Kardiologia giałda 06.04.2009

1. Groźne dla życia zburzenia komorowe i nadkomorowe

2. Leczenie migotania przedsionków - leki z wytycznych dot. Leczenia migotania przedsionków

tabela 3. Leki kontrolujące częstotliwość rytmu serca u chorych z migotaniem przedsionków stosowane w stanach nienaglących lub leczeniu przewlekłym^a,b

Lek	Kategoria	Dawka nasycająca	Początek działania	Dawka podtrzymująca
metoprolol^c	I/C	taka sama jak dawka podtrzymująca	4-6 h	25-100 mg 2 x dz. p.o.
propranolol^c	I/C	taka sama jak dawka podtrzymująca	60-90 min	80-240 mg/d p.o. w dawkach podzielonych
diltiazem	I/B	taka sama jak dawka podtrzymująca	2-4 h	120-360 mg/d p.o. w dawkach podzielonych; dostępny preparat o powolnym uwalnianiu
werapamil	I/B	taka sama jak dawka podtrzymująca	1-2 h	120-360 mg/d p.o. w dawkach podzielonych; dostępny preparat o powolnym uwalnianiu
kontrola częstotliwości rytmu serca u chorych z niewydolnością serca bez dodatkowej drogi przewodzenia
digoksyna	I/C	0,5 mg/d p.o.	2 dni	0,125-0,375 mg/d p.o.
amiodarond	IIb/C	800 mg/d p.o. przez 1 tydz. 600 mg/d p.o. przez 1 tydz. 400 mg/dz. p.o. przez 4-6 tyg.	1-3 tyg.	200 mg/d p.o.

Tabela 6. Leki o udowodnionej skuteczności w kardiowersji farmakologicznej migotania przedsionków

Lek^a	Kategoria	Droga podania	Dawka^b		Możliwe skutki niepożądane
dofetylid^c	I/A	p.o.	klirens kreatyniny (ml/min)	dawka (µg, 2 x dz.)	wydłużenie QT, torsades de pointes; dostosuj dawkę do czynności nerek, wielkości ciała i wieku
			>60	500
			40-60	250
			20-40	125
			<20	przeciwwskazany
flekainid^c,d	I/A	p.o.	200-300 mg^e			hipotonia, trzepotanie przedsionków z szybkim rytmem
		i.v.	1,5-3,0 mg/kg przez 10-20 min^e
ibutylid^c	I/A	i.v.	1 mg przez 10 min, powtórz 1 mg w razie potrzeby		wydłużenie QT, torsades de pointes
propafenond	I/A	p.o.	600 mg		hipotonia, trzepotanie przedsionków z szybkim rytmem
		i.v.	1,5-2,0 mg/kg przez 10-20 min^e
amiodaron	IIa/A	p.o.	w szpitalu: 1,2-1,8 g/d w dawkach podzielonych do dawki całkowitej 10 g, następnie dawka podtrzymująca 200-400 mg/d lub 30 mg/kg w pojedynczej dawce ambulatoryjnie: 600-800 mg/d w dawkach podzielonych do dawki całkowitej 10 g, następnie dawka podtrzymująca 200-400 mg/d			hipotonia, bradykardia, wydłużenie QT, torsades de pointes (rzadko), dolegliwości żołądkowo-jelitowe, zaparcie, zapalenie żył (po podaniu i.v.)
		i.v. lub p.o.	5-7 mg/kg przez 30-60 min, następnie 1,2-1,8 g/d i.v. we wlewie ciągłym lub p.o. w dawkach podzielonych do dawki całkowitej 10 g, następnie dawka podtrzymująca 200-400 mg/d

Tabela 7. Typowe dawki leków stosowanych w celu utrzymania rytmu zatokowego u chorych z migotaniem przedsionków^a

Lek^b	Dawka dobowa	Możliwe skutki uboczne
amiodaron^c	100-400 mg	nadwrażliwość na światło, uszkodzenie płuc, polineuropatia, dolegliwości żołądkowo-jelitowe, bradykardia, torsades de pointes (rzadko), uszkodzenie wątroby, zaburzenia czynności tarczycy, powikłania oczne
dizopiramid	400-750 mg	torsades de pointes, niewydolność serca, jaskra, zaleganie moczu, suchość w ustach
dofetylid^d	500-1000 µg	torsades de pointes
flekainid	200-300 mg	częstoskurcz komorowy, niewydolność serca, konwersja do trzepotania przedsionków z szybkim przewodzeniem przez węzeł przedsionkowo-komorowy
propafenon	450-900 mg	częstoskurcz komorowy, niewydolność serca, konwersja do trzepotania przedsionków z szybkim przewodzeniem przez węzeł przedsionkowo-komorowy
sotalol^d	160-320 mg	torsades de pointes, niewydolność serca, bradykardia, zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej lub przebiegającej ze skurczem oskrzeli choroby płuc

3. Wady zastawkowe : szmer holodiastoliczny przy lewym brzegu mostka - niedomyklaność aortalna - szmer trwa krócej bo szybsze wyrównanie ciśnienia

4. Wada zastawkowa, której towarzyszy najcześciej nagły zgon - stenoza aortalna

5. Stenoza aortalna - wskaż falsz - kończy się przed I tonem

6. Wskazania do wykonania próby wysiłkowej

7. Objaw Hilla - definicja

8. Beta bloker rozszerzający naczynia obwodowe(?) - nebiwolol

9. Postępowanie u pacjenta z zatorowością płucną we wstrząsie: fibrynoliza

10. Najcześciej występująca blaszka miażdżycowa - ekscentryczna

11. Czynniki ryzyka zatorowości - zespół nerczycowy, choroby zapalne jelit, zawał serca

12. Lokalizacja zawału na podst. Ekg

13. Leczenie dławicy piersiowej gdy beta bloker przeciwskazany - azotany długodziałające, werapamil i diltiazem

14. Następstwo mechanizmu Franka - Sterlinga w przewlekłej niewydolności serca

15. Pożądany spadek masy ciała przy stosowaniu diuretyków to 0,5-1,0 kg na dobę

16. Kryteria wybitnie dodatniej proby wysilkowej:spadek ciśnienia o 10 mm Hg, uniesienia/ obniżenia w ekg, ból

17. Kiedy podejrzewasz zawał prawej komory- wypełnienie żył szyjnych

18. Profilaktyka IZW przed ekstrakcją zęba amoksycylina 2,0 1 h przed zabiegiem

19. Zawał typu 2.

Klasyfikacja kliniczna zawału serca

Z klinicznego punktu widzenia można wyodrębnić następujące typy zawału serca:
   typ 1 - samoistny zawał serca związany z niedokrwieniem wskutek pierwotnego incydentu wieńcowego, takiego jak nadżerka, pęknięcie lub rozwarstwienie blaszki miażdżycowej
   typ 2 - zawał serca wtórny do niedokrwienia wskutek zwiększonego zapotrzebowania na tlen lub zmniejszonego dowozu tlenu (możliwe przyczyny: skurcz tętnicy wieńcowej, zatorowość wieńcowa, niedokrwistość, zaburzenia rytmu, nadciśnienie tętnicze lub hipotonia)
   typ 3 - nagły, nieoczekiwany zgon sercowy, z zatrzymaniem czynności serca, często z objawami podmiotowymi sugerującymi niedokrwienie mięśnia sercowego, czemu towarzyszy przypuszczalnie nowe uniesienie ST lub świeży LBBB, bądź udokumentowany koronarograficznie lub badaniem sekcyjnym świeży zakrzep, jeśli zgon wystąpił przed możliwością pobrania próbek krwi lub w czasie poprzedzającym pojawienie się sercowych biomarkerów we krwi
   typ 4a - zawał serca związany z PCI
   typ 4b - zawał serca związany z zakrzepicą w stencie, udokumentowaną za pomocą angiografii lub badaniem sekcyjnym
   typ 5 - zawał serca związany z CABG

 U niektórych chorych stwierdza się, równocześnie lub kolejno, więcej niż 1 typ zawału serca.

20. W zatorowości płucnej może wzrosnąć stężenie BNP, mioglobiny, troponiny

21. Ktore zjawisko nie jest powodem restenozy - pęknięcie tętnicy wieńcowej

22. Klasa III Killipa - rzężenia nad całymi polami płucnymi

1. Wskaż fałsz dotyczący klopidogrelu-

2. Po implantacji stentu powlekanego stosować 12 m-cy

3. Po implantacji zwyklego stentu stosować przez 4 tygodnie

4. w leczeniu zachowawczym nie stosuje się

23. digoksyna w przewlekłej niewydolności serca

24. NLPZ mogą nasilać niewydolność serca : powodują wzrost zatrzymywania wodyw organizmie, wzrost ryzyka dzialan niepożadanych ACE-I,ARB, antagonistów rec. Aldosteronu

25. Powikłania stosowania amiodaronu:nad wrażliwośc na swiatło, nadczynność/ niedoczynność tarczycy, bradykardia, toksyczne uszkodzenie płuc, zwłóknienie płuc, mikorozlogi w rogowce, uszkodzenie watroby

26. Do niewydolności serca rozkurczowej prowadzi: nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatia przerostowa, anemia

27. Objaw stenozy mitralnej - duszność

28. Leki działające inotropowo dodatnio- dobutamina

29. Czułośc troponin 95-100%

30. Stosowanie Beta blokerów powoduje spadek ryzyka zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, ponownego zawału

31. U chorego z zawałem i we wstrzasie zabiegiem ratującym zycie jest CABG lub PTCA

---