Fizjologia egzamin ćwiczenia, Turystyka i Rekreacja, fizjologia


Podstawowe reakcje fizjologiczne zabezpieczające wykonywanie pracy fizycznej

a)spoczynkowa i wysiłkowa czynność serca - monitoring elektrofizjologiczny

Monitoring elektrofizjologiczny serca

W "stanie spoczynku" komórka mięśnia sercowego znajduje się w stanie tzw. potencjału

spoczynkowego (polaryzacji), czyli przezbłonowego gradientu ładunków elektrycznych:

v jony sodu znajdują się w większym stężeniu na zewnątrz komórki, jony potasu w większym

wewnątrz niej

v błona komórkowa jest praktycznie nieprzepuszczalna dla jonów sodu w trakcie spoczynku

(nie wnikają one do komórki drogą biernej dyfuzji zgodnie z gradientem stężeń. Przy błonie

przepuszczalnej doszłoby do wyrównania stężeń po obu stronach błony i zaniku polaryzacji!)

v błona komórkowa w stanie spoczynku jest przepuszczalna dla jonów potasu, a istniejąca

różnica stężeń tego jonu pomiędzy wnętrzem komórki a przestrzenią zewnątrzkomórkową

kieruje siłę dyfuzji na zewnątrz, przeciwdziałając różnicy potencjału.

v różnica potencjału pomiędzy wnętrzem komórki a przestrzenią międzykomórkową

utrzymywana jest enzymatycznie, aktywnie przez pompę jonową (ATPaza), która wbrew

gradientowi stężeń i potencjałom ładunków elektrycznych wydala z komórki 3 jony sodu na

każde 2 jony potasu wprowadzone do komórki. Ta różnica 3:2 przyczynia się do wytwarzania

potencjału błonowego.

W powstającym potencjale czynnościowym wyróżniamy pięć faz:

EKG - elektrokartogram

v faza 0 (szybka depolaryzacja) - zależy od szybkiego dośrodkowego prądu sodowego

v faza 1 (wstępna szybka repolaryzacja) - dośrodkowy prąd chlorkowy i odśrodkowy

prąd potasowy

v faza 2 (powolna repolaryzacja) - tzw. faza plateau (stabilizacja potencjału

równowagą pomiędzy dośrodkowym prądem wapniowo-sodowym a odśrodkowym

prądem potasowym)

v faza 3 (szybka repolaryzacja) - przewaga odśrodkowego prądu potasowego nad

wygasającym dośrodkowym prądem wapniowo-sodowym

v faza 4 (polaryzacja) - faza spoczynku, polaryzacji

Komórki rozrusznikowe serca mają zdolność do tzw. spontanicznej powolnej depolaryzacji w

czwartej fazie potencjału czynnościowego.

b) zmiana ciśnienie tętniczego krwi zależne od pozycji i stanu organizmu

tętnicze ciśnienie krwi - ciśnienie z jakim przepływa krew przez tętnice. 120/80 mm HG,

czyli siła jaką wywiera krew na naczynia krwionośne:

120 - wartość skurczowa, wyrzut komorowy (niestabilne, zmiana podczas emocji, wysiłku)

80 - wartość rozkurczowa (bardziej stabilne)

Z ciśnienia większego do mniejszego, czyli z przedsionka do komory płynie krew.

ciśnienie rozkurczowe - obniża do się do 60 podczas wysiłku, ale raczej stałe.

zmiany pozycji - zmiana tętna, np. krew spływa. Efekt chwilowy. Wstawanie, przesunięcie 400 ml

krwi do kończyn dolnych. Zapewnia to zmniejszenie powrotu żylnego i spadku ciśnienia.

c) częstość skurczów serca - reakcja wysiłkowa i restytucyjna

to ilość uderzeń serca w jednostce czasu.

Dzięki fali tętna możemy wyczuć tętno np. na tętnicy ramieniowej, szyjnej.

twardość (mocny przycisk, aby wyczuć)

szybkość (leniwe, szybkie)

miarowość (odc. między uderzeniami serca)

częstość (częste, rzadkie)

Tętno spoczynkowe: 60-80 uderzeń na minutę

Max wartość skurczów: HR = 220 - wiek

Czas do uzyskania wartości sprzed wysiłku - 3/5 min.

d) zmiany czynności układu krążenia pod wpływem regularnych ćwiczeń fizycznych

W czasie wysiłków proporcjonalnie do zapotrzebowania na tlen wzrasta objętość minutowa serca.

Jest to spowodowane wzrostem częstości skurczów serca i objętości wyrzutowej serca. Objętość

ta wzrasta tylko do poziomu obciążeń około 50% VO2max, podczas gdy częstość skurczów serca

wzrasta progresywnie i osiąga swoją maksymalną wartość przy maksymalnym obciążeniu. Wysiłek

fizyczny powoduje też zmiany przepływu krwi przez narządy: wzrasta przepływ krwi przez mięśnie

szkieletowe, mięsień sercowy i skórę, a maleje przepływ przez nerki, wątrobę i narządy trzewne.

Ciśnienie tętnicze wzrasta podczas wysiłków proporcjonalnie do obciążenia, podczas gdy ciśnienie

rozkurczowe wykazuje niewielkie zmiany. Całkowity opór obwodowy zmniejsza się. Reakcja układu

krążenia na wysiłki kontrolowana jest przez autonomiczny układ nerwowy, hormony i czynniki

humoralne działające lokalnie na naczynia krwionośne w pracujących mięśniach. Ważną rolę odgrywa

też zwiększony dopływ krwi do serca spowodowany działaniem tzw. pompy mięśniowej i pompy

oddechowej.

e) przewidywanie objętości wyrzutowej i pojemności minutowej oraz zmiana oporów obwodowych

pojemność minutowa serca - ilość krwi przepływającej przez serce w ciągu 1 min (spoczynek 5/6 l,

wysiłek 30/40l)

opory obwodowe - spowodowane gęstością krwi i jej przepływu średnicą naczynia krwionośnego.

elementy morfotyczne - krwinki (80% erytrocytów) im więcej ich tym gęstość większa

Drugie ćwiczenia

Czynność układu oddechowego podczas spoczynku i różnych wysiłków fizycznych

Istotą oddychania jest wyzwolenie energii zgromadzonej w organizmie, a do jej wyzwolenia

potrzebny jest tlen. Oddychanie dzielimy na:

v zewnętrzne -dostarczanie tlenu do komórki

v wewnętrzne - wewnątrz komórkowe, wytwarzane ATP, na poziomie mitochondriom. Procesy

wew. komórki.

-układ oddechowy, krwionośny, mięśnie szkieletowe, międzyżebrowe i przepona, układ

nerwowy (steruje oddychaniem)

1. wentylacja płuc - ilość O2 wdychanego i wydychanego

2. dyfuzja gazów - pomiędzy pęcherzykami płucnymi a krwią (od stężenia ciśnienia

wyższego do niższego)

3. transport tlenu z krwią (przez grupę hemową) oksyhemoglobina

4. dyfuzja gazów między krwią, a komórką CO2, zabrany z komórki do krwi pokonuje

ściany komórki, transportowany z jonami wodorowęglanowymi HCO3,z komórek do

pęcherzyków płucnych i wydychamy go.

a) spoczynkowa, wysiłkowa i restytucyjna minutowa wentylacja płuc (VE)

Wentylacja płuc minutowa (ang. pulmonary ventilation) - objętość powietrza swobodnie pobierana i

oddawana w ciągu minuty. U dorosłego człowieka w spoczynku wdychane i wydychane jest około 8

litrów powietrza na minutę - 16 oddechów × 500 mL powietrza objętości oddechowej. Może ona się

znacznie zwiększyć w czasie wykonywania szybkich i głębokich oddechów.

Już pierwszy wdech lub wydech po rozpoczęciu wysiłku jest głębszy i szybszy. Tak więc zwiększenie

VE następuje praktycznie w tym samym momencie, w którym mięśnie zaczynają się kurczyć.

Pierwsza, bardzo szybka faza wzrostu VE trwa kilka sekund. Po jej zakończeniu następuje wolniejsza

faza wzrostu VE (faza przejścia) i wreszcie po 4-5 min stabilizacja na poziomie odpowiadającym

zapotrzebowaniu. W czasie wysiłków o dużej intensywności praktycznie nie ma fazy stabilizacji, lecz

ciągły wzrost VE.

b) zmiana częstości oddychania zależne od stanu organizmu

Regulacja oddychania - szybkość i objętość (częstość, głębokość) na rdzeniu przedłużonym jest

ośrodek oddechowy, który pobudza wdech i wydech. Istnieją dwa typy regulacji oddychania -

regulacja nerwowa (mechaniczna) i regulacja chemiczna. Każda z nich zapoczątkowywana jest

pobudzeniem odmiennych typów receptorów (mechanoreceptorów bądź chemoreceptorów)

i dostarcza do ośrodkowego układu nerwowego odmiennych informacji (o stanie układu

oddechowego - mechanoreceptory, bądź o prężności gazów we krwi i stężeniu jonów wodorowych -

chemoreceptory). W czasie restytucji - zależy od rodzaju wysiłku, po wysiłku się zmienia. Zależna od

wydolności organizmu, wytrenowania.

c) pobór tlenu i wydalanie dwutlenku węgla jako wskaźniki czynności oddechowej organizmu

- stosunek wytwarzanego CO2 do pobieranego O2. 0,7 - 1,0

100% wykorzystanie tłuszczu (w czasie spoczynku, długotrwałe o niskiej intensywności)

50% tłuszcze / 50% węglowodany (wysiłki o średniej intensywności)

100% węglowodanów (przekroczenie progu tlenowego, bardzo wysoka intensywność)

PRZEMIANY WYŁĄCZNIE BEZTLENOWE

d) wykorzystanie RQ do przewidywania równoważnika kalorycznego tlenu

Aby obliczyć koszt energetyczny wysiłku posługujemy się metodami kalorymetrii:

v bezpośredniej - kalorymetry liczą ilość wyprodukowanego ciepła

v pośredniej - szacowanie, potrzebujemy RQ (pobór tlenu)

Znając wielkość poboru tlenu w spoczynku, która najczęściej wynosi około 250-300 ml min- 1 , pobór

tlenu w czasie pracy oraz wielkość długu tlenowego łatwo można wyliczyć koszt energetyczny. W

obliczeniu tym sumujemy nadwyżkę tlenu ponad wartość spoczynkową występującą w wysiłku oraz

nadwyżkę tlenu ponad wartość spoczynkową występującą po zakończeniu pracy. Otrzymaną sumę

poboru tlenu w litrach mnożymy przez stosowny równoważnik energetyczny 1 litra zużytego O2 (kJ) i

otrzymujemy wielkość kosztu energetycznego wysiłku w kJ lub w kJ na jednostkę czasu, np. kJ min- 1 .

W skrócie: Ile wytworzymy energii przy użyciu 1l tlenu. (21,12 kJ- 19,62 kJ)

W czasie spoczynku więcej pobieramy O2, mniej wytwarzamy CO2.

e) podstawowa, spoczynkowa i wysiłkowa przemiana materii

Podstawowa przemiana materii (PPM) (ang. Basal metabolic rate) - najmniejsze tempo przemiany

materii zachodzące w organizmie człowieka. W zależności od wieku oraz stylu życia podstawowa

przemiana materii pochłania od 45% do 70% dziennego zapotrzebowania energetycznego człowieka.

Spoczynkowa przemiana materii - wydatek energii konieczny do podtrzymania podstawowych

funkcji życiowych organizmu w warunkach spoczynku.

Wysiłkowa przemiana materii - ilość kalorii spalanych podczas jakieś czynności (np. bieganie)

jest mierzona w krótkich odcinkach czasu , w dużej mierze zależy od intensywności ćwiczeń i

indywidualnych cech organizmu.

f)przemiana materii podczas restytucji po różnych wysiłkach fizycznych

Przemiana materii podczas restytucji jest wyższa niż w spoczynku, im większy deficyt i dług tlenowy

tym większa restytucja. Deficyt tlenowy - różnica między spodziewanym poborem tlenu a wielkością

poboru tlenu w pierwszych min. wysiłku. Zanim dochodzi do oczekiwanego poziomu, mija parę

minut.

Trzecie ćwiczenia

Klasyfikacja wysiłków fizycznych

a)wydatek energii, a stopień ciężkości pracy

2,5 kcal/min

5kcal/min

7,5 kcal/min

10 kcal/min

12,5 kcal/min

0,5 l/min

1l/min

1.5 l/min

2 l/min

2,5 l/min

b) wysiłki umiarkowane o długim czasie trwania, a poziom reakcji fizjologicznych

??

Podział ze względu na intensywność:

v maksymalne - wysiłek z max intensywnością, bardziej intensywniej pracować

już nie możemy, parametry powinny sięgać wartości max

v submaksymalne - intensywność nie dochodzi do max, tylko niżej

v su pramaksymalne - powyżej wartości maksymalnej, np. przy pomocy

adrenaliny, ale jest to pojęcie względne (teoria)

Podział ze względu na rodzaj skurczu mięśniowego (związany ze zmianą długości i napięcia

mięśnia):

v izometryczne

patrz wykład 1

v izotoniczne

v auksotonicze

Podział ze względu na charakter pracy:

v statyczne - dochodzi do napięć mięśniowych, bez zmian długości

v dynamiczne - związane z przemieszczaniem części ciała

a)wysiłki krótkotrwałe o dużym oporze zewnętrznym, wysiłki w odciążeniu (np. w wodzie) - ocena

różnic fizjologicznych, wysiłki siłowe

Wysiłki krótkotrwałe siłowe lub w odciążeniu.

duży opór zewnętrzny

v bieg pod górkę (mała częstotliwość

ruchu)

v podnoszenie sztang

opór jak najmniejszy lub wcale

v ćwiczenia w wodzie

v jazda na rowerze z górki

Czwarte ćwiczenia

Zachwianie proporcji między pracą, a wysiłkiem = przejściowy stan naruszonej równowagi

czynnościowej organizmu, wywołane różnymi bodźcami.

v centralna regulacja - na zasadzie sprzężenia zwrotnego między mięśniami, a ośrodkowym

układem nerwowym

v nerwowo-mięśniowe

v termoregulacja - podczas wysiłku temperatura rośnie nawet do 40C, ale wtedy występuje

przegrzanie. Następuje rozszerzanie naczyń krwionośnych skóry, a zwężenie w mięśniach

powoduje zmniejszenie dostarczenia O2 do mięśni

wzrost stężenie mleczanu (max

stężenie 25-30 milimoli)

zaburzenie równowagi

mniejsza wydolność

v żylno sercowa - obniżenie zdolności układu krążenia podczas wysiłku zmęczenie serca

zmniejszenie pojemności minutowej serca

mniej dostarczonego tlenu

zmęczenie

v mocy mięśniowej - wysiłek spowalnia wytwarzanie Ca+ potrzebny do skurczów aktyny i

miozyny

v uszkodzenie mięśni - mechaniczne, np. zerwanie, naderwanie powodujące zmęczenie

v wyczerpanie zapasów źródeł energetycznych - mamy z nich ATP

(musi zostać 40%) i fosfokreatyny

v teoria motywacji, psychologiczna - brak chęci, zainteresowania

intensywności

Zmęczenie w mięśniach, poza układem nerwowym

Występuje podczas nakładania się treningów (jeżeli nie odpoczęliśmy po jednym wysiłku, a

zaczynamy drugi), braku wytworzenia się zapasów energii, zbyt dużej intensywności wysiłku, braku

odpoczynku, nakładania się zmęczeń na siebie.

Zespoły wyczerpania - przemęczenie, przetrenowanie:

v zbyt często wykazywane

v przeciążenie pod względem objętości (czasu trwania) albo intensywności

Sprawność organizmu obniża się jeśli dochodzi do przemęczenia, obniżona odporność i wydolność

fizyczna.

Wyczerpanie jest bardziej negatywne, dłuższa rekonwalescencja.

Piąte ćwiczenia

a)metody oceny zdolności wysiłkowej stosowane poza laboratorium

Terenowe metody oceny zdolności wysiłkowej (max pobór O2 na podstawie tętna)

1. Test Coopera

12 min.

im większy dystans

efekt adaptacji

2. Test Fiński - stały dystans, zmienny czas

im krótszy czas to uzyskujemy efekt adaptacji (obniżenie się wartości tętna

koszt fizjologiczny)

Marsz na 2km:

• czas marszu

• tętno po zakończeniu

CEL:

• ocena bieżącego poziomu wydolności

• ocena postępów adaptacyjnych

określić odpowiednie obciążenie

• informacja dla trenera

3. Test Astranda (zależność tętnam a pobór O2)

HR 120/70 skurczów/min

na podstawie zmian tętna możemy przewidzieć pułap tlenowy

HR

VO2 max

test trwa 6 min (pedałujemy na rowerze), w każdej minucie mierzymy tętno

obciążenie 1 kg1,5 kg

b) metody laboratoryjne oceny zdolności wysiłkowej - testy wysiłkowe

1. Test Wingate

30 s. na rowerku aż dojdziemy do mocy max, próba utrzymania mocy maksymalne

2. Test Progresywny

Zwiększenie obciążenia 3min - 50 W, 6 min - 100 W itd. Różnie może się zmieniać np. co

1 minutę o 30 W…

Bada: ilość oddechów, wentylacja min, pobór tlenu, wytwarzanie CO2, pobór O2 na kg

masy ciała

35 - 40 ml wysiłek kobiet na kilogram przez min

45 - 55 ml max wysiłek mężczyźni

80 ml gdy ktoś trenuje wyczynowo

Wydolność

tlenowa

Szóste ćwiczenia

Rekreacja ruchowa jako proces powodujący adaptację wysiłkową

Adaptacja - przystosowanie org. do zachodzących zmian. Może być adaptacja zew. i wew.

a)rodzaj reakcji ruchowej a zdolność do pracy fizycznej i umysłowej

Zmiany adaptacyjne jakie zachodzą w układzie mięśniowym

- włókna szybko (FT) i wolnokurczliwe (ST)

szybkość skurczu wolna

niewielka siła generowana

niewielkie rozmiary włókien mięśniowych

mały przekrój poprzeczny

wysiłek długotrwały

praca tlenowa

duża liczba mitochondriom

mioglobina

większa aktywność enzymów przemian tlenowych

gęsta sieć naczyń krwionośnych

v rozrost mięśni, szybkości skurczu (2-3 miesiące trening, wielkość siły)

b)zmiany adaptacyjne w układzie ruchu i ośrodkowym układzie nerwowym (kinestezjometria

i posturografia)

Zmiany adaptacyjne:

v sprzężenie zwrotne

v wpływ na siłę skurczu mięśnia poprzez zaangażowanie większej ilości grup mięśni

v włączenie do skurczu najsilniejszych grup (włókien) mięśniowych (wysiłki krótkotrwałe)

v naprzemienność pracy mięśni jednej grupy mięśni, np. czworogłowy uda

v układ nerwowy wpływa na koordynację mięśniowo - nerwową np. pedałowanie na rowerze

v ochronna funkcja układu autonomicznego nerwowego

v zdolność zapamiętywania (uczymy się poszczególnych ruchów: skok o tyczce, bieg przez

płotki :/)

Kinestezjometria - badanie wrażliwości czuciowej, rozróżnianie siły i równomierności nacisków

Posturograf - zdolności równoważne, środek ciężkości w jednej pozycji.

c)przejawy adaptacji fizjologicznej w układzie ruchu (zmiany siły i rozmiarów mięśni)

Patrz wyżej.

Siódme ćwiczenia

Wpływ rekreacji ruchowej i turystyki na zmiany adaptacyjne w układzie krążenia i oddychania

a)zmiany czynności układu krążenia w efekcie różnych form rekreacji (zmiany czynności serca

i naczyń obwodowych)

1. przyrost mięśnia sercowego, grubość ścian mięśnia serca, objętość jak serca (przerost

ekscentryczny)

2. obniża się częstość skurczów serca: spoczynkowa i wysiłkowa, serce wykonuje mniej

skurczów, mniej się męczy (zmniejszenie zapotrzebowania na O2)

3. wzrost pojemności minutowej serca, wzrost objętości wyrzutowej serca

4. obniżenie tętna max - niekorzystne

5. ciśnienie tętnicze obniża się wraz z skurczowym i rozkurczowym, w spoczynku i w wysiłku

6. zwiększenie gęstości naczyń kapilarnych

7. wzrost różnicy tętniczo - żylnej wysycenia krwi tlenem

b)zmiany czynności układu oddechowego w efekcie różnych form rekreacji i turystyki (zmiany

wentylacji płuc, rytmu oddechowego, poboru tlenu itp.)

wzrost wentylacji min. płuc

wzrost pojemności życiowej płuc

wzrost objętości oddechowej

wzrost siły mięśni oddechowych

wzrost pojemności dyfuzyjnej płuc (związane z wymianą gazową)

przesunięcie progu wentylacyjnego w kierunku wyższych obciążeń fizycznych

próg wentylacyjny (mleczanowy) - taka intensywność wysiłku po osiągnięciu, której

dominują procesy beztlenowe

7. możemy wykonywać wysiłki o większych obciążeniach

8. wzrost max poboru tlenu

Ósme ćwiczenia

Zmiany składu ciała pod wpływem różnych form rekreacji i turystyki

a)wpływ niektórych form rekreacji na zmiany składu ciała

redukcja tkanki tłuszczowej

wzrost beztłuszczowej masy ciała

praca siłowa

rozrost mięśni

długotrwałe spalanie tłuszczu od. 30 min, mała intensywność bo zużywamy wtedy kwasy

tłuszczowe (do 140 tętno)

b)monitorowanie składu ciała jako metoda kontroli fizjologicznych efektów rekreacji

ruchowej

v kontrola masy ciała

v pomiar obwodów ciała (obwód klatki, pasa, bioder)

v pomiar fałdów skórno tłuszczowych (fałdomierz = kaliper)

3 miejsca - triceps, na brzuchu wys. bolców biodrowych, na łopatce

c)bilans energetyczny organizmu w zależności od rodzaju aktywności ruchowej

Różnica między ilością wydalanej energii a wydatkowanej:

v wyrównany - jest równa

v dodatni - więcej pobieramy pożywienia

v ujemny - więcej zużywamy

v najwięcej utrzymanie ciepła

v 1700 - 2000 kcal bez wysiłku (15-30% na aktywność ruchową podstawową)

Dziewiąte ćwiczenia

Struktura programu rekreacji ruchowej - uzasadnienie fizjologiczne

a)systematyczność zajęć rekreacyjnych

b)stopniowe zwiększanie obciążeń

c)charakterystyka obciążeń wysiłkowych

jak mocno, jak długo

d)najmniejsze skuteczne obciążenie wysiłkowe

szybkość restytucji, wskaźnik WSR (wskaźnik skuteczności restytucji)

e)fizjologia bezczynności ruchowej. Przebieg w czasie reakcji na unieruchomienie, zmiany

zdolności wysiłkowej, reakcje ortostatyczne, gospodarka wapniowa

Układ krążenia

zmniejszenie grubości ścian serca

zmniejszenie pojemności minutowej serca

wzrost ciśnienia tętniczego

zahamowanie reakcji ortostatycznej (omdlenia)

wzmożone oddawanie moczu

wzmożone wydalanie jonów K, Na i Ca

Układ oddechowy

spadek wentylacji

spadek VO2 max

zmniejszenie gęstości kości

zmniejszenie ilości Ca i fosforu w kościach - osteoporoza

obniżona wydolność organizmu

obniżona odporność

Takie zmiany zachodzą po min. 10 dniach unieruchomienia !!! :O

Dziesiąte ćwiczenia

Zdolności przystosowawcze organizmu i wiek człowieka

a)okres dzieciństwa i młodości - morfologiczna i fizjologiczna charakterystyka organizmu w

wieku rozwojowym a reakcje na wysiłek fizyczny

Dzieciństwo 3-12:

v nie stosować ćw. siłowych

v ćw. w formie zabawy

v ćw. które wzmacniają wszystkie partie mięśniowe

v duża gibkość, rozciągnięcie

v wszystkie układy się rozrastają i adoptują

Młodość 13-ok.20:

v dojrzewanie płciowe

v przewaga nowych cech, np. siłowe

b)wpływ starzenia się organizmu na zdolność wysiłkowa człowieka

osłabione prawie wszystkie stany fizjologiczne

procesy kataboliczne przeważają

zmniejsza się przemiana materii

otyłość

zmniejsza się szybkość przewodzenia

zmniejsza się szybkość reakcji

zmniejsza się pojemność życiowa płuc

obniża się max pobór tlenu

obniża się zawartość wody w komórkach

zmniejszenie elastyczności mięśni

szybciej ścierają się powierzchnie stawowe

zmniejsza się ruchomość stawów

wzrost zawartości tkanki tłuszczowej

mniejsza płynność ruchu

Starzenie:

v pomyślne

v zwyczajne (fizjologiczne)

v patologiczne

c)reakcja na hipoksję i hiperkapnię a starzenie się

Hipoksja - zmiana powietrza atmosferycznego, góry

v zwiększenie wentylacji min. płuc

v pobudzenie wytwarzania nowych krwinek czerwonych

v max pobór tlenu

v poprawa efektywności wykonywania ćwiczeń fizycznych

Hiperkapnia - wzrost stężenia CO2 w powietrzu wdychanym



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
cwiczenia (1), Turystyka i rekreacja ( UP), Fizjologia
Fizjologia - cwiczenia, Turystyka i rekreacja wykłady, Fizjologia pracy i wypoczynku
Fizjologia egzamin wykłady, Turystyka i Rekreacja, fizjologia
zagospodarowanie egzamin materiały, Turystyka i rekreacja, zagospodarowanie
Spis zagadnień obowiązujących do egzaminu z GT, Turystyka i rekreacja rok1, Geografia turystyczna
pytania - ćwiczenia, Turystyka i Rekreacja, Obsługa Ruchu Turystycznego
Krajoznawstwo - Testy egzaminacyjne+odp, Turystyka i Rekreacja, Krajoznawstwo
EGZAMIN LICENCJACKI, Turystyka i rekreacja, licencjat
zagospodarowanie egzamin materiały, Turystyka i rekreacja, zagospodarowanie
zagospodarowanie egzamin materiały, Turystyka i rekreacja, zagospodarowanie
wlasciwe pytania na egzamin z odp, Turystyka i Rekreacja, Zarządzanie, Zarządzanie
zagospodarowanie egzamin materiały, Turystyka i rekreacja, zagospodarowanie
Fizjologia człowieka ćwiczenia-ściąga, Edukacja, Turystyka i rekreacja, Fizjologia człowieka
6. Opracowane pytania na egzamin, Turystyka i Rekreacja, fizjologia
Fizjologia - cwiczenia I - IV, Turystyka i rekreacja wykłady, Fizjologia pracy i wypoczynku
2015 TiR egzamin, Turystyka i rekreacja ( UP), Fizjologia
Opracowanie egzaminu z fizjologii (1), Turystyka i rekreacja ( UP), Fizjologia
FIZJOLOGIA Egzam-tir (1), Turystyka i rekreacja ( UP), Fizjologia

więcej podobnych podstron