Silabbata Sutta

Nauka i praktyka

(Silabbata Sutta; AN 3.78)

W tym czasie czcigodny Ananda udał się do Błogosławionego, pokłonił się mu i usiadł z boku. Gdy tak siedział, Błogosławiony zwrócił się do niego:

- Anando, każda nauka i praktyka, każde życie, każde święte życie prowadzone z powodu swej wartości - czy każde z nich jest owocne?

- Panie, nie można znaleźć stanowczej odpowiedzi na to pytanie.

- W takim razie Anando, rozważ tą kwestię.

- Jeśli - prowadząc życie zgodnie z nauką i praktyką, życie, święte życie prowadzone z powodu swej wartości - niezręczne cechy umysłu wzmacniają się, a zręczne cechy umysłu słabną, wówczas nauka i praktyka, życie, święte życie prowadzone z powodu swej wartości jest bezowocne. Lecz jeśli - prowadząc życie zgodnie z nauką i praktyką, życie, święte życie prowadzone z powodu swej wartości - niezręczne cechy umysłu słabną, a zręczne cechy umysłu wzmacniają się, wówczas nauka i praktyka, życie, święte życie prowadzone z powodu swej wartości jest owocne.

To właśnie powiedział czcigodny Ananda, a Nauczyciel uznał odpowiedź. Czcigodny Ananda [pomyślał:] „Nauczyciel jest ze mnie zadowolony”, wstał, skłonił się Błogosławionemu i, obszedłszy go dookoła, oddalił się.

Wtedy, niedługo po tym jak czcigodny Ananda odszedł, Błogosławiony zwrócił się do mnichów:

- Mnisi, Ananda nadal odbywa naukę, lecz niełatwo byłoby znaleźć człeka dorównującego mu w rozumieniu.

---