ZALECENIA AA

Biuro Służb Ogólnych, Box 459, Grand Central Station, New York, NY 10163

KONFERENCJE I KONWENCJE

Zalecenia AA budowane są na podstawie wspólnych doświadczeń członków AA z różnych obszarów służby. Stanowią także odbicie wskazówek pochodzących z Dwunastu Tradycji oraz od Konferencji Służb Ogólnych (USA i Kanady). Zgodnie z naszą tradycją niezależności, z wyjątkiem spraw dotyczących innych grup lub AA jako całości, większość decyzji podejmuje sumienie grupy danych członków. Celem niniejszych Zaleceń jest pomóc w osiąganiu świadomego sumienia grupy.

Po co odbywać Konwencje AA? Konwencje mogą być przeróżne. Konwencja rozpoczyna się od komitetu planującego. Płacenie za rachunki. Na czym polega dobry program Konwencji? Zapewnianie udogodnień dla członków AA o specjalnych potrzebach. Ochrona przed złamaniem anonimowości. Różne sugestie w zakresie dobrego kierowania Konwencją. AA i Al-Anon. Wskazówki co do nagrywania.

JAK ANONIMOWI ALKOHOLICY ODBYWAJĄ SPOTKANIA PRZYJEMNE A RÓWNOCZEŚNIE SKUTECZNE W NIESIENIU AOWSKIEGO POSŁANIA POWROTU DO TRZEŹWOŚCI?

 

PO CO ODBYWAĆ KONWENCJE AA?

Jasne jest, że spotkania AA poza grupą stały się ugruntowaną częścią życia Wspólnoty. Kalendarz każdego wydania Box 4-5-9 czy Grapevine dowodzi tego, jak wiele konwencji, konferencji i bankietów AA odbywa się na całym świecie.

Co powoduje, że konwencja AA “działa” w oczach uczestników? Prawdopodobnie to nie styl lub forma, tylko wywoływany duch i uczucia. Jak to powiedział jeden z członków - najlepsza konwencja AA to “po prostu cholernie duży meeting AA na wielką skalę”. Jak zobaczysz entuzjastycznych członków na jakiejkolwiek konwencji AA, zrozumiesz, o czym mówił, bo już sama atmosfera warta jest podróży. Doświadczysz tutaj poczucia wspólnoty, radosnego śmiechu, ciepła i zrozumienia “w wielkiej porcji, nie mieszczącej się na talerzu”.

KONWENCJE MOGĄ BYĆ PRZERÓŻNE

Konwencję AA stanowi właściwie każde spotkanie AA ponad poziomem meetingu grupy, od specjalnego spotkania trwającego jeden wieczór, aż po dłuższe imprezy - okręgowe, krajowe lub regionalne konwencje weekendowe. Najczęściej należą one do jednego z następujących rodzajów:

1. Specjalny meeting otwarty. Taki rodzaj spotkania służy pożytecznym celom, bo chociaż, oczywiście, gromadzi członków AA z danego miasta lub okręgu, to jest również dobrą okazją do zaproszenia zainteresowanych przyjaciół AA. Zdecydowanie na takie okazje warto wysłać specjalne zaproszenia do przedstawicieli duchowieństwa, lekarzy, prawników, pracowników socjalnych, specjalistów ds. zdrowia publicznego i innych osób, które mogą być szczególnie zainteresowane AA.

2. Sesja jednodniowa. Może obejmować kilka spotkań ogólnych w ciągu dnia. Na początek jest spotkanie powitalne rano, a potem inne zajęcia. Może również odbywać się drugi meeting otwarty popołudniu, podczas gdy główny meeting otwarty spikerski stanowi zamknięcie sesji wieczorem. Jeżeli konwencja odbywa się w szkole, ratuszu czy innym budynku dysponującym dodatkowymi salami, prawdopodobnie program sesji jednodniowej będzie obejmował również aowskie warsztaty i dyskusje panelowe, zebrania służb i meetingi zamknięte.

3. Bankiet. Wiele intergup lub biur centralnych obecnie organizuje doroczne bankiety, często celem wsparcia działań biura. Niektóre grupy i okręgi również odbywają bankiety (lub nieformalne kolacje w stylu szwedzkiego stołu bądź z domowych dań dostarczanych przez uczestników), na których świętują rocznice lub wyrażają swoją wdzięczność. Często odbywają się one w sobotę wieczór lub w niedzielę popołudniu, czasami w związku z większą konwencją AA. Bankiet często obejmuje także wystąpienie mówcy po kolacji, lub inny program interesujący członków AA.

4. Konwencja weekendowa. To jest idealna forma konwencji na poziomie stanu, województwa czy regionu. Członkowie często przyjeżdżają na sesję meetingów otwierających czyli “kawkę i rozmowę” w piątkowy wieczór. Dodatkowe meetingi i warsztaty oraz wiele innych zajęć trwa przez całą sobotę, a nawet przed południem w niedzielę. Konwencja może obejmować bankiet, lunch, uroczyste śniadanie, tańce i rozrywkę w sobotę wieczorem, a często także duchowe spotkanie w niedzielę rano.

KONWENCJA ROZPOCZYNA SIĘ OD KOMITETU PLANUJĄCEGO.

Po ustaleniu terminu spotkania, trzeba zawiązać komitet planujący. Organizacja konwencji to zbyt wiele pracy dla jednej osoby. Osoba taka będzie potrzebować co najmniej tuzina pomocników, a czasem nawet więcej.

Jednym ze sposobów zawiązywania takiego komitetu jest po prostu mianować ogólnego przewodniczącego, który następnie formuje komitet wyszukując kompetentnych ochotników, którzy będą kierować różnymi komitetami.

Inną metodą często stosowaną w przypadkach, gdy konwencję sponsoruje wiele grup, jest wyznaczenie przedstawiciela każdej grupy do komisji. Kiedy przedstawiciele ci spotykają się, wybierają przewodniczącego i zostają przydzieleni do konkretnych komitetów.

W niektórych przypadkach za konwencję odpowiada komitet służb ogólnych danego okręgu, ale komitet konwencji może być również zorganizowany jako osobne ciało. Każda z tych metod jest dobra jeżeli jest zgodna z życzeniami grup AA z danego okręgu.

W niektórych okręgach istnieją stałe komitety ds. konwencji stanowiące część komitetu danego okręgu, przez co wartościowe doświadczenia w planowaniu konwencji przechodzą z roku na rok. Służba w takim komitecie odbywa się oczywiście na zasadzie rotacji, czyli co roku zyskuje on nowych członków, ale zawsze w jego składzie pozostaje odpowiednio wiele osób doświadczonych w planowaniu konwencji.

Po zwołaniu komitetu ds. konwencji, zazwyczaj organizuje się on według obszarów funkcjonalnych, przy czym każdy przewodniczący odpowiada za jeden etap planowania. Poniżej przedstawiono typową organizację komitetu:

1 Przewodniczący (któremu pomaga jeden lub dwóch współprzewodniczących): nadzoruje całą konwencję, koordynuje prace przewodniczących podkomitetów, zapewnia przepływ informacji o postępie wszystkich prac i zwołuje spotkania komitetu w koniecznych terminach.

2 Sekretarz: prowadzi wszystkie pisemne notatki, w tym protokoły spotkań komitetów, rozsyła zawiadomienia o spotkaniach komitetu i inne pisma do członków komitetu.

3 Skarbnik: odpowiada oczywiście za całość funduszy, w tym przychodów z rejestracji i biletów na bankiet, płaci wszystkie rachunki, zazwyczaj informuje przewodniczącego o zasobach gotówki, jej przepływach i ponoszonych wydatkach.

(Z doświadczenia wynika, że najlepiej jest, gdy skarbnik trzeźwieje od co najmniej czterech lat i posiada gruntowne doświadczenie w biznesie. Czeki podpisują zazwyczaj dwie osoby). Większość komitetów ds. konwencji wymaga od skarbnika złożenia pełnego sprawozdania w terminie miesiąca lub dwóch po jej odbyciu. Niektóre komitety poddają to sprawozdanie sprawdzeniu przez rewidenta celem lepszego zabezpieczenia funduszy konwencji.

4 Przewodniczący ds. programu: ponieważ jest to bardzo złożone zadanie, jego cele omówiono w osobnym rozdziale „Na czym polega dobry program konwencji?” Osoba ta zazwyczaj wysyła zaproszenia do mówców i członków dyskusji panelowych organizujących różne spotkania.

5 Przewodniczący ds. biletów nadzoruje druk i dystrybucję wszelkich biletów, zwracając szczególną uwagę na odbiór opłat za nie.

6 Przewodniczący ds. informacji ma niełatwe zadanie zapewnienia dużej liczby uczestników bez naruszenia zasady AA „przyciągania a nie reklamowania”. Bez naruszania godności i ducha AA można prowadzić działania informacyjne polegające na:

a. Przygotowaniu i dystrybucji materiałów podających program, mówców, termin i lokalizację konwencji (w razie potrzeby włącznie z mapką). Zaleca się, aby komitet konwencji wynajął skrzynkę pocztową i podawał ją jako adres zwrotny na wszystkich przesyłkach, bez używania w adresie nazwy „AA”.

Materiały informacyjne konwencji należy również rozesłać do lokalnej prasy, radia i telewizji (Podręcznik informacji publicznej dostępny w Biurze Służb Ogólnych zawiera pożyteczne rady na temat kontaktów z mediami).

b. Zazwyczaj co miesiąc rozsyła się regularne ulotki o konwencji do wszystkich lokalnych grup, zaczynając około pół roku przed terminem konwencji.

c. Terminy i lokalizację konwencji wraz z adresem, pod którym można uzyskać informacje lub się zarejestrować, należy wysłać z trzymiesięcznym wyprzedzeniem do „A.A. Grapevine” i „Box 4-5-9” celem ich opublikowania w kalendarzach wydarzeń. Grapevine wyszczególnia tylko imprezy okręgowe, regionalne, na poziomie stanów lub prowincji trwające dłużej niż jeden dzień. Zawiadomienia prosimy wysyłać na adres. Box 1980, New York, NY 10163. Zawiadomienia dla „Box 4-5-9” należy wysyłać na adres: Box 459, Grand Central Station, New York, NY 10163.

7 Przewodniczący ds. rozrywki organizuje tańce i przedstawienie w czasie konwencji, jeżeli takowe są planowane. Zatrudnia on zespół lub innych artystów (bądź organizuje odtwarzanie nagrań muzycznych). Na niektórych konwencjach miejscowi członkowie Wspólnoty wystawiają przedstawienie na temat Tradycji AA (skrypt można otrzymać z Biura Służb Ogólnych) bądź inny program artystyczny. Przewodniczący może również organizować zwiedzanie dla uczestników konwencji.

8 Przewodniczący-gospodarz pełni funkcję gospodarza konwencji i organizuje komitet, który wita gości przybywających z daleka, w razie potrzeby zapewnia im transport i zajmuje się ich innymi potrzebami związanymi z uczestnictwem w konwencji. Członkowie komitetu gospodarzy noszą zazwyczaj identyfikatory, odpowiadają na pytania uczestników i służą im pomocą.

9 Przewodniczący ds. ekspozycji i literatury odpowiada za ekspozycje, plakaty i udostępnienie literatury AA. Biuro Służb Ogólnych zapewnia ekspozycję literatury na wszystkie konferencje i konwencje (zob. „Ekspozycje” na stronie 5).

10 Przewodniczący ds. nagrywania ma za zadanie negocjowanie z osobą lub firmą, która nagrywa konwencję. Odpowiada on bezpośrednio przed przewodniczącym konwencji (Zob. zalecenia w sprawie nagrywania, str. 6).

PŁACENIE RACHUNKÓW

Jak pokryć koszty konwencji i zapewnić, że nie przyniesie ona poważnych strat? W przypadku niektórych konwencji wydatki sięgają kilku tysięcy dolarów, a zatem komitety muszą mieć dobry wgląd w finanse na długo przed otwarciem konwencji. Nic nie zastąpi zdrowego rozsądku - komitet musi podejść do finansów tak, jak się to robi w biznesie i utrzymać wydatki poniżej ostrożnie oszacowanych planowanych przychodów. W zakresie finansowania konwencji ogólnie stosowane jest kilka sprawdzonych metod:

1 Metoda gwarancji. Grupy z danego okręgu, reprezentowane przez swoich przedstawicieli do komitetu konwencji, postanawiają pokryć całość kosztów imprezy. Ponieważ można ustalić opłaty rejestracyjne na poziomie wystarczającym do pokrycia całości kosztów, nie powinno to spowodować faktycznych wydatków ze strony grup. Dobrze jest jednak rozpocząć sprzedaż biletów na długo przed konwencją i wiedzieć jaka kwota pozwoli konwencji „wyjść na zero”. Opłaty za rejestrację pokrywają koszty specjalnych imprez.

2 Fundusz konwencji. W niektórych okręgach grupy przez cały rok wnoszą składki na fundusz konwencji. Opłatę rejestracyjną pobiera się wówczas tylko od gości spoza okręgu.

Pod warunkiem zachowania taktu i udzielenia wystarczających wyjaśnień, można pokryć deficyt przez specjalną zbiórkę podczas konwencji. Jednak w przypadku uzgodnienia z grupami, które postanowiły zagwarantować koszty konwencji, grupy te są ostatecznie odpowiedzialne za pokrycie deficytu.

Jednak większość konwencji przynosi zysk. Co zatem zrobić z nadwyżką pieniędzy? W większości przypadków część nadwyżki zachowuje się na poczet konwencji w roku kolejnym, a pozostałą część komitet wykorzystuje do finansowania lokalnych biur służb lub Biura Służb Ogólnych. Zgodnie z Siódmą Tradycją do wspierania działalności AA można wykorzystywać tylko pieniądze wpłacone przez członków Wspólnoty uczestniczących w imprezie.

NA CZYM POLEGA DOBRY PROGRAM KONWENCJI?

Pewien członek AA powiedział, że program nie jest tak naprawdę najważniejszą rzeczą na konwencji. On sam szukał jeszcze czegoś dodatkowego - radości ze spotykania starych i nowych przyjaciół, pracy razem dla naszego wspólnego dobra, dzielenia się nawzajem doświadczeniem, siłą i nadzieją.

Powiedział również, że możemy odczuwać zawód po konwencji, jeżeli jej program nie jest przemyślany i inspirujący. Aby taki był, potrzeba wiele przemyśleń na długo przed datą konwencji. Dobrze wyważony program może obejmować:

1 Motyw przewodni konwencji. Często łatwiej jest zaplanować cały program jeżeli dotyczy on jednego motywu przewodniego. Takim motywem może być „Jedność”, „Uwierzyliśmy...”, „Po pierwsze rzeczy najważniejsze” lub podobne powiedzenie bądź temat Wspólnoty. Nie oznacza to, że cały program musi być poświęcony temu motywowi, ale przypomina on, że konwencja AA służy wspólnemu celowi Anonimowych Alkoholików.

2 Główne wydarzenia - bankiety, meetingi otwarte itp. Planując konwencję przewodniczący ds. programu zazwyczaj uwzględniają w toku całej imprezy kilka dużych meetingów otwartych, ale raczej nie jeden po drugim. Otwartym meetingiem może być również bankiet w sobotni wieczór, na którym po kolacji występuje mówca.

Duże meetingi otwarte jednoczą konwencję i stanowią okazję do przedstawienia pewnych zagadnień - takich jak wybór lokalizacji konwencji w roku kolejnym - wszystkim uczestniczącym członkom. Jednak zbyt wiele meetingów otwartych w ciągu jednej konwencji może powodować zmęczenie. Ogólną zasadą jest, że trzy lub cztery takie meetingi to wystarczająca liczba w przypadku konwencji weekendowej.

3 Sesje panelowe. Wielu przewodniczących ds. programu wprowadza warsztaty i sesje panelowe. Zapewnia to wystarczającą aktywność na konwencji bez przeładowania programu meetingami otwartymi.

Warsztaty i panele mogą mieć różne formy. Jedną z typowych jest sesja panelowa obejmująca trzech mówców i przewodniczącego. Każdemu mówcy można przydzielić temat i limit czasu. Po prezentacjach można zarezerwować czas na pytania i odpowiedzi.

Doświadczenie w zakresie sesji panelowych wskazuje, że tematy takie jak „Jak działa Biuro Służb Ogólnych” czy „Po co Biuro Służb Ogólnych?” przyciągają tylko niewielu słuchaczy, a zatem nie służą wystarczająco niesieniu posłania. Pracowników Biura Służb Ogólnych najlepiej wykorzystać jako mówców na typowych sesjach panelowych, gdzie ich wiedza na temat Wspólnoty AA na całym świecie może nadać dodatkowy wymiar całej prezentacji.

Mandatariusze (a szczególnie wasz własny mandatariusz regionalny) mogą być bezcennymi mówcami przy tematach takich jak „AA a odpowiedzialność”. Ich funkcja powoduje, że znają dobrze naszą Wspólnotę, szczególnie na poziomie publicznym, a równocześnie mają całościowe spojrzenie na nasze cele oraz słabe i mocne strony. Mogą nam bardzo pomóc dowiedzieć się więcej o AA na całym świecie.

Nie zapominajcie o waszych własnych Przedstawicielach Służb Ogólnych, członkach komitetów i delegatach. W związku z pracą, jaką wykonują aby nieść posłanie poza własnymi grupami, będą mieli wiele do powiedzenia na takie tematy jak „Czy AA się zmienia?”, „Praca AA, dawniej i dzisiaj”. W tych tematach wiele do powiedzenia będą mieli również inni „weterani” o większym czy mniejszym stażu.

A oto sugerowane, odpowiednie tematy warsztatów i sesji panelowych:

Więzienia

Ośrodki terapeutyczne

Informacja dla społeczeństwa

Współpraca z profesjonalistami

Sponsorowanie

Służba

Przedstawiciele Służb Ogólnych

Dwanaście Tradycji

Dwanaście Koncepcji

Intergrupy i Biura Centralne

AA Grapevine (w Polsce „Zdrój”)

(Niektóre komitety programowe na tematy warsztatów lub sesji panelowych wybierają również fragmenty z literatury AA.)

Przy planowaniu programu konwencji, a szczególnie organizacji sesji panelowych, dwoma kluczowymi słowami są „wyważenie” i „ciągłość”. Ważne jest, aby kolejne kroki w programie łączyły się ze sobą w logiczną, przyjemną serię. Równie ważne jest, aby tematy i uczestnicy paneli byli wyważeni, czyli aby słuchaczom nie przedstawiać zbyt szeroko jednego tematu, zbyt wielu mówców z jednego okręgu czy aby w panelu nie uczestniczyło zbyt wiele osób o takich samych doświadczeniach i punktach widzenia.

Skutecznym sposobem zapewnienia maksymalnego zainteresowania konwencją i obecności na niej jest przydzielić każdy meeting, warsztat lub sesję panelową innej grupie lub okręgowi z terytorium objętego konwencją. Wówczas grupy same planują i organizują meetingi, zawsze w ścisłej współpracy z ogólnym przewodniczącym ds. programu, a to zapewni równowagę.

4 Opieka nad speakerami. Na większości konwencji występują przyjezdni speakerzy, często są to członkowie AA mieszkający nawet ponad tysiąc kilometrów od miejsca konwencji. Oznacza to, że przewodniczący ds. programu są odpowiedzialni za to, aby w imieniu speakerów załatwiono pewne ważne sprawy:

a. Wydatki. Kiedy uzgadnia się pobyt speakerów, trzeba ustalić warunki dotyczące kosztów tego pobytu. Jeżeli nie zostanie określone inaczej, to speakerzy mają prawo zakładać, że pokryte zostaną koszty ich podróży, wyżywienia i zakwaterowania w hotelu przez cały okres pobytu. Speakerzy oczekują zasadniczo zakwaterowania w hotelu bądź motelu, więc jeżeli mają gościć w prywatnych domach, należy wyjaśnić im to przed przyjazdem.

b. Organizacja wystąpień. Speakerzy powinni wiedzieć, kiedy będą występować i czy wymagana jest ich obecność na konwencji w innych godzinach (niektórzy speakerzy nie mogą uczestniczyć w całej konwencji). Poza wystąpieniami, bez wiedzy i zgody speakerów nie można ich zobowiązywać do niczego innego. Większość speakerów chciałaby również wiedzieć jakie będą mieć zapewnione warunki do wygłaszania przemówienia, więc trzeba ich powiadomić, czy będą stali na podium, używali nagłośnienia itp.

c. Gospodarze towarzyszący speakerom. Należy przydzielić członkom miejscowej grupy obowiązek opieki nad przyjezdnymi speakerami, polegający na zapewnianiu im właściwego zakwaterowania, transportu i innej pomocy.

POMOC NIEPEŁNOSPRAWNYM
CZŁONKOM AA

Dla niesłyszących

Niesłyszący lub niedosłyszący członkowie AA mogą wymagać specjalnego traktowania podczas uczestnictwa w konferencji lub konwencji AA. Dla tych, którzy są tylko umiarkowanie niedosłyszący lub umieją czytać z ruchu warg, często wystarczy miejsce blisko mówcy. Członkowie niesłyszący mogą potrzebować tłumacza języka migowego. Poniżej przedstawiono kilka zagadnień, które trzeba rozważyć jeżeli planuje się uczestnictwo niesłyszących lub niedosłyszących członków AA w konferencji czy spotkaniu:

1 Tłumaczy trzeba rezerwować z dużym wyprzedzeniem, ponieważ jest wielki popyt na ich usługi.

2 Koszty tłumaczenia trzeba uwzględnić w budżecie. Trzeba wcześniej dowiedzieć się ile te koszty mogą wynosić, i czy honorarium naliczane jest za godzinę czy za dzień. Jeżeli będą odbywać się równoległe warsztaty, może być potrzebny więcej niż jeden tłumacz. Jeżeli wydarzenie ma niewielką skalę (i jest krótkie), to może uda się znaleźć wykwalifikowanego ochotnika, ale nie należy oczekiwać korzystania z ochotników.

3 Aby zapewnić specjalne miejsca dla niesłyszących lub niedosłyszących członków AA, należy je wyraźnie oznaczyć „Zarezerwowane dla niedosłyszących członków AA”.

4 Należy osobom prowadzącym warsztaty i przewodniczącym obrad zwrócić uwagę na obecność tłumacza.

5 Kiedy już zostało ogłoszone, że dane wydarzenie będzie tłumaczone na język migowy, nie można zmieniać planów. Niewiele spotkań jest tłumaczonych i osoby niesłyszące często przyjeżdżają na nie z bardzo daleka. Jeżeli jest to duża konwencja z równoległymi spotkaniami i warsztatami, należy zaplanować ciągłą dostępność kilku tłumaczy.

6 Jeżeli dane wydarzenie jest zgłaszane do Biura Służb Ogólnych, lokalnej integrupy lub jest ogłaszane w jakiejś publikacji AA, to należy podać, że będzie tłumaczone na język migowy. W miarę możliwości należy zorganizować specjalny numer telefoniczny, z którym mogą się kontaktować osoby niesłyszące, aby uzyskać dodatkowe informacje.

Dla członków AA o innych rodzajach niepełnosprawności

Niektóre komitety konwencji wydają dla osób niewidomych programy w alfabecie Brailla.

Jeżeli spotkania są dostępne dla osób na wózkach inwalidzkich, warto to zaznaczyć w programie.

OCHRONA PRZED NARUSZENIEM ANONIMOWOŚCI

Jeżeli na konwencji AA obecni są dziennikarze, to zazwyczaj spotkania rozpoczyna się od poproszenia ich o współpracę w ochronie anonimowości członków. Ogłoszenie takie może mieć następującą formę:

“Podobnie jak trzeźwość, nasza anonimowość jest dla nas skarbem. Prosimy naszych gości, szczególnie przedstawicieli prasy i mediów, o pomoc w ochronie anonimowości wszystkich obecnych lub wzmiankowanych tu dzisiaj alkoholików.

Mamy nadzieję, że na tym spotkaniu usłyszycie coś, co będziecie mogli wykorzystać. Jednak uprzejmie prosimy, aby nie podawać żadnych imion i nazwisk członków Wspólnoty Anonimowych Alkoholików”.

Jest mało prawdopodobne, że jakaś gazeta lub stacja radiowa czy telewizyjna nie zastosuje się do tej prośby. Zasada anonimowości Wspólnoty AA jest ogólnie dobrze znana, a ponadto nasze Biuro Służb Ogólnych w Nowym Jorku co roku informuje prasę i media o stanowisku AA w tej sprawie.

Jest jednak możliwe naruszenie anonimowości członków w sposób pośredni. Na przykład zbyt entuzjastyczne promowanie konwencji przez jej komitet może doprowadzić do ujawnienia bardzo wielu informacji o speakerach, mimo zachowania w tajemnicy ich nazwisk. W przypadku niektórych sławnych osób może to oznaczać, że technicznie utrzymano ich anonimowość, ale w praktyce ją naruszono, ponieważ każdy, kto wie coś o nich lub ich pracy może łatwo domyślić się ich tożsamości.

Przykładem może być tutaj przypadek profesora uniwersytetu, którego zaproszono do wygłoszenia mowy na dużym bankiecie AA odbywającym się w tym samym stanie, w którym mieszkał i pracował. Na plakatach podano tylko jego imię, przydomek i inicjał nazwiska, ale wydrukowano również nazwę jego uniwersytetu i poprzedniego miejsca pracy. Tożsamość profesora została tak jasno ujawniona, jak gdyby wydrukowano jego nazwisko i zdjęcie.

Czy istnieje zatem bezpieczny sposób unikania takich faktycznych naruszeń anonimowości? Dobrym sposobem jest zapytać speakerów, jak życzą sobie zostać przedstawionymi na plakatach i zawiadomieniach. Lepiej niż ktokolwiek inny wiedzą, ile informacji o nich ma zostać ujawnione. Niezależnie od stanowiska speakerów, należy przestrzegać praktyki podawania tylko inicjału a nie całego nazwiska. Ma to na celu ochronę zarówno AA jak i jego członków.

INNE RADY DOTYCZĄCE
DOBREJ ORGANIZACJI KONWENCJI

Kiedy Wasz komitet omawia konwencję, porozmawiajcie o tym, co się Wam podobało w poprzednich konwencjach, a co nie, szczególnie o sprawach powodujących pewne rozdrażnienie i niezadowolenie, bo prawdopodobnie można ich uniknąć. A oto parę sugestii:

1 Identyfikatory. Przyjęło się, że na konwencjach AA nosi się identyfikatory. Powinny być one wydrukowane dużymi, kolorowymi literami, aby można je było odczytać na pierwszy rzut oka.

Goście nie powinni czekać dłużej niż parę minut na rejestrację na konwencji i odbiór identyfikatorów. Proces rejestracji należy zorganizować tak, aby przebiegał szybko i sprawnie.

2 Kawa. Jest bardzo ważne, aby w czasie konwencji było wiele przerw na kawę. Nie zapominajmy, że niektórzy członkowie AA przyjeżdżają raczej po to, aby ze sobą porozmawiać niż aby słuchać speakerów. Trzeba im zatem zapewnić wiele możliwości spotkania się przy kawie.

3 Odległości. Czasem w czasie dużych konwencji niektóre meetingi otwarte muszą się odbywać w innych salach, poza głównym budynkiem konwencji. Spróbujcie tak zaplanować meetingi, aby uczestnicy nie musieli iść na meeting lub sesję panelową dalej niż kilka przecznic. Wyjątkiem może być ostatnie otwarty meeting konwencji, po którym uczestnicy najprawdopodobniej rozjadą się do domów.

4 Rezerwacje hoteli i moteli. Często miejscowe izby handlowe lub podobne instytucje dysponują drukowanymi listami miejscowych hoteli i moteli. Jeżeli to możliwe to warto takie listy rozesłać razem z formularzami rejestracji, aby uczestnicy mogli załatwić sobie rezerwacje na długo przed terminem konwencji.

Przy rozsyłaniu takich list nie należy zakładać, że wszyscy członkowie zatrzymają się w hotelach średniej i wyższej klasy. Należy uwzględnić również tańsze hotele i motele. W niektórych miejscach podaje się również campingi z myślą o członkach AA, którzy przyjadą z przyczepami campingowymi.

5 Profesjonalne wsparcie. Nie obawiajcie się korzystać ze wsparcia urzędników lokalnej izby handlowej lub kierowników konferencji. Te osoby mają doświadczenie w zakresie problemów z jakimi się spotkacie, a ich rady i pomoc mogą być bezcenne.

6 Pomoce wizualne. Ważne informacje o AA można przekazać w atrakcyjny sposób korzystając z materiałów dostępnych w Biurze Służb Ogólnych. Dwa z nich wysyłamy Wam automatycznie kiedy podajecie nam termin zlotu. Pierwszy to duży plakat „AA od środka”, który wyjaśnia strukturę naszych służb z wykorzystaniem obrazków. Drugi to wybór broszurek i obwolut książek na wystawę literatury. Inne przydatne materiały można znaleźć w Formularzu Zamówienia Literatury lub można napisać do Biura Służb Ogólnych z prośbą o sugestie.

7 Nie konkurujcie z zeszłym rokiem. Chociaż lepiej jest nie konkurować z poprzednimi konwencjami, przewodniczący konwencji będzie oczywiście chciał skorzystać z doświadczeń poprzednich komitetów konwencji.

A.A. i AL-ANION

Często pojawiają się następujące pytania:

Jak AA i Al-Anon mogą współpracować podczas okręgowych i regionalnych konwencji oraz zlotów?

Zgodnie z Dwunastoma Tradycjami konwencja jest albo AA albo Al-Anon, nigdy połączona. Jednak większość komitetów konwencji AA zaprasza Al-Anon do uczestnictwa polegającego na zaplanowaniu własnego programu Al-Anon, a komitet organizuje pomieszczenia na meetingi Al-Anon.

Czy komitet konwencji AA może przekazywać Al-Anon część zysków finansowych konwencji?

Zgodnie z Tradycjami obydwu Wspólnot w zakresie samowystarczalności finansowej i koncepcją „współpracy bez stowarzyszania się”, sugeruje się, aby AA nie przekazywało Al-Anon darowizn czy dotacji. Na tej samej zasadzie AA nie powinno przyjmować dotacji od Al-Anon. Jeżeli jednak osobno księgowano opłaty rejestracyjne od członków AA i Al-Anon, to dochody da się łatwo przypisać Wspólnotom.

ZALECENIA DOTYCZĄCE NAGRYWANIA

Wspólne doświadczenia dowodzą, że nagrywanie konwencji AA wymaga dobrej organizacji. To trudne i czasochłonne zadanie obejmuje wstępną pracę ze speakerami, decyzję, kto będzie nagrywał konwencję, zachowanie się nagrywającego i jego pracowników w czasie konwencji, jak też po jej zakończeniu i przy pracach końcowych. Poniżej przedstawiono parę sugestii:

1 Przedstawicielem konwencji podczas uzgodnień z osobą ją nagrywającą i sporządzania pisemnej umowy może być przewodniczący ds. nagrywania.

2 Przewodniczący ds. nagrywania konwencji może sporządzić formularz, na którym speakerzy zgadzają się na nagrywanie swoich przemówień lub odmawiają zgody na nagrywanie.

3 Doświadczenie dowodzi, że najlepiej nakłonić speakerów, aby w swoich przemówieniach nie używali nazwisk własnych lub osób trzecich. W celu zachowania naszych Tradycji anonimowości najlepiej jest, jeżeli speakerzy nie podają swoich nazwisk, a firmy nagrywające nie podają na etykietach lub w katalogach nazwisk, tytułów, służb, stanowisk lub opisów speakerów.

4 Przewodniczący ds. nagrywania dopilnowuje, że osoba nagrywająca rozumie Tradycje.

5 To, co firma nagrywająca może sprzedawać lub wystawiać na konwencji określa umowa zawarta przez komitet konwencji.

6 Komitet konwencji wyjaśnia, że nagrywanie nie stanowi oficjalnej części konwencji.

7 Zgodnie z zaleceniami Konferencji Służb Ogólnych z roku 1980 sugeruje się, aby nie filmować speakerów na wideo.

8 Komitety konwencji są przeciwne wnoszeniu na rzecz komitetu konwencji tantiem za nagrania.

---