Mahamangala Sutta
(Sutta o Najwyższych Dobrodziejstwach)
(Khp 5)
Tak oto słyszałem:
Pewnego razu Wzniosły przebywał w klasztorze Anathapindiki, w Gaju Jeta, w pobliżu
Savatthi. Kiedy minęła znaczna część nocy pewne bóstwo, które prześcigało splendor całego Gaju Jeta, przybyło przed oblicze Wzniosłego. Zbliżywszy się z czcią oddało szacunek i zatrzymało się. I tak stojąc zwróciło się do Wzniosłego w te słowa:
Wiele bóstw i ludzi, pragnąc dobra rozważa nad Dobrodziejstwami. Upraszam zatem, powiedz mi Najwyższe Dobrodziejstwo!
[Na to odrzekł Buddha]
Nie obcować z głupcami, obcować z mędrcami i szanować tych, którzy są warci szacunku - oto Najwyższe Dobrodziejstwo.
Zamieszkiwać w odpowiedniej okolicy, czyniąc chwalebne czyny w przeszłości i iść dobra drogą - oto Najwyższe Dobrodziejstwo.
Mądrość, zręczność, dyscyplina i uprzejma mowa - oto Najwyższe Dobrodziejstwo.
Wspierać ojca i matkę, milować żonę i dzieci, oraz spokojne zajęcie - oto Najwyższe Dobrodziejstwo.
Hojność, prawe zachowanie, pomoc rodzinie i nieskazitelny czyn - oto Najwyzsze Dobrodziejstwo.
Powstrzymywać się i stronić od zła, powściągliwość w zażywaniu intoksyków i niezłomność w cnocie - oto Najwyższe Dobrodziejstwo.
Szacunek, pokora, zadowolenie, wdzięczność i wlaściwe wysłuchiwanie Dhammy - oto Najwyższe Dobrodziejstwo.
Cierpliwość, posłuszeństwo, uszanowanie dla Saman'ów (Uświęconych) i religijna dyskusja we właściwym okresie - oto Najwyższe Dobrodziejstwo.
Samokontrola, świątobliwe życie, postrzeganie Szlachetnych Prawd i urzeczywistnienie Nibban'y - oto Najwyższe Dobrodziejstwo.
Ten, którego umysł nie będzie się trwożył w kontakcie z nieprzewidzainymi okolicznościami świata, wolny od zmartwień, wolny od splamień - oto Najwyższe Dobrodziejstwo.
Aby wypełniły się sprawy takie jak: być zawsze niepokonanym, zawsze szczęśliwym - oto są Najwyższe Dobrodziejstwa