PAKOWANIE PLECAKA
Pakowanie rzeczy do plecaka jest tylko z pozoru proste. Zajmuje dwa do trzech razy więcej czasu niż to było zaplanowane. Zabierz się za nie na dzień przed wyjazdem. Niektóre rzeczy takie jak śpiwór, odzież polarowa itp., źle się kompresują, jeśli do plecaka są ładowane prosto z szafy. Lepiej jest je skompresować a nawet próbnie włożyć do plecaka na dzień przed właściwym pakowaniem.
Podczas pakowania bądź pesymistą: deszcz będzie padał nieustannie, temperatura spadnie poniżej zera, będzie padał śnieg (tak! w lipcu!), nie będzie szans na wysuszenie przemoczonej odzieży itd. Zabierz więc rozsądny zapas ciepłych rzeczy. Wzięcie dodatkowego swetra, wełnianej czapki, szalika i rękawiczek nie jest przesadą. Na trzy- czy czterotygodniowy wyjazd spokojnie wystarcza plecak 80 l. Jeśli okaże się, że nie wszystkie rzeczy mieszczą się, z części z nich zrezygnuj. Oprócz podręcznego bagażu na czas podróży autobusem, wszystkie inne rzeczy powinny mieścić się w plecaku lub w ostateczności być do niego przytroczone. Jeśli już coś musisz przytroczyć, zrób to solidnie.
W trosce o swój kręgosłup nie ładuj nań więcej niż 30 kg. Ciężkie rzeczy umieszczaj w dolnej części plecaka, blisko pleców. Staraj się aby zawartość nie grzechotała przy każdym kroku, bo inaczej możesz innych doprowadzić do szału.
Pamiętaj, że nie ma plecaków nieprzemakalnych. Podczas pakowania należy zabezpieczyć rzeczy przed zamoknięciem. Absolutnie nie możesz dopuścić do zamoknięcia krytycznych rzeczy, tzn. dokumentów i pieniędzy, śpiwora, zapałek i zapalniczki, suchej rezerwy odzieży, jedzenia. Wszystkie rzeczy, które mają przetrwać próbę wody, włóż do przynajmniej podwójnej torby foliowej. Używaj dostatecznie mocnych toreb foliowych, aby nie porwały się wszystkie podczas wyjazdu. Nieźle spisują się w tych zastosowaniach niektóre rodzaje toreb na śmieci. Pakując plecak pamiętaj o tym, że podczas podróży może on być umieszczony w bagażniku autobusu. Dlatego takie rzeczy jak dokumenty, pieniądze, aparat fotograficzny, nóż, latarkę, gwizdek, ciepłe okrycie oraz prowiant na drogę należy mieć przy sobie w osobnej torbie.
Nie zabieraj rzeczy, o których wiesz, że się prują, drą, rozlatują, nie działają. Lepiej zainwestować nieco więcej w sprzęt i odzież, zamiast skazywać siebie i innych na wielodniową udrękę. Staraj się nie zabierać rzeczy wrażliwych na zgniecenie. Te, które musisz wziąć, zapakuj tak, aby przetrwały upadek plecaka bądź siadanie na nim.
Sprawdź stan sprzętu odpowiednio wcześnie przed wyjazdem aby mieć czas na naprawę lub znalezienie czegoś w zamian.
Dobre pakowanie plecaka jest sztuką, którą trzeba opanować, aby wędrówka była przyjemnością, a nie udręką. Pakując plecak powinno się pamiętać, że:
Na spód kładzie się duże objętościowo przedmioty (np. śpiwór, buty, kociołek), w środku lokuje się rzeczy ciężkie (woreczki z żywnością, puszki z konserwami), a na wierzch - lekkie i takie, które zawsze muszą być pod ręką (dokumenty, aparat fotograficzny, kurtka przeciwdeszczowa, itp.)
Lepiej jest unikać układania rzeczy kanciastych (blaszane puszki, pudeła, butle) od strony pleców, gdyż zawsze istnieje możliwość uciążliwego uwierania w plecy. Z kolei butle gazowe lepiej trzymać w środku plecaka, dodaktowo owinięte czymś miękkim - zmniejsza się wtedy do minimum możliwość ich ewentualnego przebicia.
Drobne przedmioty, dokumenty, mapy, najlepiej schować do górnej klapy plecaka.
Po zapakowaniu plecaka, należy trochę z nim pochodzić, aby uchwycić i poprawić wszelkie ewentualne niedociągłości pakowania, które odczuło się w marszu. Należy też zwrócić baczną uwagę na poprawne ustawienie wszystkich szelek.
Karimatę, namiot przypinać na zewnątrz, zawsze pionowo, po bokach plecaka. Dość powszechnie spotykane poziome mocowanie karimaty, na górze, czy dole plecaka bardzo utrudnia wędrówkę przez zarośnięty teren - np. kosodrzewina w Gorganach :-). Dodatkowo karimata bardzo się wtedy niszczy. Dobrze jest kupić lub uszyć pokrowiec na karimatę - znacznie przedłuży to jej żywot.
Przypinanie do plecaka całej masy rozmaitych przedmiotów (maskotek, kubków, itp.) bardzo owe przedmioty niszczy, naraża na zgubienie, a czasem nawet utrudnia poruszanie się. No i nie jest to już takie modne jak niegdyś.
Pakowanie i noszenie plecaka to rzecz niełatwa, szczególnie gdy na wędrówkę zabiera się namiot, śpiwór, przybory do gotowania i całą masę innych, przydatnych na dłuższej wędrówce rzeczy. Dopiero po odbyciu kilku wypraw turysta pieszy zdobywa wprawę i doświadczenie jak i co pakować. W wędrówkach grupowych należy uwzględnić nieco inne wyposażenie turystów. Ilość niektórych przedmiotów można wtedy ograniczyć. Np. nie ma potrzeby, by każdy z uczestników miał własny namiot, kuchenkę, siekierę czy apteczkę. Wystarczy w zupełności jeden kociołek na kilka osób, jedna siekera czy saperka na zespół. Zamiast apteczek indywidualnych zabiera się wspólną, większa, dla całego zespołu. Można natomiast zabrać więcej przewodników, map, czy folderów informujących w bardziej sczegółowy sposób o eksplorowanym terenie. Wspólne wyposażenie najlepiej rozdzielić pomiędzy uczestników wyprawy (np. namiot - jedna osoba niesie tropik i sypialnię, druga maszty, szpilki i śledzie), ewentualnie nosić je na zmianę.
Regulowanie szelek w plecaku
Prawidłowo (patrz wyżej) zapakuj plecak, ładunkiem około 15-20 kg, poluzuj wszystkie taśmy nośne i załóż na siebie.
Dopasuj pas biodrowy (1), tak by był ułożony nieco powyżej kości miednicy, w linii paska spodni. Na nim opierała się będzie większość, (nawet do 80%), ciężaru ładunku. Dociągnij taśmę pasa biodrowego i paski stabilizujące dół plecaka (2), by ładunek nie przechylał się na boki.
Wyreguluj długość pasów barkowych (3). Pamiętaj, że ramiona powinny być odciążone, dlatego pasy powinny być tylko lekko napięte. Jeśli są zbyt luźne, trzeba skrócić ich długość lub obniżyć punkt zaczepienia. Podnieś go jeśli garbisz się pod naciskiem plecaka.
Dociągnij paski stabilizujące ramiączka (4). Są one bardzo ważnym elementem nośnym - pomagają utrzymać plecak w pionie (prawidłowo dociągnięty nie przechyla się na boki) i właściwie umieszczają pasy barkowe na ramionach (nie spadają). Zbytnie dociągnięcie pasków powoduje przenoszenie obciążeń na ramiona.
Dopasuj i zapnij pas piersiowy (5). Powinien znajdować się on na wysokości środkowej części mostka (u kobiet z konieczności nieco wyżej) i lekko napięty trzymać pasy barkowe cały czas w tej samej odległości od siebie.