Solpicowo - centrum polszczyzny. O roli etykiety w życiu mieszkańców Soplicowa.
Słowem, które bardzo często pojawia się w "Panu Tadeuszu" jest słowo ostatni, występuje już w tytule : "Pan Tadeusz czyli ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 i 1812 w 12 księgach wierszem", ostatni klucznik, ostatni stolnik, ostatni serwis, ostatni co tak poloneza wodził. Tak częste używanie tego słowa nie jest przypadkowe. Mickiewicz zdawał sobie sprawę z tego, że szlachta - najważniejsza do tej pory grupa w państwie zaczyna schodzić z areny dziejowej. Z tego właśnie powodu pisząc "Pana Tadeusza" chciał oon ocalić typowe dla tej grupy zwyczaje i obyczaje. Opisał je w sposób szczegółowy i drobiazgowy.
1) Staropolska gościnność
Przestrzegał ją szczególnie sędzia. Każdy gość przybywający do Soplicowa witany był bardzo serdecznie. Zajmowano się starannie nie tylko nim, ale tekże jego służbą i koniem. "Bo sędzia nigdy nie chciał, według nowej mody, odsyłać konie gościom Żydom do gospody". Żaden gość nie był witany w stroju roboczym, Sędzia ubierał zawsze strój galowy.
2) Ścisłe przestrzeganie kolejności w czasie spacerów (na przodzie dzieci, potem Sędzia z Podkomorzyną, obok Podkomorzy z rodziną, następnie panny i młodzież). "I nigdy nie dozwalał, by chybiano względu dla wieku, urodzenia, rozumu i urzędu".
3) Ceremoniał zajmowania miejsca za stołem podczas posiłków
4) Młodzieńcy zobowiązani byli usługiwać pannom i zabawiać ich rozmową (roztargniony Tadeusz nie wykonał tego za co został skrytykowany przez Sędziego)
5) Zwyczaj grzybobrania.. Na grzybobranie ubierano specjalny strój (płócienną opończę i słomkowy kapelusz), obowiązywała również ścisła kolejność, a sygnałem powrotu do domu był dzwonek na obiad.
6) Polowanie rozpoczynało się zawsze bardzo wcześnie bo o 4.30. Juz poprzedniego dnia przygotowywano broń i konia. Przed polowaniem odbywała się zawsze krótka msza, a po niej na rozpoczęcie na rogu grał Wojski. Po zakończeniu ceremonii dzielono się trofeum, a następnie spożywano zrobiony w lesie bigos.
7) Zwyczaj częstowania tabaką
8) Nadawanie tylko dwóch imion żeńskich i męskich (Maciej, Bartek, Kochna, Maryna) oraz przydomków
9) Zwyczaj zajazdu - był to jeden z bezprawnych sposobów egzekfowania wyroków sądowych, wyrównania sęsiedzkich porachunków
10) Opis narodowego stroju dziewczyny szlacheckiej (biała długa spódniczka, zielona spódnica i gorseg, na głowie wianek z rozmarynu)
11) Zwyczaj przestrzegania w czasie uczty kolejności podawania potraw (wódka, wędliny) część mniej oficjalna rozpoczynała się tańcem narodowym - polonezem
12) Zwyczaj podawania czarnej polewki. Była to zupa z kaczej krwi, podawana przez ojca panny, gdy temu nie spodobał się kandydat na męża córki
13) Do 14 roku życia dziewczyny nie były pokazywane światu. dopiero po ukończeniu tego wieku zmieniano ich strój z dziewczęcego na bardziej dorosły. Od tej też pory mogły brać udział w różnych uroczystościach.
14) Młodzi gospodarze w dniu ślubu usługiwali gościom i prostemu ludowi.