Zabawy twórcze

Zabawa Czarodziejskie piórko (według K. W. Vopla).

Dzieci siadają w kole. Nauczyciel pokazuje czarodziejskie

piórko (wykonane z bibuły) i mówi, że będzie nim delikatnie

dotykał dzieci.

Nauczyciel kolejno podchodzi do każdego dziecka. Dziecko,

przy którym staje, zamyka oczy. Nauczyciel dotyka go czarodziejskim

piórkiem w wybrane miejsce, a dziecko nie otwierając

oczu musi palcem wskazującym dotknąć tego miejsca.

Potem może otworzyć oczy.

Przy powtórzeniach zabawy, czarodziejskim piórkiem może

dotykać kolegów chętne dziecko.

Zabawa Podajemy balonik.

Dzieci ustawiają się w dużym kole, tyłem do siebie. Podają

sobie kolejno balonik, utożsamiając go z jakimś przedmiotem,

którego nazwę podaje nauczyciel, np. piórko, kamień, igła,

kwiat, bryła lodu itp.

Po każdej rundzie dzieci robią krok do przodu (koło powiększa

się) i podają balonik jako inny przedmiot.

Zabawa Lody.

Nauczyciel mówi dzieciom, że są wafelkiem (kubeczkiem)

wypełnionym lodami. Dzieci określają smak swoich lodów.

Prosi, aby wyobraziły sobie, że ktoś powoli je zjada i przedstawiły

to za pomocą ciała.

Dzieci powoli starają się robić coraz mniejsze, aż do leżenia

na podłodze

Zabawa Spaghetti (według K. W. Vopla).

Dzieci stają bardzo blisko siebie i opuszczają wzdłuż ciała dłonie.

Nauczyciel mówi:

Wyobraźcie sobie, że jesteście wiązką spaghetti, które ma być

podane na obiad. Jesteście w garnku z wodą. Po chwili makaron

zaczyna mięknąć, staje się coraz bardziej miękki i powoli

opada na dno garnka, tworząc luźny kłębuszek. Zachowujcie

się tak, jak gotowane spaghetti do momentu, aż krzyknę: Sos

pomidorowy. Wtedy wolno wam wstać i potrząsnąć swoimi rękami

i nogami, aby poczuć się wspaniale.

Zabawa Zielone i twarde.

Nauczyciel prosi dzieci, aby wymieniły mu nazwy rzeczy,

roślin, zwierząt, które są w kolorze zielonym. Potem po wymienieniu

przez dzieci nazw, dodaje jeszcze jedno kryterium:

wszystkie zielone przedmioty, rośliny, zwierzęta muszą być mokre

(albo twarde).

Zabawa Miejsce po mojej prawej stronie jest wolne.

Nauczyciel proponuje dzieciom zabawę, podczas której ćwiczą,

jak należy przysłuchiwać się sobie i zrobić szybko to, czego

druga osoba od nich oczekuje. Dzieci siadają na krzesłach

w kręgu. Prawe krzesło obok nauczyciela jest wolne. Zabawę

rozpoczyna nauczyciel, mówiąc: Miejsce po mojej prawej

stronie jest wolne, chciałabym… Anię poprosić… do mnie.

Gdy wypowie to zdanie, wówczas Ania podbiega do wolnego

krzesła obok nauczyciela i siada na nim. Dziecko, które siedzi

po prawej stronie wolnego krzesła, mówi teraz zdanie, które

wypowiedział przed chwilą nauczyciel: Miejsce po mojej prawej

stronie jest wolne, chciałabym … do minie… i wymawia to

imię dziecka, które ma usiąść na wolnym krześle… itd.

Zabawa Wyobraź sobie (według K. W. Vopla).

Nauczyciel mówi:

Ustawcie się w sali i stójcie spokojnie. Za chwilę pokażecie mi,

jak czuje się ta część ciała, którą wam opiszę.

-- Wyobraźcie sobie, że obie wasze dłonie są z ołowiu. Czy

możecie mi pokazać, jak wasze dłonie się wtedy czują?...

-- Wyobraźcie sobie, że całe wasze ciało zrobione jest z gumy.

Czy możecie mi pokazać, jak się wtedy czujecie?...

-- Wyobraźcie sobie, że wasza prawa ręka jest nadmuchanym

balonikiem. Czy możecie mi pokazać, jak się czuje wasza

prawa ręka?

-- Wyobraźcie sobie, że wasz brzuch jest stawem pełnym wody.

Czy możecie mi pokazać, jak się wtedy czujecie?...

-- Wyobraźcie sobie, że wasze ciało jest wielkim płomieniem.

Czy możecie mi pokazać, jak się wtedy czujecie?...

-- Wyobraźcie sobie, że wasze ramiona są skrzydłami ptaka.

Czy możecie mi pokazać, jak się czujecie?...

-- Wyobraźcie sobie, że wasze stopy znajdują się w butach żołnierskich,

maszerujących wzdłuż ulicy. Czy możecie pokazać,

jak się wtedy czujecie?...

-- Wyobraźcie sobie, że macie zamiast pleców grzbiet kota.

Czy możecie mi pokazać, jak to odczuwacie?...

-- Wyobraźcie sobie, że macie nos królika. Czy możecie mi pokazać,

co wtedy czujecie?...

-- Wyobraźcie sobie, że wasze usta są paszczą lwa, który groźnie

warczy w kierunku odwiedzających zoo. Czy możecie mi

pokazać, co wtedy czujecie?...

-- Wyobraźcie sobie, że wasze ciało jest małym piórkiem, które

niesie wiatr. Czy możecie powiedzieć, co wtedy czujecie?...

-- Wyobraźcie sobie, że wasze ciało jest kroplą deszczu, która

spada z nieba na ziemię. Czy możecie mi pokazać, jak to

odczuwacie?...

Zabawa Dotykanie (według K. W. Vopla).

Nauczyciel mówi:

Ustawcie się w takim miejscu sali, które wam się najbardziej

podoba… Czy możecie mi pokazać:

-- jak dotykacie kolanami podłogi?...

-- jak dotykacie dłońmi podłogi?...

-- jak dotykacie plecami ściany?...

-- jak dotykacie plecami podłogi?...

-- jak dotykacie łokciami kolan?...

-- jak dotykacie dłonią przegubu drugiej dłoni?...

-- jak dotykacie ramionami swoich boków?...

-- jak dotykacie nosem drzwi?...

-- jak dotykacie nosem podłogi?...

-- jak dotykacie stopą podłogi?...

-- jak dotykacie obiema stopami podłogi?...

-- jak dotykacie stopą swojej głowy?...

-- jak dotykacie piętami ściany?...

-- jak dotykacie obiema rękami stołu?...

-- jak dotykacie kolanem brody?...

-- jak dotykacie uchem siedzenia krzesła?...

-- jak obiema rękami podnosicie zabawkę?...

-- jak obiema stopami podnosicie zabawkę?...

Co chcielibyście jeszcze pokazać?

---