Do czego sluza aktywności egzonuklazowe polimeraz DNA: sluza do korygowania ewentualnych bledow w syntetyzowanym DNA
Replikacja tylko jednej z replikowanych nici przebiega w kierunku przesuwania się widełek replikacyjnych ponieważ dwie nici w helisie DNA są antyrównolegle zorientowane względem siebie, jedna nić biegnie w kierunku 5'-3”, a nić do niej komplementarna w kierunku 3'-5'. Synteza jednej nici potomnej zachodzi w kierunku 5'-3' a drugiej w kierunku 3'-5'. Jednak wszystkie polimerazy DNA syntetyzują DNA jedynie w kierunku 5'-3', a nigdy w kierunku 3'-5'. Dlatego tez w widełkach replikacyjnych na nici matrycowej o orientacji 3'-5' potomny DNA jest syntetyzowany w postaci jednej ciągłej nici w poprawnym kierunku5'-3'. Składniki potrzebe do przebiegu reakcji katalizowanej przez DNA3 u prokariota: 1. muszą być obecne wszystkie cztery dNPT wykorzystywane jako prekursory, konieczne są też jony Mg2+ 2. istotna jest matryca w postaci DNA ulegającego kopiowaniu przez polimerze DNA 3. w środowisku reakcji musi się znajdować starter z wolna grupa 3'-OH ulęgający wydłużeniu przez polimeraze
Kodon jest to sekwencja trzech nukleotydów mRNA warunkująca włączenie jednego aminokwasu do łańcucha polipeptydowego lub warunkująca zatrzymanie syntezy polipeptydu.
Antykodon jest to trójka zasad charakterystyczna dla danego aminokwasu, oraz komplementarna do kodonu tego aminokwasu znajdującego się w mRNA. Występuje on w cząsteczce tRNA biorącej udział w translacji.
Ramka odczytu - faza, w której jest czytany układ kodonów w mRNA w czasie translacji. Spośród trzech możliwości rybosom wybiera jedną, właściwą, zaczynającą się od określonego kodonu AUG. Jeżeli jednak zdarzy się insercja lub delecja niepodzielnej przez trzy liczby nukleotydów ramka odczytu może zostać przesunięta.
Translacja, czyli biosynteza bialek jest ostatnim etapem ekspresji informacji genetycznej. Przebiega w trzech etapach inicjacji, elongacji i terminacji.
Km - stężenie substratu (mol/l) przy którym szybkość reakcji enzymu osiąga połowe szybkości maksymalnej 10-1 10-8 V0 = V max*[S]\ Km+[S]
Kofaktory - związki chemiczne, które są potrzebne enzymom do katalizowania konkretnych reakcji chemicznych. Niektóre kofaktory to związki nieorganiczne, takie jak atomy metali: cynku, żelaza, miedzi w odpowiednich formach
Koenzymy - małocząsteczkowe, niebiałkowe związki organiczne decydujące o aktywności katalitycznej pewnych enzymów. Biorą udział w reakcjach przez oddawanie lub przyłączanie pewnych reagentów. Pozostają luźno związane z właściwym enzymem
Apoenzym to białkowa część enzymu, która po połączeniu z koenzymem stanowi holoenzym(kłada się z części białkowej (apoenzym) oraz niebiałkowej (koenzym).). Z reguły dopiero holoenzym jest w pełni funkcjonalnym enzymem, bowiem koenzymy odgrywają kluczową rolę w mechanizmie reakcji enzymatycznej.
Grupa prostetyczna to centrum aktywne enzymu. Grupa prostetyczna sama posiada właściwości katalityczne, a obudowanie jej aminokwasami białka wielokrotnie przyspiesza katalizę nadając jej odpowiednią konfigurację przestrzenną i stwarzając idealne warunki do zajścia katalizowanej reakcji.
Struktura pierwszorzędowa białka, zwana również strukturą pierwotną - jest określona przez sekwencję (kolejność) aminokwasów w łańcuchu białkowym
Struktura drugorzędowa białka - sposób przestrzennego ułożenia łańcuchów polipeptydowych białek na skutek powstawania spontanicznych układów wewnątrzcząsteczkowych wiązań wodorowych. Na ogół łańcuchy polipeptydowe białek układają się w kształt helisy (układ α) lub struktury arkusza (harmonijki beta).
Struktura trzeciorzędowa białka lub jego podjednostki to układ w przestrzeni wszystkich jego atomów, bez uwzględniania zależności od sąsiednich cząsteczek. Warunkują ją różne wiązania chemiczne np.: ///Wiązania dwusiarczkowe (mostki disulfidowe) - należą one do najsilniejszych wiązań między resztami aminokwasów. Powstają w wyniku odwodornienia grup tiolowych -SH dwóch cystein znajdujących się w tym samym łańcuchu albo w dwóch łańcuchach polipeptydowych. Wiązania te nadają trwałość strukturze trzeciorzędowej.///Oddziaływania jonowe - mogą występować między grupami aminowymi lub guanidynowymi łańcuchów bocznych aminokwasów zasadowych, a grupami karboksylowymi aminokwasów kwaśnych (Asp, Glu).
Aktywacja kw. Tłuszczowych: Rozpad kw tłuszczowych zachodzi w cytozolu komórekprokariotycznych i w matriks mitochondrialnej komórek eukariotycznych. Zanim kw tłuszczowych dotrze do matriks ulega aktywacji przez utworzenie wiązania tioestrowego z CoA. Reakcja ta zużywa cząsteczek ATP i katalizowana jest przez syntezę acetylo-CoA, umiejscowioną na zewnętrznej błonie mitochądrialnej. Na skutek zachodzącej następnie hydrolizy PPi do dwóch cząstek Pi omawiana reakcja jest nieodwracalna.