Część teoretyczna

1. Klasyfikacja kruszyw lekkich (wg PN-EN 13055-1; EN 13055-2)

Kruszywa lekkie

2. Keramzyt (badany przez nas na ćw.) jest kruszywem pochodzenia sztucznego, wytworzonym z gliny pęczniejącej poddanej wysokotermicznej obróbce (1050÷1250ºC).

3. Badania przeprowadzane dla kruszyw lekkich:

- wymiar d/D (kruszywo lekkie spełnia normę kiedy: ilość podziarna < 15% masy próbki

ilość nadziarna < 10% masy próbki)

- uziarnienie

- kształt ziarna

- gęstość nasypowa w stanie luźnym

- zawartość pyłów mineralnych

- gęstość i nasiąkliwość

- wilgotność

- wytrzymałość na miażdżenie

- procentowa zawartość ziarn przekruszonych

- odporność na rozpad (krzemianowy, żelazowy)

- mrozoodporność

- badania chemiczne

Część praktyczna

1. Uziarnienie (wg PN-EN 933-1)

Badanie przeprowadzono dla dwóch próbek: 800 g próbki frakcji 4/8 oraz g próbki frakcji 8/16 (mniej niż wymagane min dla D=16 ze względu na demonstracyjny charakter ćwiczenia). Celem badania jest sprawdzenie ilości nadziarna i podziarna. Dokonujemy tego przy użyciu zestawu sit: 0;4;8 dla pierwszej próbki i 0;8;16 dla drugiej. Po przesianiu ważymy materiał który pozostał na górnym sicie oraz na denku i obliczamy jego procentową zawartość.

Wyniki:

frakcja	4/8		8/16
nadziarno (%)	9,1	7,14	1,77	1,18
podziarno (%)	15,2	19,35	10,6	14,96

Wniosek:

Spośród badanych keramzyt o frakcji 4/8 nie odpowiada normie i nie nadaje się do użycia jako kruszywo do betonu lekkiego.

2. Gęstość nasypowa w stanie luźnym (wg PN-EN 1097-3)

Jest to stosunek masy do objętości liczonej wraz z porami oraz wolnymi przestrzeniami pomiędzy kruszywem. Podobnie jak poprzednio sprawdzimy gęstość dla próbek dwóch frakcji 4/8 i 8/16. Policzymy ją ze wzoru

ρ _{n l} = m/V [kg/m³]

Badanie przeprowadzimy wsypując z wysokości 5 cm nad otworem kruszywo do cylindra o znanej objętości. Dokonujemy tego bez ubijania i zagęszczania aż do przepełnienia, po czym usuwamy nadmiar i ważymy kruszywo. Cylinder podobnie jak masę w innych próbach dobieramy w zależności od wielkości „D” wymiaru kruszywa. Dla D=8 będzie on miał 2dm³, natomiast dla D=16 będzie to 5dm³. Dla każdej z frakcji pomiaru dokonamy dwukrotnie, a następnie policzymy średnie aby wynik końcowy był najbliższy prawdzie.

Wyniki:

frakcja		4/8		8/16
ρ 1 [kg/m^3]		750,8	758	615	619
ρ 2 [kg/m^3]		766	770	614	616
ρ n l śr [kg/m^3]	761,2			616

Wniosek:

Gęstość nasypowa w stanie luźnym keramzytu maleje wraz ze wzrostem grubości kruszywa.

3. Wytrzymałość kruszywa na miażdżenie

Badamy keramzyt obu frakcji. Do cylindra usadowionego na metalowym spodzie wsypujemy 1170 g próbki. Następnie na kruszywie usadawiamy tłok wsadowy zamykając tym samym cylinder. Tak przygotowane urządzenie umieszczamy w prasie hydraulicznej i obciążamy kruszywo do momentu gdy siła miażdżąca osiągnie wartość 50kN. Poddaną próbie miażdżenia próbkę wysypujemy na sito o szerokości oczka 2mm (szerokość zależna od frakcji) i przesiewamy. Następnie ważymy materiał, który pozostał na sicie.

Miarą tego badania jest wskaźnik rozkruszenia obliczany ze wzoru

X _n = (m - m₁)/m * 100%

gdzie:

m₁ - masa materiału pozostałego na sicie

m - masa próbki

Wyniki:

8/4 X _n =5,56%

8/16 X _n =6%

pohutnicze:

- pumeks hutniczy

- żużel wielkopiecowy

- inne żużle

pogórnicze:

- łupek przywęgłowy

- łupkoporyt ze zwałów

odpady przemysłu energetycznego:

- żużle paleniskowe

- popioły lotne

z odpadów przemysłowych:

- pregram

- cegran

z surowców mineralnych:

- keramzyt
- perlit

- wermikulit

- łupkoporyt

z odpadów przemysłowych:

- pollytag

Utwardzone w wyniku autoklawizacji lub naparzania

Kruszywa spiekane

Kruszywa odpadowe.
- pochodzenia mineralnego z jakiegokolwiek procesu przemysłowego, poddane jedynie obróbce mechanicznej

Kruszywa z recyklingu

Kruszywa naturalne poddane obróbce mechanicznej

Kruszywa pochodzenia sztucznego.
- kruszywa pochodzenia mineralnego uzyskane w wyniku procesu obejmującego termiczną lub inną modyfikację.

---