-SUBSTRAT ---> ENZYM + PRODUKT
Miejsce aktywne:
Obszar który wiąże substraty i kofaktor (jeśli takowy istnieje)
zawiera reszty aminokwasowe, które biorą bespoedni udział w tworzeniu bądź zrywaniu wiązań
aminokwasy znajdyjące się w miejscu aktywnym, są przestrzennie bardzo blisko siebie, jednak liniowo są od siebie dość znacznie oddalone
zajmuje ono dość małą część enzymu bedąc szczeliną/zagłebieniem w cząsteczce, badź też powierzchnią (chymotrypsyna) niedostępną dla wody z wyjątkiem reakcji hydrolizy
zbudowane jest z 4 rodzajów aminokwasów:
Kontaktowe - odpowiedzialne za 1 etap procesu katalizy, określaja specyficzność enzymu, są to najczesciej aminokwasy z polarnymi grupami bocznymi (glutaminian, seryna, histydyna, cysteina, lizyna)
Pomocnicze - utrzymują substrat w miejscu aktywnym poprzez tworzenie wiazań jonowych
Współdziałajace - stanowią one szkielet dla aminokwasów kontaktowych i pomocniczych nadając odpowiednią konfigurację miejscu aktywnemu
Zbędne - można je odszczepić, nie będzie to miało wpływu na reaktywnośc miejsca aktywnego
minimalna zmiana konformacji miejsca aktywnego niszczy/degeneruje działanie enzymu
Modele działania miejsca aktywnego:
zamka i klucza (idealne dopasownie substratu i enzymu)
Indukcyjnego dopasowania (substrat pasuje prawie idealnie, dopasowuje się w momencie łączenia z miejscem aktywnym)
trzypunktowego dołączenia (wystarczy ze dopasuje się jeden punkt, a pozostałe 2 dolaczone są automatycznie)
katalizy polifunkcyjnej
pułapki (odległość w miejscu aktywnym jest wieksza niż odległośc wiązania w czasteczce, wskutek czego nastepuje rozerwanie wiązania i rodzielenie substancji np. Arginaza hydrolizuje argininę do mocznieka i ornityny)
Działanie enzymu:
zwiększa prawdobodobienstwo zderzeń reagujących cząsteczek
ukierunkowuje reagujące czasteczki sprowadzając je blisko siebie
obniza energię aktywacji reakcji
Porównanie enzymów z katalizatorami nieorganicznymi |
|
Enzymy |
Katalizatory nieorganiczne |
+ Obniżają EA (ale dużo mocniej) |
+ Obniżają EA (jednak slabiej niż enzymy) |
- Działają w pośrednich stanach skupienia pomiędzy katalizatorem, a substratem (błona komórkowa - miejsce reakcji na zewnątrz) |
- Działają w różnych stanach skupienia katalizatora i substratu |
- Są wrażliwe na czynniki fizykochemiczne |
- Nie są wrażliwe na warunki fizykochemiczne |
- Posiadają większą aktywność molekularną (pracują szybciej i tworzą więcej produktów) |
- Posiadają mniejszą aktywność molekularną |
- Są specyficzne dla danych reakcji |
- Katalizują szereg różnych reakcji |
Specyficzność działania enzymów:
działania (absolutna): 1 enzym = kataliza 1 reakcji
grupowa: może katalizować kilka związków, które jednak posiadają wspólną cechę np. obecność reszty fosforanowej
stereochemiczna: L-enzym działa na L-substratu (izomerazy)
miejsca ataku: zależność od miejsca przyłączenia substratu do miejsca aktywnego (środej badź skraj substratu)
Aktywatory enzymów:
wolne grupy SH po śmierci organizmu aktywuja katapsyny, które rozpoczynają hydrolizę tkanek
zwiększanie bądź zmniejszanie eksresywnosci genów kodujących dany enzym
regulacja enzymów allosterycznych poprzez efektory allosteryczne
zymogenowa czyli usuniecie inhibitora maskujacego miejsce aktywne (dotyczy to głównie enzymów proteolitycznych, których miejsca aktywne są przysłonięte kilkunastoma aminokwasami, aby nie doszło do rozkładania własnych tkanek (np. Trypsynogen pod wplywem enteropeptydazy przechodzi w Trypsyne))
Modyfikacja kowalencyjna:
Jest to fosforylacja bądź defosforylacja służąca włączaniu bądź wyłączaniu szkalu metabolicznego. Najczęściej dotyczy grup -OH: seryny, treoniny, tyrozyny; oraz pierścienia imidazolowego histydyny.
Enzymy aktywowane przez fozforylację:
fosforylaza glikogenowa
lipazy
kinazy białkowe
Enzymy inaktywowane przez fosforylację:
syntaza glikogenowa
karboksylaza acetylo-CoA
kinaza pirogronianowa
Inhibicja enzymu:
odwracalna:
kompytycyjna
niekompytycyjna
nieodwracalna
Inaktywatory - czynniki niespecyficzne takie jak: pH, temperatura, siła jonowa, denaturacja białka
Inhibitory - czynniki specyficzne
Przykłady inhibicji nieodwracalnej:
DIPF (diizopropylofluorofosforan) - nieodwracalnie hamuje działanie estrazy acetylocholinowej.
Amid kwasu jodooctowego - modyfikuje reszty SH cysteiny, podobnie jak jony metali ciezkich
Penicylina - modyfikuje kowalencyjnie miejsce aktywne peptydylotransferazy glikopeptydów, która potrzebna jest bakteriom do budowy szczelnych blon komórkowych. Tworzy ona estrowe połącznienia z łańcuchem koenzymu
Aspiryna - acyluje serynę - centrum aktywne cyklooksygenazy, blokując szlak kwasu arachidonowego
Przykłady inhibicji odwracalnych:
Kompytycyjna (inhibitor jest analogiem substratu, blokujac miejsce aktywne. Zwieksza ona stałą Michaelisa nie wpływając na szybkość reakcji. Wiele inhibitorów kompytycyjnych to leki)
Allopurinol - analog puryny, hamuje oksydazę ksantynową
Metotrekstat - analog tetrahydrofoliany, wiaże się z reduktazą rybonukleotydową blokując redukcje dihydrofolianu do tethydrofolianu
Antywitaminazy
ATP - inhibitory oksydoreduktaz (NAD, NADP)
2,3-difosfoglicerynian - hamuje fosfomutazę glicerynianową
analogi kwasu foliowego
antagoniści witaminy B
inne...
Niekompytycyjna (enzym posiada inne miejsce na inhibitor niekompytycyjny. Zmienia się konformacja miejsca aktywnego)
fosforylacja grup OH seryny
modyfikacja grup SH cysteiny
działanie metali cięzkich w stezniach większych niż 10-3
hamowanie enzymów zawierajacych jony metali w miejscu aktywnym np. HCN jest wiązany przez układy enzymatyczne zawierające żelazo przenoszące elektrony w układach oksydacyjno redukcyjnych
W organizmie wystepuje dodtakowo regulacja szlaków enzymatycznie katalizowanych poprzez sprzezenie zwrotne tzn. produkt jest inhibitorem enzymów katalizujacych pierwsze reakcje szlaku
Enzymy allosteryczne:
Posiadają 2 miejsca aktywne: kontaktowe i allosteryczne. Mają budowę tetrameryczną.
Izoenzymy:
Są to te same enzymy, ale działajace w róznych miejscach i w różnych stanaach skupienia:
kinaza kreatynowa
fosfataza kwaśna i zasadowa
dehydrogenaza mleczanowa
aminotransferazy
amylaza
dysmutaza ponadtlenkowa (zmiatacz wolnych rodników blonowy, mitochondraialny i cytoplazamatyczny)