Poznań, dnia 07.06.2013 r.
ZATWIERDZAM
Dowódca 1 plutonu
por. Sławomir SKORUPSKI
PLAN PRACY
INSTRUKTORA NA PUNKCIE NAUCZANIA
ZAGADNIENIE: Przyjmowanie postawy zasadniczej i swobodnej bez broni.
II. CEL:
Uczyć:
prawidłowej postawy zasadniczej i swobodnej.
III. CZAS: 10 min
IV. MIEJSCE: Plac musztry.
V. LITERATURA:
„Regulamin Musztry Sił Zbrojnych RP” - Szt. Gen. 1427/94;
„Nauczanie regulaminu ogólnego i musztry” - poradnik metodyczny - Szkol. 784/96;,
VI. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE:
pas główny. na stan
VII. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:
Kategorycznie zabraniam:
oddalać się z miejsca zajęć bez mojej wiedzy i zgody
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
Lp. |
CZYNNOŚCI INSTRUKTORA |
CZYNNOŚCI SZKOLONYCH |
1. |
Podanie treści zagadnienia - Przyjmowanie postawy zasadniczej i swobodnej bez broni. |
Stoją na zbiórce i słuchają |
2. |
Określenie celu zagadnienia - uczyć prawidłowej postawy zasadniczej i swobodnej. |
Stoją na zbiórce i słuchają |
3. |
Wprowadzenie w sytuację taktyczną - nie dotyczy |
|
4. |
Podanie komendy na jaką wykonuje się tę czynność - „Baczność”, „Spocznij” |
Stoją na zbiórce, obserwują, słuchają |
5. |
Wzorowy pokaz - wydaję komendy dla siebie i pokazuję sposób przyjmowania postawy zasadniczej i swobodnej. |
Stoją na zbiórce, obserwują. |
6. |
Pokaz z objaśnieniem - wydaję komendy dla siebie i pokazuję oraz omawiam sposób wykonywania w/w czynności.
|
Stoją na zbiórce, obserwują, słuchają |
7. |
Ćwiczenie na tempa - nie dotyczy |
|
8. |
Ćwiczenie etapami-nie dotyczy |
|
9. |
Ćwiczenie do pełnego opanowania - ćwiczę praktycznie przyjmowanie przez szkolonych postawy zasadniczej i swobodnej. |
Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie |
10. |
Reagowanie instruktora na popełniane błędy. |
Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie |
11. |
Omówienie zrealizowanego zagadnienia ze wskazaniem najczęściej popełnianych błędów, sposobu ich usunięcia, wskazanie najlepiej i najsłabiej ćwiczących, zadań i czynności do pracy samodzielnej. |
Stoją na zbiórce, słuchają, zadają ewentualne pytania |
ZAŁĄCZNIK:
Postawa zasadnicza i swobodna.
18. Postawa zasadnicza (rys. 2) — to pozycja przyjmowana przez żołnierzy do wykonania nakazanych czynności lub do wystąpień służbowych.
W postawie zasadniczej żołnierz stoi nieruchomo. Ciężar dała spoczywa równomiernie na obu stopach. Pięty są złączone, stopy zaś rozwarte na szerokość środkowej części podeszwy buta. Nogi w kolanach wyprostowane, mięśnie nóg lekko naprężone. Tułów wyprostowany. Brzuch lekko wciągnięty, ramiona cofnięte do tylu - na jednakowej wysokości i równolegle do linii frontu. Ręce opuszczone i wyprostowane w łokciach. Palce zwarte i wyprostowane; palec środkowy ułożony wzdłuż szwu spodni. Głowa podniesiona, wzrok skierowany na wprost, usta zamknięte.
Żołnierz przyjmuje postawę zasadniczą na komendę „BACZNOŚĆ" oraz bez tej komendy w następujących przypadkach:
na zapowiedź komendy nie poprzedzonej komendą „BACZNOŚĆ";
po wykonaniu komendy „ZBIÓRKA" i podczas:
wydawania lub przyjmowania rozkazów;
składania meldunku i przedstawiania się;
oddawania honorów w miejscu;
podawania komend w miejscu
Rys. 2. Żołnierz w postawie zasadniczej bez broni. Widok: a) z przodu; b) z boku
Rys. 2. Żołnierz w postawie zasadniczej bez broni. Widok: c) ułożenia dłoni z boku; d) ułożenia dłoni z przodu
20. Postawa swobodna (rys. 4a) - to pozycja umożliwiająca żołnierzowi częściowy odpoczynek podczas wykonywania regulaminowych czynności i wystąpień służbowych, przede wszystkim podczas parad i uroczystości wojskowych. Przyjmuje się ją na komendę „SPOCZNIJ" oraz samoczynnie w sytuacjach określonych w regulaminach, np. po odliczeniu.
Na komendę „SPOCZNIJ" żołnierz energicznie wysuwa lewą nogę w lewo w skos na odległość równą połowie długości stopy.
Ciężar dała spoczywa na prawej nodze. Ręce opuszczone swobodnie, palce ułożone dowolnie. Żołnierz ma swobodę ruchów, lecz nie wolno mu rozmawiać w szyku.
Rys. 4. Żołnierz w postawie swobodnej bez broni: a) z wysuniętą lewą nogą; b) w rozkroku
W razie potrzeby poprawia umundurowanie i oporządzenie, a także równanie i krycie. Jeżeli przez dłuższy czas pozostaje w postawie swobodnej, może zmienić położenie nóg w ten sposób, że cofa lewą do prawej, a następnie wysuwa prawą i odwrotnie. Ponadto w wystąpieniach indywidualnych oraz w szyku podczas zajęć bez broni żołnierz może - wykonawszy komendę „SPOCZNIJ" w sposób wyżej opisany - przyjmować postawę swobodną w rozkroku oraz krzyżować ręce z tyłu tułowia (rys. 4b). Za zezwoleniem dowódcy może także chwilowo opuścić szyk.
OPRACOWAŁ
dowódca drużyny
kpr. Henryk SIENKIEWICZ