DYNAMIKA PRACY
Zjawiska i procesy występujące w grupie:
konformizm - postępowanie zgodnie z zasadami panującymi w grupie, nawet jeśli indywidualnie nie popiera się danych zasad (ściąganie na kartkówkach)
facylitacja społeczna - napięcie wywołane obecnością osób trzecich i możliwości oceny naszego działania (występuje lęk przed oceną). Efektem może być lepsze wykonywanie zadań łatwych i gorsze zadań trudnych, nowych.
próżniactwo społeczne - uspokojenie wywołane przekonaniem, że w grupie trudno ocenić indywidualny wkład pracy członków grupy. Im większa grupa, tym większe próżniactwo. Występuje niski lęk przed oceną i mamy wtedy tendencję do wykonywania lepiej zadań trudnych, gorzej łatwych.
polaryzacja społeczna - zjawisko zróżnicowania się postaw wobec problemów - szczególnie tych ważnych np. polityki, religii, wartości
deindywidualizacja - utrata kontroli nad swoim zachowaniem, impulsywność. Dotyczy grupy, najczęściej jedna osoba prowokuje, rozpoczyna działanie, a część grupy dołącza się np. francuzki experyment
synergia - zjawisko występujące w dobrze działającej grupie. Rzeczywista efektywność pracy jest większa niż suma wkładów indywidualnych członków grupy. Pojawia się, gdy występują dobre emocje, uczucie przynależności, uskrzydlenie, euforia, harmonia itp.
Spoistość grupy - zwartość grupy. Efekt działania czynników, które integrują grupę i które sprawiają, że ma się ochotę w niej zostać. Zależy od atrakcyjności grupy i korzyści płynących z bycia w niej:
częstotliwość spotkań
trwałość grupy np. 3 lata studiów
jednorodność składu np. ten sam wiek, zainteresowania
atrakcyjność liderów grupy, którzy tworzą wokół siebie więzi
atrakcyjność wspólnych wartości i zadań grupowych
wspólne wykonywanie zadań
Grupa tworzy się między osobami, ponieważ mają one podobne zainteresowania, upodobania, wartości, cele i zadania by realizować te założenia. Członkowie grupy powinni się wzajemnie wspierać i pomagać sobie nawzajem.
Istnieje podział na grupy formalne (klasa) i nieformalne (gdy jeździmy razem na łyżwach)