Główne kategorie makroekonomii
Test prawda - nieprawda
Realny PKB mierzy bieżącą produkcję w cenach bieżących.
W roku bazowym wartość produkcji w wyrażeniu realnym jest równa wartości produkcji w wyrażeniu nominalnym
Włączenie produktów i usług pośrednich do rachunku PKB spowodowałoby obniżenie jego wartości.
PKB jest najlepszą miarą dobrobytu społeczeństwa.
Płatności transferowe nie są wliczane do PKB.
Im wyższa jest stopa inflacji w danym roku, tym większa jest różnica między nominalnym i realnym PKB w tym roku.
Posługiwanie się tzw. wartością dodaną przy obliczaniu PKB eliminuje problem wielokrotnego liczenia tych samych wielkości.
Inwestycje netto to różnica między inwestycjami brutto a amortyzacją.
PKB per capita odzwierciedla rzeczywisty podział dochodu w społeczeństwie.
Eksport netto przyjmuje zawsze wartość nieujemną.
Inwestycje netto są dodatnie, jeżeli gospodarka w danym okresie wytwarza więcej budynków, maszyn i urządzeń oraz zapasów, niż wynosi ich zużycie.
Gdy wartość importu rośnie, a eksportu maleje, wartość PKB rośnie.
W rzeczywistości gospodarczej wartość produkcji krajowej, wytworzonej w danym okresie, zawsze jest równa dochodom uzyskanym przez gospodarstwa domowe.
Wartość eksportu netto będzie równa zeru tylko dla gospodarki zamkniętej.
Jednym ze sposobów uniknięcia liczenia tych samych wielkości w rachunku PKB jest sumowanie tylko dóbr pośrednich.
Realny PKB jest miarą produkcji w wyrażeniu fizycznym, wytworzonej w danym roku.
Aby realny PKB w danym roku był większy niż nominalny PKB w tym samym roku, poziom cen w danym roku musi być niższy niż poziom cen w roku bazowym.
Jeżeli wartość nominalnego PKB wzrosła w danym okresie, to poziom produkcji krajowej musiał wzrosnąć.
Rozporządzalne dochody osobiste wyrażają dochody osobiste pomniejszone o podatek dochodowy i powiększone o płatności transferowe.
Jeżeli nominalny PKB wzrósł z 500 do 600 mld zł, podczas gdy deflator PKB wzrósł ze 125 do 150, to oznacza to , że realny PKB nie zmienia się.