Koarktacja aorty, zwężenie cieśni aorty (łac. Coarctatio aortae) - wrodzona, niesinicza wada serca, polega na zwężeniu aorty w części jej łuku. Wada ta występuje szczególnie często u osób chorych z zespołem Turnera. Wyróżniamy dwa podstawowe typy zwężeń: typ podprzewodowy i typ nadprzewodowy.
W typie nadprzewodowym (tzw. postać niemowlęca) zwężenie występuje na długim odcinku i ma miejsce pomiędzy odejściem lewej tętnicy podobojczykowej a ujściem przewodu tętniczego. Umożliwia to, w przypadku utrzymania jego drożności, występowanie przecieku prawo-lewego i częściowe wyrównanie niedoboru ukrwienia w dolnej części ciała.
W typie podprzewodowym lub w koarktacji na wysokości przewodu tętniczego (tzw. typ dorosłych) zwężenie ma postać pierścienia. Ukrwienie dolnej części ciała jest upośledzone.
Stan chorego zależy od stopnia tego zwężenia. Wada ta prowadzi do przerostu lewej komory serca. Wadę leczy się operacyjnie przez usunięcie zwężenia - wycięcie chirurgiczne. W miejscu wycięcia wszywana jest proteza. Inne leczenie polega na poszerzeniu nieprawidłowego odcinka czyli tak zwanej angioplastyce balonowej, ze względu na powikłania, jest obecnie stosowane tylko w przypadku zwężenia pooperacyjnego. Poprzez te zabiegi zarówno górna jak i dolna część ludzkiego organizmu otrzymuje wystarczającą ilość krwi.