W przypadku nowoczesnych łożysk o wysokiej jakości nominalna lub podstawowa trwałość może znacznie się różnić od rzeczywistej trwałości eksploatacyjnej w danym zastosowaniu. Trwałość eksploatacyjna danego łożyskowania zależy bowiem od wielu czynników, takich jak smarowanie, poziom zanieczyszczeń, niewspółosiowość, właściwy montaż oraz środowisko pracy.

Z tego względu norma ISO 281:1990/Poprawka 2:2000 (ISO 281:1990/Amd 2:2000) zawiera, oprócz równania trwałości nominalnej, także równanie trwałości zmodyfikowanej. We wzorze tym występuje współczynnik korekcyjny uwzględniający warunki smarowania, zanieczyszczenie łożyska i granicę wytrzymałości zmęczeniowej materiału.

Norma ISO 281:1990/Poprawka 2:2000 pozwala jednocześnie producentom łożysk proponować odpowiednią metodę wyznaczania współczynnika modyfikacji trwałości na podstawie warunków pracy łożyska. Współczynnik modyfikacji trwałości a_SKF wykorzystuje koncepcję granicznego obciążenia zmęczeniowego P_u podobną do koncepcji stosowanej w obliczeniach innych elementów maszyn. Wartości granicznego obciążenia zmęczeniowego są podane w tabelach wyrobów. Ponadto, współczynnik modyfikacji trwałości _SKF uwzględnia warunki smarowania (stosunek lepkości κ) i poziom zanieczyszczeń (wskaźnik stopnia czystości η_c), które są odzwierciedleniem warunków pracy łożyskowania.

Równanie określające trwałość niminalną wg SKF jest zgodne z normą ISO 281:1990/Amd 2:2000

L_nm = a₁ a_SKF L₁₀ =a₁ a_SKF (C/P)^p

Jeśli prędkość jest stała, trwałość może być wyrażona w godzinach pracy przy użyciu równania

L_nmh = a₁ a_SKF 10⁶/(60n) L₁₀

W niektórych przypadkach lepiej wyrazić trwałość łożyska w jednostkach innych niż miliony obrotów lub godziny. Na przykład trwałość łożysk zestawów kołowych używanych w pojazdach drogowych i szynowych jest zwykle wyrażana w kilometrach przebiegu. W celu ułatwienia przeliczania trwałości łożyska na różne jednostki, w tabeli 2 zostały podane najczęściej stosowane jednostki i ich przeliczniki.

---