Zatwierdzam:
PLAN LEKCJI
Zagadnienia |
Czas |
Uwagi |
|
5 minut |
|
Ogólna charakterystyka środków gaśniczych: Występowanie pożarów powoduje konieczność wypracowania odpowiednich form ich zwalczania. Wymaga to wyposażenia w odpowiedni sprzęt oraz odpowiednie środki gaśnicze. Stosowane środki gaśnicze to związki chemiczne, które wprowadzone do źródła pożaru powodują przerwanie reakcji spalania wskutek oddziaływania fizycznego lub też na drodze reakcji chemicznej. Jak z powyższego wynika, środki gaśnicze z punktu widzenia fizykochemicznego mechanizm gaśniczy można podzielić na:
Woda stanowi podstawowy środek gaśniczy i bywa również stosowana do wytwarzania innych środków gaśniczych, jak para wodna i piana gaśnicza. Przerwanie procesu spalania za pomocą wody polega na obniżeniu temperatury palącego się materiału poniżej granic zapalności oraz odcięciu dopływu powietrza po odparowaniu wody. Zwrócić należy jednakże uwagę na to, że nie zawsze woda może być wykorzystywana w procesie gaszenia. Do podstawowych przeciwwskazań podawania wody należą:
Podczas pożaru konstrukcji budowlanych poza wodą piana jest drugim podstawowym środkiem gaśniczym stosowanym powszechnie przez straże pożarne. Pianą nazywamy zbiór pęcherzyków gazu otoczonych błoną wodnego roztworu środka pianotwórczego. Pianę otrzymuje się przez zmieszanie w odpowiednim stosunku wody, środka pianotwórczego, oraz gazu. Ze względu na sposób wytwarzania piany dzielimy je na: mechaniczne i chemiczne. Piana mechaniczna powstaje pod wpływem gwałtownego zmieszania roztworu środka pianotwórczego z powietrzem (prądnice i wytwornice pianowe, agregaty piany lekkiej). Piana chemiczna powstaje w wyniku reakcji chemicznej (gaśnice pianowe). Rozróżniamy trzy rodzaje piany, pianę ciężką o liczbie spienienia od 20, średnią 20 - 200 i lekką powyżej 200. Stosowanie pary wodnej: Używanie do gaszenia pary wodnej ma miejsce głównie w zakładach przemysłowych, gdzie wykonywana jest ona do celów technologicznych bądź grzewczych. Para wodna posiada niewielkie właściwości chłodzące, a podstawowy mechanizm gaśniczy sprowadza się do rozrzedzenia tlenu w środowisku pożaru, bądź mechanicznego zbicia płomieni, jeżeli podawana jest pod znacznym ciśnieniem.
Działanie gaśnicze CO2 to głównie działanie tłumiące. Obserwuje się też niewielki efekt chłodzenia. Ponieważ nie przejawia właściwości niszczących nadaje się do gaszenia materiałów przedstawiających dużą wartość materialną, kulturalną, dokumentacyjną czy techniczną. Nie należy stosować CO2 do gaszenia tam, gdzie nagromadzone są duże ilości ciepła, oraz do gaszenia pożarów węgla kamiennego, koksu, siarki.
Proszki gaśnicze to substancje stałe w stanie sypkim uodpornione na działanie wilgoci. Odpowiednia wielkość kryształków proszku o bardziej jednorodnym kształcie ułatwia ich tłoczenie oraz uzyskiwanie obłoku, który utrzymuje się w powietrzu upodobnia się fizycznie do pary lub do gazu gaśniczego. Proszki o odpowiednim składzie chemicznym mogą być stosowane do gaszenia urządzeń elektrycznych pod napięciem oraz pożarów metali lekkich. |
30 minut |
|
3. Synteza materiału (podsumowanie). |
5 minut |
|
4. Zakończenie lekcji (podanie literatury, wskazówek do samokształcenia). |
5 minut |
|
KONSPEKT ZAJĘĆ
Przedmiot: Taktyka działań gaśniczych
Temat: Środki gaśnicze.
Cel zajęć:
Poznawczy
Poznanie poszczególnych rodzajów środków gaśniczych.
Wychowawczy
Przybliżenie znajomości gaszenia różnymi rodzajami środków gaśniczych.
Kształcący
Umieć scharakteryzować poszczególne typy środków gaśniczych.
Typ lekcji: poznanie nowego materiału
Forma pracy: zbiorowa
Metoda pracy: wykład
Czas trwania lekcji: 45min.
Wykaz literatury: podręczniki do taktyki gaśniczej