Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu

Instytut Politechniczny - Inżynieria Środowiska

Laboratorium z Analizy Chemicznej Wody i Ścieków

SPRAWOZDANIE

Oznaczenie zawartości chlorków metodą Mohra

Grupa I B

Wykładowca: Michał Kubów

mgr Renata Dominiak Bogusław Kalita

Katarzyna Lipińska

Emilia Dąbrowicz

Zarys teoretyczny

Reakcje strącania trudno rozpuszczalnych osadów wykorzystuje się do rozdzielania jonów. Najważniejszą metodą miareczkowania strąceniowego jest argentometria. Podstawowym roztworem w argentometrii jest 0,1M AgNO₃.

Podczas tego miareczkowania stosuje się głównie 2 metody oznaczania punktu równoważnikowego:

-metoda Mohra (miareczkowanie obojętnego roztworu azotanem(V) srebra w obecności chromianu potasu przy wytrąceniu całkowitym Cl^- tworzy się osad Ag₂CrO₄)

-metoda Volharda (tam gdzie nie możemy zobojętnić roztwór zawierający jony Cl^-, w środowisku kwaśnym)

Wody nie zanieczyszczone zawierają chlorki w ilościach śladowych do kilkuset mg/dm³. Woda do picia powinna zawierać do 100mg Cl^-/dm³. Słony smak wody wywołany przez chlorki jest zmienny i zależy od składu wody.

Zawartość chlorków w roztworach wzorcowych X [mg]	v-objętość roztworu AgNO3 zużyta na miareczkowanie Cl^- [cm^3]
0	0,5
1	1,3
2	2,3
3	3,4
4	4,4
6	6,3
8	8,4
10	10,4
X-PRÓBKA	4,2

1. Zawartość jonów chlorków w badanej próbce wody

4,2 mg

2. Zawartość jonów chlorkowych na podstawie miana roztworu AgNO₃ na roztwór wzorcowy NaCl

10cm³_NaCl - 10mg_Cl- - 10,4_AgNO3

X_Cl- - 1cm³_AgNO3

X_Cl-=

X _Cl-=0,961mg

3.Obliczamy zawartość jonów chlorkowych na podstawie miana roztworu AgNO₃ na roztwór wzorcowy NaCl.

1 cm³ AgNO₃ - 0,961mg Cl^-

4,2 cm³ - x mg Cl^-

X_Cl-=4,036 mg

4.Obliczanie błędu bezwzględnego

B_B=  W_T - W_D 

B_B = 4,036 - 3,86

B_B = 0,176 

B_B = 0,176

5. Obliczanie błędu względnego

B_W = B_B/W_T ∗ 100%

B_W = 0,176 / 4,036 ∗ 100%

B_W =4,36 %

PRZEBIEG DOŚWIADCZENIA

W kolbach miarowych o pojemności 100cm³ mamy kolejno:0cm³,1cm³,2 cm³,3 cm³, 4 cm³, 6 cm³, 8 cm³, 10 cm³ roztworu wzorcowego NaCl , następnie dopełniamy je wodą destylowaną. Roztwory przelewamy do kolb stożkowych o pojemności 100cm³. Do każdej kolby dodajemy po 1cm³ roztworu K₂CrO₄ a następnie miareczkujemy kolejno próbki dodając w minimalnych ilościach roztwór AgNO₃ aż nastąpi zmiana zabarwienia z zielonkawożółtego do żółtoczerwonego. Odpowiednie ilości zużytego AgNO₃ notujemy w tabeli. Podobnie czynimy z wodą wodociągową sprawdzając jej przydatność do spożycia.

WNIOSKI

Dzięki argentometrii w każdym z danych roztworów zbadaliśmy zawartość ich chlorków. Gołym okiem można było zauważyć kiedy dany roztwór przereagował, gdyż zmieniał swoją barwę z zielonkawożółtego na żółtoczerwony. Poddaliśmy analizie również zawartość chlorków w wodzie wodociągowej, dzięki temu oceniliśmy ją na I klasę czystości, gdyż zawartość chlorków w tej wodzie wynosi 43 mg. Na podstawie krzywej miareczkowania możemy stwierdzić, że wykres zależności dodawanego titranta AgNO₃ od ilości chlorków zawartych w roztworze jest linią prostą o tendencji wzrostowej. Badana przez nas woda jest zdatna do picia ponieważ zawartość chlorków nie przekracza dopuszczalnej normy 100 mg/dm³.

---