Scenariusz zabaw, zajęć organizowanych w przedszkolu
Data: 25.11.2010
Grupa wiekowa: sześciolatki
Prowadzący: Agnieszka Pasławska, Joanna Oracz
Temat kompleksowy: Wróżby andrzejkowe
Temat zajęcia: Bal andrzejkowy
Cele ogólne:
Stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych.
Cele szczegółowe:
- poznawcze:
utrwalenie wiadomości o zwyczajach i wróżbach andrzejkowych;
- kształcące:
doskonalenie analizy i syntezy sylabowej wyrazów;
rozwijanie umiejętności poruszania się zgodnie z rytmem muzyki;
wdrażanie do chętnego udziału w zbiorowym śpiewie, tańcach i zabawie;
rozwijanie umiejętności podawania wyrazu na proponowaną głoskę;
- wychowawcze:
integracja grupy i wdrażanie do zgodnej współpracy;
wdrażanie do umiejętności reagowania na polecenia;
Pomoce dydaktyczne: wizytówki, grzechotki, tamburyna, sznurówki, kartki z sylabami, gazety, czarodziejskie pudełko, maski, butelka, cukierki, płyta CD
Bibliografia:
L. Bzowska, R. Kownacka, M. Lorek, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka, Kraków 2005.
J. Kopała, E. Tokarska, Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć i rozkładem materiału, cz.3, Warszawa 2010.
D. Gellner, Wieczór andrzejkowy [na:]
http://www.edukacja.edux.pl/p-2871-zabawy-i-wrozby-andrzejkowe-dla-dzieci.php
ETAP |
PRZEBIEG |
CELE OPERACYJNE |
UWAGI (po przeprowadzeniu) |
PORANEK
1. Zabawa integracyjna „Znajdź swoją wizytówkę”
2. Zabawa dydaktyczne „Łańcuch wyrazów na ostatnią głoskę”
3. Zabawa ruchowa „Na zdrowie”
4. Zabawa ruchowa „Taneczek” |
Dzieci otrzymują od nauczyciela wizytówki z imieniem kolegi. Nauczyciel prosi, aby odnalazły swoją wizytówkę, po czym ustawiły się w kole i powiedziały jak mają na imię.
Dzieci siedzą w kręgu. Nauczyciel podaje wyraz, np. przedszkole, a dziecko siedzące obok niego podaje wyraz rozpoczynające się na ostatnią głoskę podanego przez nauczyciela wyrazu. Kolejne dziecko robi tak samo, a jeśli nie może wymyślić wyrazu, nauczyciel prosi o pomoc inne dzieci.
Dzieci stoją w kręgu. Nauczyciel recytuje fragmenty wiersza B.Lewandowskiej „Na zdrowie”:
Doktor Rybka niech nam powie, jak należy dbać o zdrowie! Kto chce prosty być jak trzcina, gimnastyką dzień zaczyna! (…) Rób tak samo, bo chcesz chyba tak zdrowy być jak ryba! Dzieci słuchają dalszej części fragmentu, wykonując czynności zgodne z jego treścią:
Na początek zróbmy skłon, może ziemi dotknie dłoń. Teraz ręce wyciągamy i trzy razy przysiadam. Prawy łokieć uginamy, z lewym kolanem go witamy. Lewy łokieć uginamy, z prawym kolanem go witamy. Jeszcze tylko ręce w górę, w bok, a na koniec wysoki skok!
Dzieci stoją w kręgu i śpiewają tekst piosenki:
Jak zatańczyć jedną ręką Zaraz wam pokażę A zatańczy ze mną teraz Ten którego wskażę
Dzieci naśladują ruchy nauczyciela i kontynuują zabawę, zmieniają tekst w pierwszym wersecie piosenki np. jak zatańczą obie nogi…, jak zatańczy tylko głowa… |
Dziecko rozpoznaje na wizytówce swoje imię.
Dziecko samodzielnie przedstawia się.
Dziecko reaguje na polecenia nauczyciela.
Dziecko rozpoznaje ostatnią głoskę podanego wyrazu i wskazuje inny, rozpoczynający się na nią.
Dziecko wykonuje ćwiczenia gimnastyczne.
Dziecko naśladuje ruch pokazany przez nauczyciela.
|
|
ZAJĘCIA WŁAŚCIWE
1. Słuchanie wiersza D.Gellner „Wieczór andrzejkowy”
2. Rozmowa na temat wiersza
3. Zabawa rytmiczna do piosenki „Andrzejkowe wróżby”
4. Wróżby a) „Kim będę”
b) „Podróż w dalekie kraje”
c) Taniec „Lambada”
d)”Jaka to kształt”
e)”Wirująca butelka”
f)”Taniec duszków”
g)”Czarodziejskie pudełko”
|
Nauczycielka recytuje wiersz. Dzieci słuchają.
Świeca marszczy złoty nos Z każdej strony kapie wosk. Cienie tłoczą się co krok, Już w pokoju straszny tłok! Cienie tu i cienie tam- Pewnie przyszły wróżyć nam. Już się pchają na firanki Cienie - czarne wycinanki. Już rozsiadły się na ścianach: Czarny zamek, czarna brama. I już skrzą się na tapecie Czarne koła przy karecie. Czarny paź przed bramą staje Czarną różę nam podaje. Kto ją weźmie: ja czy ty? Komu z nas się spełnią sny?
Rozmowa na temat wiersza: O czym jest wiersz? Czy znacie wróżby andrzejkowe? Na czym one polegają? Czy chcielibyście teraz sobie powróżyć?
Dzieci otrzymują instrumenty muzyczne: tamburyno bądź grzechotkę. Nauczyciel włącza muzykę. Dzieci grają na instrumentach w rytm melodii.
Dzieci siedzą w okręgu. Nauczyciel podchodzi do każdego dziecka z dużym workiem, w którym znajdują się kartki z sylabami. Dziecko, które jakąś wylosuje, musi zastanowić się, jaki zawód zaczynający się na tę sylabę, będzie wykonywało w przyszłości.
Dzieci ustawiają swoje buty jeden za drugim w stronę drzwi. To dziecko, którego but pierwszy dotrze do drzwi, otrzyma kopertę. Będzie w niej bilet podróży do dalekiej krainy.
Taniec dzieci „Lambada”.
Dzieci po kolei przerzucają otrzymane sznurówki przez swoje lewe ramię. Odczytują powstały ze sznurówki kształt.
Na środku sali leży butelka, a wokół niej obrazy symbole. Każdy kręci butelką i odczytuje symbol, który wskazuje butelka. Nauczycielka najpierw prosi dziecko o samodzielną interpretację/objaśnienie symbolu. Jeżeli dzieciom się to nie uda, lub objaśnienie nie będzie zgodne z symbolem, nauczycielka sama opowiada dzieciom o jego znaczeniu.
· Korona - W przyszłości będziesz ważną osobą. Obejmiesz ważne stanowisko. Dzieci łączą się w pary. Każda para dostaje gazetę, na której tańczy do piosenki Fasolek, „Duchy łakomczuchy”. Po chwili nauczycielka prosi, aby dzieci złożyły gazety na pół i starały się nie wychodzić stopą poza nią.
Nauczycielka prosi dzieci, aby poskładały gazety i włożyły je do dużego pudełka, które zaczaruje gazety. Następnie prosi dzieci, aby usiadły w kręgu i powtarzały razem z nią czarodziejskie słowa:
Czary - mary , czar - mary, huuuu, huuuu czary - mary, czary - mary, huuuu, huuu hokus - pokus, hokus - pokus, krzy - krzy, krzy - krzy, abra - kadabra, abra - kadabra, huuu, huuu
Pudło ma podwójne dno, nauczycielka otwiera je z drugiej strony i częstuje dzieci cukierkami w nagrodę za wspólną zabawę. |
Dziecko uważnie słucha wiersza.
Dziecko odpowiada na pytania pełnym zdaniem.
Dziecko wyjaśnia na czym polegają znane przez niego wróżby.
Dziecko reaguje na zmiany w tempie muzyki.
Dziecko podaje nazwę zawodu, zaczynającego się na podaną sylabę.
Dziecko słucha poleceń nauczyciela.
Dziecko ilustruje ruchem piosenkę, równocześnie śpiewając jej tekst.
Dziecko odczytuje powstały ze sznurówki kształt.
Dziecko podejmuje próbę interpretacji symbolu zamieszczonego na kartkach.
Dziecko tańczy pilnując, aby nie wyjść stopą poza określony obszar.
Dziecko powtarza usłyszane słowa i dźwięki. |
|