Operetka to z początku jednoaktowa, krótka opera, charakteryzująca się lekką, melodyjną muzyką i komediową akcją. Największy rozkwit przeżyła w XIX wieku w Paryżu i Wiedniu, od których to miast wzięły nazwy dwa główne typy operetek: tzw. operetka paryska i operetka wiedeńska. Do charakterystycznych cech operetki zaliczyć można lekki, żartobliwy temat, melodyjność arii (często funkcjonujących jako samodzielne utwory sceniczne), optymistyczne zakończenie perypetii (najczęściej sercowych) głównych bohaterów i nieskomplikowane libretto. Istotną częścią przedstawień operetkowych jest ich strona choreograficzna, częste przeplatanie scenami baletowymi występów śpiewaków.
Sławni twórcy operetek
Jacques Offenbach
Johann Strauss (syn)
Ferenc LehárImre Kálmán
Florimond Ronger- Hervé
Najsławniejsze operetki
Orfeusz w piekle, Piękna Helena - Jacques Offenbach
Wesoła wdówka, Kraina Uśmiechu-Ferenc Lehár
Zemsta Nietoperza,Wiedeńska Krew-Johann Strauss (syn)
Powstanie operetki
W kwietniu 1855 r. Offenbach usłyszał o maleńkim, od dawna zapomnianym teatrzyku, odpowiadającym jego pragnieniom i możliwością. Było to jego niespełnione dotychczas i skryte marzenie, jednakże już wkrótce to owo marzenie o własnym teatrze stało się jawą.
Offenbach wystąpił o koncesję i uzyskał ją w czerwcu z jednym tylko ograniczeniem występujących osób. Założone zostało towarzystwo finansowe, którego kierownikiem i dyrektorem został Offenbach, natomiast administracją zajął się Henri de Villemessant. Tenże właśnie Henri de Villemessant po wielu życiowych porażkach założył tygodnik "Le Figaro", który uczynił go znanym, bogatym i potężnym. Finansowanie teatrzyku Offenbacha nie było początkowo nazbyt dochodową transakcją, jednak nie ulega wątpliwości, iż było jednym z najszczęśliwszych i najbardziej pamiętnych przedsięwzięć.
Młody Jakub chcąc osiągnąć sukces zobowiązany był w ciągu 3 tygodni zmienić drewnianą budę Lacaze'a w prawdziwy teatr, a także zmontować pełnowieczorowy spektakl, znaleźć autorów, zaangażować zespół, przeprowadzić próby, wynaleźć dekorację, kostiumy, zorganizować reklamę, przedsprzedaż biletów, a do tego skomponować muzykę i zinstrumentować ją.
Operetka narodziła się 5 lipca 1855 r. w dniu otwarcia Bouffes Parisien Offenbacha. Na otwarcie to przybył można powiedzieć cały Paryż z wielkimi gwiazdami scen operowych i znakomitymi kompozytorami na czele. Sukces tego pamiętnego wieczoru i tysiąca kolejnych został zapewniony już w momencie gdy zabrzmiały pierwsze słowa prologu: "Entrez mesieurs, madames !". Gdy zakończył się prolog, aplauz i salwy śmiechu nie miały końca. Jednak kolejno rozbrzmiewające melodie Rossiniego i rozpoczynająca się pantomima zmusiły publiczność do skupienia uwagi. Następnie był "Wróżbita wiejski" Rousseau i na zakończenie nastąpił sentymentalno -sielski wodewil "Une nuit blanche" zaś okrasą wieczoru był musiquette "Le deux avengles"- "Dwaj ślepcy".
Owego wieczora zawiązała się najszczęśliwsza w życiu Offenbacha spółka artystyczna z Ludwikiem Halevym, młodym librecistą -debiutantem, którego zmysł obserwacji, bystry intelekt, celny dowcip i wyczucie efektu scenicznego uczyniły go naturalnym sprzymierzeńcem Jakuba, współtwórcą całej offenbachiady.
Offenbach był przekonany iż jego dzieło będzie to nowy, zuchwały teatr wywołujący huczny śmiech na widowni. Okazało się, że miał rację, ta miniaturowa operetka grana była ponad 400 razy. Stała się fundamentem sławy Offenbacha, Bouffes Parisiens i operetki jako gatunku teatralnego.