Ośrodek Krótkoterminowej Terapii Uzależnień w Toruniu, Terapia


Ośrodek Krótkoterminowej Terapii Uzależnień w Toruniu

ul. Szosa Bydgoska 1, 87-100 Toruń

tel. (056) 654 91 08

Zapisy:

od poniedziałku do piątku godz. 8-15

tel. (056) 654 93 28

e-mail

oktu@wotuiw.torun.pl

lub

wotuiw@wotuiw.torun.pl

O terapii ...........

Czas trwania terapii: 8 tygodni.

Zapisy: telefonicznie i osobiście.

Wiek pacjentów: od 20 roku życia.

Problemy związane z zażywaniem: narkotyków, alkoholu, leków.

Pacjenci nieubezpieczeni i ubezpieczeni.

Terapia: Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach (TSR).

Formy terapii: indywidualna, grupowa (psychoedukacja, treningi umiejętności), sesje rodzinne, zaangażowanie ważnych dla pacjenta instytucji.

Kierunek pracy terapeutycznej: wzmocnienie cech pozytywnych, pomocnych w realizacji określonych celów, powrót do społeczeństwa (częste przepustki, kontakt z rodziną, poszukiwanie pracy, etc).

Dla absolwentów: w ramach zapotrzebowania spotkania grupowe, sesje weekendowe.

Główne założenia TSR.......

Koncentracja na pozytywach, rozwiązaniach, teraźniejszości i przyszłości pozwala na ujawnienie potrzeb, pokazuje potencjalne cele do osiągnięcia i wzmacnia zmianę w pożądanym kierunku.

Wyjątki od problemu sugerują stosowne rozwiązania i stanowią wartościowe źródło informacji o posiadanych przez klienta zasobach.

Wszystko się zmienia, a nic nie jest ZAWSZE takie samo. Są momenty, gdy najgorsza rzeczywistość wygląda trochę lepiej.

Małe zmiany wywołują duże zmiany.

Klienci zawsze współpracują! Jeśli poznamy sposób myślenia klienta i będziemy na niego uważni - współpraca jest nieunikniona.

Ludzie są pełni zasobów, potrzebnych do znalezienia rozwiązań!

Klient jest expertem od swojego życia! Jak każdy potrzebuje czasami wsparcia.

Kierunek terapii wyznacza nie rodzaj problemów, ale CEL i to, czego chce klient.

Terapeuta używa języka skoncentrowanego na pozytywach - „szklanka jest zawsze do połowy pełna”.

TSR

1. Zamiast nadmiernie koncentrować się na problemie i jego rzeczywistych rozmiarach, kieruj swoje wysiłki w celu nazwania:

2. Ustal z klientem cele, które będą dla niego: 1. realistyczne, 2. sformułowane w pozytywnych kategoriach, 3. nastawione na rozpoczynanie czegoś, a nie kończenie, 4. raczej małe niż wielkie, 5. określone w kategoriach zachowań.

3. Dowiedz się:

5. Wspólnie z pacjentem przeanalizuj sytuacje, momenty z jego życia kiedy było w sprawie danego problemu lepiej niż obecnie, lub dany problem nie występował:

6. Szukamy więc sytuacji w których pacjent np.. opanował własną złość, wyraził ją w sposób konstruktywny, doszedł do porozumienia z żoną w drodze negocjacji, zamiast wymuszania decyzji itd.

7. Określ co w obecnej sytuacji pacjenta już istnieje z tego, co chce osiągnąć, jaka część tego celu już jest jego obecną rzeczywistością. Pacjenci rzadko są na początku drogi w momencie spotkania z terapeutą, dobrze jest to zauważać i doceniać.

8. Na podstawie punktów 1,2,3,4 pomóż pacjentowi określić kolejny krok w kierunku pożądanego przez niego celu. Krok musi być na tyle duży, aby pacjent był w stanie go wykonać.

9. Zawsze szanuj tempo klienta we wprowadzanych zmianach, jedni robią to szybko, inni wolniej. O tempie zawsze decyduje pacjent, ty możesz to tylko uznać.

10. Od samego początku spotkań poszukuj w oparciu o jakie zasoby może wprowadzać zmiany w swoim życiu. Oczywistą rzeczą jest dla nas, że każdy konstruktywny krok pacjenta to skutek wykorzystania istniejących zasobów.

ZASOBÓW KLIENTA POSZUKUJ:

11. Szczególnie te działania które mają na celu pokazanie pacjentowi w sposób jak najbardziej realistyczny jego zasobów, stanowią przeciwwagę dla całej wiedzy na temat własnej osoby, jaką może mieć o sobie jako np. osoba o niskiej samoocenie, sprawca przemocy, osoba uzależniona po analizie tzw. `destrukcji alkoholowej”. Wskazują też podstawy w oparciu o które, pacjent może skutecznie wprowadzać pożądane zmiany.

12. W czasie spotkań z klientem co jakiś czas sprawdzaj, czy to wspólnie robicie w czasie terapii, jest dla niego użyteczne.

13. Wyraźnie określ jaki jest zakres tajemnicy zawodowej w czasie pracy terapeutycznej, oraz jakie okoliczności zwalniają terapeutę od jej zachowania. Szczególnie trzeba tu uwzględnić zagrożenie dla życia lub dobra fizycznego pacjenta i jego najbliższych.

14. Jeśli wyczuwasz, że klient zaczyna się opierać zmień swoją strategię. Poszukuj innych dróg kontynuowania pracy.

Opracował Tomasz Świtek w częściowym oparciu o L. Isebaert, M-C. Cabie- Pour une terapie breve, Eres, 1997



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Portret psychologiczny, Studia, Psychologia, SWPS, 5 rok, Semestr 09 (zima), Profilaktyka i terapia
Duchowość niedoskonałości, Terapia uzależnień(1)
asertywność, Terapia uzależnień(1)
HALT, Terapia uzależnień(1)
Podstawy Psychiatrii, Terapia Uzależnień
strategie powstrzymywania przemocy, Terapia uzależnień(1)
Narkotyki, Studia, Psychologia, SWPS, 5 rok, Semestr 09 (zima), Profilaktyka i terapia uzależnień
Skrypt Studium Terapii Uzależnień, 06. Znaczenie diagnozy w terapii uzaleĹĽnienia, Znaczenie diagnoz
Skrypt Studium Terapii Uzależnień, 01. NaĹ‚ogowa osobowość naszych czasĂłw, Nałogowa osobowość nas
Skrypt Studium Terapii Uzależnień, 27. Terapia uzaleĹĽnienia od nikotyny, Psychoterapia uzależnienia
12kr do zdrowia, Terapia uzależnień(1)
Farmakologia a terapia uzależnień, Studium Psychoterapii Uzależnień Kraków

więcej podobnych podstron