Ból po usunięciu pęcherzyka żółciowego (forum: eChirurgia.pl)

4 tygodnie temu przeszłam laparoskopowe usunięcia pęcherzyka żółciowego. 2tygodni odczuwam identyczne dolegliwości jak wtedy, kiedy miałam kamicę pęcherzykową.Boli mnie prawym boku na plecach jest to raczej punktowy ból. Identyczne bóle, chociaż bardziej intensywne odczuwałam przed zabiegiem.Boje się żeby nie dostała ataku.Ja chodzę sporo tak samo jak po operacji,lekarze kazali dużo chodzić, ale strasz nie się meczę, po operacji , też chodziłam i lepiej się czułam . Jakby mnie kamień uwierał. Lekarze zgodnie stwierdzili, że to kamica daje takie objawy. trzymam się diety ,nie jem innych pokarmów.panie doktorze co mi jest ?Czy taki ból może się pojawić już po zabiegu?

Trudno mi określić co się może dziać bez badania. Bóle czasami po takim zabiegu utrzymują się nawet do 3 miesięcy, ale powinny powoli się wycofywać. Trzeba zastanowić się nad wykonanie badań kontrolnych czyli USG jamy brzusznej, we krwi:poziomu bilirubiny, ASPAT,ALAT, FA, GGTP, alfaamylazy. Trzeba by wykluczyć kamicę resztkową po zabiegu. O badaniach musi zadecydować lekarz prowadzący.

Jestem 6 tygodni po usunięciu pęcherzyka metodą laparoskopową. Cały czas występuje lekka opuchlizna i odczuwam stały ból w prawym podżebrzu. Jest to ból o różnym natężeniu – nasila się podczas długiego przebywania w pozycji siedzącej, w trakcie pochylania się lub dotyku bolącego miejsca. Czasami łapie mnie bolesny skurcz, który przechodzi po kilku minutach. Pomimo tego, że stosuję nadal dietę oraz zażywam Espumisan, po wypiciu lub zjedzeniu czegoś (w niewielkich ilościach) często wszystko mi się odbija i pojawia się odczucie przepełnienia.
Badanie USG brzucha nie wykazało żadnych niepokojących zmian ( Wątroba, trzustka i śledziona -niepowiększona, drogi żółciowe- nieposzerzone, PŻW ok.3- 4 mm średnicy, brak złogów). Natomiast zostało przeprowadzone w trudnych warunkach z powodu dużej ilości gazów w jelitach. Jestem tym wszystkim zaniepokojona, nie wiem, czy powinnam powtórzyć badanie USG czy nie ma takiej potrzeby.
Czy w/w objawy mogą być przejściowe, bo wynikają z dostosowania się organizmu do innego sposobu funkcjonowania (tj. bez pęcherzyka) i w związku z tym konsultacja z lekarzem jest bezcelowa bo dolegliwości po jakimś czasie mogą same ustąpić

Na pewno należny skonsultować się w tej sprawie z lekarzem. Jeśli w USG jamy brzusznej nie stwierdzono żadnej patologii może trzeba poszukać patologii w zakresie żołądka lub dwunastnicy (ewentualnie zaleci lekarz gastroskopię

Witam Panie Doktorze, mam 30 lat. Krótka charakterystyka mojego przypadku: cholecystektomia laparoskopowa, drenaż metodą Redona, po trzech dniach relaparoskopia, odessanie krwi i skrzepów z powodu dużego wycieku krwi do pojemników drenażowych. Po trzech dniach wypisana do domu z płynem o wym. 42x30mm w zatoce douglasa oraz ok 150 ml klarownego płynu w prawej jamie opłucnowej. Czy te płyny są czymś normalnym po takim zabiegu czy to znowu mój pech i kolejne komplikacje

Płyny po takich operacjach mogą powstać w zakresie jamy brzusznej oraz opłucnej. Tak zdarza się nader często. Obecnie należy zastosować się do zaleceń chirurgicznych. Zbiorniki płynowe powinny się wchłonąć. Będzie zapewne jeszcze wykonane kontrolne USG wg zaleceń lekarza prowadzącego

Miesiąc temu laparoskopowo miałam usunięty pęcherzyk żółciowy. Zabieg odbył się bez komplikacji, trzymałam diete przez miesiąc. Od 2 tygodni czuję kwaśny smak w ustach, często pieczenie w gardle, taki ciężki żoładek jakbym była przejedzona. Nadmienię, że nie chce mi się jeść, teraz próbuje dietę rozszerzać, ale opisane objawy dokuczają mi. Raz wzięłam tabletkę ranigastu, ale nie pomogło. Proszę o radę, jak mogę sobie pomóc? Czy to jest norma i jak długo taki stan może trwać. Mam 30 lat.

Oczywiście należy już powoli wrócić do poprzednich nawyków żywieniowych (może dieta utrzymana po cholecystektomii spowodowała takie zaburzenia). Możliwe, że doszło także do zapalenia błony śluzowej żołądka lub dwunastnicy. W takim wypadku same leki typu H2 blokerów (Ranigast) mogą nie wystarczyć. Być może trzeba zastosować inhibitory pompy protonowej. Z tym problemem należy zwrócić się do lekarza, gdyż może zadecydować np. o wykonaniu kontrolnym USG jamy brzusznej lub/i gastroskopii.

Jestem 10-tą dobę po laparoskopowym usunięciu pęcherzyka żółciowego mimo to cały czas odczuwam silne bóle w prawym nadbrzuszu promieniujące do pleców i barku, nasilają się w trakcie oddechu. Mam też podwyższoną temperaturę szczególnie wieczorem - 37,6. W zrobionym po zabiegu USG nie stwierdzono poszerzenia przewodów żółciowych. Mam również podwyższone wyniki - amylaza - 132 i lipaza 85. Co może być przyczyną moich dolegliwości

Ból taki może być spowodowany podrażnieniem trzustki po zabiegu. Świadczy właśnie o tym podniesiony poziom amylazy i lipazy, która występuje w czasie zapalenia trzustki. Musisz z tym wynikiem skonsultować się z lekarzem. Trzeba będzie zastosować dietę trzustkową, leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, antybiotyk, leki zmniejszające wydzielanie soku żołądkowego. Lekarz może także zadecydować o hospitalizacji

Usunięto mi pęcherzyk żółciowy. Po 2 dniach od wyjścia ze szpitala rana w okolicy pępka zaczerwieniła się i przy dotyku bardzo bolała. Stwierdzono, że wytworzył się krwiak, który został nakłuty i założono mi dren (nazwano to gumką) i w tej chwili cały czas zmieniam opatrunki, bo jest wyciek ropno-krwisty. Jak długo może to potrwać i czy to kiedykolwiek się skończy? Męczące jest robienie opatrunków 3-4 razy dziennie. Co jest powodem takiego stanu

Niestety krwiak, który powstał po zabiegu musiał się nie wchłonąć tylko zropiał. W czasie laparoskopii rana okolicy pępka jest silnie narażona na urazy. Przez tą ranę wprowadza się kamerę, a na koniec zabiegu usuwa się przez nią pęcherzyk żółciowy wraz z kamieniami. Okolica pępka jest też trudna do utrzymania dokładnej higieny, dlatego nietrudno o zakażenia. W czasie usuwania pęcherzyka żółciowego często dochodzi także do zakażenia podczas kontaktu zapalnie zmienionego pęcherzyka z powłokami brzusznymi. To typowe i częste powikłanie. Zropiałego krwiaka trzeba naciąć i sączkować (tak właśnie jest Pani leczona), zmieniać często opatrunki i oczywiście stosować odpowiednią antybiotykoterapię (najlepiej zgodną z posiewem). Leczenie trwa różnie długo. Najczęściej tydzień do dwóch tygodni.

Jestem 8 tygodni po laparoskopowym usunięciu pęcherzyka żółciowego. Przez ostatnie 2 dni miałam skurcze w prawym podżebrzu, które same ustąpiły. Ale obawiam się, że się powtórzą i martwi mnie czym były spowodowane. Myślę, że te skurcze nie mają nic wspólnego z przebytym zabiegiem. Może to tylko były takie napadowe kolki jelitowe. Normalna rzecz, która samoistnie ustępuje. Czasami się pojawiają i ustępują same. Nie ma się na to wpływu.
Jeśli jednak te skurcze będą się często powtarzać lepiej zgłosić się do lekarza, który Panią dokładnie zbada

Bardzo proszę o odpowiedź w poniższej kwestii. 13 listopada przeszłam planowany laparaskopowy zabieg chirurgiczny usunięcia woreczka żółciowego z kamieniami. Po wyjęciu drenu w 2 dobę po operacji wyszłam już ze szpitala. Do chwili obecnej mam bóle z tyłu pleców (vis a vis blizny przy woreczku).Nie mogę leżeć, spać na prawym boku, czasami i na plecach. Ból ustępuje w pozycji pionowej ale przy głębszym oddechu, ziewaniu znów się pojawia. Czy to ma tak być czy coś może jest nie tak. Ponadto w zasadzie cały czas mam luźne stolce - dlaczego. Dodam, że nie rozmawiał ze mną po operacji żaden lekarz. Dostałam tylko wypis ze szpitala z informacją o miesięcznej diecie i unikaniu wysiłku fizycznego.

Czy tym dolegliwościom towarzyszy gorączka? Dla pewności może Pani spróbować skontaktować się z lekarzem i upewnić się czy wszystko jest w porządku badaniem usg.

Wiadomo każdy przypadek jest inny , u mnie była ta sama sytuacja a nawet powiem gorsza, Towarzyszyły mi wymioty ,po każdym posiłku, nawet do tego stopnia, ze po operacji woreczka/ miałam gorsze bole niż przed. Moi Rodzice nie mogli patrzeć na moje cierpienie/ * obleganie kibelka przez 2 godziny /torsje/ Wzywaliśmy pogotowie -to zabieramy do szpitala, broniłam sie, to dam pani po raz ostatni zastrzyk, spokój 4 -6 godz, nawroty .Więc zmuszona byłam iść do dobrego specjalisty , który po 5 miesiącach mnie z tego wyprowadził

Laparoskopowe usunięcie pęcherzyka żółciowego (http://zapytaj.com.pl/Category/004,004/2,4753025,Na_czym_polega_operacja_kamyczkow_w_woreczku_zolciowym_.html)
CO POWODUJE CHOROBY PĘCHERZYKA ŻÓŁCIOWEGO?
* Dolegliwości ze strony pęcherzyka żółciowego są zwykle powodowane przez obecność złogów - kamieni zbudowanych z cholesterolu i kwasów żółciowych które powstają w pęcherzyku i drogach żółciowych.
* Nie jest jasna przyczyna powstawania kamieni żółciowych
* Nie jest znana metoda zapobiegania powstawaniu kamieni żółciowych.
* Kamienie mogą blokować odpływ żółci z pęcherzyka żółciowego powodując obrzęk i ostry ból brzucha, wymioty, niestrawność, czasami gorączkę.
* W sytuacji gdy kamienie blokują główne drogi żółciowe powstaje żółtaczka.
CZEGO MOŻNA SPODZIEWAĆ SIĘ PO ZABIEGU?
* Jak po większości zabiegów po operacji może wystąpić ból. Mogą również występować nudności i wymioty.
* Gdy pacjent toleruje dietę płynną, może opuścić szpital tego samego dnia lub następnego dnia po zabiegu operacyjnym.
* Wstanie z łóżka i chodzenie jest zalecane tak wcześnie jak to możliwe. Pacjent może usunąć opatrunki i kąpać się pod prysznicem 1 dzień po zabiegu operacyjnym.
* Zwykle powrót do normalnej aktywności życiowej następuje w przeciągu 1 tygodnia,
(prowadzenie samochodu, wchodzenie po schodach, podnoszenie niewielkich ciężarów).
* Wystąpienie gorączki, zażółcenie skóry lub twardówek, narastający ból brzucha, wzdęcie, nudności i wymioty oraz wydzielina z miejsc ran operacyjnych mogą być objawami powikłań pooperacyjnych. W przypadku ich wystąpienia niezwłocznie skontaktuj się z Twoim lekarzem.
* W większości przypadków pacjenci opuszczają szpital następnego dnia po zabiegu, niektórzy mogą wyjść do domu nawet wieczorem w dniu zabiegu.
* Większość pacjentów po zabiegu cholecystektomii laparoskopowej może powrócić do pracy w po upływie 7 dni, zależy to oczywiście od charakteru wykonywanej pracy. Ciężka praca fizyczna wymaga dłuższego okresu rekonwalescencji. Pacjenci po zabiegu tradycyjnym wracają do pracy 4-6 tygodni po zabiegu.
* Zgłoś się na wizytę kontrolną w okresie 2 tygodni od zabiegu.
JAKIE MOGĄ BYĆ POWIKŁANIA POOPERACYJNE
Ilość powikłań po zabiegu laparoskopowej cholecystektomii jest stosunkowo niewielka i ustępują one zwykle bardzo szybko. Przed każdym zabiegiem operacyjnym upewnij się że Twój chirurg ma odpowiednie doświadczenie do przeprowadzenia tego typu zabiegu.
Do powikłań laparoskopowej cholecystektomii należą: krwawienie, infekcje, choroba zatorowo-zakrzepowa, choroby układu krążenia. Przypadkowe uszkodzenie innych przyległych struktur anatomicznych takich jak jelito cienkie jest jednym z powikłań które wymaga naprawczego leczenia chirurgicznego. Wyciek żółci z drobnych przewodzików wątroby jest powikłaniem które zdarza się bardzo rzadko.
Liczne badania naukowe jasno udokumentowały że ilość powikłań po cholecystektomii laparoskopowej jest porównywalna z ilością powikłań obserwowanych po zabiegach tradycyjnych.
KIEDY NALEŻY SKONTAKTOWAĆ SIĘ Z LEKARZEM?
Skontaktuj się z Twoim lekarzem w przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych objawów:

- Gorączka powyżej 39 C
- Krwawienie
- Narastające wzdęcie brzucha
- Ból który nie mija po zażyciu leków przeciwbólowych
- Nudności lub wymioty
- Dreszcze
- Przewlekły kaszel lub brak tchu
- Ropna wydzielina z którejkolwiek z ran pooperacyjnych
- Powiększające się zaczerwienienie wokół ran pooperacyjnych
- Jeżeli nie możesz jeść lub pić

Jeżeli masz pytania odnosnie wskazań do operacji, alternatywnych metod postępowania, opłaty za operację lub pokrycia kosztów przez kompanię ubezpieczeniową, bądź też odnośnie treningu i doświadczenia chirurga, nie wahaj sie zadać tych pytań chirurgowi lub jego asystentom. Jeśli masz pytania odnośnie operacji lub postępowania w okresie pooperacyjnym, zapytaj o nie chirurga przed lub po operacji.

Zespół dolegliwości po wycięciu pęcherzyka żółciowego

Niektórzy chorzy, u których z zasadnych wskazań lekarskich usunięto pęcherzyk żółciowy, czyli wykonano cholecystektomię, odczuwają nadal pewne dolegliwości, mimo że sam zabieg operacyjny został zupełnie poprawnie wykonany.

Dolegliwości te nazywamy „zespołem po cholecystektomii”. Często sam chory nie potrafi jednoznacznie określić, czy są to dolegliwości będące kontynuacją tej samej choroby, która była wskazaniem do usunięcia pęcherzyka żółciowego, czy też nowa choroba, czy wreszcie pozostają one w związku z przebytą operacją. Odsetek takich chorych spośród operowanych jest niewielki (10-15%). Należy wszystkim uświadomić, że poddający się tego typu operacji uniknęli groźnych, czasem niebezpiecznych i nieodwracalnych powikłań w przyszłości, w postaci np. bardziej dokuczliwych napadów bólowych, uciążliwych żółtaczek czy rozrostów nowotworowych.
Objawy

Wśród dolegliwości odczuwanych przez niektóre osoby po wycięciu pęcherzyka żółciowego wymienia się:
• utrzymującą się nadal niestrawność,
• mierne bóle w prawym podżebrzu lub nadbrzuszu,
• powikłania zapalne,
• powtarzające się ataki kolki żółciowej,
• nawracającą w różnym stopniu nasilenia żółtaczkę itd.

Wśród przyczyn tego zespołu dolegliwości wymienić należy:
• dyskinezę dróg żółciowych,
• utrzymujące się zakażenie bakteryjne lub pasożytnicze (np. lamblioza),
• zapalenie trzustki,
• zapalenie trzustki przewlekłe,
• pozostawione lub powstałe od nowa kamienie w przewodach żółciowych (wobec osobniczych skłonności metabolicznych),
• błędy dietetyczne,
• „rzadszą” żółć u osób po cholecystektomii, nie zagęszczoną w pęcherzyku i tym samym „mniej wartościową”, a więc mniej efektywną w procesie trawienia, tj. emulgacji tłuszczów.

Biorąc pod uwagę te stwierdzenia, chorzy pozbawieni pęcherzyka żółciowego powinni przestrzegać ogólnych zasad postępowania dietetycznego w chorobach wątroby i dróg żółciowych. Posiłki powinny być spożywane w małych ilościach, co najmniej 5 razy dziennie, z ograniczeniem tłuszczów do niezbędnego minimum.
Leczenie

Opisany zespół dolegliwości zwykle po pewnym czasie ustępuje, lub też dolegliwości te są znacznie łagodniejsze. W razie ich przewlekłego utrzymywania się i dokuczliwości należy zgłosić się na kontrolne badania lekarskie. Najlepiej tam, gdzie wykonywany był zabieg operacyjny. Wskazane jest wówczas wykonanie badań w kierunku stwierdzenia lub wykluczenia stanu zapalnego lub złogów w drogach żółciowych. W razie ich wykluczenia niezbędne są badania zmierzające do ustalenia właściwej przyczyny tych dolegliwoś

Zapobieganie
Wśród zaleceń zmierzających do ograniczenia tych dolegliwości w warunkach domowych wymienić należy:
• Odżywianie się według podanych zaleceń.
• Unikanie obciążających wysiłków fizycznych.
• Unikanie nadmiernych stresów i emocji.
• Stosowanie zaleconych przez lekarza preparatów rozkurczowych, sedatywnych oraz wspierających proces trawienia, zwłaszcza tłuszczów.
Nawrotom kamicy w drogach żółciowych, tzw. kamicy przewodowej, można zapobiegać m.in. przez unikanie pokarmów z nadmiarem cholesterolu (np. żółtek) oraz stosowanie leków żółciopędnych.
Wskazówki dietetyczne
Dieta zarówno w stanach zapalnych, marskich i wszelkich innych uszkodzeniach miąższu wątroby, jak i w schorzeniach dróg żółciowych ma na celu z jednej strony oszczędzanie miąższu wątroby, a z drugiej ułatwianie jej podstawowych funkcji fizjologicznych. Stanowi ona cenne i znaczące uzupełnienie leczenia farmakologicznego.

Podstawową zasadą jest nieobciążanie komórek wątroby i niezwiększanie zapotrzebowania na żółć, przy zapewnieniu w pokarmach dostatecznej ilości węglowodanów, białek i witamin oraz niezbędnej ilości tłuszczów.

Stany ostre i ciężkie wymagają zazwyczaj pobytu w szpitalu, gdzie w zależności od ciężkości i okresu choroby chory ma zapewnioną odpowiednią dietę.
W stanach przewlekłych u osób pozostających w domu należy w postępowaniu dietetycznym stosować się do określonych, przedstawionych poniżej w skrócie, zaleceń lekarskich.
• Zazwyczaj podaje się potrawy gotowane w wodzie i na parze lub duszone bez tłuszczu.
• Zabrania się podawania potraw smażonych, ciężko strawnych, tłustych, „podbijanych” śmietaną, zagęszczanych zasmażką.
• Zupy i sosy powinny być przygotowywane na wywarach z jarzyn.
• Produkty spożywcze muszą być świeże, nie konserwowane, nie peklowane, nie syntetyczne, urozmaicone, łatwo strawne, obfite witaminowo.
• Pokarmy ciężko strawne, wzdymające oraz ostre przyprawy i używki powinny być wyłączone.
• Alkohole, piwa, wina itp. są wykluczone.
• Nie zaleca się też cebuli i czosnku.
• Jako dobrze przyswajalne zaleca się białko z jaj, z ograniczeniem ilości żółtka, które działając korzystnie przez obkurczanie pęcherzyka żółciowego i zwiększanie odpływu żółci może jednocześnie wyzwalać napady kamicy żółciowej, jako skutek przemieszczania się z „prądem” żółci mniejszych lub większych złogów w drogach żółciowych (nie zawsze w sposób swobodny).
• Posiłki powinny być wzbogacane witaminami z grupy B oraz witaminami C, A, K i E podawanymi zarówno w postaci naturalnej, jak i w postaci preparatów farmakologicznych.
• Soki owocowe zalecane w celu zapewnienia podaży witamin - zwłaszcza witaminy C - podaje się na surowo, lekko podgrzane (do temperatury nie przekraczającej ok. 40°C), pamiętając o tym, że zbyt mocne podgrzanie powoduje znaczne straty witaminy C. Pieczywo powinno być czerstwe.
• W celu zwiększenia wydzielania żółci zaleca się też w miarę obfitą podaż płynów (herbata, mleko, soki, kompoty). Posiłki nie powinny być obfite, podawane 4-6 razy dziennie.

Chorzy z cholestazą, tzn. z zastojem żółci w drogach żółciowych (wraz z pęcherzykiem żółciowym) w następstwie dyskinezy lub  złogów w ich świetle - mimo ryzyka wyzwolenia napadu kolki - mogą spożywać w ograniczonej ilości pokarmy pobudzające czynność ruchową pęcherzyka żółciowego i pozostałych dróg żółciowych, tj. czekoladę, kakao, ostre przyprawy, śmietanę, jaja, pokarmy tłuste lub smażone jako czynniki wzmagające odpływ żółci, a więc zmniejszające jej zaleganie, ale prowokujące napad kolki wątrobowej.

Postępowanie takie jest jednak kategorycznie przeciwwskazane w przypadku mechanicznej niedrożności dróg żółciowych w następstwie np. kamieni, zrostów, zaciśnięcia lub zarośnięcia światła przewodów żółciowych, uniemożliwiających odpływ żółci. Wiodącym objawem są zupełnie odbarwione stolce. Postępowanie takie może tylko wyzwalać lub potęgować dolegliwości bólowe.
Tryb życia
Zalecany tryb życia, który zapobiegałby zaostrzeniom lub nawrotom opisanych stanów chorobowych, musi być dostosowany do stopnia nasilenia dolegliwości i zaawansowania choroby.
Szczegółowe zalecenia każdorazowo ustala lekarz, a w razie przeoczenia przez niego tych informacji powinien być on o to przez zainteresowanego zapytany.
Wśród ogólnych zaleceń należy podkreślić:
• Przy względnie dobrym samopoczuciu leżenie w łóżku jest zbędne i niekonieczne.
• Przy braku subiektywnie odczuwanych dolegliwości chorzy mogą wykonywać w tolerowanym przez organizm zakresie obowiązki zawodowe, pod warunkiem, że nie jest to praca fizyczna powodująca odczuwalne zmęczenie i wyzwalająca zdenerwowanie, czy też wyczerpanie nerwowe.
• Konieczny jest regularny, wydłużony sen nocny oraz odpoczynek w pozycji leżącej w ciągu dnia

Dieta w chorobach pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych

Produkty niezalecane

- napoje - mocna kawa ziarnista, napoje gazowane
- chleb, pieczywo - świeży chleb, torty, ciasto francuskie, wypieki smażone na tłuszczu (pączki, faworki, makaroniki, naleśniki)
- cukier, słodycze, sacharyna (słodzik) - słodycze (cukierki, czekolada, pralinki lub czekoladki)
- owoce - niedojrzałe owoce, śliwki, agrest, porzeczki, jabłka i gruszki ze skórką
- przyprawy, sosy przyprawione korzeniami, ziła - ostra musztarda, pieprz, papryka w większych ilościach, angielskie sosy z esencji
- mięso, drób, dziczyzna - tłuste mięso wołowe, cielęce, wieprzowe, baranie, mięso mocno peklowane, mięso mocno przypieczone, panierowane, mięso wypiekane na tłuszczu, tłusty drób (gęś, kaczka)
- mleko, produkty mleczne - zawierający bardzo dużo tłuszczu ser, mocno przyprawione gatunki serów
- wędliny - mocno wędzone gatunki kiełbas, mielone mięso wieprzowe, mięso siekane
- zupy, sosy - tłusty rosół, majonez, sosy masłowe, wywary z kości
- tłuszcze do smarowania, oleje - smalec, łój, słonina, margaryny twarde (w kostakach)
- ryby, skorupiaki - karp, śledź, węgorz, makrela, łosoś, halibut, turbot, tuńczyk w oleju, sardynki w oleju
- ziemniaki - frytki, sałatka ziemniaczana z majonezem, placki ziemniaczane, smażone ziemniaki
- warzywa, sałatki - cebula surowa, cebula zarumieniona na tłuszczu, odmiany kapusty: biała, czerwona, włoska, przede wszystkim w połączeniu z cebulą, tłuszczem i tłustym mięsem, groch, fasola, soja
- potrawy z jaj - uwaga na żółtko! jajka gotowane na twardo, jajka sadzone, jajecznica na słoninie

Produkty zalecane

- mleko, produkty mleczne - odtłuszczone mleko, mleko niskotłuszczowe, maślanka (do 1/2 litra dziennie), produkty z kwaśnego mleka, odtłuszczony jogurt, chudy twaróg do 3% tłuszczu, chudy ser do 3% tłuszczu, kwaśna śmietana do 10% tłuszczu, mleko kondensowane 5% i 7,5% tłuszczu
- produkty zbożowe, produkty skrobiowe - mąka, mąka ziemniaczana, płatki owsiane, płatki pszenne, ryż, grysik, budyń, makarony, płatki kukurydziane
- chleb, pieczywo - chleb pszenny, grzanki, sucharki, chleb chrupki, dobrze wypieczony chleb mieszany, Graham, chleb razowy, ciasto drożdżowe, biszkopt, ciasto z owocami, piernik, keks
- cukier, słodycze, sacharyna (słodzik) - cukier, fruktoza, cukier gronowy, miód pszczeli, galaretka, marmolada, słodzik płynny, w proszku lub w tabletkach
- owoce - obrane jabłka, obrane gruszki, banany, pomarańcze, mandarynki, grapefruit, truskawki, maliny, jeżyny, melony, kiwi, brzoskwinie, morele, najlepiej przyswajalne są kompoty owocowe
- przyprawy, sosy przyprawione korzeniami, zioła - kminek, anyż, koper włoski, goździki, cynamon, muszkat, liście bobkowe, jagody jałowca, ziele angielskie, przecier pomidorowy, ketchup (względnie tolerowane przez niektóre osoby są: curry, chili, czosnek, papryka słodka w małych ilościach, cebula w małych ilościach, wszystkie zioła
- napoje - czarna herbata, słaba kawa ziarnista, soki owocowe i warzywne, koktajle mleczne, mleko kakaowe z mleka odtłuszczonego lub niskotłuszczowego, herbaty ziołowe, woda mineralna niegazowana
- mięso, drób, dziczyzna - cielęcina, wołowina (chuda), polędwica, jagnię, serce, wątroba, nerki, móżdżek, ozór, kura, kurczak, indyk, gołąb, bażant, dzika kaczka, królik, zając, sarna, jeleń, dzik
- wędliny - szynka bez tłuszczu, chuda, zimna pieczeń, peklowane mięso w puszkach, cielęcina w galarecie, drób w galarecie, wędliny drobiowe
- zupy, sosy - chudy rosół na mięsie, lekko podprawiane zupy, sosy o małej zawartości tłuszczu
- tłuszcze do smarowania, oleje - masło, margaryny miękkie (w kubkach), oleje roślinne i słonecznikowy, z kiełków pszenicy, kukurydziany, sojowy, oliwa
- ryby, skorupiaki - okoń, dorsz, flądra, sola, pstrąg, szczupak, lin, kraby, raki, ryba w galarecie, świeży tuńczyk
- ziemniaki - ziemniaki w mundurkach, ziemniaki solone, ziemniaki puree, kluski ziemniaczane z gotowanych ziemniaków
- warzywa, sałatki - młode marchewki, młoda kalarepa, szparagi, kalafior, szpinak, kwaszona kapusta, rzodkiew, buraki, seler, pomidory i ogórki bez skórki, pieczarki, sałata zielona, wszystkie sałatki przyprawione octem winnym lub sokiem z cytryny, oberżyny, cukinia, koper włoski, brokuły
- potrawy z jaj - uwaga na żółtka! jajko na miękko, omlet z piany, luźna jajecznica, jajko do zgęszczania zup, sosów, legumin, sufletów.

---