"Zwracamy się z prośbą
do osób chcących nieść posłanie AA za mury więzienia w myśl:
"Gdy ktokolwiek, gdziekolwiek potrzebuje pomocy chcę, aby napotkał
wyciągniętą ku Niemu pomocną dłoń AA i za to jestem odpowiedzialny"
Moi drodzy chcemy Wam przybliżyć historię niesienie posłania za mury więzienia.
Tak więc pierwszy mityng Anonimowych Alkoholików, jaki kiedykolwiek miał miejsce w zakładzie karnym, odbył się w 1942 roku w słynnym San Quentin, zakładzie o najwyższym rygorze. Pionierski strażnik (naczelnik), Clinton T.Dufy pokonał zastrzeżenia kryminologa, który określał wspólnotę AA, jako bezużyteczną zabawkę, stwierdzając, że tylko twarde metody są jedynym sposobem rehabilitacji więźniów-alkoholików.
Na pierwszym mityngu i na następnych, tylko jeden strażnik stał na zewnątrz pokoju, w którym odbywał się mityng, pomagając członkom AA z zewnątrz w dotarciu na miejsce spotkania.
Sceptycy ciągle się naigrywali tymczasem liczba więźniów-alkoholików nie powracających do więzienia ze zwolnień warunkowych a uczęszczających na mityngi, nagle spadła ze zwyczajowych 80% -do niewiarygodnych 20% i tak się utrzymała.
Od tego czasu za murami więzień utworzono wiele grup AA. Są w
Siedlcach, Sao Paulo, Warszawie, Gdańsku, Paryżu, Orlando i.. Teksasie, gdzie pierwszy mityng odbył się, gdy pięciu mężczyzn-alkoholików zebrało się w więzieniu Huntsville, w 1948 roku.
Pięć lat później, program AA stał się oficjalnie częścią programu resocjalizacyjnego Teksaskiego Departamentu Karnego.
W Polsce więźniowie-alkoholicy również mogą uczestniczyć w spotkaniach AA, odbywanych na terenie zakładów karnych. Jednak niektórzy dalej nie rozumieją celów wspólnoty AA w więzieniach. AA to nie ruch religijny, abstynencki czy organizacja służb socjalnych, agencja zatrudnienia, czy lek na wszystko. Wspólnota AA nie jest zainteresowana proszeniem o pieniądze lub przysługi. W rzeczy samej AA nie akceptuje darowizn od nikogo, spoza swoich członków. Program AA jest to prosty sposób pomocy dla mężczyzn i kobiet w utrzymaniu trzeźwości, zarówno w więzieniu, jak i poza jego murami oraz pomaganiu w zmianie ich życia w pozytywnym kierunku.
Program AA rozciąga się poza mury więzienia. Po odbyciu kary więźniowie znajdują pomoc ze strony innych członków, którzy wprowadzają ich do lokalnych grup oraz prowadzą przez pierwsze, krytyczne dni przejścia do prawdziwego świata. W AA członkom, którzy byli w więzieniu nie nadaje się żadnego piętna; są akceptowani jak każdy inny, czy to student, prawnik, biznesmen, kierowca, babcia itd. Są po prostu alkoholikami zdrowiejącymi w AA. Cóż więc z tymi którzy obecnie odbywają karę?
W większości ośrodków miejskich na Świecie grupy AA współpracują z grupami więziennymi. Członkowie zapraszają na mityngi spikerów, dzielą się swoim doświadczeniem z więźniami, kontynuują praktyczną oraz emocjonalną pomoc, gdy tylko więzień zostanie zwolniony i próbuje dostosować się do życia na zewnątrz . W miarę jak więźniowie odzyskują wiarę w siebie, pracę, rodziny oraz przyjaciół, wielu z tych świeżo resocjalizowanych, zmienia swój sposób życia, oferując pomocną dłoń tym, którzy aktualnie odbywają karę. W ten sposób przy ciągłym poparciu władz więziennych i wielu oddanych osób z AA, którzy rozumieją, że alkoholizm jest podstępną, lecz możliwą do zatrzymania chorobą, alkoholicy za kratami mogą z AA czuć się lepiej i uczyć się, jak uczynić dzisiaj-pierwszym dniem reszty życia.
Tak więc idea III Tradycji mówiącej, że "Jedynym warunkiem uczestnictwa we wspólnocie AA jest pragnienie zaprzestania picia " staje się faktem. Z programu AA mogą korzystać alkoholicy niezależnie od miejsca swego pobytu.
Dlatego też zwracamy się do Was do sumienia grup i każdego indywidualnie o pomoc w niesieniu posłania w zakładach karnych. Prosimy, aby wybrać w grupie AA osobę chętną, która będzie pełniła służbę przez określony czas, pomoże to w niesieniu posłania do Z.K.
Dziękuję za wysłuchanie. Życzę Pogody Ducha w imieniu Intergrupy Gdańskiej