REFERAT O MARII SKŁODOWSKIEJ - CURIE

Maria Skłodowska - Curie urodziła się w Warszawie, w 1867 roku. Maria Skłodowska - Curie była wybitnym polskim fizykiem

i chemikiem. Żyła i pracowała we Francji. Pochodziła z rodziny nauczycielskiej. Rodzice, wkrótce po urodzeniu się Marii utracili zatrudnienie i od tej pory czerpali zyski z przyjmowania do swojego domu uczniów na stancję. Wcześniej ojciec Marii nierozsądnie inwestując pieniądze stracił wszystkie rodzinne oszczędności Pomimo tego, że Maria była bardzo dobrą uczennicą w pewnym momencie musiała przerwać naukę. Nie stać jej było bowiem na opłacenie czesnego. Dlatego też Maria został guwernantką i w ten sposób zarabiała na swoje utrzymanie i na studia siostry, która w Paryżu kształciła się na lekarza. Taka sytuacja trwała 8 lat. Po tym czasie siostra uzyskała dyplom i wyszła za mąż. Rewanżując się Marii za pomoc zaprosiła ja do siebie. Maria Skłodowska w 1891 roku po pomyślnie zdanych egzaminach została studentką paryskiej Sorbony na wydziale fizyki i chemii. Po uzyskanym tytule licencjata z fizyki rozpoczęła pracę w laboratorium zakładów Lippmana. Równocześnie kontynuowała studia i w 1894 roku uzyskała licencjat tym razem z matematyki.

Mniej więcej w tym samym czasie Maria poznała Piotra Curie. Piotr Curie przyszedł na świat w Paryżu w roku 1859. Był synem lekarza, dlatego nauki pobierał w domu. Już w wieku 16 lat został studentem Sorbony. W roku 1877 uzyskał tytuł magistra. Po tym wydarzeniu rozpoczął pracę jako wykładowca w Paryżu.

W momencie spotkania Piotra przez Marię Skłodowska był on w trakcie badań nad magnetyzmem. Uzyskane wyniki pozwoliły mu obronić pracę doktorską w 1895 roku. W tym samym roku, 25 lipca, Maria i Piotr pobrali się. Ze względu na poglądy Piotra Curie wzięli tylko ślub cywilny. Na długie lata stało się to przyczyną nieporozumień między Maria Skłodowską a jej rodziną.

Po ślubie Maria rozpoczęła badania w pracowni Becquerela nad radioaktywnością niektórych rodzajów rudy uranowej. Maria pracowała w bardzo trudnych warunkach, nie otrzymując początkowo żadnego wynagrodzenia. Po jakimś czasie do badań dołączył Piotr Curie. Pracowali nad wyodrębnieniem z rudy uranowej poszczególnych związków, żeby odkryć źródło jej radioaktywności.

Ich wysiłki doprowadziły do wyizolowania nowego pierwiastka, który został przez Marię nazwany polonem. Następnie z uraninitu wyodrębnili drugi nieznany dotąd pierwiastek i nazwali go radem.

Za przyczynę radioaktywności, nazwanej przez Marię Skłodowską po raz pierwszy promieniotwórczością, podali rozpad jąder atomowych niektórych pierwiastków .W 1903 roku Maria Curie - Skłodowska jako pierwsza kobieta we Francji uzyskała tytuł doktora .W tym samym roku wraz z mężem Piotrem Curie i Henri Becquerelem otrzymała Nagrodę Nobla z fizyki za odkrycie promieniotwórczości naturalnej.

Symbol Polonu Symbol Radu

adRaRr awda

S

W 1904 roku dla Piotra Curie utworzono katedrę fizyki na Sorbonie, Maria natomiast została koordynatorem badań. W tym czasie Piotr miał już poważne problemy zdrowotne związane z kontaktem z materiałami promieniotwórczymi. Zginął tragicznie w 1906 roku, przejechany przez wóz konny.

N a jego cześć jednostkę promieniotwórczości nazwano od nazwiska Piotra - kiur.

Po śmierci męża Maria skoncentrowała się na pracy i wychowaniu dwóch córek: Ireny i Ewy. Władze Sorbony przekazały jej katedrę Piotra i w ten sposób została pierwszą kobietą, która wykładała na tym uniwersytecie.

W 1910 roku Maria Curie - Skłodowska opublikowała książkę dotyczącą zjawiska promieniotwórczości. W 1911 roku otrzymała drugą Nagrodę Nobla, tym razem w dziedzinie chemii, za odkrycie radu i polonu.

Trzy lata później założono w Paryżu Instytut Radowy, gdzie Maria została kierownikiem laboratorium promieniotwórczości. W Instytucie prowadzono liczne badania z zakresu chemii, fizyki i medycyny. Podobny Instytut Radowy utworzono również w Warszawie

Dzięki jej inicjatywie oraz prywatnym datkom udało się podczas I wojny światowej zaopatrzyć karetki pogotowia w przenośne aparaty rentgenowskie. Maria została mianowana kierownikiem służb radiologicznych Czerwonego Krzyża. W czasach powojennych nadal pracowała w Instytucie. Przyczyniła się do założenia w Paryżu magazynu radu, który stanowił przedmiot kolejnych badań.

Podczas swoich podróży po świecie doprowadziła do powstania wielu instytutów leczenia raka.

W związku z częstym kontaktem z materiałami promieniotwórczymi w starszym wieku Maria zaczęła mieć kłopoty ze zdrowiem. Zmarła w sanatorium w Alpach w 1934 roku na białaczkę.

Marcin Michalik kl II TI

---