NOWE SPOJRZENIA NA PRZYWÓDZCTWO
Ze względu na swoje znaczenie dla skuteczność organizacji przywództwo nadal jest przedmiotem badań i nowych konstrukcji teoretycznych. Do nowych podejść, które przyciągnęły sporo uwagi, należą: koncepcja substytutów przywództwa oraz koncepcja przywództwa transformacyjnego.
Substytuty przywództwa
Koncepcja substytutów przywództwa została opracowana dlatego, iż istniejące modele i teorie przywództwa nie uwzględniają sytuacji, w których przywództwo w ogóle nie jest potrzebne. Ich zadaniem jest określenie właściwego zachowania przywódcy. Koncepcja substytutów substytutów identyfikuje sytuacje w których, zachowania przywódcy są neutralizowane lub zastępowane przez cechy podwładnego zadania i organizacji. Do cech podwładnego, które mogą służyć neutralizacji zachowania przywódcy, należą zdolności, doświadczenie, potrzeba niezależności, profesjonalne nastawienie, oraz obojętność wobec nagród organizacyjnych. Do cech organizacji, które mogą zastępować przywództwo, należą formalizacja, spoistość grupy, nie elastyczność i sztywna struktura nagradzania.
Przywództwo transformacyjne
Jest to przywództwo wykraczające poza zwykłe wymagania, przkazujące poczucie misji, stymulujące proces uczenia się oraz inspirujące nowe sposoby uczenia, wyróżnimy 7 elementów dobrego przywództwa: zaufanie do podwładnych, wypracowanie wizji, zachowanie spokoju, zachęcenia do podejmowania ryzyka, bycie ekspertem, zachęcenie do różnicy zdań i upraszczania spraw.
Zachowanie polityczne w organizacjach
Czynnikiem wpływający na zachowanie jest polityka i zachowanie polityczne. Zachowanie polityczne opisuje działania prowadzone specjalnie w celu pozyskania, rozszerzenia lub wykorzystania władzy i innych sposobów dla uzyskania porządanych wyników. Zachowania polityczne może być podejmowane przez menedżerów w ich stosunkach stosunkach podwładnymi, przez podwładnych stosunkach z menedżerami, oraz we wzajemnych stosunkach na równorzędnym poziomie w obu tych grupach. Każdej sytuacji jednostki mogą angażować się w zachowania polityczne, dla realizacji swoich celów. Do władzy mogą dążyć jednostki, grupy jednostek lub tez grupy szersze, same składające się z mniejszych grup.
Najczęściej spotykane zachowania polityczne
Wyróżniamy 4 podstawowe formy zachowania politycznego, szeroko praktykowanego w organizacjach. Pierwszą jest kuszenie, które ma miejsce wówczas, gdy menedżer oferuje cos komuś, w zamian za poparcie. Druga taktyka polega na perswazji, opierającej się zarówno na emocjach jak i na logice. Trzeci typ zachowania polega na stworzeniu zobowiązań, np. menedżer może poprzeć zalecenia innego menedżera, dotyczące kampanii reklamowej. Czwarty typ mówi o przymusie jako sposobie dochodzenia swoich racji np: menedżer może zagrozić wstrzymaniem poparcia, nagród lub innych zasobów i w ten sposób wpłynąć na innych.
Kierowanie zachowaniami politycznymi
Same istoty zachowania polityczne trudno badać w sposób racjonalny i systematyczny, menedżerowie mogą jednak próbować wpłynąć na zachowania polityczne, tak aby nie przyniosło one nadmiernych szkód. Po pierwsze menedżerowie powinni być świadomi że nawet jeśli u podłoża ich działań nie leżą motywy polityczne inni mogą uznać że jest inaczej. Po drugie wyposażając podwładnych podwładnych autonomie, odpowiedzialność, przydzielając im ambitne zadania, menedżerowie zmniejszają prawdopodobieństwo zachowania politycznego podwładnych. Po trzecie menedżerowie powinni unikać wykorzystywania władzy. Po czwarte menedżerowie powinni ujawniać rozbierzność poglądów, tak aby podwładni mieli mniej możliwości zachowania politycznego, wykorzystującego ewentualne konflikty do własnych celów. Wśród innych wskazówek można wymienić jasne przedstawienie podstaw i procesów oceny wyników, bezpośrednie wiązanie nagród z wynikami i minimalizowanie konkuręcji pomiędzy menedżerami o pozyskanie zasobów.
Podsumowanie
Przywództwo jest wykorzystaniem nie polegającego na przymusie wpływu do kształtowania celów grupy, albo organizacji, motywowania zachowań sprzyjających osiągnięciu tych celów i łatwiejszego zdefiniowania kultury grupy dla organizacji. Menedżerowie i przywódcy wykorzystują władze formalną, władzą nagradzania, władzę przymusu, władzę odniesienia oraz władzę ekspercką. Zachowania przywódcze powinny być orientowane na zadania, albo na stosunki między ludzkie w zależności od stopnia korzystności sytuacji. Nowe spojrzenia na przywództwo obejmują koncepcje substytutów przywództwa, oraz rolę przywództwa transformacyjnego organizacjach. Zachowanie polityczne jest innym typem procesu wywierania wpływu, często wykorzystywanym w organizacjach. Menedżerowie mogą podejmować kroki na rzecz ograniczenia skutków zachowania politycznego.