LINIE WĘŻOWE, Straż pożarna

Z A T W I E R D Z A M

(organizator szkolenia)

………………… dnia …………

K O N S P E K T Z A J Ę Ć

Temat szkolenia:.Prowadzenie linii wężowych

Termin szkolenia: ..........................................................................................................

Miejsce szkolenia: ..świetlica JRG

Prowadzący zajęcia: .....................................................................................................

Planowana liczba uczestników: zmiana służbowa

Cele szkolenia: zapoznanie słuchaczy ze sposobami prowadzenia linii wężowych

1. BHP podczas akcji gaśniczych

2. prowadzenie linii wężowych, stanowiska gaśnicze

Metoda szkolenia: ...wykład pogadanka

Pomoce dydaktyczne: tablica szkolna

Literatura przedmiotu: www.strazacy.pl

PLAN PROWADZONYCH ZAJĘC

Lp.

Nazwa zadania lub zagadnienie

Czas prowadzenia

Uwagi pomocnicze

Omówienie BHP

Prowadzenie linii wężowych

MATERIAŁ OPISOWY /TREŚĆ TEMATU/

1. Omówienie szczegółowe zasad BHP podczas prowadzenia akcji gaśniczych

2. Sposoby prowadzenia linii wężowych, stanowiska gaśnicze, zabezpieczenia

Prowadzenie linii wężowych w czasie gaszenia pożaru

Celem zmniejszenia zagrożenia związanego z działaniem wysokiej temperatury, żaru, płomieni i promieniowania cieplnego należy:

stosować odzież i sprzęt ochronny,
wykorzystywać zasłony naturalne i sztuczne.

2. a. Prowadząc linie wężowe, należy unikać tarasowania nimi przejść, drzwi, schodów itp., a na jezdniach układać je w miarę możliwości tak, aby nie przeszkadzały w ruchu pojazdów; linie prowadzone pionowo należy podwieszać i zabezpieczać przed obsuwaniem się.
b. Stojaki i klucze hydrantowe, używane do studzienek usytuowanych na jezdniach, chodnikach itp. miejscach ruchu pojazdów lub ludzi, należy oznakować ukośnymi, biało-czerwonymi pasami; w porze nocnej miejsca poboru wody z takich studzienek powinny być dodatkowo oznaczone pulsującym światłem pomarańczowym.

3. a. Prowadząc linie wężowe pod drabinach należy w czasie wchodzenia i schodzenia po drabinie umieszczać linię wężową między nogami przy jednoczesnym przewieszeniu prądownicy przez bark ku tyłowi. W czasie wnoszenia linii wężowych po drabinach na jednego ratownika może przypadać najwyżej jeden odcinek węża. Budowa i prowadzenie linii wężowych powinny odbywać się bez zasilania ich wodą. Przy prowadzeniu linii wężowych na stanowiska gaśnicze w budynkach wielokondygnacyjnych należy w miarę możliwości stosować wciąganie węży za pomocą linek dopiero po przejściu z drabiny do wnętrza budynku lub po odpowiednim zabezpieczeniu się; wciągając linię wężową z prądownicą należy zabezpieczyć linką prądownicę przed możliwością odłączenia.
Węże pożarnicze należy łączyć z nasadami pomp, łącznikami innych węży i sprzętu pożarniczego dokładnie, w sposób uniemożliwiający ich rozłączenie.

4. Operując prądami wody i piany należy przestrzegać następujących zasad bezpieczeństwa pracy:

przy zajmowaniu stanowiska blisko ognia oraz w przypadku niebezpieczeństwa wybuchu wykorzystać wszelkie osłony i sprzęt zabezpieczający przed działaniem wysokiej temperatury i promieniowania cieplnego,
kierować prądy w ten sposób, aby nie dopuścić do zniszczenia elementów konstrukcji budynku, które zniszczone lub osłabione przez ogień mogłyby spowodować zawalenie się obiektu lub jego części,
nie działać prądami na silnie rozgrzane elementy konstrukcji budowlanych, które bezpośrednio grożą zawaleniem,
nie operować zwartymi prądami w czasie pożarów w aptekach, laboratoriach, składach chemicznych i materiałów łatwo zapalnych oraz tam, gdzie są zgromadzone większe ilości substancji chemicznych w opakowaniach szklanych,
nie używać zwartych prądów wody przy pożarach pyłów i materiałów pylących oraz w tych obiektach, gdzie substancje te mogą wytwarzać powstanie mieszanin wybuchowych,
nie stosować zwartych prądów wody na powierzchnie silnie rozgrzanych metali,
nie stosować prądów wody i piany do gaszenia materiałów i surowców, które w zetknięciu z wodą mogą wchodzić w niebezpieczne reakcje chemiczne, jak np. karbid, wapno niegaszone, sód oraz inne metale lekkie i ich stopy.

5. a. Nie wolno otwierać i zamykać gwałtownie dopływu wody do linii wężowych.

b. Zabrania się gwałtownego zwiększenia ciśnienia wody w liniach wężowych.

6. a. W czasie stosowania agregatów, samochodów lub stałych urządzeń z proszkami gaśniczymi podczas pożarów wewnętrznych należy używać izolacyjnego sprzętu ochrony dróg oddechowych.

b. W czasie stosowania dwutlenku węgla (agregaty, samochody śniegowe, stałe urządzenia gaśnicze) należy używać odzieży, okularów i rękawic ochronnych oraz zwracać uwagę, aby nie kierować strumienia gaśniczego na ludzi.

c. Stosując gazy obojętne w pomieszczeniach zamkniętych, należy używać sprzętu izolacyjnego ochrony dróg oddechowych, ewentualnie wycofać uczestników akcji z pomieszczenia.

4. Stosując parę gaśniczą ze stałych lub półstałych instalacji, należy, przed włączeniem tych urządzeń gaśniczych, ewakuować ludzi z pomieszczeń, te zaś zabezpieczyć przed możliwością wejścia do nich ludzi.

W czasie gaszenia pożarów lasów, łąk i torfowisk należy dążyć do utrzymywania skutecznej łączności oraz takiego rozmieszczenia ludzi i sprzętu, aby, w zależności od kierunku rozprzestrzeniania się ognia, nie dopuścić do odcięcia dróg odwrotu.
Pozycja ogniowa obejmuje miejsce między rozdzielaczem a pożarem, na którym znajdują się linie gaśnicze od nasad tłocznych rozdzielaczy do stanowisk gaśniczych.
Pozycja wężowa to teren, przez który przebiegają linie główne (magistrale) od pomp tlocznych do rozdzielaczy.
Pozycja wodna obejmuje punkty czerpania wody z ustawionymi przy nich pompami oraz liniami ssawnymi i zasilającymi.
Miejsca, w których podczas działań ratowniczo-gaśniczych swoje funkcje wykonują strażacy nazywamy stanowiskami bojowymi.
Wyszczególnia się np. stanowisko: * dowodzenia, * gaśnicze, * rozdzielacza, wodne.

Organizowanie stanowiska gaśniczego. Stanowisko gaśnicze jest miejscem działań prądowników wyposażonych w sprzęt, który umożliwia sterowane podawanie środków gaśniczych. Powinno ono umożliwiać wykonanie zadania bojowego przy użyciu jak najmniejszej ilości sił i środków. Od właściwego przygotowania prądowników zależy bowiem: szybkość lokalizacji i ugaszenia pożaru oraz ograniczenie strat pośrednich powodowanych akcją. Stanowisko gaśnicze powinno:
- umożliwić wykonanie zadania bojowego,
- zapewnić skuteczne oddziaływanie prądów gaśniczych,
- umożliwić szybkie i pewne drogi ewentualnej ewakuacji ludzi i sprzętu,
- zapewnić utrzymanie łączności z dowódcą sekcji i strażakami asekurującymi, - umożliwićwspółdziałanie z innymi stanowiskami gaśniczymi.
    W zależności od sytuacji pożarowej stanowiska gaśnicze mogą być zorganizowane wewnątrz lub na zewnątrz płonącego obiektu. Stanowisko wewnętrzne (wewnątrz obiektu) odgrywa wielką rolę przy pożarach wewnętrznych. Wymaga jednak od strażaków najwyższych umiejętności i rozsądnego działania. Strażacy na stanowiskach wewnętrznych narażeni są bowiem na największe niebezpieczeństwa: zawalenie konstrukcji budynku, ognie żgące, wybuchy, oparzenia, porażenie prądem, zatrucie gazami toksycznymi.
     Stanowisko zewnętrzne usytuowane jest poza obiektem. Organizowane jest w przypadku niemożności prowadzenia działań wewnątrz budynku, przy pożarach zewnętrznych. Jego celem, oprócz likwidacji pożaru, może być ograniczenie promieniowania cieplnego.
      Ze względu na usytuowanie prądownika w stosunku do ogniska pożaru w płaszczyźnie pionowej rozróżniamy stanowiska: wyższe, równe i niższe. Jeśli zaś weźniemy pod uwagę zdolność przemieszczania prądów gaśniczych, stanowiska dzielimy na: ruchome i stałe.
     Stanowiska ruchome mają możliwość przemieszczania się w trakcie działań gaśniczych. Możliwość przemieszczania się istnieje przy posiadaniu zapasu węży lub wówczas, gdy gaszenie prowadzone jest przy wykorzystaniu działek wodno-pianowych zainstalowanych na pojazdach pożarniczych.
     Stanowiska stale nie dają możliwości zmiany położenia. Są to np. stanowiska na drabinach pożarniczych lub stanowiska działek gaśniczych w przypadku bezpośredniego zasilania samochodów wodą.

2.	Unikać prowadzenia linii wężowych w sposób utrudniający poruszanie się po drogach, dojściach do stanowisk gaśniczych. Pionowo prowadzone linie wężowe należy zabezpieczyć w sposób uniemożliwiający ich przemieszczanie i zsuwanie się:

wzdłuż ulic i dróg węże należy układać na ich skraju (przy krawężnikach, poboczu),
na klatkach schodowych przy ścianie klatek lub pionowa w przestrzeni pomiędzy biegami schodów,
linia wężowa ułożona w poprzek drogi, ulicy musi być zabezpieczona mostkami przejazdowymi, a użytkownicy drogi muszą, być ostrzegani o powstałym zagrożeniu (oznakowanie drogi, kierowanie ruchem),
linię gaśniczą po drabinie należy prowadzić w środku rozstawu bocznic drabiny z jednoczesnym jej zabezpieczeniem przed zsunięciem i odciążeniem rąk prądownika,
unikać wnoszenia odcinków węży na wyższe kondygnacje, jeżeli istnieje moż1iwość wciągnięcia linii wężowej przy użyciu linek,
budowa i prowadzenie linii wężowych winna odbywać się na „sucho”,
połączenia odcinków węży łącznikami z nasadami i armaturą wodno - pianową należy wykonać dokładnie w sposób uniemożliwiający ich rozłączenie

3.	Stojaki i klucze hydrantowe należy oznakować ukośnymi biało - czerwonymi pasami. W porze nocnej użytkowane studzienki hydrantowe należy dodatkowo oznakować pulsującym pomarańczowym światłem.
4.	Podstawowe zasady bezpiecznej pracy prądownika: