Koszt kapitału to stopa pożyczki bankowej na sfinansowanie przedsięwzięcia. N
Projekt o ujemnej NPV nie nadaje się do realizacji. T
Koszt kapitału uwzględnia ryzyko projektu. T
Koszt kapitału to wymagany zwrot dla inwestycji, które maja ten sam poziom ryzyka co rozważany projekt. T
Koszt kapitału musi być większy niż stopa inflacji. T
Bank pożycza pieniądze po takiej stopie, jaką charakteryzują się inwestycje bez ryzyka. N
Jeśli ryzyko rośnie, to powinniśmy oczekiwać wyższego zwrotu. T
Im wyższy wkład początkowy I, tym wyższa wartość dzisiejsza netto projektu. N
Im wyższe ryzyko tym wyższa wartość dzisiejsza projektu (przy tych samych przepływach gotówki). N
Im wyższy koszt kapitału, tym wyższa wartość dzisiejsza projektu (przy tych samych przepływach gotówki). N
Wartość przyszła jest wyższa jeśli odsetki są częściej doliczane. T
Stopa efektywna, to równoważna stopa odpowiadająca kapitalizacji miesięcznej. N
Przy kapitalizacji rocznej dla lokaty 100zł na 16% po 6 miesiącach powinny zostać dopisane odsetki w wysokości 8zł. N
Wartość dzisiejsza jest wyższa jeśli odsetki są częściej doliczane. N
Wartość dzisiejsza jest niższa jeśli okres czasu jest dłuższy. T
Wartość dzisiejsza 100zł za rok i 200zł za dwa lata mogą być takie same. T
Stopa realna uwzględnia inflację. N
Jeśli stopa nominalna jest niższa na dłuższe okresy to wskazuje to na oczekiwany spadek inflacji. T
Im większe ryzyko, tym większa stopa nominalna. T
Jeśli inflacja wzrasta dwukrotnie to stopa nominalna wzrasta dwukrotnie. N
Wartość dzisiejsza renty wieczystej o stałej racie 100zł jest zawsze większa niż 100zł. N
Wartość dzisiejsza renty okresowej rośnie jeśli stopa procentowa rośnie. N
Jeśli stopa procentowa rośnie dwukrotnie to wartość dzisiejsza renty wieczystej maleje dwukrotnie. T
Wartość dzisiejsza renty okresowej z góry jest większa niż wartość dzisiejsza renty okresowej (te same raty i długość). T
Wartość przyszła renty okresowej 5-letniej o racie 1000zł na pewno przekroczy 2000zł. T
Wartość przyszła renty okresowej o danej racie i ilości rat rośnie wraz ze wzrostem stopy procentowej. T
Struktura czasowa stóp procentowych pokazuje zależność stopy procentowej od długości okresu lokaty. T
Wartość dzisiejsza renty wieczystej maleje jeśli stopa procentowa rośnie. T
Według modelu Gordona akcja nie płacąca nigdy dywidendy jest bezwartościowa. T
Obligacje śmieciowe (junk bonds) charakteryzują się małymi kuponami. N
Obligacje zabezpieczone zastawem mają wyższą stopę zwrotu. N
Stopa wolna od ryzyka to stopa zwrotu na obligacjach rządowych. T
Obligacja zero-kuponowa ma cenę niższą niż wartość nominalna. T
Cena obligacji zamiennej jest wyższa niż cena zwykłej obligacji o tych samych parametrach. T
Wymagana stopa zwrotu na obligacjach jest wyższa niż na akcjach tej samej firmy. N
Im większa stopa wzrostu dywidendy, tym większa cena akcji (przy tej samej dywidendzie początkowej). T
Wykorzystując sprawozdania finansowe możemy uzyskać nadspodziewane zyski na rynku słabo efektywnym. T
Rynek na którym analizując dane historyczne możemy skutecznie przewidzieć przyszłe ceny jest słabo efektywny. N
Model Gordona pozwala wycenić firmę charakteryzującą się stałym wzrostem. T
Cena akcji rośnie jeśli inwestorzy wymagają większej stopy zwrotu. N
Wypłacie dywidendy na ogół towarzyszy spadek ceny akcji firmy T
Oczekiwany zwrot policzony z danych historycznych nie zależy od ilości przeszłych okresów. N
Obliczając oczekiwany zwrot na podstawie możliwych scenariuszy bierzmy średnią arytmetyczną możliwych zwrotów. N
Przy obliczaniu oczekiwanego zwrotu prawdopodobieństwa scenariuszy odgrywają rolę. T
Jeśli zwroty historyczne wykazują dużą zmienność, to trudno wyznaczyć na ich podstawie oczekiwany przyszły zwrot. T
Im większy oczekiwany zwrot tym większa wariancja. N
Wariancja musi zawsze być większa od zera. N
Wariancja zero oznacza brak ryzyka. T
Wariancja mierzy rozrzut przyszłych zwrotów wokół zwrotu na inwestycji bez ryzyka. N
Odchylenie standardowe to pierwiastek wariancji. T
Oczekiwany zwrot i jego odchylenie standardowe mówią nam wszyto o rozkładzie zwrotów pod warunkiem, że jest on normalny. T
Portfel ma taki zwrot jak jeden ze składników. N
Dywersyfikacja może zmniejszyć ryzyko do zera. N
Jeśli współczynnik korelacji wynosi minus 1 to można zbudować portfel o pewnym zwrocie, o zerowym ryzyku. T
Ryzyko portfela może być większe niż ryzyko każdego ze składników. N
Współczynnik korelacji mierzy statystyczną zależność zwrotów. T
Korelacja pomiędzy walorem wolnym od ryzyka i dowolnym innym wynosi zero. T
Jeśli projekty są ujemnie skorelowane, to portfel może mieć niższe ryzyko od każdego z nich z osobna. T
Dla dwóch portfeli zbudowanych z dwóch walorów, wyższy zwrot oznacza wyższe ryzyko. Nie
Jeśli portfel ma dużo składników, to dodanie następnych niewiele zmniejsza ryzyko. T
Jeśli kowariancja jest zero to korelacja też. T
Współczynnik beta mierzy stopień korelacji projektu z rynkiem. T
W teorii CAPM rynek może być reprezentowany przez indeks giełdowy. T
Portfel rynkowy uwzględnia wszystkie projekty proporcjonalnie do ich kapitalizacji. T
Większy współczynnik beta oznacza większe ryzyko. T
Walor wolny od ryzyka ma współczynnik beta równy jeden. Nie
Portfel rynkowy ma współczynnik beta równy 1 T
Większy współczynnik beta oznacza mniejszą wymagana stopę zwrotu. N
Jeśli rośnie stopa wolna od ryzyka to rośnie też wymagana stopa zwrotu. T
Premia za ryzyko jest wprost proporcjonalna do stopy zwrotu z rynku. N
Liczba beta musi być dodatnia lub równa zero. N
Współczynnik beta dla portfela jest średnią ważoną współczynnikówbeta dla składników portfela. T
Beta znajdujemy metodą regresji liniowej dla zależności zwrotów na akcji od zwrotu na rynku. T
Gdy stopa wolna od ryzyka rośnie, premia za ryzyko rynkowe maleje. N
NPV uwzględnia przyszłe wpływy gotówkowe zdyskontowane wg stopy, po której możemy dostać pożyczkę. N
IRR powyżej kosztu kapitału odpowiada dodatniej NPV gdy przyszłe przepływy gotówki są dodatnie. T
DPBP nie uwzględnia wartości pieniądza w czasie. N
DPBP mniejszy niż czas trwania inwestycji oznacza że NPV>0 jeśli przyszłe przepływy gotówki są dodatnie. T
Dwa projekty, które mają to samo NPV dla pewnego kosztu kapitału, mają te same IRR. N
PI na poziomie 0.8 jest lepszy niż 0.9. N
DPBP to pierwszy moment czasowy, po którym skumulowana wartość zdyskontowana wynosi zero. T
Akceptujemy projekt dla którego wewnętrzna stopa zwrotu jest większa od zera. N
NPV obliczamy dyskontując przyszłe wpływy inflacją. N
Dyskontując przyszłe wpływy gotówkowe wewnętrzną stopą zwrotu dostajemy NPV równe zero. T
Do obliczenia NPV bierzemy przyszłe wartości zysku netto (EAT). N
Wartość (NPV) dwóch projektów jest sumą ich wartości. T
Przy dwóch projektach o różnych czasach trwania stosujemy metodę renty okresowej równoważnej. T
Kapitał obrotowy konieczny dla realizacji projektu jest częścią początkowej inwestycji. T
Podstawowa zasada przy sporządzaniu budżetu projektu polega na uwzględnieniu zmian spowodowanych przez jego podjęcie. T
W chwili kończącej inwestycję następuje spadek kapitału obrotowego i dodatkowy przypływ gotówki. T
Nie zaliczamy do kosztów pieniędzy wydanych na projekt przed podjęciem decyzji o jego realizacji jeśli tych pieniędzy nie można odzyskać. T
Grunt posiadany przez firmę a wykorzystany do inwestycji uwzględniony jest jako koszt. T
Przy konstrukcji przyszłych przepływów gotówki uwzględniamy odsetki od zaciągniętych kredytów. N
Metoda Monte-Carlo pozwala ocenić ryzyko projektu przy zamianie wielu czynników. T
Metoda scenariuszy analizuje zależność NPV od jednego z czynników kształtujących przepływy gotówki. N
Badanie zależności NPV od kosztu kapitału to przykład zastosowania metody wrażliwości. T
Wartość firmy to wartość dzisiejsza generowanych przez nią przepływów gotówki zdyskontowanych stopą procentowa równą kosztowi kapitału. T
EPS obliczamy mnożąc EAT przez ilość akcji. N
Jeśli PR=80%, EPS=10, ilość akcji 1000, to zyski zatrzymane wynoszą 8000. N
Jeśli wzrost jest finansowany z zysków zatrzymanych, to stopa wzrostu dywidendy jest taka sama jak stopa wzrostu EPS. T
Im większy współczynnik reinwestycji tym mniejsza stopa wzrostu. N
Stopa wzrostu nie zależy od wysokości zysku netto. T
Przy zerowym wzroście współczynnik wypłaty PR wynosi 0%. N
Stopa wzrostu jest większa jeśli ROE jest większy. T
Wzrost szybszy niż koszt kapitału jest niemożliwy. N
PVGO>0 oznacza że firma ma możliwość zainwestowania zysków. T
Jeśli PVGO>0 to mamy do czynienia z firmą wzrostową. N
Źródłem wzrostu są inwestycje o dodatniej stopie zwrotu. N
Duży udział procentowo PVGO w cenie akcji oznacza wysoki koszt kapitału. T
Dla firmy o zerowym wzroście P/E jest kosztem kapitału. N
Firma która ma zysk netto może wypłacić dywidendę w postaci gotówki. N
Dywidenda dla akcji uprzywilejowanych jest zwolniona z podatku. N
Zatrzymanie całości zysku uniemożliwia wypłacenie dywidendy dla akcji uprzywilejowanych. N
Dywidendę otrzymują osoby posiadające akcję w dniu rejestracji. N
Dywidenda jest podwójnie opodatkowana. T
Wypłata dywidendy powinna zależeć od stopy zwrotu, którą firma może uzyskać na swoich projektach inwestycyjnych. T
Celem wypłacenia dywidendy w formie wykupu akcji jest obniżenie podatku. T
Dywidenda w postaci gotówkowej jest sygnałem dobrej kondycji przedsiębiorstwa. T
Na podstawie obserwacji rynku, z punktu widzenia cen akcji, ważniejsze są zmiany dywidendy w porównaniu z jej wysokością. T
Wysokość dywidendy nie może przekroczyć EPS. N
Dywidenda jest częścią EPS. T
Przy ustalaniu struktury kapitału bierzemy pod uwagę wartości księgowe jego składników N
Struktura kapitału zawsze obejmuje dług krótkoterminowy N
Wadą finansowania poprzez emisję akcji jest zwiększenie ryzyka N
Wadą finansowania przez emisję akcji jest częściowa utrata kontroli nad firmą T
Zaletą finansowania poprzez dług jest zwiększony zwrot z kapitałów własnych T
Gdy nie ma finansowania długiem to zwrot na kapitale własnym jest taki sam jak zwrot na aktywach T
Gdy zwiększa się poziom zadłużenia to rośnie stopa zwrotu na aktywach. N
Teoria Millera-Modiglianiego dotyczy znaczenia struktury kapitału firmy T
Wartość firmy nie zależy od struktury kapitału w teorii MM przy założeniu o braku podatków T
Zwiększenie długu zwiększa stopę zwrotu z kapitału własnego T
WACC uwzględnia tarczę podatkową T
Koszt kapitału pochodzącego z emisji akcji jest wyższy niż koszt zysków zatrzymanych T
Zyski zatrzymane to źródło finansowania o zerowym koszcie kapitału N
Wyższa stopa podatkowa obniża koszt kapitału przy udziale długu w finansowaniu (wg. wzoru na WACC) T
Koszt kapitału akcyjnego jest większy jeśli cena akcji jest niska T
Wydatki poniesione na emisję akcji podnoszą koszt kapitału akcyjnego. T
Koszt kapitału dla akcji uprzywilejowanych jest wyższy niż dla akcji zwykłych. N
Kosz długu w postaci obligacji kuponowych to ich stopa zwrotu do wykupu. T
Firma ponosząca straty może skorzystać z tarczy podatkowej. N
Im większy udział długu w finansowaniu tym mniejszy średni ważony koszt kapitału. N
Im więcej nowego kapitału musimy zgromadzić tym większy na ogół będzie koszt kapitału. T