Gospodarowanie nieruchomościami stanowiącymi własność SP oraz JST, Prawo


Gospodarowanie nieruchomościami stanowiącymi własność SP oraz JST

Z zastrzeżeniem wyjątków ustawowych organem reprezentującym SP w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta a jst ich organy wykonawcze. Organy te zobowiązane są do gospodarowania nieruchomościami zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki. Z zastrzeżeniem wyjątków ustawowych nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu m.in. sprzedaży, najmu, zamiany, dzierżawy, użyczenia, darowizny na cele publiczne, umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym. Nieruchomość SP mogą być sprzedawane JST za cenę niższą niż ich wartość rynkowa lub oddawane im w użytkowanie wieczyste bez pobierania pierwszej opłaty (i na odwrót). Nieruchomości SP mogą być nieodpłatnie obciążane na rzecz JST ograniczonymi prawami rzeczowymi (i na odwrót). Nieruchomości mogą być przedmiotem zamiany między SP a JST bez obowiązku dopłat. Dotyczy to też zamiany własności na użytkowanie wieczyste. Zawarcie umów wymaga zgody wojewody co do nieruchomości SP. Ewentualnie Ministra Skarbu Państwa albo Rady czy Sejmiku (nieruchomości JST). Nieruchomości SP i JST mogą być przedmiotem zamiany na nieruchomości osób fizycznych lub osób prawnych ale w przypadku nierównej wartości stosuje się dopłaty.

Zasoby nieruchomości: zasoby nieruchomości SP, gminne zas.nier, powiatowe zas.nier, wojewódzkie zas.nier. Do zasobów nieruchomości SP należą nieruchomości, które stanowią własność SP i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego SP. Gospodarują nimi starostowie.

Wywłaszczenie nieruchomości

Polega na pozbawieniu lub ograniczeniu w drodze decyzji prawa własności użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego dla nieruchomości. Wywłaszczenie może być dokonane jeżeli cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób niż przez pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomości a prawa te nie mogą być nabyte w drodze umowy. Organem właściwym w sprawach wywłaszczenia jest starosta. Nieruchomość może być wywłaszczona tylko na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Nieruchomość stanowiąca własność SP nie może być wywłaszczona. Nie dotyczy to użytkowania wieczystego i ograniczonych praw rzeczowych. Wywłaszczeniem może być objęta cała nieruchomość albo jej część jeżeli wywłaszczeniem jest objęta część nieruchomości a pozostała część nie nadaje się do wykorzystania na dotychczasowe cele nabywa się tę część w drodze umowy na rzecz SP lub JST.

Procedura - wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego należy poprzedzić rokowaniami o nabycie w drodze umowy praw do nieruchomości przeprowadzonymi między starostą a właścicielem nieruchomości. W trakcie rokowań może być zaoferowana nieruchomość zamienna. Wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego może nastąpić po bezskutecznym upływie dwumiesięcznego terminu do zawarcia umowy wyznaczonego na piśmie. Po wszczęciu postępowania starosta przeprowadza rozprawę administracyjną, gdzie nie stosuje się przepisów o ugodzie administracyjnej. Starosta wydaje decyzję o nabyciu własności nieruchomości przez SP lub JST. Nabycie własności następuje z dniem w którym decyzja stała się ostateczna. Stanowi ona podstawę do wpisu w księdze wieczystej.

Odszkodowanie - wywłaszczenie następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości jej prawa. Odszkodowanie ustala starosta w decyzji o wywłaszczeniu wg stanu i wartości wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego. W ramach odszkodowania właścicielowi nieruchomości może być przyznana za jego zgodą nieruchomość zamienna. Różnicę między wysokością odszkodowania a wartością nieruchomości zamiennej wyrównuje się przez dopłatę pieniężną.

Zwrot - nieruchomość wywłaszczona nie może być użyta na cel inny niż określony w decyzji o wywłaszczeniu chyba że poprzedni właściciel lub jego spadkobierca nie złożą wniosku o zwrot tej nieruchomości. Nieruchomość uznaje się za zbędną na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu, jeżeli: pomimo upływu 7 lat od dnia w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna, nie rozpoczęto prac zawiązanych z realizacją tego celu; pomimo upływu 10 lat od dnia w którym decyzja o wywł stała się ostateczna, cel ten nie został zrealizowany. W razie zwrotów wywłaszczone nieruchomości poprzedni właściciel lub jego spadkobierca zwraca odszkodowanie i nieruchomość zamienną.

Bank - jest osobą prawną, utworzoną zgodnie z przepisami ustaw, działającą na podstawie zezwoleń uprawniających do wykonywania czynności bankowych obciążających ryzykiem środki powierzone pod jakimkolwiek tytułem prawnym.

Rodzaje banków: państwowe, spółdzielnie, w formie s.a. Bankiem spółdzielczym jest bank będący spółdzielnią do którego w zakresie nieuregulowanym w ustawie o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszania się i bankach zrzeszających oraz ustawy - prawo bankowe stosuje się ustawę- prawo spółdzielcze. Statut banku spółdzielczego pod rygorem nieważności powinien być sporządzony w formie aktu notarialnego.

Banki w formie s.a. do utworzenia i działalności banku w formie s.a. stosuje się przepisy kodeksu spółek handlowych o ile prawo bankowe nie stanowi inaczej.

Zezwolenie - Bank w formie SA i bank spółdzielczy może być utworzony po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego. Wniosek o wydanie zezwolenia na utworzenie banku zawiera: nazwę i siedzibę banku, czynności bankowe, przedmiot i zakres działalności, dane dot. Założycieli i ich sytuacji fin. Wnoszony przez założycieli kapitał założycielski nie może być niższy od równowartości w zł 5 mln euro a co do banków spółdzielczych 1 mln euro. Zezwolenie traci moc jeżeli w terminie roku od wydania zezwolenia na utworzenie banku nie rozpoczął on działalności.

Nadzór bankowy - Działalność banków, oddziałów, przedstawicielstw banków zagranicznych, oddziałów i przedstawicielstw instytucji kredytowych podlega nadzorowi bankowemu sprawowanemu przez Komisję Nadzoru Finansowego na zasadach określonych w prawie bankowym i w ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym. Celem nadzoru jest zapewnienie bezpieczeństwa środków pieniężnych gromadzonych na rachunkach bankowych i zgodności działalności banków z prawem, statutem, decyzją o wydanie zezwolenia na otworzenie banku.

Czynności nadzorcze polegają m.in. na: wykonywaniu oceny sytuacji fin banków w tym badaniu wypłacalności, jakości aktywów, płynności płatniczej, wyniku finansowego banku; badaniu jakości, systemu zarządzania bankiem, w tym zarządzania ryzykiem i systemu kontroli wewnętrznej; badanie zgodności udzielonych kredytów, pożyczek, akredytyw, gwarancji bankowych, poręczeń, emitowanych papierów wartościowych z prawem; badanie zabezpieczenia i terminowości spłaty kredytów i pożyczek; badanie przestrzegania przez bank norm dopuszczalnego ryzyka; dokonywanie oceny szacowania, utrzymywania i przeglądu kapitału wewnętrznego.

Badanie sprawozdań fin banku może być zlecone tylko biegłym rewidentom, którzy informują Komisję Nadzoru Finansowego o ujawnionych faktach wskazujących na popełnienie przestępstwa, naruszenie przepisów i zasad dobrej praktyki bankowej.

KNF może w ramach nadzoru zlecić bankowi m.in: przywrócenie płynności płatniczej, zwiększenie funduszy własnych, zaniechanie określonych form reklamy, stosowanie procedur zapewniających utrzymywanie i przegląd kapitału wewnętrznego i funkcjonowanie systemu zarządzania bankiem, stosowanie szczególnych zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banku i ograniczenie tego ryzyka.

Izby gospodarcze - podmioty prowadzące dział gosp z wyjątkiem osób fizycznych prowadzących ją jako uboczne zajęcie zarobkowe mogą zrzeszać się w izby gosp. Jzba gosp. Jest organizacją samorządu gosp reprezentującą interesy zrzeszonych w niej podmiotów w zakresie ich działalności gosp w szczególności wobec organów państwowych. Izby te upowszechniają zasady etyki w dział gosp, opiniują projekty rozwiązań odnoszących się do funkcjonowania gospodarki, przygotowują projekty aktów prawnych w tym zakresie i oceniają funkcjonowanie przepisów prawnych dotyczących dział gosp. Izba gosp może: przyczyniać się do rozwoju gospodarki, popierać we współpracy z organami oświatowymi rozwój kształcenia zawodowego, delegować swoich przedstawicieli do uczestniczenia w pracach instytucji doradczo-opiniodawczych w sprawach dział gosp, organizować warunki do rozstrzygania sporów w postępowaniu polubownym i pojednawczym i uczestniczyć w postępowaniu sądowym w związku z działalnością jej członków, opiniować zwyczaje dotyczące dział gosp i rozwój gospodarki. RM może w rozporządzeniu powierzyć izbie wykonywanie niektórych zadań z zakresu adm publ.

Tworzenie izb - izba gosp może być utworzona z inicjatywy co najmniej 50 przedsiębiorców z terenu województwa a gdy zakres działania izby przekracza obszar województwa założycieli powinno być co najmniej 100. W celu utworzenia izby założyciele uchwalają statut izby określający m.in.: nazwę, siedzibę, zakres terytorialny działania izby, zadania i formy ich realizacji, prawa i obowiązki członka izby, sposób nabywania i utraty członkostwa, organy izby, składki i inne środki finansowe dział izby, zasady dokonywania zmian statutu i rozwiązania izby, inne sprawy. Najwyższa władzą izby jest walne zgromadzenie. Izby podlegają obowiązkowi wpisu do KRS i uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisu.

Krajowa Izba Gospodarcza

Izby mogą zrzeszać się w KIG, której siedzibą jest Warszawa. Dla wykonywania zadań w zakresie promocji handlu zagranicznego KIG tworzy Polską Izbę Handlu Zagranicznego, która może m.in.: organizować wystawy, targi międzynarodowe w kraju i za granicą; współpracować z organizacjami międzynarodowymi i zagranicznymi, należeć do nich, tworzyć za zgodą MSZ swoje przedstawicielstwo zagraniczne; wykonywać czynności izb przemysłowo-handlowych, legalizować dokumenty, wydawać świadectwa i zaświadczenia; stwarzać warunki do rozstrzygania sporów w postępowaniu polubownym i pojednawczym w tym powołać kolegium arbitrów do rozstrzygania sporów wynikłych w związku ze współpracą gospodarczą z zagranicą. KIG może inicjować tworzenie dwu lub wielostronnych izb gosp których członkami mogą być podmioty polskie i zagraniczne.

Nadzór - w razie stwierdzenia że działalność izby jest niezgodna z prawem, minister właściwy ze wzgl na przedmiot działania izby lub wojewoda może wystąpić do organów izby o usunięcie tych nieprawidłowości albo wystąpić do sądu rejestrowego, który może: udzielić upomnienia organom izby, uchylić niezgodną z prawem uchwałę, rozwiązać izbę.

Majątek izby - powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, z własnej działalności i dochodów z majątku izby. Izby mogą prowadzić dział gosp. Dochód z niej służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między członków.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Dziennik Ustaw z 09 r nr161 poz79 o zmianie ustawy Prawo Budowlane oraz ustawy o gospodarce nieruch
gospodarow nieruch roln SP
SP+ôTúDZIELCZE WTúASNOTŽCIOWE PRAWO DO LOKALU, SPÓŁDZIELCZE WŁASNOŚCIOWE PRAWO DO LOKALU
SP+ôTúDZIELCZE WTúASNOTŽCIOWE PRAWO DO LOKALU, SPÓŁDZIELCZE WŁASNOŚCIOWE PRAWO DO LOKALU
Administracyjne prawo gospodarki nieruchomościami, Administracyjne prawo gospodarki nieruchomościami
Pytania egzamin Prawo w gospodarce nieruchomościami PGN 2015
WN O gospodarowaniu nieruchomosciami SP i AMW, WYCENA-gospodarka nieruchomościami
różnice pomiędzy własnością a użytkowaniem, Geodezja w gospodarce nieruchomościami
WN O wlasnosci lokali, WYCENA-gospodarka nieruchomościami
prawo administracyjne, Geodezja w gospodarce nieruchomościami
Scalenie i podział nieruchomości oraz określenie opłaty adiacenckiej, Studia, Rok III, GN gospodarka
Scalenie i podział nieruchomości oraz określenie opłaty adiacenckiej, wycena nieruchomośći, Gospodar
WN O zbywaniu mieszkan bedacych wlasnoscia przedsiebiorstw, WYCENA-gospodarka nieruchomościami
Prawo o gospodarce nieruchomościami z 1997
WN O gospodarowaniu nieruchomosciami rolnymi SP, WYCENA-gospodarka nieruchomościami
Prawo w gospodarowaniu nieruchomością S 26 02 2016
D19240742 Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 sierpnia 1924 r o ustaleniu prawa wł

więcej podobnych podstron