Integracja jest to proces głębokich przeobrażeń i dostosowań w strukturze ekonomicznej zrzeszających się krajów , to proces scalający i kształtujący jednolita tzw. . odpowiednio komplementarna i spójną nową strukturę ekonomiczna jakiegoś obszaru.

w konsekwencji dokonuje się proces scalania gospodarek ich struktur i procesów produkcji, obrotu towarowego i rynków a także …. Polityk gospodarczych i systemów prawno ekonomicznych.

ten proces może przybierać różne formy zwane etapami , zasadnicze z nich to:
a) strefa wolnego handlu oznaczając zniesienie barier celnych miedzy krajami przy czym każde z państw stosuje swoja politykę handlowa wobec partnerów z poza strefy.
b) unia celna- to strefa wolnego handlu uzupełniona o wspólną politykę wobec państw trzecich
c) wspólny runek , który oznacza , że swobodny przepływ miedzy krajami członkowskimi dotyczy nie tylko towarów i usług ale także czynników produkcji w tym kapitału i siły roboczej
d) unia ekonomiczna i walutowa to forma integracji posiadająca cechy wcześniejszych form oraz po nad to woski poziom integracji w dziedzinie fiskalnej , walutowej , produkcyjnej i społecznej
e)pełna unia ekonomiczna, polityczna , która oznacza całkowita integracje w wyniki której powstaje jednolity obszar z ponad narodowymi instytucjami ekonomicznymi i politycznymi.

skala i zakres oraz tempo procesu integracji uzależnione są od wielu czynników w tym kilka odgrywa podstawowe znaczenie.

1) struktury gospodarczej poszczególnych zmierzających do integracji krajów musza być w stosunku do siebie rzeczywiście lub potencjalnie komplementarne
2)musi istnieć odpowiednia infrastruktura , zwłaszcza zaś rozwinięta w obrębie integrujących się krajów siec wzajemnych powiązań komunikacyjnych . brak lub niedorozwój tych powiązań może utrudniać lub uniemożliwić ten proce integracji
3) Konieczna jest określona aktywna polityka poszczególnych państw w stymulowaniu tych procesów integracyjnych

przez kompletność struktur gospodarczych rozumie się stopień wzajemnego uzupełnienia się ich profilów produkcyjnych o wysokiej komplementarności struktur można mówić wzajemne zależności warunkują istnienie i stabilny rozwój integrujących się krajów i regionów .

uważa się przy tym , że im wyższy jest udział przemysłu przetwórczego w gospodarce
poszczególnych krajów , tym większa jest ich potencjalna komplementarność a tym samym możliwość integracji.

rola państwa nie powinna się ograniczać do usuwania przeszkód , w tym procesie bowiem na wyższym etapie integracji konieczna jest ścisła koordynacja polityki gospodarczej w skali miedzy narodowej jak też tworzenie ponad narodowych instytucji i organizacji, które przejmują cześć kompetencji instytucji krajowych.

z wymienionych trzech czynników warunkujących integracje europejska dwa pierwsze należy uznać za konieczne , trzeci natomiast może sprzyjać intensyfikacji procesu integracji , ale nie z każdych warunkach np. NAFTA a UE

POTENCJALNE KOŻYSCI JAKIE DAJE INTEGRACJA GOSPODARCZA
do najważniejszych korzyści z integracji gosp. Można zaliczyć
1. Podniesienie efektywność produkcji bedela konsekwencja wzrostu specjalizacji opartej na przewagach komparatywnych( względnych)
2. Zwiększenie poziomu produkcji i związane z tym korzyści skali jako efekt zwiększenia wielkość i chłonności wspólnego ryzku integrujących się państw.
3. Poprawa MN pozycji zgrupowania a tym samym każdego z krajów i część ich przedsiębiorstw
4. Wymuszenie zmian wydajności pracy i sprawności działania firm konsekwencja nasilenia się konkurencji
5. Wzrost ilości i jakości czynników wytwórczych jako efekt szybszego rozwoju technologicznego.
6. Rosnąca mobilność czynników wytwórczych w skali całego ugrupowania.
7. Koordynacja polityki monetarnej i fiskalnej
8. Zmniejszenie stopy bezrobocia oraz wyższe tempo wzrostu gospodarczego.

ZARYS RZOWOJU UE
1951- powstanie Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. Traktat w tym zakresie podpisali: Belgia , Holandia, Lux, Włochy, Francja, RFE
1957- na szczycie w Rzymie i w oparciu i przyjęty traktat utworzone EWG oraz EWEA(energii atomowej)

Głównym celem EWG było pobieranie harmonijnego rozwoju gospodarki wszystkich państw członkowskich, ekspansja regionu na zew, a także wzrost poziomu życia/
środkami realizacji tych celów były m.in.
- zniesienie ceł i ograniczeń ilościowych w handlu wzajemnym
- wspólne zew taryfa celna i wspólna polityki handlowa wobec krajów trzecich
- swobodny przepływ usług kapitału i siły roboczej
-wspólna polityki rolna
- koordynacja polityki ekonomicznej
- utworzenie europejskiego funduszu społecznego EFS , celem wzrostu zatrudnienia i poziomu życia
-powołanie europejskiego banku inwestycyjnego EBI mającego kreować środki dla ekspansji ekonomicznej regionu

1973 - do EWG przystępują WB , dania, Islandia
1981 Grecja
1986 Hiszpania, Portugalia

1995 Austria Szwecja, Finlandia
maj 2004 ( 10 nowych) polska, Czechy, Słowacja, Słowenia, Litwa, Łotwa , Estonia, Cypr, Malta …
1.01.2007 Bułgaria , Rumunia

uczestnictwo w strukturach europejskich miało tez zapewnione Norwegia i Szwajcaria, jednak społeczeństwa tych państw nie zaakceptowały tej formy integracji, uważając , że wymaga ona za dużej rezygnacji z własnej suwerenność narodowej.
1986 kraje EWG przyjmują tzw. jednolity akt europejski , którego realizacja zakładała wyeliminowanie do 1992 wszystkich barier utrudniających swobodny przepływ dóbr , usług , kapitału i sił roboczej.
szczególnie ważnym spotkaniem na szczycie państw członkowskich był szczyt w Maastricht. Wyraz nono na nim wole utworzenia Uni walutowej, ekonomicznej, politycznej. Realizacja tego celu została rozłożona na 3 etapy , przy czym ostatni , oznaczał wprowadzenie wspólnej waluty. W kontrakcie w Maastricht określono tez wspólne warunki konieczne do spełnienia przy wejściu do strefy euro.

podstawowe z nich to:
1) inflacja nie większa niż 1,5% w stosunku do 3 w tym zakresie przymusów w ze strefy euro
2) deficyt budżetowy nie większy niż 3% wartości PKB
3) dług publiczny państwa nie większy niż 60 % wartości PKB
4) wahania walutowe w Kraku kandydującym do strefy euro nie większe niż 15% w skali roku
5) dostosowanie długo okresowych stup procentowych do poziomu obowiązującego w strefie euro

PODSTAWOWE INSTYTUCJE UE
UE realizuje swój program integracji za pomocą 4 podst. Instytucji ustanowionych przez traktat rzymski. Są to
1. Parlament Europejski
2. Rada UE
3. Komisja Europejska
4. Trybunał Sprawiedliwości

PARLAMENT EUROPEJSKI
początkowo był tylko ciałem opiniującym i nadzorującym . obecnie mimo większych uprawnień nadal nie stanowi on samodzielnie prawa. Liczy obecnie 852 reprezentantów 27 państw wybieranych w bezpośrednich wyborach na 5 lat. Obecnie PE uczestniczy poprzez konsultacje w procesie legislacyjnym(stosowanie prawa w poszczególnych państwach). Wspólnie z Radą odpowiedzialny jest z a budżet i inne akty prawne. Sprawuje kontrole polityczną Rady i Komisji.

RADA UNI EUROPEJSKIEJ
Tworzą ja przedstawiciele państw i rządów krajów członkowskich . kierownictwo rady zmienia się co 6 miesięcy. I sprawują ja kolejno poszczególne państwa. Rada podejmuje ostateczne i wiążące decyzje polityczne, których propozycje przygotowuje Komisja. Za pośrednictwem rady rządy krajów członkowskich oddziaływają na ewolucje Uni, aprobując , doskonaląc lub odrzucając propozycje komisji.
KOMISJA EUROPEJSKA
Joseph Manuel Barosso. Komisja jest kolegialnym ciałem wykonawczym , składającym się z komisarzy odpowiedzialnych za poszczególne odcinki współpracy i funkcjonowania wspólnoty. KE jest motorem procesu integracji. Ona inicjuje ten proces składając propozycje dla Rady. Rada nie może rozpatrywać tych kwestii , których nie zgłosiła Komisji.
realizuje ona p[ostanowienia traktatowe:
- wykonanie budżetu
- wprowadzenie w życie wspólnego prawa
TRYBUNAŁ
rozszczyga sporne kwestie powstałe w trakcie realizacji wspólnotowej współpracy.

polskie uwarunkowania wejścia do struktury europejskiej
w momencie wejścia polski do UE szczególnym problemem był dystans dzielący nasza gospodarkę od innych krajów członkowskich tak jak np. w ujęciu PKB pur capita Polska osiągała tylko około 40 % średniej Unii Europejskiej w stosunku, natomiast do najbiedniejszych krajów członkowskich wskaźnik ten wynosił ok. 50 %
ta duża rozpiętość w poziomie rozwoju jest z pewnością istotna bariera w całym procesie scalania gospodarki warunkiem zmniejszenia tego dystansu jest szybsza dynamika wzrostu gospodarki naszego kraju w odniesieniu do tych silniejszych ekonomicznie państw.
włączając się w struktury europejskie Polska miała świadomość w dystansie dzielącym ją od innych w zakresie rożnych sfer gospodarczych , stad tez zostały przyjęte w obustronnym uzgodnieniu tzw okresy przejściowe konieczne do rozwiązania kontrowersyjnych problemów z prawem. Główne z nich dotyczyły m.in.:
1. Zakupu ziemi przez innych obywateli kraju UE
2.liberalizacja usług lotniczych
3.liberalizacja rynku gazu
3. Uchylenia obowiązku posiadania 90dniowych zapasów ropy naftowej i produktów ropo podobnych”|
4. Dostosowani sieci drogowej do standardów UE

koncepcje MN integracji gospodarczej

dążenia do zjednoczenia europy maja bardzo długa historie i w poszczególnych epokach wynikały z bardzo zróżnicowanych motywacji ideologicznych jak i czystych rachunków ekonomicznych. Koncepcje zjednoczonej gospodarczo i politycznie europy pojawiają się już w minionych stuleciach od XV w aż do połowy XX przedstawiane przeciętnie po kilka a nie raz kilkanaście różnego rodzaju projektów zespolenia części lub całej europy pod cesarza niemieckiego lub papieża względnie do utworzenia antytureckiej Ligii militarnej . w następnych stuleciach dominowały idee utworzenia w europie utopijnego systemu mającego zapewnić całej europie święty spokój czy też propozycje zbudowania konfederacji w postaci stanów zjednoczonych.
pomysły integracji MN te pierwotne sięgają już starożytności greckiej od okresu Vw.p.n.e. do połowy V w. n.e. to w Grecji zrodziła się idea integracji małych społeczności czyli takich miast państw. Starożytni grecy doszli do wniosku że po utworzeniu ugrupowania integracji i i likwidacji granic miedzy jego członkami konflikt o granice jest już bezprzedmiotowy. Ponad to uważali , że całość jest silniejsza niż jego poszczególne części.
wybitnym przedstawicielem tego nurtu myśli był Tales z Miletu. Średniowiecze trwające do połowy V w.n.e. do XV główną idea było dążenie do pokoju i stworzenia porządku społecznego jak tez zapewnienie mieszkańca kontynentu lepszej przyszłości . . integracja była aktywizowana przez główne ośrodki władzy a więc przez papiestwo i cesarstwo.

Przedstawicielem tego nurtu był św. Augustyn, który stworzył plan pokojowego imperium, obejmujący wszystkie narody świata. Dubbius natomiast widział integracje europy pod hegemonia Francuzka a Karol Wielki był zwolennikiem jedności świata chrześcijańskiego. Znaczącym przedstawicielem tego okresu był święty Tomasz z Akwinu, który twierdził , że wojny zabronione są przez samego Boga, inni zaś przedstawiciele tego okresu opowiadali się za polaczeniem wszystkich państw w monarchie. W czasach nowożytnych trwających od 15 do 19 wieku idea integracje skoncentrowana była na kwestiach narodowości i suwerenności narodów . uważano wówczas że to one decydują o trwałości i pokoju wspólnoty państw. W czasach odrodzenia i oświecenie pojawiło się wiele projektów zapobiegania wojnom europejskim. Ich autorami byli politycy i filozofowie, pisarze oraz duchowni. Szczególnie silny wpływ na rozwój idei integracji wywołała rewolucja Francuzka i przemiany gospodarcze na przełomie 19 stulecia.
plany integracyjne odzwierciedlały współczesne realia polityczne, i sprowadzały się do podporządkowania słabszych partnerów silniejszym, czego przykładem sa podboje Napoleona. Była to wciąż integracja odgórna , narzucona słabszym państwom przez silniejsze.
swoista forma integracji polegająca przede wszystkim na łączeniu się europejskiego proletariatu została zaprezentowana w momencie komunistycznym Karola Marksa. Zawołaniem komunistów stało się wówczas hasło: proletariusze wszystkich krajów łączcie się'' wybitnym przedstawicielem tego okresu jest Jerzy z Podjebradu, który pojął próbę uniezależnienia europy z pod politycznych wpływów kościoła katolickiego, co miało być warunkiem skutecznej ochrony przed zagrożeniem tureckim. Postulował on też polubownie załatwienie spornych spraw w międzynarodowym systemie obronnym równo prawnych państw czyli w tzw. lidze pokoju ,która uważa się za początek formowania pierwszych koncepcji zjednoczenia europy.
z innych przedstawicieli czasów nowożytnych wymienić trzeba Henryka IV ,który postulował koncepcje utworzenia Stanów Zjednoczonych Europy poprzez podział kontynentu na 15 samodzielnych państw. Zwracał też uwagę na konieczność uporządkowania spraw religijnych poprzez zrównanie wyznań religijnych , jak też widział konieczność sprawiedliwego rozstrzygnięcia problemów terytorialnych. W kolejnych koncepcjach integracji europejskiej w drugiej połowie 19 wieku i na początku 20 wieki, przewagę zaczęły zyskiwać tendencje nacjonalistyczne czyli przekładanie przez potęgi europejskie własnych integralnych imperialnych interesów nad współprace z innymi państwami. Tym samym idea integracji uległa istotnemu przewartościowaniu. Dopiero po II Wojnie Światowej powstały realne warunki do urzeczywistnienia idei europejskiej integracji . te realne warunki sugerowali by ta integracja rozpoczęła się właśnie w europie zachodniej. Tu najwcześniej gospodarka wielu państw stałą się jednolitym i wew spójnym organizmem. Już na wysokim poziomie rozwoju. Udział obrotów gospodarczych miedzy tymi krajami był bardzo wysoki w stosunku do produkcji globalnej . po II wojnie światowej powstał nowy układ sił . zarówno na świecie jak i w europie. Wyzwania wówczas jakie powstały przekraczały możliwości pojedynczych państw i to wymagało połączenia wysiłków. W tych warunkach integracja europejska po II wojnie stworzyła realne szanse by spełniły się marzenia europy zachodniej o ekonomicznej i politycznej sile podobnych do tych jaka dysponowały siły USA i ZSRR.
prawdopodobnie po raz pierwszy po wojnie idee integracji podniósł Churchill w 1946 r. od tego czasu rozpoczęła się eksplozja planów, która dotyczyła integracji regionalnej jak tez ekonomicznej i politycznej. Z czasem okazało się że polityczne i militarne zjednoczenie nie miało poparcia narodowego. Poprzestano wiec na integracji ekonomicznej.
w 1947 r. stany zjednoczone wystąpiły z planem pomocy europie , mając własny interes. Plan Marschala przewidywał udzielenie kredytów amerykańskich, ze państwa biorące w tym udział opracują wspólny program odbudowy i rozwoju swoich gospodarek i podziału kredytów. W1948 utworzona organizacje europejska Współpracy Gospodarczej , której członkami były kraje europy zachodniej oraz stany zjednoczone i kanada. . jej zadaniem by o wypracowanie form rokowań i konsultacji z USA w sprawach dotyczących Europy.. w konsekwencji w 19949 utworzono Rade Europy o ogólnych kompetencjach i to był początek rozpoczęcia integracji w europie. 1950 Robert Schuman ogłosił propozycje powołania Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali , czyli tzw. Plan Schumana.
rozpoczął się wiec rozwój najważniejszej organizacji Europejskiej o charakterze MN integracji Europejskiej. Szukano w ten sposób rozwiązań pozwalających na zachowanie bezpieczeństwa europie poprzez kontrole pokonanych.
trzeba wiec było aż dwóch wojen aby Europa odnalazła właściwą drogę do swej przyszłości, która stała się IE. Był to jednocześnie okres udowodnienia sobie przez państwa Europy własnej słabości i wew rozbicia. . równocześnie istniała ludzka potrzeba życia w świecie bezpiecznym , wolnym i sprawiedliwym, jak też konieczność zapewnienia bezpieczeństwa MN zagrożonego komunizmem i totalitaryzmem.
jednocześnie zniszczona Europa wymagała ogromnych środków na odbudowe, a to wymagało włączenia się w ten proces społeczności.

PRZYCZYNY WSPOŁCZESNEJ INTEGRACJI EUROPEJSKEIJ można podzielić politycznie ( umocnienie pozycji gospodarczo-politycznej oraz dążenia państw europejskich do pokojowego rozwoju europejskiego kontynentu) i ekonomicznie.
w okresie powojennym istniała znaczna obawa aliantów przed zwiększeniem produkcji stali przez wojenne Niemcy, które w każdej chwili mogły jej użyć do produkcji przemysłu zbrojeniowego. Miłą tez miejsce strach przed rozszerzającym się w europie komunizmem, głównie we Włoszech i Francji jak też militarnym zagrożeniem ze strony ZSRR. Przez wyzieżeneim tego rodzaju problemów dostrzeżono w procesie IE. Ten proces był też nadzieją dla usunięcia wielu napięć i animozji istniejących miedzy poszczególnymi krajami. Chodzi tu o spory polityczne , etniczne, religijne, i ekonomiczne.
przesłanki ekonomiczne procesu integracji wyrażają się w tym, iż ten proces sprzyja umacnianiu pozycji ekonomicznej całego ugrupowania, jak tez poszczególnych państw. Daje on szanse wzrostu do tych czasowej efektywności gospodarowania a poprzez to zwiększenie konkurencyjności wobec USA oraz innych państw. Również ogromne zapotrzebowanie na środki materialne i finansowe służące odbudowie państw europejskich , wymuszało bliższa współprace miedzy poszczególnymi krajami.
na kształtowanie się obecnego procesu integracji składa się przyjmowanie nowych członków i pogłębienie współpracy poprzez doskonalenie funkcjonowania unijnych organów. Z drugiej strony powstaje nowe i najbardziej aktualne obszary tej współpracy gospodarczej jak np. polityka spójności, której częściom jest polityka społeczna. IE jest procesem , którego dynamikę określać będą możliwości rozszerzania UE o nowych członków oraz reforma istniejących rozwiązań instytucjonalno prawnych.

INTEGRACJA POLSKI Z Ue
pierwszym krokiem w zakresie integracji było podpisanie w grudniu 1991 r układu o stowarzyszeniu czyli tzw. Układ Europejski. Wszedł on w życie w 1994 regulując całokształt stosunków polski z wspólnotami europejskimi. Układ składał się z dwóch części, pierwsza z nich określa obszary koniecznych dostosowań gosp. Polski w kontekście przyszłego członkowstwa UE, a druga zaś regulowała zasady handlu miedzy stronami porozumienia i była tzw. umową przejściowa. Ta umowa przejściowa była rozliczana od marca 1992 . na jej podstawi została utworzona strefa wolnego handlu artykułami przemysłowymi na zasadzie symetrii korzyści.
zgodnie z nią strona polska, później niż UE rozpoczęła proces liberalizacji. Miało to na celu ochronne rynku polskiego w okresie transformacji gospodarczej i i stworzenie szansy na choć częściowe dostosowanie Polskiej gospodarki do konkurencji z rozwiniętymi gosp. Zachodnio-europejskimi.
oceniając wpływ stowarzyszenia z UE na funkcjonowanie Polskiej gospodarki wyróżnić można efekty pośrednie i bezpośrednie.
POŚREDNIE EFEKTY: dotyczy ły wielkości obrotów handlowych z UE, szybki ich wzrost w latach 90 minionego wieku wynikał w dużym stopniu w wyniku liberalizacji wymiany na mocy Układu Europejskiego jak też był wynikiem silnego napływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych do polski. Ten wpływ stowarzyszenia z UE na obroty handlowe ocenia się na poziomie ok. 17% co przełożyło się na wzrost średniorocznego tempa PKB w latach 1992-97 o ok. 60%. Ocenia wieprzy tym że pośrednie efekty tego stowarzyszenia były cenniejsze od tych bezpośrednich. Członkowstwo z UE było priorytetem wszystkich rządów lat 90. Z tego względu realizacja układu europejskiego stała się ważnym czynnikiem i katalizatorem transformacji gospodarczej z podstawą budowy rynku.
dodatkowo zagwarantowano układem jasność co do kierunków zmian ekonomicznych . przyczyniła się do większej przewidywalności całego systemu gospodarczego, zachęcając tym samym do inwestowania i wpływając pośrednio na wzrost PPKB. Zewnętrznym efektem tworzonego w Polsce klimatu gospodarki rynkowej była zagraniczna wzrastająca pomoc koncepcyjna i finansowa mimo, że środki pomocowe udostępnione Polsce do 2000 r. były stosunkowo niewielkie to w warunkach bardzo niskiego niedoboru kapitału odegrały one w tym procesie przeobrażeń ustrojowych.

najważniejsza role w tej pomocy odegrał program UE przedakcesyjny FARE oraz ponad to
1. Inwestycyjny Bank Europejski
2. Europejski Bank odbudowy i rozwoju
3. Międzynarodowy fundusz walutowy
4. Bank Światowy
środki funduszu FARE kierowane były przede wszystkim na wspieranie inwestycji infrastrukturalnych w celu dostosowania bazy technicznej naszej gospodarki do standardów UE. Pozostała część tych środków FARE czyli około 30% był przeznaczona na wspieranie instytucji demograficznych , umocnienie rządów prawa oraz administracje publiczną.
Europejski Bank Inwestycyjny zaś w latach 90 udzielił Polsce kredytów i pożyczek na kwotę 3 miliardów euro. Te środki nie zostały w pełni wykorzystane a były przeznaczone głownie na wsparcie produkcji inwestycyjnej. Podsumowując podstawowe korzyści jakie Polska osiągnęła w wyniku stowarzyszenia UE wymienić trzeba:
1. Relatywnie duża deklaratywna ciągłość transformacji gospodarczej Pomono zmieniającej się koalizacji rządowej.
2. Zwiększenie wymiany handlowej z UE
3. Uzyskanie bezzwrotnej i zwrotnej pomocy finansowej oraz koncepcyjnej ze strony różnych organizacji gospodarczych i finansowych , która znacząco wspomagała proces urynkowienia Polskiej gospodarki.
WZROST KONKURENCYJNOŚĆI GOSPODARKI JAKO ZASADNICZY CEL POLSKIEGO CZŁONKOWSTWA

podstawowym celem działań integracyjnych jest szybsze zbudowanie gospodarki rynkowej i zwiększenie tempa rozwoju gospodarczego. W teorii ekonomi funkcjonuje pojęcie tzw. realnej konwergencji , w myśl którego kraje integracyjne zaczynają od pewnego momentu reprezentować podobny stopień ryzyka inwestycyjnego, podobne stają się warunki instytucjonalne i prawne, podobne warunki prowadzenia działalności gospodarczej i konkurencji, co z czasem powoduje zbliżenie się do siebie poszczególnych krajów w poziomie i wielkości PKB per capital. Ten model odpowiada w istocie integracji w ramach UE.
głównym celem akcesji Polski do uni jest więc stworzenie warunków do zwiększonej dynamiki rozwojowej poprzez czerpanie korzyści wynikających z intensyfikacji współpracy gospodarczej i wymiany handlowej.(…) jest tylko szansa , która pod pewnymi warunkami może być przez Polskie wykorzystana. Wskazują na to przypadki krajów uważanych za średnio rozwinięte, gdzie PKB sięga 60 % średniego poziomu Unii. Takimi przykładami są Grecja, i Irlandia. Grecja przystąpiła do Unii w 1981 roku mając PKB na mieszkańca ponad 60% unijnej średniej i w roku 1998 miała PKB na podobnym względnym poziomie. Irlandia natomiast przystąpiła w 1973 z PKB per capital poniżej 60% średniej Unijnej co wyraźnie świadczy że kraj ten w wykorzystał szanse realnej konwergencji. Interesujące jest to , że gwałtowne przyspieszenie rozwoju w tym kraju nastąpiło dopiero w końcu lat 80, podczas gdy wcześniej postępy były minimalne. Mówiąc o szansach zmniejszenia rozwojowego dystansu główny akcent trzeba położyć na problematykę efektywności inwestycji i dynamikę konsumpcji. Z danych wynika ze zarówno w Irlandii w początkowym okresie akcesji jak i w Grecji przez cały okres członkowstwa nastąpiło bardzo wyraźne załamanie stopy oszczędności. Krajowych. (..) . temu zwiększeniu skłonności do konsumpcji towarzyszył napływ Unijnych inwestycji bezpośrednich i transferów. Napływ zew środków finansowych spowodował wzrost konsumpcji co w konsekwencji nie pozwoliło utrzymać wysokiego poziomu inwestycji i tempa wzrostu. Zasadniczą przyczyną tego był silny wzrost w(..) okresach wydatków konsumpcyjnych obu rządów Grecji i Irlandii. W Grecji natomiast w związku wzrostu redystrybucyjności udziału budżetu w PKB zwiększył się z : 33% w momencie wstąpienia do Unii do aż 55% 10 lat. Później. Wzrost wydatków publicznych finansowano przede wszystkim deficytem budżetowym, który wzrósł o 2% PKB w w 1980 r do niespotykanego w świecie ok. 18% PKB w roku 1990. Transfery unijne mające w zamyśle służyć inwestycjom w Grecji zużyte zostały przez rząd Na powiększenie konsumpcji.
w przypadku Irlandii w latach 80 zaczęło napływać co raz mniej unijnych środków, kraj zaczął tracić wiarygodność. Sytuacja zmieniła się zasadniczo gdy zastosowano program uzdrowienia finansów i wprowadzono nowa politykę przemysłowa, polegającą na wspieraniu przez państwo dziedzin nie budzących kontrowersji takich jak np. wzrost kapitału ludzkiego. Od tad Irlandia zaczęta być postrzegana jako miejsce w które warto lokować inwestycje bezpośrednie obszaru wysokiego zaangażowanie technologicznego. Inflacje zredukowano prawie do poziomu ) i Irlandia była jako jeden pierwszych krajów , które wypełniły kryteria z Maastricht.

Z tego przykładu wynikają wnioski:
1. Kluczowa sprawa dla wykorzystania zjawiska realnej konwergencji jest utrzymanie krajowych oszczędności na odpowiednio Wysokiem poziomie, szczególnie w warunkach napływu dodatkowych środków z zagranicy , w przeciwnym bowiem wypadku istnieje ryzyko przejedzenia Środków Unijnych.
2. Podstawowa zachęta do inwestowania jest stabilność makroekonomiczna której wyrazem sa: zrównoważone finanse publiczne i stabilne ceny kryteria z Maastricht . stanowią elementy których dość poważnie uniemożliwia realizacje przez kraje członkowskie UE nieodpowiedzialnej polityki gospodarczej . wpływ na tempo wzrostu gospodarczego wywiera nie tyle wielkość zainwestowanych środków co efektywność inwestycji, która z kolei uzależniona jest w dużej mierze od wielkość sektora publicznego w PKB. Tak np. w Irlandii udział tego sektora wynosi 7% a w Grecji 25%. Można wiec stwierdzić , że im mniejszy jest udział sektora publicznego w PKB ty, większa efektywność inwestycji. Doświadczenie większości krajów nowoprzyjętych do UE wykazuje że maksymalizacja korzyści wynikających z członkowstwa w UE wymaga:
1. Realizacji przez Polskę zdrowej polityki makroekonomicznej czego gwarantem może być docelowo wejście do strefy euro.
2. Budowa własnej strategio rozwoju i funkcjonowania w UE czego przykładem może być Irlandia, a dlaczego podstawą mogą być założenia tzw. strategii lizbońskiej. W 200r. . kompleksowa strategia dzięki której unia ma Się stać bardziej konkurencyjną i dynamiczna gospodarka oparta na wiedzy , zdolną do trwałego rozwoju , tworząco co raz więcej nowych miejsc pracy i charakteryzującą się co raz większa spójnością społeczną. Początkowo te podstawowe cele strategii zakładano, że zostaną osiągnięte do 2010 roku, jednak dynamiczna zmiana warunków w samej unii jak i w gospodarce światowej karze ujmować te cele w dłuższym okresie czasu. Celem tej strategii ma być zmniejszeni dystansu w rozwoju gospodarczym w odniesieniu do USA co jednak wydaje się niezwykle trudne w świetle aktualnych wskaźników makroekonomicznych.
1. Stopa zatrudnienie wynosi w USA ponad 73% a w Unii 64%(dane z maja 2004r)
2.czas pracy w USA to 2100h a w Niemczech 1500 w ciągu roku.
3. Przejście na emeryturę w USA do średnia wieku 63lat a w Niemczech 60
4. W unii występuje niższy poziom komercjalizacji badań co rzutuje w istotny stopniu na efekty i stopień wdrażania badań.
5, mimo posługiwania sie pojęciem jednolitego rynku takie strefy jak energia, transport, usługi finansowe są w Unii nadal mocno rozrobione co rzutuje na niższe niż w USA koszty zaopatrywania się na tych rynkach i gorszą ze względu na słabsza konkurencyjną jakość oferty i mniejszą efektywność alokacji kapitału
6. W USA nei zachodzi proces starzenia się społeczeństwa w unii zaś ten proces jest zaawansowany , co oznacza niebezpieczeństwo załamania się finansów publicznych w dłuższym okresie czasu/

---